UWAGA RODZICE !!!

MARZEC 2020r - opłaty za przedszkole ! ! !

Informujemy, że za miesiąc

MARZEC 2020r

ponad 200 Rodziców nie wniosło opłat

za korzystanie z usług Przedszkola. 

Kartki z informacją o opłatach

są umieszczone przy kartach do STOPERKA (tak jak dotychczas),

które znajdują się w przedsionku Przedszkola

przy ul. Głowackiego 2 dla obu budynków.

Można je odbierać w godzinach 8.00 - 15.00.

Informację odnośnie opłat uzyskać również można telefonicznie

pod nr tel 85 716 23 58.

W związku z tym przypominamy:

• opłaty wnosimy do 15 następnego miesiąca (za III - do 15 IV)
• numery kont bankowych, na które należy wpłacać należności za:

 

• żywienie:                      78 1240 5211 1111 0010 7410 4052
• opłata za godziny:      93 1240 5211 1111 0010 7410 3879                           

                                                  

                                                   Dyrektor Przedszkola w Mońkach

                                               Joanna Klepadło

 

 

 

Drodzy Rodzice i Kochane Jagódki!

 

Od 25 marca rozpoczynamy nauczanie zdalne.

 

Bardzo prosimy o odebranie z przedszkola kart pracy dla swego dziecka. Na stronie przedszkola oraz naszej grupie na Facebook będą zamieszczane tematy zajęć, propozycje zabaw i aktywności dzieci oraz numery kart pracy do wykonania.

 

Bardzo prosimy o potwierdzanie zapoznania się z ogłoszeniami czy to w formie komentarza czy łapki... oraz o  informację zwrotną w postaci zdjęcia rysunku czy wypełnionej karty pracy ewentualnie nagrania filmiku z wykonania proponowanych przez nas aktywności (pod postami na Facebook).

 

Prosimy na bieżąco wchodzić na naszą stronę.

 

Wszystkim życzymy dużo zdrówka i do zobaczenia.

 

 

6.04.2020r. Uprzejmie informuję, że TEMATY ZAJĘĆ na poniedziałek z przyczyn ode mnie niezależnych znajdują się tylko na FB GRUPY.

Uwaga Rodzice!

Zachęcamy do korzystania z oferty przygotowanej dla najmłodszych widzów przez Telewizję Polską.

• Pasmo edukacyjne Wesoła Nauka emitowana każdego dnia, od poniedziałku do piątku na antenie TVP 2 o godz.11.40- 12.30. Program jest skierowany do dzieci, a także do rodziców.W programie trwającym ok. 30 min dzieci zobaczą zaskakujące eksperymenty i intrygujące doświadczenia naukowe, a także kreatywne gry i zabawy, propozycje zajęć sportowych, prac twórczych oraz zajęć muzycznych.
• Program Wielkie Dzieła Małych Rąk -  to magazyn tworzony we współpracy z ekspertami MEN, proponuje dzieciom naukę przez zabawę. Emisja programu o godz. 7.05 - 8.00 na kanale TVP2 od poniedziałku do piątku.
• Domowe Przedszkole TVP ABC, którą również można znaleźć na vod.tvp.pl

Oferta Polskiego Radia: 

• Polskie Radio Dzieciom - to całodobowa stacja radiowa, która od 7 .00 rano nadaje programy dla dzieci, a od 21.00 dla dorosłych. W ramówce stacji znajdują się audycje edukacyjne, naukowe i rozrywkowe rozwijające wyobraźnię i kreatywność dzieci.

 

26.06.2020 piątek

Tematyka tygodniowa: Projekt Sport

Cele:

- zachęcanie do aktywności ruchowej i uprawiania sportu,

Trening ogólnorozwojowy

https://www.youtube.com/watch?v=OcOlysQ7HZE

 

Zabawa doskonaląca spotrzegawczość - wyszukiwanie i przeliczanie obrazków

 

25.06.2020 czwartek

Tematyka tygodniowa: Projekt Sport

Temat: Zabawy matematyczne. 

Cele: rozwijanie umiejętności matematycznych, organizowanie sytuacji wymagających liczenia. 

 

                                                                

 

                         

 

                       

                       

• Karta pracy, cz. 5, nr 78

Dzieci:

− łączą liniami zdjęcia piłek ze zdjęciami przedstawiającymi odpowiednie dyscypliny sportowe,

− liczą piłki w pierwszym koszu, dorysowują w drugim koszu tyle piłek, aby w obu koszach było ich po równo, 

Zajęcie 2

Tematyka tygodniowa: Projekt Sport

Cele:

- zachęcanie do aktywności ruchowej i uprawiania sportu,

Trening z piłką

https://www.youtube.com/watch?v=WUsRR3pCRvo

24.06.2020 środa

Tematyka tygodniowa: Projekt Sport

Zajęcie 1

Temat: "Wyścigi" – słuchanie opowiadania P. Beręsewicza - poznanie zasady zdrowej rywalizacji, właściwego zachowania sportowca i kibica.

Cele: rozwijanie umiejętności uważnego słuchania tekstu literackiego, zapoznanie z zasadą zdrowej rywalizacji (fair play) obowiązującą w sporcie, kształtowanie odporności emocjonalnej, zachęcanie do prawidłowego zachowania w sytuacjach zwycięstwa i porażki, rozwijanie sprawności fizycznej, rozwijanie zwinności i szybkości.

• Słuchanie opowiadania P. Beręsewicza Wyścigi. Książka (s. 94–95) 

W Dniu Sportu przed wyścigiem w workach Olek był pewny swego. Tymczasem niespodzianka! Ola jak zając wyskoczyła mu zza pleców i pierwsza wpadła na metę. Zabrzmiały brawa, a Olek nadął się i burknął: – Na pewno miała luźniejszy worek! – Następnym razem stań do wyścigu ze ślimakiem – zaproponowała mama, ale Olek wzruszył ramionami. – A co to za przyjemność wygrać ze ślimakiem? – prychnął. – Przecież ze ślimakiem nie można przegrać! – To znaczy, że przyjemność jest wtedy, kiedy można przegrać, tak? – spytała mama. – W takim razie wypadałoby chyba umieć przegrywać, co? – Jak to umieć przegrywać? – zdziwił się Olek. – Po prostu: najpierw starać się wygrać, a jeśli się nie uda, pogratulować zwycięzcy i następnym razem starać się jeszcze bardziej. – To trudne – zmartwił się Olek. Mama uśmiechnęła się czule. – Wiem, synku – powiedziała.

• Rozmowa na temat opowiadania. Książka (s. 94–95) 

Dzieci odpowiadają na pytania:

- Jak zachował się Olek po zakończeniu wyścigu?

- Co ty zrobiłbyś na miejscu Olka?

- Co poradziła Olkowi mama?

• Omówienie znaczenia słów fair play.

Tworzenie sylwetek: prawdziwego sportowca i kibica. Napis fair play, kartka, mazak. Pokazujemye napis w języku angielskim fair play, odczytujemy go i prosimy dziecko, aby pomyślało i powiedziało, z czym kojarzą mu się te słowa.

Pytamy:

- Jak należy postępować, aby być dobrym sportowcem?

- Jak nazywa się ludzi zainteresowanych daną dyscypliną sportową i przychodzących np. na stadion, aby obejrzeć mecz?

- W jaki sposób powinien zachowywać się kibic?

Uzupełniamy wypowiedzi dzieci. Przekazuje ciekawostki.

                          

                    

 

Fair play to (z języka angielskiego) zbiór zasad obowiązujących w grze lub walce sportowej, których przestrzeganie pozwala na uczciwe i szlachetne jej rozegranie.

Prawdziwego sportowca, a także kibica wyróżnia godne zachowanie – zarówno w sytuacji zwycięstwa, jaki i porażki.

 

Zajęcie 2

Tematyka tygodniowa: Projekt Sport

Cele:

- zachęcanie do aktywności ruchowej i uprawiania sportu,

Ćwiczenia kształtujące prawidłową postawę

https://www.youtube.com/watch?v=2BQCcIjudZ8

 

23. 06. 2020r. wtorek

Tematyka tygodniowa: Projekt Sport

Zajęcie 1

Temat: "Letnia olimpiada sportowa" – oglądanie filmu edukacyjnego.

Cele: zapoznanie z tradycją organizowania letnich igrzysk sportowych oraz z wybranymi letnimi dyscyplinami sportowymi.

• Oglądanie filmu edukacyjnego przedstawiającego letnie igrzyska olimpijskie.

               https://youtu.be/yZlpeFS1J4c

           Symbole olimpijskie - ZS Ateny

Dzieci wspólnie z rodzicem oglądają film (lub jego fragmenty) o letnich igrzyskach olimpijskich, z którego dowiadują się: • jakie są symbole olimpijskie, • jaki jest przebieg igrzysk olimpijskich, • jakie dyscypliny sportowe są rozgrywane podczas igrzysk (najbardziej znane).

• Pytania dotyczące filmu, np.:

- Jakie poznaliście symbole olimpijskie?

- Jaki jest przebieg igrzysk olimpijskich?

- Jakie dyscypliny sportowe są rozgrywane podczas igrzysk?

- Która z tych dyscyplin podoba się wam najbardziej? Dlaczego? 

• Zapoznajemy dzieci z oficjalnym mottem igrzysk:

                        "Szybciej,   wyżej,   dalej".

 

23.06.2020 wtorek

 

Tematyka tygodniowa: Projekt Sport

Cele:

- zachęcanie do aktywności ruchowej i uprawiania sportu,

- rozwijanie sprawności manualnej.

Piłka - praca plastyczna.

https://www.youtube.com/watch?v=PvRXTz9Bsis

 

22.06.2020 poniedziałek

Tematyka tygodniowa: Projekt Sport

Cele:

- określanie, co interesuje dzieci i czego chciałyby się dowiedzieć o sporcie,

- wzbogacanie wiadomości na temat wybranych dyscyplin sportowych,

- rozwijanie umiejętności prowadzenia wnikliwych obserwacji i formułowania wniosków.

Piłki w grze – zabawy badawcze.

Samodzielne doświadczenia z piłkami.

Piłki różnego rodzaju i różnej wielkości, np.: do piłki ręcznej, do piłki nożnej, do siatkówki, do koszykówki, do rugby, do ping-ponga, gumowa, z materiału, z gąbki, z wypustkami, aparat fotograficzny lub telefon komórkowy z funkcją nagrywania.

Dzieci wykonują następujące czynności:

- Grupują piłki według wielkości. Wskazują wśród piłek najmniejszą piłkę i największą piłkę.

- Grupują piłki według kształtu. Wskazują piłkę, która ma inny kształt (piłka do rugby). Zastanawiają się, dlaczego piłka jest okrągła.

- Porównują kolory piłek i wzory na piłkach. Wskazują te, które są do siebie najbardziej podobne. Grupują je według własnych pomysłów.

- Układają piłki przy obrazkach przedstawiających poszczególne dyscypliny sportowe, np.: piłkę ręczną, piłkę nożną, piłkę siatkową, koszykówkę, rugby. Zastanawiają się, dlaczego piłki wykorzystywane w poszczególnych dyscyplinach sportowych różnią się od siebie. Uzasadniają swoje zdanie.

- Porównują fakturę i twardość piłek. Określają, jakie są one w dotyku, jaką mają powierzchnię (np. szorstkie, miłe, miękkie, twarde).

- Porównują masę piłek. Układają piłki na wadze i przy pomocy rodzica zapisują wyniki. Mówią, która piłka jest najcięższa, a która najlżejsza. Zastanawiają się, czym są wypełnione piłki.

- Sprawdzają, czy wszystkie piłki odbijają się tak samo od podłogi. Wykonują doświadczenia. Wyciągają i formułują wnioski.

- Sprawdzają, którą piłką można najdalej rzucić. Wykonują doświadczenia. Wyciągają i formułują wnioski.

Zajęcie 2

Temat: Budowanie siatki pytań.

Cele: określanie, co interesuje dzieci i czego chciałyby się dowiedzieć o sporcie, wzbogacanie wiadomości na temat wybranych dyscyplin sportowych.

                                                      

• Prezentowanie symbolu olimpijskiego, jakim jest flaga olimpijska, co wzbudzi zainteresowanie dzieci tematem olimpiad sportowych i dyscyplin, które są podczas nich rozgrywane. Zachęcamy dzieci do spontanicznych wypowiedzi i dzielenia się doświadczeniami w tym zakresie. Jeśli podczas rozmów pojawią się pytania, zapisujemy je, a potem umieszczamy na siatce pytań.

           

 

• Na paskach papieru dzieci za pomocą rolki wykonują flagę olimpijską.

                                     

• Tworzenie siatki pytań.

Aparat fotograficzny lub telefon komórkowy z funkcją nagrywania, arkusz formatu A1, czerwony flamaster, arkusz z zapisaną  wyjściową wiedzą dzieci o sporcie.

• Zagadka I. Fabiszewskiej.

Ci go uprawiają,

co o zdrowie dbają.

Mówią, że każdy ruch

to zdrowy w ciele duch. (sport)

Na dużym arkuszu papieru zapisujemy wyraz Sport. Następnie pokazujemy arkusz, na którym zapisana jest wyjściowa wiedza dzieci. Mówimy: Tutaj zapisaliśmy wszystko to, co już wiecie o sporcie. Pomyślcie, czego jeszcze chciałybyście się o nim dowiedzieć. Wypowiadane pytania zapisujemy dookoła wyrazu Sport, tworząc z dziećmi wstępną siatkę pytań (słowa, zdania + symbole).

• Wywiad na temat sportu.

Obrazki przedstawiające różne dyscypliny sportowe, które odbywają się podczas letniej olimpiady, np.: kolarstwo, siatkówkę, pływanie, koszykówkę, kajakarstwo, lekkoatletykę, szermierkę, arkusz papieru, zielony flamaster, dyktafon. Układamy na dywanie obrazki przedstawiające sportowców uprawiających dyscypliny sportowe, które są rozgrywane podczas letnich olimpiad. Dzieci wypowiadają się ich temat.

                                               

Pytamy:

- Jak jednym słowem można nazwać to, co jest przedstawione na obrazkach?

- Jeśli dzieciom nie uda się odgadnąć, że chodzi o sport, staramy się naprowadzić je na prawidłową odpowiedź lub wypowiadamy słowo sport. Następnie dzieci wcielają się w role ekspertów w dziedzinie sportu. Opowiadają o tym, co wiedzą o sporcie. Pomagamy im, zadając dodatkowe pytania, np.:

- Co to jest sport? Jakie znacie dyscypliny sportowe?

- Jakie dyscypliny sportowe uprawiamy latem, a jakie zimą?

-Dlaczego ludzie uprawiają sport?

- Gdzie można uprawiać sport?

Zapisujemy wypowiedzi dzieci na dużym arkuszu papieru zielonym flamastrem. Nagrywamy na dyktafon wypowiedzi dzieci.

• Słuchanie wiersza I. Fabiszewskiej "Gimnastyka".

Rano wstaję, wkładam dres.

Otwieram okno, miło jest.

Skaczę w górę, skaczę w bok,

i do tyłu robię skok.

Ręce w przód, ręce w tył.

Ćwiczę, abym zdrowy był.

Rozmawa z dziećmi na temat wiersza. 

- O czym była mowa w wierszu?

- Dlaczego należy wykonywać różnego rodzaju ćwiczenia ruchowe?

- Ile czasu powinniśmy poświęcać na gimnastykę i jak często powinniśmy ćwiczyć?

- Czy gimnastyka to także uprawianie sportu? Dlaczego?

Następnie powtarzamy wiersz. Dzieci wykonują opisane w nim czynności.

• Zapoznanie z jedną z olimpijskich dyscyplin sportowych – gimnastyką artystyczna.

 

                              

 

                                        

 

Obrazki lub rekwizyty związane z gimnastyką artystyczną (np.: kolorowe szarfy, kolorowe obręcze). Wyjaśniamy, że jedną spośród wielu olimpijskich dyscyplin sportowych jest gimnastyka artystyczna. Opowiadamy dzieciom ciekawostki na ten temat. Pokazujemy obrazki oraz rekwizyty, które są najczęściej wykorzystywane podczas ćwiczeń.

• Samodzielne układanie zestawu ćwiczeń ruchowych.

Kartka, długopis, rekwizyty, które dzieci wybiorą do ćwiczeń ruchowych. Nawiązujemy do znaczenia aktywności ruchowej dla zdrowia człowieka. Zachęcamy do samodzielnego ułożenia zestawu ćwiczeń ruchowych. Dzieci wybierają rekwizyty, które będą wykorzystywane podczas ćwiczeń. Następnie wymyślają różne ćwiczenia. Negocjują, dyskutują i wybierają najciekawsze propozycje, które zapisujemy na kartce. Każdej zabawie nadają tytuł.

19.06.2020 piątek

Tematyka tygodniowa: Pożegnania nadszedł czas

Temat dnia: Pożegnania nadszedł czas

Cele:

- uświadamianie dzieciom wspólnie spędzonego czasu oraz zbliżającej się chwili rozstania,

- rozwijanie mowy komunikatywnej oraz pamięci, rozwijanie umiejętności czytania

Dużo już wiemy, dużo już umiemy – rozmowa.

1.Zabawa w kontynuowanie opowiadania – Pewnego dnia Olek i Ada…

Książka.

Pokazujemy dziecku książkę z bohaterami: Olkiem i Adą. Zastanawiamy się, czy dziecko pamięta, jakie przygody przeżywali ci bohaterowie w ciągu całego roku. Proponujemy zabawę. Pokazujemy ilustrację i rozpoczynamy zdanie: Pewnego dnia Olek i Ada... Dziecko patrzy na ilustrację, stara się podać dalszy ciąg przygody i kończy zdanie. Następnie pokazujemy nowe ilustracje i wypowiadamy nowe zdania. Dzieci dopowiada dalszy ciąg danej przygody.

2.Zabawa z zastosowaniem sylwet – Wspomnienia z przedszkola. Układanie rytmów i ich kontynuowanie.

karton formatu A3, wyprawka, wypychanka z sylwetami: bałwanka, jabłka, gruszki, grzybka, samochodu, kwiatu, słonia, gwiazdki, dinozaura, tulipana, serca.

Dziecko wypycha z wyprawki elementy i układa je obok kartonów. Następnie rodzic pokazuje jeden element przedstawiający np. dinozaura. Dziecko odszukuje ten element u siebie, nazywa go i opisuje. Mówi, z jakim realizowanym tematem w ciągu roku mu się kojarzy. Kontynuujemy zabawę, prezentując w ten sposób pozostałe sylwety: bałwanka, jabłka, gruszki, grzybka, samochodu, kwiatka, słonia, gwiazdki, tulipana, serca.

Prosimy dziecko o podzielenie na sylaby i głoski nazw przedstawionych obrazków.

Karta pracy - zadaniem dzieci jest odtworzenie schematu

Zajęcie 2

Temat: "Wodno-piaskowe czary-mary" – zajęcia plastyczne – rysowanie kredkami wodnymi.

Cel: zachęcanie do radosnego eksperymentowania.

 

• Zabawa ruchowa "Podróż samolotem".

Dzieci naśladują lot samolotem. Na sygnał dźwiękowy, np. klaśnięcie, zatrzymują się. Informujemy, do jakiego wakacyjnego miejsca doleciały i krótko je opisuje. Dzieci obserwują okolicę – raz przez jedno okno, raz przez drugie okno – przykładają dłoń do oczu i lekko wychylają się: raz w jedną stronę, raz w drugą stronę.

• Omówienie sposobu wykonania pracy plastycznej "Wodno-piaskowe czary-mary".

Nagranie szumu morza, sztywny karton (najlepiej odpowiedni do kredek wodnych), mazaki, kredki wodne, pędzelek, pojemniki na wodę, klej, piasek, tace. Zachęcamy dzieci do wykonania pracy plastycznej.

• Etapy wykonania pracy:

− rysują mazakiem wokół kartonu ramkę,

− w środku ramki rysują kredkami wodnymi dowolny obrazek o tematyce związanej z latem,

− malują pędzlem maczanym w wodzie,

− smarują klejem ramkę obrazka,

− szybko i dokładnie obsypują ramkę piaskiem,

− nadmiar piasku strząsają do tacy.

Podczas pracy włączamy nagranie odgłosów szumu morza.

• Wystawa i omówienie prac.
• Wykonane prace, miska z wodą, papierowe łódeczki. Zachęcamy do podzielenia się wrażeniami towarzyszącymi dzieciom podczas jej wykonywania. Zainteresowane dzieci zapraszamy do kontynuowania zabawy w puszczanie papierowych łódek w miskach z wodą.

 

18.06.2020 czwartek

Tematyka tygodniowa: Pożegnania nadszedł czas

Temat dnia: Wakacyjne rady dla Ady i Olka

Cele:

- poznawanie i utrwalanie zasad bezpieczeństwa obowiązujących w różnych miejscach wakacyjnego wypoczynku,

- rozwijanie mowy, rozwijanie umiejętności czytania

Wymarzone wakacje Olka i Ady – rozmowa na temat obrazków, połączona z wykonywaniem plakatu Rady na wakacje.

1.Rozmowy na temat ilustracji i odczytanych zdań.

Książka (s. 88–89)

Dzieci otwierają książki na stronach 88 i 89. Oglądają ilustracje. Zwracamy uwagę na szczegóły na nich. Dzieci czytają umieszczone przy ilustracjach teksty. Dzieci dowiadują się, gdzie Olek, Ada i ich rodzice planują spędzić wakacje i co zamierzają robić w wybranych miejscach letniego wypoczynku. Następnie  zwracamy uwagę dzieci na strój, jaki mają na sobie Olek, Ada i ich rodzice oraz na ich twarze. Zachęcamy dzieci do opisania wszystkich obrazków. Dzieci formułują dłuższe zdania, poprawne pod względem gramatycznym.

2.Quiz Tak, nie.

Sprawdzamy, co dzieci wiedzą na temat zasad bezpieczeństwa obowiązujących podczas wakacji. Prosimy dzieci o wypowiedzenie się odnośnie zasad. Jeśli zachowanie jest bezpieczne, dzieci klaszczą w dłonie, jeśli nie – tupią nogami w podłogę.

Przykłady zasad:

Po górach spacerujemy w czasie burzy.

Nie zbliżamy się do nieznanych/dzikich zwierząt.

W lesie można krzyczeć.

Podczas letnich wypraw należy osłaniać głowę przed słońcem.

Na plaży opalamy się od rana do wieczora.

W górach wędrujemy po wyznaczonych szlakach.

Kąpiemy się w miejscach niestrzeżonych.

Zawsze przebywamy blisko dorosłych.

Proponujemy zebranie zdobytych wiadomości i opracowanie plakatu.

3.Wykonanie plakatu „Rady na wakacje”. Ustalanie zasad bezpieczeństwa obowiązujących w różnych miejscach wakacyjnego wypoczynku.

Karton, obrazki przedstawiające odpowiednio: las, góry, morze/jezioro, miasto, napis Rady na wakacje, mazak, klej.

Dzieci wybierają obrazek przedstawiający odpowiednio: las, góry, morze/jezioro, miasto. Dzieci zastanawiają się jak bezpiecznie spędzić wakacje w danym miejscu. Następnie wymienią zasady. Rodzic zapisuje je na kartce. Przykłady zapisów:

W lesie – zachowujemy się cicho, nie straszymy zwierząt, nie niszczymy roślin, nie zbliżamy się do dzikich zwierząt, nie zbieramy nieznanych grzybów, nie zrywamy nieznanych roślin.

Nad wodą (nad morzem, nad jeziorem) – kąpiemy się w miejscach wyznaczonych, w obecności dorosłych.

W górach – chodzimy po wyznaczonych szlakach, zwracamy uwagę na pogodę, która w górach jest bardzo zmienna.

W mieście – bawimy się z daleka od ulicy, nie bierzemy do rąk nieznanych przedmiotów.

Następnie dzieci wykonują ilustracje do zasad na dużym kartonie.

4.Karta pracy str. 76

Zajęcie 2

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 20.

Cel: rozwijanie sprawności ruchowej.

Zabawy na świeżym powietrzu: zabawa ruchowa z elementem równowagi – Wyścig z kubkami z wodą. Zabawy z wykorzystaniem wody. Gromadzenie osobistych doświadczeń. 

• Zabawa orientacyjno-porządkowa "Spacer do lasu: drzewa i dzieci". 

Dzieci biegają swobodnie w różnych kierunkach. Na zawołanie: Stój! zatrzymują się i chowają za najbliższym drzewem. Zabawę powtarzamy kilka razy, pamiętając o zamianie ról.

• Ćwiczenia z elementem równowagi.

Dzieci spacerują swobodnie z woreczkami na głowach, następnie każde dziecko kładzie woreczek przed sobą i stara się chwycić go palcami nóg i utrzymać przez chwilę. Ćwiczenia powtarzamy kilka razy, pamiętając o zmianie stóp.

• Ćwiczenie mięśni brzucha – "Do góry i w dół".

Dzieci leżą tyłem, woreczki wkładają między stopy. Unoszą je stopami do góry i przekładają za głowy, a potem powracają do pozycji wyjściowej.

• Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – "Na plaży".

Dzieci kładą woreczki na podłodze. Chodzą na czworakach dookoła swoich woreczków, naśladując szukanie na plaży muszli i bursztynów. Co jakiś czas klękają, wyciągają ręce, otwierają dłonie i pokazują, co znalazły. 

• Ćwiczenie tułowia "Samoloty".

Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym. Woreczki kładą na głowach. Jedną ręką tworzą daszek nad oczami, drugą trzymają na kolanach. Wykonują skręt tułowia i głowy w lewą stronę, a następnie w prawą stronę. 

• Ćwiczenia przeciw płaskostopiu – "Sprytne stopy".

Dzieci chwytają palcami stopy woreczek leżący na podłodze i podają go sobie do rąk.

• Zabawa ruchowa ożywiająca – "Chronimy się przed słońcem".

Dzieci biegają po sali, swobodnie wymachując woreczkami. Na mocne uderzenie w tamburyn zatrzymują się, rozciągając woreczki nad głowami – chronią się przed słońcem.

• Zabawa uspokajająca - "Marsz z woreczkiem".

Dzieci maszerują po obwodzie koła, machając woreczkami przed sobą.

 

17.06.2020 środa

Tematyka tygodniowa: Pożegnania nadszedł czas.

Temat dnia: Zabawy z porami roku.

Cele:

- nauka piosenki

Zajęcia 2. Zajęcia umuzykalniające. Wykonanie układu ruchowego do piosenki „Marzenia się spełniają”

1. 1. Nauka piosenki „Marzenia się spełniają” – poprzedzona ćwiczeniami emisyjnymi na sylabach: ma, mo, mu.
   2. https://www.youtube.com/watch?v=I11Qa16XKx8

Tekst

Dokąd biegną sny, gdy mija noc?

Gdzie czekają, aż je znajdzie ktoś?

Uuu, czy w prawdę się zmieniają?

Zamknij oczy i do siedmiu licz

Raz na jakiś czas, więc może dziś

Uuu, marzenia się spełniają!

Marzenia się spełniają

Tylko stale, stale myśl o nich myśl

Wszystko, co tylko chcesz

Może się zdarzyć dziś!

Marzenia się spełniają

Tylko mocno, mocno, mocno w nie wierz

Ściskaj kciuki co sił, oczy zamknij też

To nie ważne ile liczysz lat

Każdy przecież ma swych marzeń świat

Uuu, sny tajemnice znają

To nie żaden wstyd uwierzyć raz

Że czarodziej sfrunie prosto z gwiazd

Uuu, marzenia się spełniają!

Marzenia się spełniają

Tylko stale, stale myśl o nich myśl

Wszystko, co tylko chcesz

Może się zdarzyć dziś!

Marzenia się spełniają

17. 06. 2020 środa

Zajęcie 1

Tematyka tygodniowa: Pożegnania nadszedł czas.

Temat: "Zabawy w liczenie z Adą i Olkiem" – rozmowa na podstawie wiersza P. Beręsewicza Czemu? połączona z zajęciami matematycznymi.

Cele:

- porządkowanie wiadomości na temat miesięcy, pór roku oraz charakterystycznych cech poszczególnych pór roku,

- rozwijanie spostrzegawczości oraz logicznego myślenia,  

- rozwijanie umiejętności samodzielnego układania prostych zadań z treścią i ich rozwiązywania, rozwijanie sprawności rachunkowych.

                                                             

•  Piosenka dla dzieci - uczy pór roku i miesięcy.

           https://youtu.be/ee5TOtBH92M

• Dziecko wykonuje głęboki wdech i na jednym wydechu wypowiada na zmianę z rodzicem szeptem rymowankę:

Jesień, zima, wiosna, lato.

Już wakacje. Co ty na to?

• Słuchanie wiersza P. Beręsewicza "Czemu?"

Czemu styczeń nosi ciepłe skarpety?

Bo mu nogi marzną tak, że o rety!

Czemu luty taki blady, skąd smutki?

Bo się martwi, że jest taki króciutki.

Czemu marzec tak się złości i burzy?

Bo za wolno wraca wiosna z podróży.

Czemu kwiecień taki strój ma pstrokaty?

Bo gdzie spojrzy, wszędzie kwiaty i kwiaty.

Czemu maj jest zielony i świeży?

Coś się mamom na Dzień Matki należy.

Czemu czerwiec w krótkich spodniach już gania?

Bo to lato, czas na letnie ubrania. 

Czemu lipiec taki dziwnie wesoły?

Cóż, wygląda, że nie tęskni do szkoły.

Czemu sierpień tak się śmiesznie nazywa?

Kiedyś z sierpem chodził rolnik na żniwa.

Czemu wrzesień wciąż się włóczy po lesie?

Szuka grzybów, może nam też przyniesie.

A październik? Czemu drzewa rumieni?

Bo w kolorach jest do twarzy jesieni.

A listopad? Czemu smutny i bury?

Bo mu liście z drzew zdmuchują wichury.

Czemu grudzień w biały puch się owinął?

Bo mu cieplej pod śniegową pierzyną.

Czemu na tym w wierszu kończą się słowa?

Bo tu rok się zaczyna od nowa.

• Rozmowa na temat wiersza.

Zadajemy pytania, recytując wersy nieparzyste wiersza - oznaczone niebieskim kolorem. Dzieci udzielają odpowiedzi dotyczących każdego miesiąca.

• Następnie pytamy:

- Jakie miesiące wchodzą w skład wiosny (lata, jesieni)?

- Jak inaczej możemy jednym słowem nazwać wszystkie miesiące?

• Zabawy z porami roku.

Rozkladamy emblematy, które dzieci wczesniej wykonały. Ustalamy, jaki symbol jest charakterystyczny dla danej pory roku: dla jesieni – liść, dla zimy – śnieżynka, dla wiosny – kwiat, dla lata – słońce. Wymieniamy rytmicznie pory kolejno pory roku, a dziecko biega wokół emblematów, na klaśnięcie siada przy i informuje, jaka to pora roku.

                                                                              

• Pytamy:

- Ile mamy pór roku?

- W jakiej porze roku rozpoczęła się przygoda dzieci w przedszkolu?

- Ile miesięcy dzieci były razem?

- Jakie to były miesiące?

Chętne dzieci wymieniają nazwy kolejnych miesięcy, począwszy od września, do czerwca.  

 

• Piosenka dla dzieci - uczy pór roku i miesięcy.

         

• Zabawa dydaktyczna "Kąciki".

Obrazki, przedmioty lub okazy przedstawiające: jabłka, grzyby, kolorowe liście, kasztany, bałwanka, płatki śniegu, karmnik z gilem, kwiaty (tulipany, żonkile), skowronka, gałązkę drzewa owocowego, dojrzałe kłosy zbóż, poziomki, dziecko w kole (do pływania). Dzieci porządkują elementy według pór roku, np.: jesień – jabłka, grzyby, kolorowe liście, kasztany,  zima – bałwanek, płatki śniegu, karmnik z gilem,  wiosna – kwiaty (tulipany, żonkile), skowronek, gałązka drzewa owocowego, lato – dojrzałe kłosy zbóż, poziomki, dziecko w kole (do pływania). Dzieci uzasadniają swój wybór.   

• Podsumowanie wiadomości – Prawda czy fałsz? 

Wypowiadamy zdania dla każdego zespołu. Jeśli informacja jest prawdziwa – dzieci klaszczą, jeśli jest nieprawdziwa – tupią nogami o podłogę.

Przykłady zdań:

Jesienią kwitną krokusy.

Zimą pada kolorowy śnieg.

Wiosną bociany odlatują do ciepłych krajów.

Latem wiewiórka zbiera orzechy. 

• Część matematyczna. Ćwiczenia rachunkowe z Olkiem i Adą.

Potrzebne będą: dowolna zabawka pluszowa, np. miś, dla dziecka po 10 patyczków w trzech kolorach: niebieskim, zielonym i żółtym, koperty zawierające kartoniki z poznanymi w ciągu roku cyframi i znakami.  Usadza na środku koła dowolną pluszową zabawkę, np. misia, i kładzie przed nią różne sylwety przedstawiające elementy kojarzące się z latem (np. charakterystyczne cechy lata (np. trzy koszyczki  czereśni i dwa koszyczki truskawek).

Wymyślamy zadanie związane z Olkiem i Adą i z tymi sylwetami, np.: Olek poszedł z mamą na targ i kupił trzy koszyczki czereśni i dwa koszyczki truskawek. Ile koszyczków owoców kupili?

Dzieci:

- układają przed sobą w jednej linii patyczki według wybranych dowolnie dwóch kolorów, np. 3 patyczki niebieskie i 2 patyczki zielone;  

− liczą wszystkie patyczki i pokazują wynik na palcach;

− układają pod nimi działanie, które ilustruje zadanie: 3 + 2 = 5. N.

Pytamy dzieci: Czego jest więcej: koszyczków czereśni czy koszyczków truskawek? − ustalają, czego jest więcej i o ile więcej; pokazują wynik na palcach. − układają liczby 3 i 2, między nimi kładą odpowiedni znak. 

Inny przykład zadania: Mama miała 6 jabłek. 4 jabłka zjadła Ada. Ile jabłek zostało mamie?

Dzieci: - układają przed sobą 6 patyczków jednego koloru, 4 odsuwają, udzielają odpowiedzi jak wyżej.

Zachęcamy dzieci do samodzielnego układania zadań dla wszystkich.

• Karta pracy, cz. 5, nr 88
• Karta pracy, cz. 5, nr 89

 

16.06.2020 wtorek

Tematyka tygodniowa: Pożegnania nadszedł czas.

Zajęcie 1 

Temat: "Za co lubimy wakacje?" – rozmowa inspirowana wierszem G. Lech pt. Co robią latem dni tygodnia?

Cele:

- rozwijanie mowy,

- utrwalanie nazw dni tygodnia, 

- rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej i orientacji przestrzennej. 

                                            

• Słuchanie wiersza G. Lech "Co robią latem dni tygodnia?"

– Co wy na to, że już lato?

– Tydzień swoje dni zapytał.

Poniedziałek zsiadł z roweru.

– Radość dla kolarzy wielu!

Wtorek książkę czytał właśnie.

Mruknął tylko: – Lubię baśnie!

Latawca puszczała

Środa, bo piękna była pogoda.

Czwartek rzekł: – Ja wciąż maluję,

jak się świetnie w lesie czuję.

Piątek tylko machnął ręką:

– Chciałbym zagrać,

lecz nieprędko znajdę gracza w tym upale.

Szachów nie otwieram wcale.

– A Sobota? – Cóż mam rzec.

Niosę piłkę, dziś gram mecz.

– Czy Niedziela coś dopowie?

Nie dopowie, bo jest w kinie na animowanym filmie.

A czy film ten był o lecie, w poniedziałek się dowiecie. 

• Rozmowa na temat wiersza:

- Jaka pora roku już nadeszła? 

- O co zapytał swoje dni Tydzień?

- Co zrobił i odpowiedział poniedziałek?

- Co zrobiły i odpowiedziały kolejne dni tygodnia?

- Co wy lubicie robić latem?

- Co robicie najczęściej w poniedziałek… w sobotę i w niedzielę?

- Ile dni wchodzi w skład tygodnia?

Dzieci wymienieniają w kolejności wszystkie dni tygodnia i jednoczesnego wysuwania palców. 

• Rozmowy na temat ilustracji i odczytanych zdań. Książka (s. 90–93) 

Dzieci opowiadają o tym, co przedstawiają ilustracje, zwracając  uwagę na szczegóły. Dzieci  czytają krótkie teksty umieszczone przy ilustracjach. Dowiadują się, co Olek i Ada oraz ich rodzice lubią robić (mogą robić) podczas wakacji w mieście.

• Zabawa ruchowa z piosenką.

           https://youtu.be/sP3uZLe1hEQ

          "Laurencja" - pląs dla dzieci

Dzieci śpiewają i rytmicznie poruszają się w kole.Podajemy nazwę dnia tygodnia, a dzieci powtarzają ją, zatrzymując się i przykucając. Po każdym odśpiewaniu piosenki prowadzący wypowiada nazwy dni tygodnia wymienione wcześnie i dodaje do nich następną.

• Dzieci wyliczają je kolejno, za każdym razem kucając.

Laurencjo moja,

Laurencjo ma,

ach, kiedyż znowu spotkamy się?

W poniedziałek!

Ach, żeby to już poniedziałek był

i ja przy swojej Laurencji żył,

Laurencjo ma! Laurencjo moja, Laurencjo ma,

ach, kiedyż znowu spotkamy się?

We wtorek...

•  Wybieranie właściwych obrazków i umieszczanie ich na tablicy według instrukcji.  Różne obrazki, w tym obrazki przedstawiające: czytanie książki, puszczanie latawca, malowanie lasu, grę w szachy, grę w piłkę, oglądanie filmu, pływanie kajakami, pontonami lub statkiem, budowanie zamków z piasku, zbieranie jagód i malin, jedzenie owoców, bieganie po parku, jazdę rowerami, zabawy na placu zabaw, karmienie gołębi.                                                                                        

                                                             

                                                       

            

 

• Dzieci wybierają właściwe obrazki i umieszczają je na tablicy według instrukcji: w prawym dolnym rogu, w  lewym dolnym rogu, w lewym górnym rogu, w prawym górnym rogu. Następnie zachęcamy dzieci do wybrania jednego obrazka przedstawiającego ulubioną zabawę dzieci i opisania go. Zwracamy uwagę, aby dzieci formułowały dłuższe zdania, poprawne pod względem gramatycznym.
• Karta pracy, cz. 5, nr 74

Dzieci:

− rysują po śladach morskich stworzeń,

− kolorują rysunek; mówią, co znajduje się w prawym dolnym rogu rysunku, co w lewym dolnym rogu, co w lewym górnym rogu, a co w prawym górnym rogu,

− rysują fale po śladzie, nie odrywając kredki od kartki.

 

Zajęcia 2.

Zabawy ruchowe dla dzieci - odcinek 1

https://youtu.be/m2WsGrvCx_w

 

15.06.2020 poniedziałek

Tematyka tygodniowa: Pożegnania nadszedł czas. 

Zajęcie 1

Temat: "Lato i letnie zabawy" – rozwiązywanie zagadek.

Cele:

- poznawanie charakterystycznych cech lata,

- utrwalanie nazw letnich zabaw,

- rozwijanie spostrzegawczości i logicznego myślenia.

                                                             

• Rymowanka K. Wilk:

                                                               Jaskółeczka w locie kreśli duże koła.

                                                               Czy już przyszło lato? – ciągle z góry woła.

• Przedstawiamy gościa – jaskółkę.

                                                        

• Opowiadamy o zmartwieniu jaskółki, która chciałaby zbudować swoje gniazdko, ale nie jest pewna, czy przyszło już lato. Ptanie: - Po czym poznać, że nadeszło lato? 
• Zagadki słowne.  

Zagadki, których rozwiązywanie pomoże jaskółce przekonać się o nadejściu lata.

                                                  

 

                                                                  Co to za pora roku,

                                                                  gdy słonko mocno świeci,

                                                                  a na wakacje w różne strony

                                                                  wyjeżdżają dzieci? (lato)

• Wprowadzenie do czytania całościowego wyraz lato.

Dzieci dzielą słowo na sylaby i wyróżniają głoskę w nagłosie. Podają nazwy głosek w tym słowie, liczą na palcach głoski i wskazują litery w napisie, określają głoskę w wygłosie. Następnie wszystkie dzieci wymieniają inne słowa rozpoczynające się głoską l. 

 

                                                                          

                                                                   Plastikowe, kolorowe,

                                                                   rybki, gwiazdki, kaczki, misie.

                                                                   W piaskownicy jest ich dużo,

                                                                   każda przydać może ci się. (foremki do piasku)

                                                               

 

                                                                 

 

                                                                    Gdy wiatr jest na dworze,

                                                                    on unosi się w górze.

                                                                    Biegniesz z nim po trawie

                                                                    i trzymasz na sznurze. (latawiec)

Dzieci wybierają z rozsypanki obrazkowej obrazki będące rozwiązaniami zagadek i przyczepiają je pod napisem lato.

• Zagadki dotykowe.

                                     

Worek, ubrania, które nosi się i latem, w tym kostium kąpielowy i okulary przeciwsłoneczne. Wyjmujemy z żółtego pudełka worek z ubraniami, które nosi się latem, w tym kostium kąpielowy, a także okulary przeciwsłoneczne. Dzieci wkładają rękę do worka, opisują, czego dotknęły. Na potwierdzenie podania prawidłowego rozwiązania dziecko wyjmuje ubranie z worka. Przypinamy ubranie, które nosi się latem, na tablicy pod napisem lato. Pod tablicą układa akcesoria wykorzystywane do letnich zabaw. 

• Zagadka słuchowa.

                                          

Żółte pudełko, nagrania: letniej burzy, obrazek przedstawiający burzę. Odtwarzamy odgłosy charakterystyczne dla lata. Dzieci wybierają z żółtego pudełka obrazek przedstawiający burzę i zawieszają go pod napisem lato.

• Zagadki obrazkowe.

− Które kwiaty kwitną latem?

                                     

Stopniowo odkrywamy zdjęcia przedstawiające: krokusa, różę, mak polny, rumianek, przebiśnieg, chaber. Dzieci wybierają zdjęcia tych kwiatów, które kwitną latem, np.: róże, maki polne, rumianki, chabry, i przyczepiają pod napisem lato.

− Które ptaki spotyka się dopiero latem? 

                         

                               

                               

Stopniowo odkrywa zdjęcia ptaków: gila, wilgi, skowronka. Dzieci wybierają zdjęcie przedstawiające wilgę i zawieszają je pod napisem lato.

• Zabawa ruchowa Przyszło lato. Odtwarzacz CD, nagranie skocznej muzyki. Podczas skocznej muzyki będą naśladowały lot jaskółki. Na pauzę w muzyce będą poruszały się według instrukcji i recytowały jednocześnie rymowankę, dzieląc słowa na sylaby.

                                                                           Jas-kó-łecz-ka w lo-cie kreś-li du-że ko-ła.

                                                                           Gniaz-do swe szy-ku-je.

                                                                           – Przy-szło la-to! – wo-ła.

Dzieci spacerują po łące – maszerują do przodu, recytując i jednocześnie wyklaskując pierwszą część rymowanki. Następnie maszerują do tyłu, recytując i wyklaskując pozostałą część rymowanki. Zabawę powtarzamy. Podczas kolejnych pauz dzieci recytują rymowankę: raz głośno, raz cicho, i wykonują ruchy: raz w szybkim tempie, raz w wolnym tempie. 

• Podsumowanie zdobytych wiadomości. Ubrania, które nosi się latem, w tym kostium kąpielowy i okulary przeciwsłoneczne, zdjęcia przedstawiające kwiaty: krokusa, różę, mak polny, rumianek, przebiśnieg, chaber, zdjęcia przedstawiające gila, wilgę, skowronka. 
• Karty pracy, cz. 5, nr 79 

Dzieci mówią np.: Latem kwitną róże, na łące wyrastają maki, chabry i rumianki. Słońce mocno grzeje i możemy się opalać. Uzupełniamy informacje: Latem dojrzewają takie owoce, jak np. porzeczki i jabłka.

Dzieci rysują na małych karteczkach obrazki przedstawiające dodatkowe cechy lata (o których nie było mowy na zajęciach) i zawieszają pod napisem lato. 

 

Zajęcie 2

Temat dnia: Lato i letnie zabawy

Cele:

- rozwijanie spostrzegawczości i logicznego myślenia,

- zwracanie uwagi na konieczność doboru części garderoby i różnych przedmiotów do miejsca letniego wypoczynku,

- rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Podróżnicy i ich bagaż – zajęcia techniczne

 

Wprowadzenie.

Zdjęcia przedstawiające wybranych podróżników.

https://www.szwendamsie.pl/blog/ciekawostki/top-10-polskich-wyczynow-eksploratorskich

Pytamy dzieci, kto to jest podróżnik, co robi podczas swoich podróży, co przydaje mu się podczas jego podróży.

Podróżnik to osoba, która odbywa częste i z reguły dalekie wyprawy drogą lądową, morską lub powietrzną do znanych, ale i nieznanych miejsc na świecie. Dawniej znanym podróżnikiem był Krzysztof Kolumb. W Polsce znanymi podróżnikami byli np.: Arkady Fiedler, Czesław Centkiewicz, Tony Halik. Współcześnie do podróżników zaliczyć można, np. Beatę Pawlikowską, Wojciecha Cejrowskiego.

 

Zabawa Co się gdzie przyda?

Dobieranie ubrań i przedmiotów do miejsc letniego wypoczynku.

Tkanina, różne przedmioty (kilka egzemplarzy tego samego), np.: piłka, latarka, płetwy, kompas, mapa, siatka do łapania motyli, wędka, dziecięce buty górskie, foremki, łopatki, wiaderko, okulary przeciwsłoneczne, kocyk, opakowanie po kremie do opalania, książka, kreda do rysowania na chodniku, płaszcz przeciwdeszczowy, torba plażowa, walizka, plecak ze stelażem.

Mówimy dzieciom, że prawdziwy podróżnik, wybierając się na wyprawę, pakuje do torby, plecaka, walizki tylko to, co jest niezbędne podczas podróży. Prosimy dzieci o zastanowienie się, co z tych przedmiotów przyda się podczas spędzania wakacji w różnych miejscach wypoczynku

 

Wykonanie wakacyjnej walizki.

wyprawka, karta 24, klej, nożyczki, naklejki.

Informujemy dzieci, że częstym bagażem podróżników jest walizka. Zachęcamy dzieci do wykonania walizki prawdziwego podróżnika. Omawiamy sposób wykonania pracy.

Dzieci:

−wycinają kształt walizki,

−składają walizkę, kierując się instrukcją,

−sklejają ze sobą właściwe części,

−wyszukują w naklejkach takie obrazki, które mogłyby dekorować walizkę prawdziwego podróżnika, i naklejają je w wybranych miejscach na walizce.

10.06.2020 środa

Tematyka tygodniowa: Wakacyjne podróże.

Zajęcie 1

Temat: "Jedziemy na wakacje" – zabawa inscenizacyjna na podstawie utworu E. Stadtmüller "Wakacyjny pociąg".

Cele:

- poznawanie miejsc letniego wypoczynku (z wykorzystaniem mapy Polski),

- wprowadzanie wyrazów do czytania całościowego,

-poznawanie sposobów spędzania czasu wolnego latem, rozwijanie wyobraźni twórczej.

 

• Karty pracy, cz. 5, nr 67
• Karty pracy, cz. 5, nr 76

Dzieci:

− oglądają obrazki/zdjęcia,

− mówią, gdzie wybierają się na wakacje Ada i Olek,− łączą obrazki z odpowiednimi zdjęciami, 

− czytają powstałe wyrazy, po skreśleniu liter,

− łączą nazwy z odpowiednimi zdjęciami.

                                    

                      

• Słuchanie wiersza E. Stadtmüller "Wakacyjny pociąg".

Jedzie pociąg wakacyjny, pociąg kolorowy.

Już wjeżdżają wagoniki na peron bajkowy!

 

Stuku-puk, stuku-puk, mkną koła po szynach.

Już się nowa, kolorowa przygoda zaczyna.

 

Pierwsza stacja – wieś wesoła: łąki, lasy, pole.

Zaraz tutaj urządzimy zielone przedszkole.

Nauczymy kota liczyć, a tańczyć konika.

Niech zobaczy każdy cielak, jak przedszkolak bryka.

 

Stuku-puk...

 

Druga stacja to Podhale, piękne górskie szczyty,

a ze szczytów, jak wiadomo, widok znakomity.

Bajki będą opowiadać potoki i skały,

bo w nich mieszka duch starego bajarza Sabały.

 

Stuku-puk...

 

Trzecia stacja to jezioro, widać je z daleka.

Żabi chórek już z koncertem niecierpliwie czeka.

Już po falach się ścigają żaglówki,

kajaki i dmuchany hipopotam malowany w maki.

 

Stuku-puk...

 

Czwarta stacja to już morze, szerokie, głębokie,

i wspaniała piaskownica, większa niż przed blokiem.

Na tej wielkiej piaskownicy czy, jak mówią, plaży

może skarby bursztynowe znaleźć nam się zdarzy?

 

Stuku-puk...

• Zabawa inscenizacyjna na podstawie utworu.

Kartoniki z wyrazami do czytania całościowego, które dzieci już poznały i z nowymi wyrazami:

                            wieś        Podhale        jezioro        morze

Zapoznajemy dzieci z zasadami zabawy:

− podczas zwrotek (stacji) dzieci naśladują wysiadanie z pociągu i siadają na dywanie, gdzie będą wykonywać zadanie,

− na słowa: Jedzie pociąg wakacyjny... wracają do pociągu, zajmują miejsca na krzesełkach (za każdym razem inne);

Włączamy żywą, specjalnie dobraną muzykę (lub odgłosy jadącego pociągu),

Dzieci powtarzają bardzo wyraźnie słowa rymowanki, dzieląc je na sylaby:

Stu-ku- -puk, stu-ku-puk, mkną ko-ła po szy-nach.

Już się no-wa, ko-lo-ro-wa przy-go-da za-czy-na,

Jednocześnie uderzają rytmicznie rękami o swoje uda, a stopami o podłogę.

• Wykonywanie zadań na poszczególnych stacjach – praca z mapą Polski. 

                             

• Rozkładamy na dywanie różne kartoniki z wyrazami do czytania całościowego, które dzieci już poznały i z nowymi wyrazami: wieś, Podhale, jezioro, morze.  Umieszczamy koszyk oraz różne rodzaje plecaków i toreb. 

                                                                                1. Stacja Wieś.

                                                              

Kartoniki z różnymi wyrazami, w tym z napisem wieś, mapa Polski, koszyk, obrazek przedstawiający plecak, obrazki przedstawiające sposoby spędzania wolnego czasu na wsi, np.: zbieranie jagód w lesie, spacery po łące, wycieczki rowerowe, doglądanie zwierząt gospodarskich. Wprowadzamy do czytania całościowego wyraz wieś. Dzieci odczytują napis i zawieszają go na mapie Polski (wybierają miejsce poza aglomeracjami miejskimi). Decydują, jaki bagaż może się przydać podczas pobytu na wsi. Odpowiadają na pytanie: Co ciekawego można robić podczas wakacji na wsi? Podają swoje propozycje spędzenia wolnego czasu, wybierają pasujące obrazki, a następnie wkładają je do koszyka. Przykłady spędzania czasu na wsi: zbieranie jagód w lesie, spacery po łące, wycieczki rowerowe, doglądanie zwierząt gospodarskich itd.

 

                                                                                   2. Stacja Podhale.

                                                               

Kartoniki z różnymi wyrazami, w tym z napisem Podhale, mapa Polski, koszyk, plecak ze stelażem, obrazki przedstawiające sposoby spędzania wolnego czasu w górach, np.: piesze wędrówki po szlakach, zdobywanie szczytów górskich, zwiedzanie zamków, podziwianie widoków. Wprowadzamy do globalnego czytania wyraz Podhale. Dzieci odczytują napis. Wskazujemy położenie Podhala na mapie Polski, a dzieci zawieszają napis we właściwym miejscu na mapie. Następnie dzieci wybierają bagaż, który wykorzystuje się w górach. Dzieci wybierają plecak ze stelażem. Odpowiadają na pytanie: Co ciekawego można robić podczas wakacji w górach? Następnie spośród zgromadzonych obrazków wybierają te, które pasują do gór.

                                                                                   3. Stacja Jezioro.

                                                               

Kartoniki z różnymi wyrazami, w tym z napisem jezioro, mapa Polski, koszyk, torba lub walizka, obrazki przedstawiające sposoby spędzania wolnego czasu nad jeziorem, np.: pływanie łódką lub rowerem wodnym, spacerowanie, odbywanie pieszych wędrówek. Wprowadzamy do czytania całościowego wyraz jezioro. Dzieci odczytują napis i zawieszają go w odpowiednim miejscu na mapie Polski. Podaje nazwy rejonów w Polsce, gdzie jest dużo jezior, np. Mazury. Następnie prosimy dzieci o wybranie bagażu, który będzie najwłaściwszy do wypoczywania nad jeziorem. Dzieci wybierają torbę lub walizkę. Odpowiadają na pytanie: Co ciekawego można robić na wakacjach nad jeziorem? Następnie wybierają odpowiednie obrazki i wkładają je do torby. Przykłady spędzania czasu nad jeziorem: pływanie łódką lub rowerem wodnym, spacerowanie, odbywanie pieszych wędrówek itd. 

                                                                              4. Stacja Morze.

                                                    

Kartoniki z różnymi wyrazami, w tym z napisem morze, mapa Polski, koszyk, torba plażowa, obrazki przedstawiające sposoby spędzania wolnego czasu nad morzem, np.: opalanie się, zabawy na plaży, rejsy statkiem, uprawianie sportów wodnych. Wprowadzamy do czytania całościowego wyraz morze. Dzieci odczytują  napis. Prosimy o przypomnienie nazwy naszego polskiego morza. Utrwala nazwę: Morze Bałtyckie. Prosi dzieci o wskazanie Bałtyku na mapie Polski i zawieszenie napisu we właściwym miejscu. Następnie N. prosi dzieci o wybranie bagażu, który najlepiej nadaje   się do wypoczywania nad morzem. Dzieci wybierają torbę plażową. Odpowiadają na pytanie: Co ciekawego można robić na wakacjach nad morzem? Następnie wybierają odpowiednie obrazki i wkładają je do torby plażowej. Przykłady spędzania czasu nad morzem: opalanie się, zabawy na plaży, rejsy statkiem, uprawianie sportów wodnych itd.  

• Loteryjka obrazkowa – dopasowywanie obrazków do odpowiednich miejsc na mapie Polski. Koszyk, torby i plecaki zawierające obrazki z wcześniejszej zabawy, mapa Polski z napisami umieszczonymi we wcześniejszej zabawie. Prosimy dzieci o wyjęcie obrazków z koszyka, toreb i plecaków i ułożenie ich na podłodze (obrazkami do dołu). Mieszamy obrazki. Dzieci losują obrazki, nazywają to, co przedstawiają, i zawieszają w odpowiednich miejscach na mapie Polski, przy napisach do czytania całościowego.
• Karta pracy, cz. 5, nr 68
• Karta pracy, cz. 5, nr 78

Dzieci: − mówią gdzie wybierają się na wakacje dzieci z grupy Olka,

− nazywają obrazki, − słuchają nazw czytanych przez 6-latki,

− łączą obrazki dzieci z odpowiednimi zdjęciami.

− odczytują wyrazy umieszczone obok obrazków,

− rysują po śladzie rysunku, nie odrywając kredki od kartki.

 

Zajęcie 2

Temat dnia: Miejsca letniego wypoczynku.

Cele:

- nauka piosenki

- umuzykalnienie dzieci

- opanowanie melodii i tekstu piosenki.

https://www.youtube.com/watch?v=3jqBO3x6Kxs

Lato w kawiarence
B. Gowik

1. Za rogiem czeka lato w malutkiej kawiarence,
Popija słodki soczek, balonik trzyma w ręce.
I zaprasza na wakacje teraz, już!

Ref:
Lato, ach, lato, zaczaruj wszystkich nas!
Byśmy za tobą pobiegli w ciepły las.
Na mchu i cieplej trawce przy tobie poleżeli.
Na ptaki popatrzyli i wracać stad nie chcieli.
Zaczaruj dla nas morze, powędruj z nami w góry.
Popluskaj się w jeziorze, popatrz w chmury.

2. Już wola do nas lato, kapelusz ma na głowie.
I niesie dla nas lody w polewie malinowej!
„Przyjeżdżajcie na wakacje teraz, już!”.

Ref:
Lato, ach, lato…..

3. I letnia dyskoteka wesoło nas zaprasza.
Z uśmiechem lato czeka, wakacje wita nasze!
Bo wakacje to atrakcje – teraz, już!.

Ref:
Lato, ach, lato…..

Ćwiczenie oddechowe – Drzemka na łące.

Dzieci przechodzą do leżenia na plecach. Na brzuchach delikatnie kładą swoje dłonie. Wykonują powolny wdech – równocześnie nosem i ustami – tak aby poczuć unoszące się dłonie. Następnie wykonują powolny wydech, starając się wyczuć, jak dłonie się obniżają.

 

173455053. ruchowa przy muzyce – Wspominamy wakacje.

nagranie piosenki Lato w kawiarence.

 

Zwracamy się do dzieci:

1000. na wakacjach. Za chwilę wsiądziemy do pociągu.

Dzieci wyobrażają sobie, że jadą pociągiem i w rytmie melodii poruszają się w różnych kierunkach.

1995873627715681. słuchamy szumu górskiego potoku – dzieci przechodzą do siadu skrzyżnego, zamykają oczy i słuchają, jak szumi górski potok.

Ponownie na hasło: Jesteśmy w górach – idziemy górskim szlakiem – dzieci idą po dowolnie ułożonej skakance.

 

 

Ćwiczenie umiejętności zmiany natężenia głosu – Zabawa w echo.

Dzieci powtarzają za rodzicem zdania z odpowiednim natężeniem głosu (cicho, umiarkowanym głosem, głośno).

Nadeszły wakacje.

Wędrujemy górskim szlakiem.

Kąpiemy się w morzu.

Pływamy kajakie

09.06.2020 wtorek

Tematyka tygodniowa: Wakacyjne podróże.

Zajęcie 1

Temat: Wakacje nad morzem – słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby Bursztynek.

Cele:

- poprawne odpowiadanie na pytania związane z treścią wysłuchanego opowiadania,

- wypowiadanie się na temat ilustracji w książce, opisywanie historii powstawania bursztynu,

- podawanie sposobów jego wykorzystania, wymienianie skarbów, które można znaleźć w morzu.

                             

                                                                                              

•  Wprowadzenie w tematykę zajęć. Muszle różnego kształtu i różnej wielkości. Dzieci oglądają, przystawiają do ucha i nasłuchiwały dobiegających z nich odgłosów. Dzieci oglądają muszle. Wsłuchują się w dobiegające odgłosy. Następnie opisują i porównują wygląd wszystkich muszli.

Rozmowa: - Dlaczego w muszlach słychać szum i czy rzeczywiście jest to szum morza? Uzupełniamy wypowiedzi dzieci. Przykładając muszlę do ucha, w rzeczywistości słyszymy dźwięki dobiegające z otoczenia (podobny efekt otrzymamy, gdy przyłożymy do ucha filiżankę lub dłoń). Muszla przyłożona do ucha działa jak rezonator – dźwięki odbijają się od ścianek i ulegają wzmocnieniu. Efekt dźwiękowy zależy od kształtu i wielkości  muszli.  - -- Gdzie można znaleźć muszle? - Co jeszcze można znaleźć nad morzem podczas letniego wypoczynku?

• Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby "Bursztynek". Książka (s. 84–87)   

Kiedy zbliżają się wakacje, wszyscy się cieszą, a najbardziej słońce. Każdego ranka budzi się coraz wcześniej i świeci radośniej. Ledwie wstanie, zagląda w okna i zachęca do zabawy. Niewątpliwie z tego właśnie powodu dzieci w przedszkolu Olka i Ady bardzo nieuważnie słuchały bajki, którą czytała im pani. – Widzę, że nie możecie się doczekać wakacji – powiedziała pani, zamykając książkę. – Nie możemy! – przyznał Marek. – Tata obiecał, że w tym roku pojedziemy w góry, bo rok temu byliśmy nad morzem i spiekłem się na słońcu. Wyglądałem jak spalony naleśnik. Ledwie przeżyłem – dodał z dumą. Marek oczywiście przesadził. Dzieci pamiętały, że przywiózł z wakacji ładną opaleniznę. Na pewno nie przypominał spalonego naleśnika. – Ja przywiozłam znad morza muszlę, w której coś szumi – przypomniała Jola. – Co szumi? Wiatraczek? – zainteresował się Olek. – Nie wiem, nie sprawdzałam. Pani wyjaśniła, że w muszli szumi morze, ale nie wszyscy w to uwierzyli. Przecież niemożliwe, żeby morze zmieściło się w jednej muszelce. – A ja znalazłam na plaży bursztyn z zatopionym komarem. Noszę go ze sobą od powrotu z wakacji – powiedziała Ola i pokazała dzieciom żółty, przezroczysty bursztynek z nieruchomym komarem w środku. Wydawało się, że śpi w lśniącej, bursztynowej bańce jak śpiąca królewna w królewskim łożu. „Jak on wszedł do środka?” – zastanawiał się Olek. Przypomniał sobie o komarze zatopionym w bursztynie dopiero po powrocie do domu. W przedszkolu tyle się działo, że nie zdążył porozmawiać o nim z Olą. – Pytasz, jak komar znalazł się w środku? – tata przerwał pracę nad projektem hali dworca kolejowego. – To wyjątkowo ciekawa historia. Brzmi jak bajka, ale jest najprawdziwszą prawdą. Do pokoju przybiegła Ada. – Ja też chcę posłuchać bajki – Ada położyła się na kanapie. – Tata mówi, że to prawda, nie bajka – sprostował Olek. – To chcę posłuchać nie bajki – upierała się Ada. – Drogie dzieci, proszę o głos – przerwał spór tata. – Było to bardzo dawno temu, przed milionami lat. Nad 134 Morzem Bałtyckim szumiały gęste lasy. Szuuu, szuuu, szuuu... Wiatr od morza kołysał gałęziami pradawnych sosen i wysokich paproci. Pewnego słonecznego dnia mały komar usiadł na pniu drzewa. Sądzę, że chciał chwilę odpocząć i lecieć dalej. Niestety, wpadł w pułapkę. Z pęknięcia na pniu wypłynęła gęsta, lepka żywica. Ciężka kropla spłynęła na naszego komarka i oblepiła go dookoła. Dostał się w sam środek kleistej kropli, która zastygła i stwardniała. Pewnego razu sztorm powalił nadbrzeżne drzewa. Kropla, chlup!, wpadła do Bałtyku. Morska woda chłodziła ją i obmywała, aż któregoś dnia wyrzuciła na plażę. Znalazła ją Ola z przedszkola i zawołała: „Hura! Znalazłam bursztyn!”. Zabrała go do domu, żeby pokazać w przedszkolu. W środku jej bursztynu mały komar śpi głębokim snem i cieszy oczy. Do pracowni zajrzała mama. To, co zobaczyła, nie ucieszyło jej oczu. Ada smacznie spała, zwinięta w kłębek. – Dlaczego uśpiliście Adę? Wyśpi się w dzień, a potem w nocy będzie rozrabiała. Jakoś nie mogła uwierzyć w to, że nikt Ady nie usypiał, ani w to, że zaraziła się snem od komara sprzed milionów lat.  

• Rozmowa na temat opowiadania. Książka (s. 84–87)   

- O czym rozmawiały dzieci w grupie? - Co zdarzyło się rok temu na wakacjach?

• Zabawa ruchowa "Szum morskich fal". Folia malarska. Dzieci chwytają ją za końce. Poruszając folią w różnym tempie, wywołują dźwięk przypominający szum morskich fal. Nasłuchują dobiegających dźwięków. Pytamy dzieci, od czego zależy siła dźwięku. Informujemy, że siła dźwięku jest zależna od siły wiatru.
• Opowiadanie historyjki obrazkowej. Książka (s. 87)

Prosimy chętne dzieci, aby patrząc na małe obrazki w książce , opowiedziały historyjkę o zatopieniu komara w żywicy i powstaniu bursztynu.

                                                         

                                               

• Rozmowa na temat bursztynu. Poznawanie sposobów wykorzystania bursztynu. Przedmioty i/lub obrazki przedstawiające różne ozdoby wykonane z bursztynu, książka, s. 87, mapa Polski.

               

 

                                                   

                                                                            Poławiacze bursztynu.

• Do czego wykorzystuje się bursztyn?  Układamy przed dziećmi przedmioty lub umieszcza na tablicy obrazki przedstawiające różne ozdoby wykonane z bursztynu. Prosi dzieci o ich krótkie opisanie.

 

                        

                 

                                                

 

• Część badawcza – samodzielne doświadczenia dzieci. Różne przedmioty, w tym przedmioty wykonane z bursztynu, małe kawałki papieru, bawełniana lub wełniana tkanina.  Dzieci oglądają je, wyszukują i odkładają te, które są bursztynami. Układamy małe kawałki papieru oraz bawełnianą lub wełnianą tkaninę. Dzieci pocierają wybrane przedmioty o tkaninę i obserwują, czy kawałki papieru przykleją się do nich. Jeśli tak, to oznacza, że dokonały poprawnego wyboru. Krótko opisujmye zjawisko elektryzowania się.
• Następnie pytamy: - Jaki jest bursztyn? Dzieci opisują bursztyn za pomocą określeń przymiotnikowych. Informujemy dzieci, że istnieją inne określenia bursztynu – jantar, złoto Północy, skarb Bałtyku. Krótko wyjaśnia znaczenie tych nazw. 
• Poznawanie innych skarbów morza.

                                                   

                                                                               Rafa koralowa.

              

                                                                                             Perła

 

• Jakie skarby, oprócz bursztynu, można znaleźć w Bałtyku oraz na polskiej plaży?  Wyjaśniamy, skąd się wzięły muszle w morzu. Przekazuje także informacje o innych morzach i innych morskich skarbach, np. rafach koralowych i perłach w muszlach.  Informujemy, że koral i perły, podobnie jak bursztyn, są wykorzystywane do produkcji biżuterii. Przypominamy o konieczności ochrony wód morskich przed zanieczyszczeniami.
• Na zakończenie żegnamy się z dziećmi marynarskim pozdrowieniem: Ahoj!
• Karta pracy, cz. 5, nr 67
• EDUMUZ -ZDALNE NAUCZANIE - Oto Morze Bałtyckie jest  

          https://youtu.be/aZxMiWyO3YA

 

Zajecie 2

Temat dnia: Skarb Bałtyku.

Cele:

- rozwijanie sprawności ruchowej

Ćwiczenia gimnastyczne

https://www.youtube.com/watch?v=Tc82wV1jV-4

 

08.06.2020 poniedziałek

Tematyka tygodniowa: Wakacyjne podróże.

Zajęcie 1

Temat:  Wakacyjne plany – rozmowa inspirowana wierszem L. Łącz "Letnie wakacje".

Cele: - wnioskowanie na temat wakacyjnych podróży na podstawie przedstawionych elementów,

          - kształtowanie logicznego myślenia, utrwalanie znajomości kolorów. 

                            

                                                                                   WAKACJE

                                                                               

                                                                         MORZE

                 

                                                               JEZIORO

                                                                                  GÓRY

 

• Słuchanie wiersza L. Łącz "Letnie wakacje":

Kiedy są wakacje

I nie pada deszcz,

Możesz gdzieś wyjechać,

Jeśli tylko chcesz.

Kiedy są wakacje

– Morze, góry, las,

Gdzie tylko się znajdziesz,

Miło spędzisz czas.

Latem Złociste promienie

Słońca Padają na ziemię,

Popatrz – Rozwiały się chmury,

Baw się I nie bądź ponury!

Morze – Muszelki i piasek,

Góry Lub łąka za lasem,

Warmia – Czekają jeziora,

Lato – Już wyjechać pora!  

• Rozmowa na temat wiersza.:

- O jakiej porze roku wyjeżdża się na wakacje? -

- Co można robić, kiedy są wakacje?

• Tworzenie mapy skojarzeń do słowa wakacje.

/duży karton, klej, mazak, mała karteczka i ołówek/ 

Układamy przed sobą duży karton. Prosimy dzieci, aby w ciszy zastanowiły się, co dla nich znaczy słowo wakacje. Następnie z rozsypanki literowej  wybieramy odpowiednie litery składające się na wyraz wakacje i naklejają je na środku kartonu. Wręczamy wszystkim dzieciom małe karteczki i ołówki i prosimy o narysowanie obrazka – skojarzenia ze słowem wakacje. Przykłady skojarzeń: plecak, las, jagody, grzyby, kajak, Bałtyk, muszla, palma, maliny, ryby, plaża, Tatry, ciupaga, wioska.Następnie prosimy dzieci o podawanie skojarzeń do słowa wakacje. Każde dziecko pokazuje karteczkę i nazywa swój obrazek, dzieli słowo na sylaby, głoski. Opowiada o swoim skojarzeniu, a następnie nakleja karteczkę wokół napisu. 

• Rozmowa na temat planów wakacyjnych dzieci: - Gdzie można spędzić wakacje?
• Proponuje dzieciom, aby dowiedziały się, dokąd wybiorą się na wakacje Olek i Ada oraz inne dzieci.
• Karta pracy, cz. 5, nr 74

                                                       

• Praca z mapą Polski. Mapa Polski. 

Przypominamy dzieciom, że jest to mapa naszego kraju. Pokazujemy miejscowość, w której znajduje się przedszkole. Następnie informujemy dzieci, że na mapie oprócz miejscowości odnaleźć można także inne informacje, np. za pomocą różnych kolorów przedstawia się ukształtowanie terenu. Kolorem niebieskim zaznaczone są rzeki, jeziora i morze, zielonym – niziny, a żółtym – wyżyny. (wyjaśniamy dzieciom te pojęcia). Najwyższe góry są zaznaczone na brązowo. N. prosi dzieci, aby przyjrzały się mapie i powiedziały, jakiego koloru jest na niej najwięcej.

• Rozwiązywanie zagadek. Gdzie chciałabym się wybrać? – zagadki obrazkowe, układanie puzzli.

/Mapa Polski, 6 kopert, 6 pocztówek pociętych na 10 elementów./

Dzieci wyjmują z kopert pocztówki rozcięte na kilka elementów (od 6 do 10). Na pocztówkach są przedstawione: park, jezioro, las, wieś, góry, morze. Dzieci układają puzzle. Dowiadują się, że można spędzić wakacje w parku, nad jeziorem, w lesie, na wsi, nad morzem i w górach .Mówimy nazwy konkretnych miejscowości i wskazujemy je palcem na mapie Polski.

• Zagadki słuchowe Czym będę podróżowała?

Nagrania odgłosów pojazdów: motoru, samochodu, samolotu, pociągu, oraz nagrania odgłosów kroków konia i człowieka. Dzieci odgadują, jakim środkiem lokomocji wybieramy się w poszczególne miejsca. Włączamy dźwięki pojazdów. Dzieci kolejno odgadują.

• Karta pracy, cz. 5, nr 66 

- Dzieci rysują po śladzie drogi, jaką pojedzie rodzina Olka i Ady do domu cioci Krysi – siostry mamy Olka.

Wędrówki z mapą – krajobrazy Polski - prezentacja.

https://youtu.be/fTAKRwHG09I

Zajęcie 2

Temat dnia: Wakacje tuż, tuż…

Cele:

- rozwijanie sprawności manualnej i inwencji twórczej, wyrażanie w pracy plastycznej własnych spostrzeżeń i wyobrażeń związanych z latem i wakacjami

https://www.youtube.com/watch?v=BOye0PGuBsw#action=share

 

05.06.2020 piątek

Tematyka tygodniowa: Niby tacy sami, a jednak inni

Temat dnia: Wspólne zabawy

Cele:

- mierzenie odległości za pomocą wspólnej miary,

- utrwalanie stron: prawej, lewej

Ćwiczenia poranne:

https://www.youtube.com/watch?v=vkwzFVN2Bds

 

Zabawy z przyjaciółmi – zajęcia matematyczne.

1. Poznawanie narzędzi służących do pomiaru długości.

Narzędzia służące do pomiaru długości: linijka, tasiemka, tekturka (każde o długości 50 cm).

Rodzic daje dziecku narzędzia służące do pomiaru długości. Każdy zespół otrzymuje inne narzędzie: np. linijkę, tasiemkę, tekturkę (każde o długości 50 cm).  Prosimy dziecko, aby przyłożyło do siebie narzędzia pomiarowe i porównało czy mają one taką samą długość.

 

2. Zabawy sportowe. Mierzenie odległości za pomocą narzędzi pomiarowych.

 

Piłeczka do ping-ponga, linijka o długości 50 cm, skakanka.

Prosimy dziecko o położenie się na brzuchu, położenie przed sobą piłeczki ping-pongowej. Dziecko dmucha na nią tak, aby piłeczka poturlała się jak najdalej do przodu. Następnie dziecko mierzy odległość, jaką pokonała piłeczka za pomocą linijki (pomaga Rodzic).

 

Tasiemka o długości 50 cm, skakanka.

Prosimy dziecko o ustawienie się w wyznaczonym miejscu. Dziecko wykonuje z tego miejsca skok w dal. Następnie mierzy odległość, jaką udało się pokonać za pomocą tasiemki (pomaga Rodzic).

 

Tekturka o długości 50 cm, skakanka.

Prosimy dziecko o postawienie jak najdłuższego kroku. Mierzymy jego długość (za pomocą tekturki - pomaga Rodzic).

 

3. Karty pracy str. 62-65

 

Zajecie 2

Temat: "Wesołe zabawy w kręgu przyjaciół" – praca plastyczna w zespołach, inspirowana wierszem A. Widzowskiej

            Dzieci na Ziemi.

Cele: rozwijanie sprawności manualnej, wyobraźni i pomysłowości.

• Zapraszamy dzieci w podróż latającym dywanem. Dzieci siadają w siadzie skrzyżnym, ręce opierają na podłodze, po obu stronach ciała, i rozpoczynają lot. Wznoszą się w górę, wymawiając na wydechu głoskę szszszsz. Podczas lotu przechylają ciało raz w prawą, raz w lewą stronę. Lądują w krainie, w której wszyscy żyją w przyjaźni.
• Słuchanie wiersza A. Widzowskiej Dzieci na Ziemi.

                                              

 

Czytamy dzieciom wiersz:

Na kuli ziemskiej bawią się dzieci,

cieplutkie słonko dla nich wciąż świeci,

a księżyc mruga oczkiem na niebie

do wszystkich ludzi, również do ciebie.

Zulu z Afryki chodzi po drzewach,

a Chinka Inka jak ptaszek śpiewa.

Eskimos Bubu gra w piłkę z foką,

na słoniu jeździ Hindus Namoko.

Dzieci się różnią kolorem skóry,

jednak są dumne ze swej kultury

i choć w dziwacznych mówią językach,

pragną się bawić, tańczyć i brykać!

Inka i Zulu, Bubu, Namoko

chcą być kochane,

śmiać się szeroko,

jeść smakołyki,

dbać o zwierzęta,

a zamiast wojen mieć tylko święta!

– Niech wam się spełnią wszystkie marzenia

– tak, robiąc obrót, powiada Ziemia.

 

• Rozmowa na temat wiersza:

- O jakich dzieciach była mowa w wierszu?

- Na jakim kontynencie mieszka: Zulu z Afryki, Chinka Inka, Innuita Bubu, Hindus Namoko?

- Czym różnią się między sobą dzieci?

- Co mają ze sobą wspólnego?

• Zapoznanie z tematem pracy. Przypominamy dzieciom, że są teraz w krainie przyjaźni. Wszystkie dzieci, bez względu na kolor skóry, miejsce zamieszkania czy kulturę, w jakiej zostały wychowane, żyją ze sobą w przyjaźni.
• Zapraszamy dzieci do namalowania farbami pracy na temat: Wesołe zabawy w kręgu przyjaciół. 
• Dzieci opowiadają o tym, jakich przyjaciół namalowali, dlaczego właśnie ich wybrali i w co się bawią.

 

04.06.2020 czwartek

Tematyka tygodniowa: Niby tacy sami, a jednak inni

Temat dnia: Przyjaciel dobry na wszystko

Cele:

- kształtowanie prawidłowych postaw społecznych,

- rozwijanie kontaktu społecznego, jakim jest przyjaźń

Ćwiczenia poranne:

https://www.youtube.com/watch?v=9iOLdoHhLpc

„Przyjaciel dobry na wszystko” – rozmowa inspirowana opowiadaniem.

 

1.Słuchanie opowiadania D. Niewoli „Chcę mieć przyjaciela”

Mam na imię Nosalek. Tak nazwały mnie przedszkolaki, bo mój ogromy, czerwony i wesoły nochal sterczy jak u Pinokia.

Jestem pajacem i zajmuję miejsce na największej wersalce w przedszkolnym kąciku lalek.

Obok mnie mieszka misio – Krzysio, który ma oczy z guzików – jedno zielone, a drugie granatowe.

Powiem wam w sekrecie, że Krzyś był kiedyś bardzo smutnym misiakiem.  Siedział tak sobie na wersalce i siedział. I nikt nie chciał się z nim bawić.

Dziewczynki tuliły lalki w pięknych sukienkach, woziły je na spacery wózkami i karmiły plastelinowymi ciasteczkami. Chłopcy byli zajęci budowaniem garaży i autostrad dla samochodów.

A miś – siedział na tej swojej wersalce i wzdychał :

 - Kiedy ktoś mnie przytuli?

Raz nawet odważył się i wyszeptał:

- Basiu, zabierz mnie na spacerek.

Ale dziewczynka albo nie usłyszała, albo nie miała ochoty spacerować.

- To przez te twoje śmieszne oczy – mówiły lalki. – Jedno inne, drugie inne!

- Ale przecież serduszko mam takie samo jak wszystkie misie: pluszowe – szeptał Krzyś i wycierał smutne łezki, które kapały z granatowych oczu.

Nawet lalki nie chciały z nim rozmawiać.

Właśnie wtedy do przedszkolnej sali przyszedłem ja, Nosalek.

Posadzono mnie obok misia – Krzysia, który uśmiechnął się do mnie i nieśmiało spytał:

- Będziemy przyjaciółmi?

- Na pewno - krzyknąłem uradowany, bo też bardzo chciałem mieć przyjaciela.

- Naprawdę? – spytał zdziwiony Krzyś. – Bo ja mam takie śmieszne oczy.

- A ja mam duży nos – roześmiałem się. Chwyciłem misia za pluszową łapkę.

Mocno, ile tylko miałem siły.

 

2.  Rozmowa na temat treści:

- Kto opowiadał o tym, jak zdobył przyjaciela?

- Kim był przyjaciel Nosalka?

- Dlaczego nikt nie bawił się z misiem?

- Jak wtedy czuł się miś?

- Czy dobrze jest mieć przyjaciela?

- Co znaczy słowo „przyjaciel”?

 

3.Wypowiedzi dzieci na temat tego, czy mają przyjaciół, kim oni są, jak wyglądają.

 

4.Karty pracy 59, 60, 61

 

5.Zachęcam Rodziców do skorzystania z możliwości nowoczesnej technologii i umożliwienia dzieciom kontaktu z przyjacielem z przedszkola. Proszę zadzwońcie do siebie nawzajem, niech dzieci mają możliwość porozmawiania, zobaczenia się chociaż wirtualnie z kolegą z przedszkola.

 

Zajęcie 2

Temat: Ćwiczenia gimnastyczne – zabawy z muzyką w domu.

Cele: -  zapoznanie z możliwością odtwarzania rytmu piosenki za pomocąklaskania, tupania, kląskania,

         - kształcenie umiejętności właściwego reagowania na dźwięk o zróżnicowanej dynamice i wysokości.

https://youtu.be/LUCtGfVyKC4

03.06.2020 środa

Tematyka tygodniowa: Niby tacy sami, a jednak inni

Temat dnia: W krainie osób niepełnosprawnych

Cele:

- rozwijanie myślenia przyczynowo-skutkowego,

- ocenianie własnego zachowania względem innych i innych względem siebie,

- kształtowanie pozytywnej postawy wobec osób niepełnosprawnych.

Ćwiczenia poranne:

https://www.youtube.com/watch?v=RsKRBBhgrYQ

„Osoby niepełnosprawne są wśród nas” – układanie historyjki obrazkowej.

1. Wprowadzenie do tematu. Zabawa „Przewodnik”.  Dziecko w parze z rodzicem. Dziecko zamyka oczy – jest niewidome, rodzic jest przewodnikiem, który stara się wskazać swojemu partnerowi odpowiednią drogę i dba o jego bezpieczeństwo, czyli o to, aby podczas spaceru nie zderzył się z przedmiotami znajdującymi się w domu. Później następuje zamiana ról.
2. Dzielenie się wrażeniami z przeprowadzonej zabawy. Rozmowa na temat trudności, jakie napotykają osoby niewidome. Pytamy: Jak się czułyście w roli osoby niewidomej? Jak się czułyście w roli przewodnika? Jakie trudności napotykają niewidomi podczas codziennych czynności? Jak się czują np. na ulicy? Jak możemy pomóc takim osobom?
3. Rozmowa nt. niepełnosprawności. Uwrażliwienie na potrzeby drugiego człowieka. Zachęcam rodziców do rozmowy z dzieckiem nt. różnych chorób i niepełnosprawności, z którymi muszą się zmagać inni. Proszę o wyjaśnienie dzieciom, że nie ma dzieci kalekich, są tylko dzieci. Dziecko niepełnosprawne jest takim samym dzieckiem jak każde inne. Może nie potrafi ono tak szybko biegać, nie umie tak dobrze mówić ani tak dobrze słyszeć czy widzieć, ale jest ono istotą ludzką i jak wszystkie dzieci ma prawo być pełnoprawnym członkiem społeczeństwa, bycia szczęśliwym, kochanym.
4. Karta pracy str.56, 57

 

 

Zajęcie 2

Temat: Zajęcia umuzykalniające. Nauka piosenki "Inni, a tacy sami". 

Cel: umuzykalnianie dzieci.

https://youtu.be/bgfyMKxwWT0

1. Na wszystkich kontynentach

mieszka tyle dzieci – w Azji, Australii, Afryce.

Każde dziecko wygląda inaczej

i mówi innym językiem.

Ref.: Każde dziecko chce być szczęśliwe,

każde dziecko chce pięknie żyć;

mieć zawsze dobre, spokojne noce,

mieć tylko piękne dni.

To nie jest ważne,

gdzie mieszkają dzieci,

wszystkie chcą szczęśliwe być jak ty.

Mieć dobrą mamę, dobrego tatę,

chcą bezpiecznie żyć.

2. I chociaż dzieci mają różny kolor skóry,

tak różne zabawki, książeczki,

inną szkołę, przedszkole, ubranka,

śpiewają inne piosenki.

Ref.: Każde dziecko...

 

02.06.2020 wtorek

Tematyka tygodniowa: Niby tacy sami, a jednak inni

Temat dnia: Poznajemy inne kultury

 

Cele:

• poznawanie innych kultur,
• kształtowanie tolerancji wobec ludzi różnych ras i narodowości,
• szanowanie odmienności innych dzieci

 

Ćwiczenia poranne

https://www.youtube.com/watch?v=WbMKgaPPAs0

 

W kręgu kultury arabskiej – słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby Karim.

– Karim jest super! – Olek, usadowiony przy rodzinnym stole, opowiadał wujkowi Jackowi wrażenia z przedszkola. – Dzięki niemu wygraliśmy konkurs na album o Warszawie. Pokazaliśmy album tacie Marty, żeby już więcej nie mówił, że Karima trzeba przenieść do młodszej grupy, bo w zerówce nie da sobie rady i będzie nam tylko przeszkadzał w nauce.

– I co, zmienił zdanie o Karimie? – spytała mama.

– Chyba tak, bo nawet mu pogratulował.

– Karim? To ten Arab, który ostatnio doszedł do waszej grupy? – upewnił się wujek.

– On nie nazywa się Arab, tylko Karim Hassan. Jego rodzice są lekarzami. Pochodzą z Egiptu i pracują w Polsce. Zostali tu po studiach medycznych. Nikt nie rysuje tak jak on – podkreślił Olek.

– Mówiłeś, że Karim nic nie umie. Stoi pod ścianą i milczy – przypomniał tata.

– Stał, bo wstydził się odezwać, ale już nie stoi.

Mama Olka położyła na stole gorące danie.

– Częstujcie się, póki ciepłe – zachęcała.

Wujek nachylił się nad półmiskiem.

– Co to takiego? Tak dziwnie pachnie.

– Kofta – arabskie kotleciki z baraniny – wyjaśniła mama.

– Arabskie... to ja dziękuję. Wystarczą mi słodycze – wujek sięgnął do talerza z ciastkami. – Kolega mówił, że te arabskie potrawy to nie dla ludzi – stwierdził.

Olek podniósł na wujka zdziwiony wzrok.

– Mówisz jak mama Franka. Zabroniła mu spróbować ciastek, które mama Karima upiekła dla naszej klasy.

– Ma rację. Ja bym nie tknął tych arabskich wynalazków – powiedział wujek z przekonaniem.

Olek uważał, że ciastka Karima to po prostu pycha. Zanim jednak on i jego grupa przekonali się, jak smakują, dzieci obserwowały nowego kolegę trochę nieufnie. Miał czarne włosy, czarne oczy i śniadą cerę, poza tym niczym się nie wyróżniał, ale gdy się odezwał, wywołał burzę śmiechu. Zamiast „dzień dobry” powiedział „dzobi”, a zamiast „cześć” – „ehsz”. Potem stanął pod ścianą i wcale się nie odzywał. Ściskał pod pachą misia z urwanym uchem i za nic nie chciał się z nim rozstać. Grupa uznała, że jest dziwny. W sali było tyle nowych zabawek, a on wolał starego misia. Dopiero kilka dni później, kiedy dzieci zajęły się rysowaniem, Karim odłożył misia i wziął kredki do ręki. Raz-dwa i wyczarował na kartce wyścigowe auto.

– Ładne. Narysujesz mi pociąg? – spytał Olek.

Karim uśmiechnął się i raz-dwa-trzy pociąg pędził po torach.

– Brawo! – pochwaliła go pani.

Do Karima ustawiła się kolejka dzieciaków, a on rysował im samochody, pociągi, samoloty i nawet psy i koty. Potem była zabawa w pociąg i nikogo już nie śmieszyło, że nowy kolega nie mówi poprawnie po polsku. Zresztą, żeby bawić się w pociąg, wystarczy powtarzać: tu-tu, tu-tu, tu-tu. Karim „tututał” tak samo jak wszyscy. Jego miś też się przydał, bo kiedy pociąg się wykoleił, miś odegrał rolę rannego pasażera. Gdy po paru dniach Karim zachorował, wszyscy w grupie okropnie się martwili. Niecierpliwie czekali, aż wróci, żeby razem z nim tworzyć album o Warszawie. To właśnie po powrocie z choroby przyniósł ciastka, których Franek nie chciał skosztować.

– Gdyby mama Franka ich spróbowała, na pewno zmieniłaby zdanie. Są pyszne, prawda, wujku? – zapytał chytrze Olek.

Wujek przełknął ciastko, odchrząknął i zrobił niezbyt mądrą minę. – To te? – spytał, wskazując talerz z ciastkami, który prawie już opróżnił.

Olek uśmiechnął się od ucha do ucha. – Dostałem je od Karima dla Ady. Masz szczęście, że nie zdążyła wszystkich zjeść.

Wujek Jacek zaśmiał się w głos. – Zawstydziłeś mnie, mądralo. Są przepyszne. Chyba spróbuję też kotlecików, bo jak widzę, zaraz się skończą. Tylko nie mówcie cioci, że zjadłem tyle słodyczy.

Rodzina obiecała zachować tajemnicę. Olek z radością przyglądał się, jak wujek pałaszuje „arabskie wynalazki”. Mamę Franka też uda się przekonać. Przecież to, co obce i nieznane, nie musi być gorsze. Grupa wymyśliła Dzień Kuchni Arabskiej w przedszkolu. Wszyscy rodzice dostaną zaproszenia ozdobione przez Karima. Pani już się zgodziła.

 

Pytamy dzieci:

Co to jest tolerancja? Czy wujek Jacek jest tolerancyjny?

 

Rozmowa nt. kultury arabskiej

Najwięcej Arabów mieszka m.in. w Tunezji, Egipcie, Iraku oraz w Arabii Saudyjskiej, która jest centrum kultury arabskiej. To tutaj znajduje się jedno z najnowocześniejszych miast świata – Dubaj. Święte miasto Mekka jest bardzo ważne dla wyznawanej na tym obszarze religii – islamu. Kobiety często ubrane są tak, że mają zakrytą twarz, a widać im tylko oczy. Mężczyźni nie zakładają krótkich spodenek nawet wtedy, kiedy jest bardzo gorąco. Dzieci mogą ubierać się dowolnie. Arabowie czytają od strony prawej do lewej, odwrotnie niż u nas. Nie jedzą mięsa wieprzowego. Są bardzo religijni. Modlą się pięć razy dziennie, a przed każdą modlitwą się myją.

 

 

Zajęcie 2

Temat:  Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 19 - ćwiczenia ogólnorozwojowe.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa i wyprostna – Z krążkiem na głowie. Dziecko maszeruje po obwodzie koła. Kładzie na głowach i idzie ostrożnie, aby nie zgubić krążków.
• Zabawa bieżna Samochody. Dziecko trzyma jak kierownicę samochodu.  Podnosimy do góry krążek zielony, poruszają się w różnych kierunkach; kiedy trzymamy krążek czerwony – zatrzymują się.
•  Skłony w przód – Zamieniamy się krążkami. W skłonie, między nogami tworząc ósemkę. potem podnosimy nad głową.  Podczas wykonywania ćwiczenia dzieci starają się nie uginać nóg w kolanach.
• Ćwiczenie zręczności i szybkości – Odwracamy krążki. Dzieci rozkładają krążki na trawie, w pewnych odstępach od siebie. Spacerują pomiędzy krążkami. Na hasło: Odwracamy krążki jak najszybciej starają się odwrócić na drugą stronę jak największą liczbę krążków. Klaśnięcie lub gwizdnięcie jest sygnałem do ponownego marszu.
• Ćwiczenie z elementem toczenia – Uciekający krążek. Dzieci toczą krążki przed sobą w różnych kierunkach. Na klaśnięcie lub gwizdnięcie zatrzymują krążki i siadają na nich skrzyżnie, z prostymi plecami i rękami opartymi na kolanach.
• Ćwiczenie równowagi – Na jednej nodze. Dzieci stają na jednej nodze, drugą uginają i kładą na niej krążek. Wytrzymują, licząc do czterech. To samo ćwiczenie wykonują na drugiej nodze.
• Ćwiczenie współdziałania z innymi – W dużym kole. Dzieci trzymają swoje krążki w prawej ręce, swojej lewej stronie. Wykonują cwał boczny: najpierw w prawą stronę, a na sygnał – klaśnięcie – w lewą stronę. Krążki trzymają mocno, aby nie wysunęły im się z rąk.
• Skoki – Pochód pajacyków. Dzieci układają krążki na ziemi, równo jeden za drugim, w odległości kroku. Skaczą jak pajacyki, wykonując nad każdym krążkiem rozkrok, a za krążkiem – odskok. Ćwiczenie wykonują wolno, zachowując odstępy. 
• Ćwiczenie rytmu – Wystukujemy rytm kroków. Dzieci maszerują po obwodzie koła, rytmicznie wystukują rytm swoich kroków, uderzając piąstką.

01.06.2020 poniedziałek

Tematyka tygodniowa: Niby tacy sami, a jednak inni

Temat dnia: Dzieci z różnych stron świata

Ćwiczenia poranne

https://www.youtube.com/watch?v=CEyba0BvBUE

Cele:

- poznawanie dzieci różnych ras oraz warunków, w jakich żyją,

- utrwalanie wiadomości na temat praw dziecka,

- wzbogacanie wiedzy na temat innych kultur

„Różni nas wygląd, a łączy zabawa” – rozmowa inspirowana wierszem A. Widzowskiej „Małe cuda”.

1. Słuchanie wiersza A. Widzowskiej “Małe cuda”

 

To nieprawda, że dorośli najmądrzejsi są pod słońcem,

bo kto uczy ich radości? Małe roześmiane brzdące!

Tak wspaniale być maluchem, biegać boso, liczyć mrówki,

koniec tęczy mieć za uchem, łowić ryby na sznurówki.

 

Wszystkie dzieci są ciekawe, chcą znać pismo i cyferki,

badać to, co piszczy w trawie, wiedzieć, czemu słoń jest wielki.

Gdy się dziecku coś nie uda i popada w tarapaty,

wspieraj je, a sprawisz cuda, nie krzycz głośniej od armaty!

 

Dzieci lubią być słuchane, kiedy mówią coś z powagą,

a gdy czasem chcą być same, mają też do tego prawo.

Nikt nie może szturchać dziecka, straszyć klapsem ani pasem,

śmiać się, gdy mu leci łezka, lub nazywać go głuptasem.

 

Czasem dzieci są marudne, płaczą z żalu lub ze złości,

są samotne, śpiące, brudne, ale zawsze chcą miłości!

Gdy się duzi bawią z dziećmi w śmichy-chichy, poczytajki,

świat jest piękny i bezpieczny, lepszy od zmyślonej bajki.

 

2. Rozmowa nt. wiersza
3. Oglądanie prezentacji dotyczącej dzieci z różnych stron świata – porównywanie wyglądu dzieci i miejsc,  w których żyją.
4. Rozmowa nt. praw dziecka
5. Karta pracy 54, 55

 

Dzieci_z_roznych_stron_swiata.pptx

Prezentacja_-_Prawa_Dziecka.ppt

Zajęcie 2

Temat: Dziecięce marzenia – zajęcia plastyczne.

Cel: wzbogacanie doświadczeń plastycznych.

https://www.youtube.com/watch?v=s0NCq8-lP20

• Rozmowa wstępna:

- Jak nazywa się święto, które zostało ustanowione dla dzieci?

- Kiedy je obchodzimy?

- Jaką niespodziankę chciałybyście otrzymać tego dnia?

- Jak chciałybyście spędzić ten dzień? 

Zachęcamy do tego, aby podzieliły się swoimi pragnieniami z innymi dziećmi i z dorosłymi.

• Samodzielna praca dzieci. Dla dziecka: kartka, przybory plastyczne, np.: farby, pędzel, kredki ołówkowe, kredki świecowe, cienkopisy, kreda, flamastry. Dzieci stawiają kropki na papierze i tworzą obrazek. Wykorzystują wybrane przez siebie przybory plastyczne. Używają jednego koloru lub wielu kolorów. Część pracy wykonują np. flamastrem, część farbami, a jeszcze inną część – kredkami.
• Omówienie prac wykonanych przez dzieci. 

 

29.05.2020 piątek

Tematyka tygodniowa: Święto rodziców.

Temat: Z czego ucieszą się rodzice? – zagadki inspirowane opowiadaniem S. Karaszewskiego "Pychotka dla mamy". 

Cele: wzmacnianie i zacieśnianie więzi emocjonalnej ze swoimi rodzicami, obmyślanie niespodzianek dla najbliższych, zachęcanie do pomagania rodzicom w pracach domowych.

                    

• Wprowadzenie.

                                                           

     Pokazujemy dzieciom kartonowe czerwone serduszko. Pytamy je, co to jest i co symbolizuje serce.

• Słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego "Pychotka dla mamy". Książka (s. 78–81) Dzieci  

– Zróbmy coś słodkiego dla mamy! – zaproponował Olek. – Pychotkę-smakotkę! – klasnęła w ręce Ada. – A co zrobimy? – Myślałem o upieczeniu ciasta... ale to trochę za trudne. Najpierw trzeba przygotować wszystkie składniki... ale nie wiem jakie! Mąkę, cukier, jajka... ale nie wiem ile. Potem wszystko trzeba długo mieszać, dodawać rodzynki, migdały, proszek do pieczenia, drożdże i jeszcze nie wiem co. Potem ciasto musi rosnąć, ale nie wiem jak długo. Potem trzeba nagrzać piekarnik – ale nie wiem, do jakiej temperatury. A potem trzeba piec, ale nie wiem, ile czasu. I nigdy nie wiadomo, czy się nie spali, czy nie zrobi się zakalec, i czy ogóle się uda. Nie, ciasto nie dla nas. – Jaka szkoda… – westchnęła Ada. – Ale wiesz co? Można pychotkę-smakotkę upiec w lodówce! – W lodówce? Upiec? Raczej zamrozić! – Pamiętasz, jak ciocia na święta piekła sernik w lodówce? – Sernik? Tak! Był pyszny! – Nie trzeba mąki, nie trzeba jajek, nie trzeba drożdży, nie trzeba proszku! – A co trzeba? – Kilka paczek biszkoptów na spód, kilka waniliowych serków z dodatkami na środek, a na wierzch – galaretka! – Pychotka-smakotka! Upiekła ją ciotka! – zawołała Ada. – No to zabierajmy się do roboty! Olek wyciągnął okrągłą blaszaną formę do tortu, postawił na stole. – Najpierw biszkopty! Wszedł na taboret, sięgnął do szafki po biszkopty. – Ja ci pomogę ułożyć! Ada zajęła się układaniem biszkoptów na blaszce. – Ada, nie zjadaj! Ada, to nie wypada! – zawołał Olek, gdy jego siostrzyczka zaczęła chrupać biszkopty. – Od tego ciastowania zgłodniałam! – powiedziała Ada. – I co? – Może być! – ocenił wspólną pracę Olek. – A teraz musimy przygotować galaretkę owocową! A potem ją ostudzić! Gdy będziemy galaretkę lać na sernik, nie może być za gorąca! Olek podgrzał wodę w czajniku, wlał do salaterki, wsypał galaretkę w proszku i wymieszał. Proszek zamienił się w kolorowy płyn. – Wygląda całkiem nieźle – ocenił Olek. – Jak w akademii pana Kleksa! Ale przydałyby się jakieś dodatki! Wyciągnął z szafki puszkę z ananasami w kompocie i otworzył ją, plastry ananasów z kompotem wlał do galaretki. Jeden krążek został na dnie puszki. Ada wyciągnęła go i zajadała ze smakiem. 99 – Ada, nie wyjadaj! Ada to nie wypada! – Ale ja jestem głodna! – Jesteś łakomczuszek! Rozboli cię brzuszek! Poczekaj aż wszystko będzie gotowe! – Kiedy będziemy robić ser? – spytała Ada. – Ser znikł, a będzie sernik! – zażartował Olek, wyjmując serki waniliowe z lodówki. – Jeszcze rodzynki! – wyciągnął paczkę rodzynek z szafki. – Ja wyjmę serek z kubeczków, a ty wymieszaj go z rodzynkami – zaproponowała Ada. Przekładała serek metodą: jedna łyżeczka serka do miski, jedna do buzi. – Ada, nie wyjadaj! Ada, to nie wypada! – Kiedy strasznie zgłodniałam! Kiedy Olek odwrócił głowę, chwyciła kilka rodzynek i wsadziła do buzi. – Ada, widziałem! Ada, to nie wypada! – Ałe ja jechtem chłodna! – powiedziała Ada z pełną buzią. – Ty zawsze jesteś... nie głodna, ale łakoma! Zwykły obżartuch! Jak będziesz tyle wyjadać, to... to będziesz gruba jak beczka! Ada wzruszyła ramionami. Serek wymieszany z rodzynkami dzieci przełożyły do tortownicy, na podkład z herbatników. – Galaretka już ostygła, chyba można wylewać – ocenił Olek. – Trochę rzadka! – powiedziała Ada. – To nic, w lodówce zastygnie! Wylał na serek płynną galaretkę wymieszaną z kompotem ananasowym. – A teraz do lodówki, niech się piecze! Olek włożył sernik do lodówki i zamknął drzwi. – Jak myślisz, Olku, czy już upiekł się sernik? – spytała Ada po kilku godzinach. – Chyba tak. Przełożymy go na tacę! Olek wyjął sernik, postawił na tacy i zdjął boki tortownicy. Niestety, sernik zamiast trząść się jak galareta, rozlał się na wszystkie strony jak rzadki kisiel, a na wierzchu, jak meduzy, pływały plastry ananasa. Herbatniki całkiem rozmiękły, zamieniając się w papkę, i całość nie była sernikiem, tylko kolorową słodką breją. – I co teraz? – załamała ręce Ada. – Zadzwonimy po pomoc! – krzyknął Olek. – A ty, jeśli chcesz, możesz to wszystko zjeść! – Nie mogę, powiedziała Ada – bo mnie mdli! Olek chwycił komórkę i zadzwonił do babci. – Witaj, Olku, miło, że dzwonisz! – usłyszał głos babci, a w tle głos dziadka. – Ja też witam! – zawołał dziadek. – Babciu, dziadku, pomóżcie! – zajęczał Olek. – Katastrofa! – Co się stało? – spytali dziadkowie. – Sernik nam się rozpłynął! – Jaki sernik? – Pieczony w lodówce! Na Dzień Matki! – Nic się nie martw! Przyjedziemy, pomożemy! I tak byliśmy umówieni na dzisiaj z waszymi rodzicami! Dziadkowie przyjechali z ogromnym tortem, który postawili na stole, tuż przed przyjściem rodziców. Gdy przyszli rodzice, Olek i Ada złożyli mamie życzenia z okazji Dnia Matki. Rodzice złożyli życzenia babci, która przecież też jest mamą, ale mamą taty. A potem wszyscy siedli do stołu i zjedli pyszny tort przygotowany przez dziadków. – A co to takiego? – spytała mama, odkrywszy w kuchni nieudaną pychotkę-smakotkę. – Och, chcieliśmy upiec sernik w lodówce... – Ale się nie udało? – uśmiechnęła się mama. – Nie szkodzi, następnym razem się uda!

• Rozmowa na temat opowiadania. Książka (s. 78–81). Dzieci przyglądają się ilustracjom w książce, opowiadają historyjkę.Pytamy dzieci: - Jak skończyło się przygotowanie sernika? - Dlaczego?
• Zabawa rozwijająca spostrzegawczość wzrokową oraz umiejętności językowe – Prezenty dla mamy, prezenty dla taty. Nieprzezroczysta torba, różne przedmioty odpowiednie na prezent dla mamy i dla taty, np.: pojemnik po kremie, lusterko, korale, wazon, bransoletka, spinka do krawata, pasek do spodni, męskie skarpetki. Dziecko wybiera jeden z nich, spogląda na przedmiot i decyduje, dla kogo będzie on odpowiedni na prezent – dla mamy czy dla taty. Następnie formułuje pełne zdanie zawierające określenia dotyczące tego przedmiotu, np.: Wybrałem dla mamy małe okrągłe lusterko i dzieli nazwy prezentów na sylaby, następnie wyróżnia pierwszą głoskę i ostatnią głoskę w podanych słowach. Pytamy dzieci, z jakich jeszcze innych niespodzianek ucieszyliby się rodzice. Nakierowujemy rozmowę na uzyskanie odpowiedzi, że dużą radość sprawia rodzicom okazywana przez dzieci pomoc w wykonywaniu różnych prac domowych. Dzieci wypowiadają nazwy tych prac i opowiadają, jak pomagają rodzicom w domu.
• Karta pracy, cz. 5, nr 53 

Dzieci:

− układają elementy puzzli,

− mówią, jakie niespodzianki można przygotować dla rodziców,

− słuchają wypowiedzi 6-latków. Dzieci: − łączą głoski z nazw obrazków wskazane liczbami;

- dowiadują się, co dla mamy przygotowała Ada, co przygotował Olek, a co zrobili razem,

− rysują co sami przygotowaliby dla mamy,

− rysują szlaczki po śladach, a potem – samodzielnie, 

− odpowiadają na pytanie, co dzieci samodzielnie robią dla mamy, a co wspólnie z kimś innym. 

• Karta pracy, cz. 5, nr 52 Karta pracy, cz. 5, nr 55

Dzieci:

− rysują po śladach rysunków,

− rysują wzory po śladach. Dzieci: − odczytują dialog z mamą lub tatą,

− piszą po śladach poznanych liter, czytają tekst.

 

Zajęcie 2

Temat dnia: Niespodzianki dla naszych rodziców.

Cele:

- rozwijanie sprawności manualnych,

- rozwijanie wyobraźni przestrzennej

„Kwiatek dla mamy i taty” – praca techniczna

https://www.youtube.com/watch?v=eOra00hiUN4

 

 

28.05.2020 czwartek

Tematyka tygodniowa: Święto rodziców.

Zajęcie 1

Temat: Co robimy w wolnym czasie? – rozmowa na temat wiersza J. Koczanowskiej Mama i Tata,

            połączona z rozwiązywaniem zagadek.

Cele: zachęcanie do aktywnego spędzania czasu wolnego z rodzicami, rozwijanie mowy, uświadamianie konieczności           zachowywania bezpieczeństwa podczas wspólnych zabaw.

      

• Zabawa w sylaby. Wymawiamy słowa, dzieląc je na sylaby, np. ska-cze-my, kla-szcze-my, tu-pie-my, ma-sze-ru-je-my. Dzieci dokonują syntezy sylab, wymawiają słowa w całości, a następnie wykonują odpowiednie czynności.
• Słuchanie wiersza J. Koczanowskiej "Mama i Tata".

Mama i Tata to świat nasz cały,

ciepły, bezpieczny, barwny, wspaniały,

to dobre, czułe, pomocne ręce

i kochające najmocniej serce.

To są wyprawy do kraju baśni,

wakacje w górach, nad morzem, na wsi,

loty huśtawką, prawie do słońca,

oraz cierpliwość, co nie ma końca.

Kochana Mamo, Kochany Tato,

dzisiaj dziękować chcemy Wam za to,

że nas kochacie, że o nas dbacie

i wszystkie psoty nam wybaczacie.

• Rozmowa na temat wiersz: - O jakich osobach była mowa w wierszu? - Kim dla dzieci są mama i tata? - Za co kochamy mamę i tatę? - Co robimy z rodzicami? - Za co dzieci dziękują rodzicom? 
• Rozwiązywanie zagadek połączone z zabawami słownikowymi.
• Składanie obrazka w całość. Dla dziecka: koperta z jego imieniem, pocięty na części obrazek przedstawiający dzieci bawiące się w różne zabawy z mamą i tatą, np. zabawy na placu zabaw. Składają obrazek w całość. Wypowiadają się na temat obrazka.
• Zagadki pantomimiczne -  Co możemy robić wspólnie? Obrazki przedstawiające, np. książkę, klocek, kredkę.

        

                               

                                                     

                                 

Dzieci losują obrazki. Ruchem demonstrują czynności, które można wykonywać, wykorzystując przedstawione na obrazkach przedmioty. Pozostałe dzieci odgadują, o jaką czynność chodzi.(książka – wspólne czytanie klocek – wspólne budowanie, kredka – wspólne rysowanie.

• Zagadki dotykowe. Rozpoznawanie przedmiotów za pomocą dotyku. Pudełko z dwoma otworami na dłonie, lotka do badmintona, piłeczka do ping-ponga, foremka do ciasta, kostka do gry. Dzieci wkładają dłonie do pudełka. Wybierają jeden przedmiot, słowami określają jego cechy. Następnie odgadują nazwę przedmiotu. Dzieci mówią, czy bawią się z rodzicami w daną zabawę (uczestniczą w danym zajęciu) i jak często.But sportowy – bieganie, lotka do badmintona – granie w badmintona piłeczka do ping ponga – granie w ping-ponga, foremka do ciasta – pieczenie w kuchni, kostka do gry – granie w grę planszową.
• Zagadki rysunkowe. Tworzenie nazw sportowców i sportów od nazw przedmiotów używanych w danym sporcie. Duży karton, czarny mazak. Wykonujemy czarnym mazakiem schematyczny rysunek ludzika uprawiającego dany sport, np. sztangisty podnoszącego sztangę. Prosimy dzieci o podanie nazwy przedmiotu, którego używa sportowiec, a następnie nazwy sportowca i sportu, jaki uprawia. Po każdej zagadce dzieci mówią, czy ich rodzice uprawiają dany sport lub czy np. interesują się nim i oglądają go w telewizji. Przykłady: sztanga – sztangista – podnoszenie ciężarów piłka – piłkarz – piłka nożna piłka do koszykówki – koszykarz – koszykówka narty – narciarz – narciarstwo rower – kolarz – kolarstwo.
• Zagadki słuchowe. Podawanie nazw zajęć relaksujących. Odtwarzacz CD, nagrania śpiewu ptaków, szumu morza, popularnej piosenki, muzyki poważnej. Dzieci słuchają nagrań i je rozpoznają. Mówią, w jaki sposób można wypoczywać i relaksować się. Następnie informują, który sposób odpoczynku lubią, a który preferują ich rodzice. śpiew ptaka – spacerowanie po lesie, parku szum morza – wypoczywanie na plaży popularna piosenka – tańczenie muzyka poważna – słuchanie muzyki.
• Zabawa językowaw kole – Co lubię robić z mamą, a co – z tatą. Łączenie czasowników z rzeczownikami.  Mówią, co najbardziej lubią robić z mamą. Formułują pełne zdania, łącząc czasownik z rzeczownikiem, np. Lubię ze swoją mamą oglądać książki, chodzić na spacery, jeździć na rowerze. Tym razem dzieci  wypowiadają się na temat tego, co lubią robić z tatą. Na koniec zabawy prosimy dzieci o przypomnienie, jakich zasad należy przestrzegać, aby wspólne zabawy były udane i bezpieczne. Dzieci wypowiadają się swobodnie. Uzupełniamy informacje. 
• Zabawa ruchowa Zrób tyle samo. Kartoniki z kropkami. Wypowiadamy nazwy czynności i pokazujemy kartoniki z kropkami. Dzieci wykonują tyle czynności, ile jest kropek. Przykładowe czynności: pływanie, bieganie, podnoszenie ciężarów, jazda na rowerze (w leżeniu na plecach z uniesionymi nogami), poranna gimnastyka – podskoki, przysiady, skłony, pompki… itd.
• Karty pracy, cz. 5, nr 50–51

           Dzieci:

− oglądają zdjęcia i obrazki,

− mówią, jaki sport lubi tata Olka, a jaki  – jego mama,

-  jaki sport lubi Olek, a jaki – Ada,

− odczytują teksty;

− oglądają rysunki; mówią, jakie sporty przedstawiają. 

Zajęcie 2

Temat dnia: Nasze ulubione zabawy i sporty

Cele:

- rozwijanie sprawności ruchowej

- wzmacnianie więzi rodzinnej

„Ćwiczę z tatą” - ćwiczenia gimnastyczne

https://www.youtube.com/watch?v=87qJ77DsfDk

 

27.05.2020 środa

Tematyka tygodniowa: Święto rodziców.

Zajęcie 1

Temat: Mój kochany tatuś – rozmowa na temat wiersza B. Kosmowskiej "Dzień Taty" połączona z wykonaniem plakatu.

           

Cele: wyjaśnianie roli ojca w rodzinie, kształtowanie uczucia przywiązania do swojego ojca, wzbogacanie słownictwa o określenia związane z wyglądem postaci, zachęcanie do pomagania tacie w prostych pracach domowych, rozwijanie mowy oraz spostrzegawczości wzrokowej.

• Rozwiązanie zagadki obrazkowej. Obrazek przedstawiający postać mężczyzny. 

             

• Pytamy dzieci: Kto jest przedstawiony na obrazku? Następnie prosimy dzieci o opisanie wyglądu mężczyzny. Pyta, czy w ich rodzinach są mężczyźni. Dzieci swobodnie wypowiadają się na zadany temat. 
• Inscenizowanie wiersza B. Kosmowskiej "Dzień Taty". Kukiełka (pacynka) mamy oraz kukiełki (pacynki) chłopca.  

– Dziś Dzień Taty – mówi mama.

– Czy pomysły jakieś macie?

Nie wypada, abym sama wyprawiała święto tacie…

Krzyś uśmiecha się do mamy.

– Mamy z Anią świetne plany!

Po śniadaniu, na trzepaku, będzie popis akrobatów.

Potem – wyścig rowerami!

My, niestety, go przegramy.

Dla zwycięzcy są nagrody

– choćby Ani pokaz mody.

No i zanim tata zaśnie, poczytamy tacie baśnie…

Krzyś i Ania są szczęśliwi.

– To się dzisiaj tatuś zdziwi!

Tylko mama zamyślona,

trochę smutna, jak nie ona…

Wreszcie wzdycha głośno na to:

– Też bym chciała dziś być… tatą!

• Rozmowa na temat wiersza. - O jakim święcie mówiła mama z wiersza? - O co prosiła mama swoje dzieci? - Jakie pomysły na wyprawienie święta tacie miał Krzyś? - Co dzieci chciały zrobić wspólnie? - Dlaczego na koniec mama posmutniała i zamyśliła się? - Kiedy obchodzimy święto taty? 

                                                     

• Rozpoznawanie osób przedstawionych na obrazkach. Rozmowa na temat roli ojca w rodzinie. Obrazki przedstawiające mężczyzn w różnym wieku. Pytamy dzieci, jak nazywamy mężczyzn w różnym wieku, którzy wchodzą w skład naszych rodzin. Dzieci określają pokrewieństwo pomiędzy członkami rodziny. W razie potrzeby N., wyklaskując, wymienia poszczególne sylaby: syn, ta-ta, wu-jek, dzia-dek, pra-dzia-dek. Dzieci łączą sylaby w słowa. Umieszczamy na tablicy obrazki przedstawiające mężczyzn w różnym wieku i prosimy dzieci o ich ułożenie w kolejności od najmłodszego do najstarszego. Dzieci wykonują zadanie, a następnie porównują i opisują wygląd wszystkich postaci.

                                                 

• Dzieci wskazują postać, która jest w wieku ich taty.Pytamy:- Za co kochamy tatę? - Jak możemy okazać tacie swoją miłość? - Co tata robi w domu? - W czym możemy pomóc tacie?Jak wyglądają wasi tatusiowie? - Czy każdy tatuś musi być taki sam? - Czy ważny jest wygląd tatusia, czy to, że jest dla was dobry i was kocha? Dzieci wypowiadają się swobodnie. Zachęcamy je do pomagania tacie w wykonywaniu różnych prac domowych.
• Zabawa lusterkami – Jak wyglądam? Małe lusterko dla każdego dziecka, duże lustro. Dzieci trzymają w dłoniach małe lusterka. Patrzą na siebie i wskazują wymieniane części ciała, np.: głowę, szyję, prawe ucho. Przyglądają się swoim oczom, określają ich kolor (piwne, niebieskie, zielone). Zwracają uwagę na kolor i długość swoich włosów. Wymieniają, ile mają danych części ciała. Następnie podchodzą do dużego lustra, określają i porównują swój wzrost ze wzrostem taty.
• Zabawa w przeciwieństwa. Wzbogacanie słownictwa.Zadajemy dzieciom szczegółowe pytania na temat zewnętrznego wyglądu człowieka, np: – Jakiego wzrostu może być człowiek? (Niskiego, średniego, wysokiego). – Jak nazywamy ludzi mających dany kolor włosów? (Blondyn, brunet, szatyn, rudy). – Jakiej długości mogą być włosy? (Długie, krótkie; można nie mieć włosów – być łysym). – Jaką można mieć fryzurę? (Włosy proste, kręcone).
• Zabawę w dobieranie słów o przeciwnym znaczeniu do słów przez nią wypowiadanych, np.: wysoki – niski długi – krótki proste – kręcone. Następnie opisują wygląd taty, np. Tata jest wysoki. Ma jasne kręcone włosy. Ubrany jest w niebieskie spodnie i czarne buty. 
• Burza mózgów na temat: Najlepszy tata na świecie to ten, który...  Wykonanie plakatu. Karton, czerwona kredka, mazak.  Rysujemy na kartonie duży kontur serca. Prosimy kolejno dzieci o dokończenie zdania: Najlepszy tata na świecie to ten, który... Zapisujemy nad sercem początek zdania, a w środku serca propozycje dzieci. Wykonujemy plakat. 
• Karty pracy, cz. 5, nr 46–47

Dzieci:

− odczytują  imiona dzieci,

− słuchają tekstów, co dzieci mówią o swoich tatusiach,

− odczytują samodzielnie imiona dzieci,

-  łączą liniami wypowiedzi dzieci z obrazkami tatusiów,

− rysują szlaczek po śladzie, a potem – samodzielnie. − rysują szlaczek po śladzie.

Zajęcie 2

Temat dnia: Mój kochany tatuś

Cele:

- wyrabianie poczucia rytmu i koncentracji uwagi,

- rozwijanie umiejętności wokalnych

https://www.youtube.com/watch?v=9VpecqpCPBk

 

1. Wysłuchanie piosenki
2. Omówienie tekstu
3. Nauka piosenki metodą pamięciową (powtarzanie tekstu przez dziecko)

 

MAMA I TATO

1.Wyruszamy z mamą

na wielką wyprawę,

będzie czasu wiele

na wspólną zabawę.

 Ref: Razem z rodzicami

chcę poznawać świat,

I nie ważne wcale,

że mam mało lat.

2. Na wycieczkę tato

zabierze mnie dzisiaj,

Jedzie z nami mama

i siostra Marysia.

 Ref) Razem z rodzicami…

3.Czuję się bezpiecznie

zawsze z rodzicami,

Jeśli chcesz, zapraszam,

zostań razem z nami.

Ref) Razem z rodzicami…

 

26.05.2020 wtorek

Tematyka tygodniowa: Święto rodziców.

Temat: .Kwiaty dla mamy – zajęcia językowo-matematyczne.

Cele: zapoznanie z rolą matki w rodzinie, rozwijanie mowy, rozwijanie spostrzegawczości słuchowej i sprawności rachunkowej.

                        

• Rozwiązanie zagadki.

Kto pogłaszcze i przytuli,

łzy ukoi, baśń opowie

– i kto kocha nas nad życie?

No, kochani… Kto odpowie? (mama) 

• Rozmowa na temat roli matki w rodzinie.Pytamy: Czy łatwo jest być mamą? Dlaczego mama jest taka ważna dla dzieci? Proponujemy, by zrobić niespodziankę mamom. Dzieci opisują wygląd swoich mam. Mówią, jakie zawody wykonują, czym się zajmują w domu itd.
• Zabawy językowe ze słowem mama. • Tworzenie zdrobnień. Dzieci wymieniają zdrobnienia od słowa mama, np.: mamusia, mateńka, mamulka. • Poszukiwanie określeń przymiotnikowych. Pytamy: Jaka jest mama? Dzieci opisują mamy za pomocą określeń przymiotnikowych, np.: czuła, troskliwa, cierpliwa, serdeczna. • Układanie zdań, w których znajdzie się słowo mama. • Następnie dzieci, klaszcząc, wyodrębniają słowa w zdaniach (wypowiedzeniach) i je liczą. Dla każdej matki miłe jej dziatki. (wyjaśniamy znaczenie słowa dziatki). U swej matki każdy gładki. Dobre dziatki to skarb matki. Ćwiczenia intonacyjne. Dzieci, aby wypowiadają wcześniej wymienione przysłowia z różną intonacją, np. cicho, głośno, z radością, ze smutkiem, wolno, szybko.
• Ćwiczenia matematyczne. Wyprawka, reprodukacja obrazu Johna Lesliego Brecka Ogród w Giverny Przekazujemy dzieciom informacje na temat autora i tytułu dzieła oraz techniki wykonania. Prosi dzieci o opisanie obrazu. Zwraca uwagę na kwiaty przedstawione na pierwszym planie. Prosi dzieci o opisanie kwiatów, podanie ich nazw i kolorów. Następnie proponuje zabawę kwiatami. 

                                                                

• Zabawa "Spacer po ogrodzie". Zbieranie kwiatów z rabatek. Zielona krepina (lub tkanina), sylwety kwiatów: czerwonych tulipanów, białych róż, pomarańczowych gerber, fioletowych irysów (po 3 kwiaty każdego gatunku),  nagranie spokojnej muzyki: https://www.bing.com/videos/search?q=piosenka+o+rodzinie++youtube+%c5%9bpiewaj%c4%85ce+brzdace&&view=detail&mid=828A44B4210ADAAA5159828A44B4210ADAAA5159&&FORM=VRDGAR&ru=%2Fvideos%2Fsearch%3Fq%3Dpiosenka%2520o%2520rodzinie%2520%2520youtube%2520%25C5%259Bpiewaj%25C4%2585ce%2520brzdace%26qs%3Dn%26form%3DQBVDMH%26sp%3D-1%26pq%3Dpiosenka%2520o%2520rodzinie%2520youtube%2520%25C5%259Bpiewaj%25C4%2585ce%2520brzdace%26sc%3D0-46%26sk%3D%26cvid%3D560FBF0CC0324C5C9B78B49804C9C85E
• Zapraszamy dzieci do ogrodu, gdzie na grządkach (zielonej krepinie lub tkaninie) rosną kwiaty (ułożone są sylwety róż, tulipanów, gerber i irysów).  Dzieci spacerują po ogrodzie przy muzyce. Podczas pauzy zbierają kwiaty z grządek i głośno je liczą. Zabawę powtarza się tyle razy, aby każde dziecko zebrało po 3 kwiaty danego gatunku. Na koniec dzieci szukają miejsca na dywanie, rozkładają kwiaty i ustalają, czy mają żądaną liczbę kwiatów. 
• Rozwiązywanie zadań z treścią – Kwiatowe łamigłówki. Sylwety kwiatów: czerwonych tulipanów, białych róż, pomarańczowych gerber i fioletowych irysów (po 3 kwiaty każdego gatunku), karton formatu A3 dla każdego dziecka, 4 pojemniki: 2 w zielonym kolorze i 2 w czerwonym kolorze, kartoniki z różną liczbą kropek (od 1 do 6), kartoniki z liczbami od 1 do 6 oraz znakami: +, =, klej. Obok siebie układają kwiaty zebrane we wcześniej zabawie. Przed sobą umieszczają karton formatu A3 oraz klej, kartoniki z różną liczbą kropek (od 1 do 6), kartoniki z liczbami od 1 do 6 oraz znakami: +, =.
• Zadanie: Tata ściął z grządki 3 czerwone tulipany i 3 białe róże. Ile kwiatów razem ściął z grządki tata? Dzieci: − układają na kartonie w rzędzie odpowiednie sylwety kwiatów i je przyklejają, − liczą kwiaty. Wybierają kartonik z odpowiednią liczbą kropek i przyklejają go na końcu rzędu (kartoniki z sześcioma kropkami). − układają działanie: wybierają kartoniki z odpowiednimi liczbami i znakami i przyklejają je pod sylwetami kwiatów. (3 + 3 = 6) Przykłady innych zadań: Zosia wręczyła mamie bukiet złożony z 3 róż i 2 gerber. Z ilu kwiatów składał się bukiet dla mamy? Mama włożyła do wazonu 2 irysy i 1 gerberę. Ile kwiatów włożyła do wazonu mama? Po wykonaniu każdego zadania dzieci liczą kwiaty każdego gatunku i porównują ich liczbę. Ustalają, których kwiatów jest więcej, których mniej, a których tyle samo. 
• Eksponujemy po kolei każdy karton z naklejonymi sylwetami kwiatów i kartonikami z kropkami. Powtarzamy treść zadań. Dzieci liczą tym razem na palcach i ustalają, ile kwiatów powinno być razem.
• Karta pracy, cz. 5, nr 44

Dzieci:

− liczą kwiaty w wazonach i porównują ich liczbę,

− liczą kwiaty w każdym wazonie,

− kolorują na czerwono kwadracik przy tym wazonie, w którym jest więcej kwiatów,

− piszą w okienkach odpowiednie liczby i znaki,

− rysują po śladzie, nie odrywając kredki od karty.

• Karta pracy, cz. 5, nr 45 

Dzieci:

− słuchają zadań,

− przedstawiają je za pomocą klocków; rysują, ile razem róż dostała mama,

− piszą w okienkach odpowiednie liczby i znaki,

− odpowiadają na pytania,

− uczą się rymowanki,

− mówią rymowankę mamie i tacie.

 

 

Zajęcia 2.

Temat dnia: Kwiaty dla mamy

Cele:

- rozwijanie sprawności ruchowej

- wzmacnianie więzi rodzinnej

„Ćwiczę z mamą” - ćwiczenia gimnastyczne

https://www.youtube.com/watch?v=hBFLp08y33Y

 

 

25.05.2020 poniedziałek

Tematyka tygodniowa: Święto rodziców.

Zajęcie 1

Temat: "Jacy są moi rodzice?" – wprowadzenie wiersza A. Widzowskiej "Dla Mamy i Taty" do nauki na pamięć.

Cele: uświadamianie ważnej roli rodziców w życiu dziecka; wzbogacanie informacji na temat ich świąt; ćwiczenie pamięci poprzez odtwarzanie fragmentów wiersza; rozwijanie umiejętności opisywania osób za pomocą określeń przymiotnikowych.

• Kartki z rodzinnego albumu. Wspólne oglądanie rodzinnych fotografii. Wypowiadanie się na temat swojej rodziny oraz okoliczności wykonania zdjęć. Używanie nazw określających stopień pokrewieństwa.

 

                                                                           

• Dwa kartonowe serca, rozsypanka literowa. Przypinamy na tablicy dwa kartonowe serca. Wyjaśnia, że należą one do osób bardzo ważnych dla dzieci. Dzieci dowiedzą się, kim są te osoby, rozwiązując zagadki I. Fabiszewskiej.

 

                                     

 

Jest jedyna na świecie – nigdzie lepszej nie znajdziecie.

Z nią można bawić się, uczyć i śmiać,

przy niej nic złego nie może się stać. (mama)

 

Wszystko zrobić potrafi w domu.

O tajemnicach nie powie nikomu.

Często z nim w piłkę nożną gramy i bardzo,

bardzo go kochamy. (tata)

 

• Pytamy dzieci: - Kim są dla dzieci mama i tata? - Jak można nazwać jednym słowem te osoby?
• Nakładamy część serca na drugie serce. Dzieci wybierają z rozsypanki literowej odpowiednie litery, z których składają się wyrazy:

                                                mama            tata

• Dzieci przypinają je na osobnych częściach każdego serca. W części wspólnej serc  mazakiem umieszcza wyraz:                          rodzice
• Dzieci wybrzmiewają głoski w nagłosie słów: mama, tata, rodzice i dzielą słowa na sylaby. 
• Wysłuchanie wiersza   A. Widzowskiej "Dla Mamy i Taty".

Z okazji święta Taty i Mamy

dziś uroczyście wam obiecamy:

codziennie sprzątać swoje zabawki,

nigdy nie spadać z wielkiej huśtawki,

od mamy nigdzie się nie oddalać,

groźnych zapałek szust! nie zapalać.

Więcej nie zjemy kwaśnych jabłuszek,

bo wtedy zawsze boli nas brzuszek.

Gdy zobaczymy gdzieś muchomora,

to go nie zerwie żaden przedszkolak!

Będziemy grzeczni i przyrzekamy

słuchać uważnie taty i mamy.

Wyszorujemy ząbki starannie

i nie będziemy wariować w wannie.

Mama nas uczy drogowych znaków,

tata trenuje małych pływaków.

Lecz nikt przez pasy sam nie przechodzi

ani do wody w morzu nie wchodzi!

Od taty wiemy dużo o świecie:

że trzeba czapkę zakładać w lecie,

że się obcego pieska nie głaszcze,

bo czasem groźnie otwiera paszczę.

I na kontakty uważać mamy,

więc się od prądu z dala trzymamy!

Czytacie bajki, gdy księżyc świeci,

rano buziaczkiem budzicie dzieci,

a choć psocimy czasem troszeczkę,

to wciąż jesteśmy waszym Słoneczkiem.

Bo z rodzicami jest zawsze lato,

kochana Mamo, kochany Tato!

• Rozmowa na temat wiersza.  Co dzieci z wiersza obiecują z okazji święta mama i taty?  Poznawanie znaczenia słowa święto.
• Odnajdywanie w kalendarzu Dnia Matki i Dnia Ojca. Rozmowa na temat zorganizowania uroczystości z tej okazji.  słowo święto. Dzieci swobodnie wypowiadają się na temat znaczenia tego słowa.

                                                  

• Dzieci przeglądają kalendarze, odnajdują daty oznaczone czerwonym kolorem. wspólne odczytujemy nazwy świąt. Zwracamy uwagę na występujące w ciągu roku święta członków rodziny, które nie są oznaczone na czerwono. Wyszukujemy dni urodzin kilkorga dzieci. Następnie pytamy, jakie święto się zbliża.
• Wskazuje daty ustalone na święto mamy i święto taty. Pytamy, w jaki sposób dzieci mogą podziękować rodzicom za ich miłość i opiekę. Informuje, że choć święto mamy i święto taty przypadają w różnych miesiącach, dzieci zorganizują dla mamy i taty jedną uroczystość.
• Karta pracy, cz. 5, nr 42
• Dzieci: − patrzą na rodziców Olka i Ady, mówią jacy są ich rodzice, odczytują wyrazy, − podkreślają na czerwono te wyrazy, które dotyczą mamy, a na niebiesko – te, które dotyczą taty, − kolorują rysunki serduszek.

                            

Zajęcia 2.

Portrety moich rodziców – zajęcia plastyczne – rysowanie pastelami olejnymi. •

Temat dnia: Jaka jest moja mama, jaki jest mój tata?

Cele:

- rozwijanie umiejętności opisywania osób za pomocą określeń przymiotnikowych,

- rozwijanie umiejętności manualnych oraz pamięci poprzez odtwarzanie wyglądu rodziców na rysunku.

 

„Portrety moich rodziców”– zajęcia plastyczne – rysowanie pastelami olejnymi.

1. Rozmowa nt. wyglądu mamy i taty.
2. Przygotowanie ramek na portrety.
3. Narysowanie portretów.

 

 

 

 

22.05.2020 piątek

Tematyka tygodniowa: Łąka w maju

Temat dnia: Kolory wiosny

 

Cele:

- wzbogacanie wiadomości na temat zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla wiosny,

- utrwalanie nazw wybranych roślin zielnych,

- zachęcanie do samodzielnych doświadczeń i wyciągania wniosków,

- rozwijanie umiejętności tworzenia kompozycji przestrzennych.

 

1.Kolorowy most – zabawy badawcze inspirowane wierszem I. R. Salach „Tęcza”– wzbogacanie wiadomości na temat zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla wiosny.

 

 

Słuchanie wiersza I. R. Salach Tęcza.

Pędzel, duży arkusz białego brystolu, farby w kolorach: czerwonym, niebieskim, żółtym, pomarańczowym, fioletowym, zielonym, granatowym.

Zapraszamy dziecko przed brystol. Recytując wiersz, malujemy jednocześnie farbami akwarelowymi barwne łuki, zaczynając od dołu.

 

Tęcza ma siedem kolorów,

kolorów siedem ma.

Wymienił je Karolek,

wymienię je i ja.

Kolor fioletowy

pierwszy przyszedł mi do głowy.

Granatowy kolor ciemny

dla oka jest przyjemny.

Za nim będzie błękit

jak błękitne niebo.

Potem zieleń traw.

Nie pytaj mnie, dlaczego.

Barwa żółta jak słoneczko

i pomarańczowa,

na końcu czerwona –

i tęcza gotowa.

 

Rozmowa na temat wiersza.

Ile kolorów ma tęcza? Jakie kolory występują w tęczy? Obok jakiego koloru znajduje się np. kolor pomarańczowy? Pyta również o położenie innych kolorów.

 

Wyjaśnienie zjawiska powstawania tęczy – oglądanie filmu edukacyjnego

Zdjęcia z widoczną tęczą.

 

https://www.youtube.com/watch?v=qigLVHVd5j0

 

Pytamy: Co to jest tęcza? Jak powstaje tęcza? Jaki kształt ma tęcza? Uzupełniamy wypowiedzi dzieci. Pokazujemy zdjęcia, na których jest widoczna tęcza. Tęcza to zjawisko optyczne i meteorologiczne. Powstaje na niebie wtedy, kiedy pada deszcz i świeci słońce. Dzieje się tak dlatego, że promienie słońca, kierując się w stronę ziemi, napotykają na swojej drodze krople wody. Przechodzą przez nie, w wyniku czego białe światło słoneczne zmienia się w wielobarwne widmo. Tworzy na niebie kolorowy most.

 

Przeprowadzanie doświadczeń „Czarujemy tęczę”.

https://www.youtube.com/watch?v=fYniUL4l_BA

 

Karty pracy nr 40, 41

 

Zajęcie 2

Temat: "Kolorowa łąka" - zagadki muzyczne.

Cel: usystematyzowanie informacji o mieszkańcach łąki; rozwijanie logicznego myślenia.

https://youtu.be/e3JMNHv70uw

Kolorowa łąka | MuzyKat | MUZYKALNIE DLA DZIECI

 

21.05.2020 czwartek

Tematyka tygodniowa: Łąka w maju

Temat dnia: Zabawy na łące

 

Cele:

- rozwijanie sprawności rachunkowych,

- utrwalanie liczb i znaków matematycznych oraz umiejętności dokonywania obliczeń,

- rozwijanie umiejętności logicznego myślenia,

- utrwalanie liczebników porządkowcyh

 

Zajęcia 1. Wiosenne zabawy na łące – zajęcia matematyczne.

 

Zaproszenie do wiosennych zabaw na łące.

Kwiaty z papieru wykonane wcześniej, zielona tkanina ze stojącymi na niej kępami traw wyciętymi z zielonej krepiny i przyklejonymi na kartkach z bloku technicznego oraz staw uformowany z niebieskiej tkaniny lub wycięty z niebieskiego papieru, płaskie sylwety papierowych kwiatów z różną liczbą płatków (od 1 do 10).

Zapraszamy dzieci do zabaw na łące. Prosimy, aby dzieci wzięły wykonane wcześniej kwiaty i usiadły. Rozkładamy na dywanie zieloną tkaninę. Ustawiamy na niej wykonane z papieru kępy zielonych traw. Obok łąki umieszcza niebieską sylwetę stawu. Następnie układamy płaskie sylwety papierowych kwiatów – od zielonej tkaniny do miejsca, gdzie siedzą dzieci (kwiaty mają różną liczbę płatków). Jest to droga na łąkę.

 

Pokonywanie drogi na łąkę według wyznaczonych zasad.

Kwiaty wycięte z papieru (płaskie, z różną liczbą płatków – od 1 do 10).

Wyjaśniamy, że droga na łąkę jest zaczarowana. Aby do niej dojść, należy tak przejść po kwiatach, aby w każdym kolejnym kwiatku, na którym staną dzieci, liczba płatków była o jeden większa niż w poprzednim. Aby ułatwić dzieciom odnajdywanie właściwych kwiatów, można drogę podzielić na pół i ułożyć na niej odpowiednie kwiaty. Dzieci pokonują drogę.

 

Projektowanie łąki – układanie kwiatów, odszukiwanie biedronki. Utrwalanie liczebników porządkowych.

Kwiaty wykonane przez dzieci, 10 kolorowych, wyciętych z papieru płaskich kwiatów, sylweta biedronki.

Prosimy, aby dzieci usiadły na podłodze przed zieloną tkaniną.

Zapytajmy: Czego brakuje na łące? Dzieci układają wykonane przez siebie kwiaty w dowolnym miejscu na tkaninie. Układamy 10 kolorowych kwiatów na dole łąki, jeden obok drugiego. Prosimy, aby dzieci się odwróciły. Chowamy pod wybranym kwiatkiem biedronkę. Informujemy dzieci, że biedronka ukryła się np. pod piątym kwiatkiem z lewej strony.  Dziecko wskazuje odpowiedni kwiat i odszukuje biedronkę. Liczy, ile biedronka ma kropek. Po zakończeniu zabawy dzieci układają sylwetę biedronki na łące.

 

Karty pracy str. 37, 38, 39

 

 

Zajęcie 2

Temat: Biedronki i żuczki – zajęcia artystyczno-techniczne. 

Cel: rozwijanie umiejętności tworzenia kompozycji przestrzennych.

https://youtu.be/ac005YUARcc

Mieszkańcy łąki z papierowych pasków / pomysły zabaw / zabawy plastyczne / paper craft / kids craft

 

20.05.2020 środa

Tematyka tygodniowa: Łąka w maju

Temat dnia: Mieszkańcy łąki

 

Cele:

- dostrzega symetrię w kształtach owadów,

- wyjaśnia pojęcie owady, wymienia nazwy owadów żyjących na łące,

- wyjaśnia znaczenie barwy ochronnej w życiu zwierząt

 

1.Małe owady i duże owady – słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby „Barwy ochronne”. (książka) – utrwalanie pojęcia owady oraz nazw owadów, mieszkańców łąki.

 

 

Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby „Barwy ochronne”.

Książka (s. 74–77)

 

Mała, zielona żabka siedziała na skraju wiosennej łąki i z zachwytem przypatrywała się bajecznie kolorowym motylkom, które z trudem można było odróżnić od kwiatów rosnących w zielonej trawie.

– Jakie one piękne, kolorowe, cudne! – wzdychała raz po raz.

Postanowiła podejść bliżej, żeby się nacieszyć widokiem motyli. Zanim weszła w trawę, rozejrzała się trwożnie. Jak wszystkie żaby bała się długonogiego bociana, który na pewno chciałby ją zjeść. Nigdzie nie zobaczyła ani czerwonych nóg, ani czerwonego dzioba, ani białych skrzydeł. Śmiało więc ruszyła przez łąkę, aż doszła między barwne kwiaty i równie barwne motyle. Zadarła zielony łepek, żeby się im przyjrzeć. Iskierki słonecznego światła tańczyły na płatkach kwiatów i na skrzydełkach motyli. To był przepiękny widok. Wtem na łąkę padł cień. Jeden, drugi, dziesiąty. „Bociany!” – przestraszyła się żabka. Zadarła zieloną głowę jeszcze wyżej i odetchnęła z ulgą. Ptaki, które przyleciały nad łąkę, miały czarne pióra i były mniejsze od bocianów. Żabka mogła nadal podziwiać kolorowe motyle.

Ale gdzie się one podziały? Przed chwilą fruwały przed zielonym noskiem żabki, a teraz zniknęły. Jak to możliwe?

– Uważaj, nadepniesz na mnie. Co tu robisz? – spytał zielony pasikonik.

– Przepraszam. Szukam motyli – wyjaśniła żabka. – Dlaczego ukryłeś się pod liściem? Czy w pobliżu jest bocian? – zaniepokoiła się.

– Bociana na szczęście nie widziałem, za to widzę mnóstwo motyli. Udają kwiaty, żeby zmylić ptaki, które na nie polują.

– Naprawdę? – żabka nie mogła się nadziwić.

Rzeczywiście, pośród kwitnących kwiatów siedziały kolorowe motylki. Były tak barwne jak kwiaty, więc trudno je było zauważyć. Gdy tylko czarne ptaki odleciały, motyle poderwały się do lotu. Ich skrzydełka znów migotały w słońcu najpiękniejszymi barwami.

– Są kolorowe jak kwiaty, żeby oszukać tych, którzy na nie polują – zrozumiała żabka. – Też chciałabym być taka kolorowa – westchnęła z rozmarzeniem.

– Lepiej nie. Motyle mają swoje barwy ochronne, a ty i ja swoje. Chodźmy tam, gdzie jest bardziej zielono, tak będzie bezpieczniej.

– Naprawdę? – żabka nie mogła uwierzyć, że jest zielona nie bez powodu. Dopiero gdy zielony pasikonik usiadł między zielonymi źdźbłami trawy i całkiem przepadł żabce z oczu, uwierzyła, że sama też może się ukryć przed wzrokiem bociana.

– Teraz żaden bocian mnie nie zobaczy – szepnęła, wskakując w gęstą trawę.

– Nie zobaczy, chociaż na twoim miejscu nie bałbym się bociana aż tak bardzo. On woli myszy, dżdżownice, ryby i, niestety, pasikoniki. Żaby nie bardzo mu smakują.

– Naprawdę? – żabka aż otworzyła zielony pyszczek. Była malutka, więc to naturalne, że wciąż się dziwiła.

 

Rozmowa na temat opowiadania.

Książka (s. 74–77)

Dzieci przyglądają się obrazkom w książce i opowiadają o łące w maju. Wymieniają nazwy kwiatów i zwierząt, które występują na łące. Odpowiadają na pytanie: Dlaczego motyle są kolorowe, a żaby i pasikoniki zielone? Jakie znacie jeszcze inne zwierzęta, które mają swój wygląd zewnętrzny (barwy) dostosowany (dostosowane) do środowiska, w którym żyją? Czytają tekst umieszczony pod obrazkami.

 

Utrwalanie pojęcia owady.

Zdjęcia, np. mrówek, biedronek, koników polnych, pszczół, ważek, patyczaków, kartonik z napisem owady. Owady to najliczniejsza grupa zwierząt. Bardzo różnią się od siebie wyglądem i wielkością, ale mają także cechy wspólne. Prawie wszystkie posiadają dwie pary skrzydeł. Jedynym wyjątkiem jest mucha, która ma jedną parę skrzydeł. Owady odgrywają w przyrodzie istotną rolę. Zapylają rośliny, oczyszczają glebę z różnych martwych organizmów, produkują np. miód. Wśród owadów są także szkodniki, które niszczą lasy, uprawy, zapasy zgromadzone przez ludzi. Często są także nosicielami różnych chorób.

 

Rozpoznawanie mieszkańców łąki.

Praca z obrazkami

 

Karty pracy 35-36

 

 

 

Zajęcie 2

Temat: Ćwiczenia gimnastyczne – wg metody Labana. 

Cel: rozwijanie sprawności ruchowej.

Paski kolorowej bibuły bębenek, odtwarzacz CD, nagranie muzyki do marszu, nagranie dowolnej muzyki.

• Zgodnie z muzyką. Dzieci maszerują po obwodzie koła na palcach, kiedy nagranie muzyki jest głośne, a w przysiadzie, kiedy nagranie muzyki jest ciche. W czasie marszu dzieci biorą złożone paski bibuły.
• Tańczące bibułki. Przy nagraniu dowolnej muzyki dzieci swobodnie tańczą i poruszają paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a potem w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykucają i układają na podłodze z bibułki dowolne kształty.
• Po kole. Dzieci układają na podłodze koła z bibułki i skaczą dookoła nich obunóż, w jedną i w drugą stronę. • Powitania bibułką. Dzieci dotykają bibułką różnych części ciała.
• Jak najwyżej. Dzieci wyrzucają bibułkę do góry, obserwują jej opadanie i łapią ją tuż nad podłogą. Sprytne palce. Dzieci chwytają palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze i podają ją sobie do rąk.  
• Rysujemy ósemkę. Dzieci przekładają bibułki z ręki do ręki na kształt ósemki pomiędzy rozstawionymi nogami. 
• Lustro. Jedno z dzieci z pary jest lustrem, które odbija ruchy partnera, naśladując je.
• Wiatr i wiaterek. Dzieci dmuchają na paski bibuły z większym i z mniejszym natężeniem.
• Latające owady. Dzieci zgniatają bibułki w kulki, rzucają przed siebie i podążają ich śladem. Na koniec wrzucają kulki do obręczy,pojemnika..
• Marsz z muzyką. Dzieci rytmicznie maszerują dookoła sali przy nagraniu marszowej melodii. Podczas przerwy w grze przykucają i wyskakują w górę. 

 

19.05.2020 wtorek

Tematyka tygodniowa: Łąka w maju

Temat dnia: Kwiaty na łące

Cele:

- rozpoznawanie i nazywanie roślin występujących na łące,

- poznawanie sposobów wykorzystywania łąki przez rolników

Kolorowa łąka – słuchanie wiersza B. Formy „Łąka” – rozpoznawanie i nazywanie roślin występujących na łące

 

Zagadka

Wiosną kolorowa, pełno kwiatów w koło.

Wiele tu owadów, wszystkim jest wesoło.

Trawa się zieleni, pszczoła nektar spija.

Dzieci grają w piłkę, czas tu szybko mija. (łąka)

 

Słuchanie wiersza B. Formy Łąka.

Powiał letni wietrzyk,

łąka zapachniała,

świeżą koniczyną

pokryła się cała.

Brzęczą głośno pszczoły,

pracują wytrwale.

Zapylają kwiaty,

nie nudzą się wcale.

Słońce ciepłe blaski

na ziemię wysyła.

Mienią się w nich skrzydła

pięknego motyla.

Na łące tej chciałbym

znaleźć się przez chwilę

i stać się prześlicznym,

barwnym motylem.

 

Rozmowa na temat wiersza.

Jak wyglądała łąka? Co robiły pszczoły na łące? O czym marzyła osoba z wiersza? Co można robić na łące?

 

Oglądanie ilustracji przedstawiających rośliny występujące na łące, opisywanie ich cech charakterystycznych

 

Karta pracy nr 32, 33, 34

Zajęcie 2

Temat: Zajęcia umuzykalniające na podstawie piosenki "Karuzela na łące" - łączenie muzyki z plastyką.

Cel: rozwijanie umiejętności oddawania nastroju utworu muzycznego w pracy plastycznej.

https://youtu.be/yzOJ0FgKnzo

 

 "Karuzela na łące" Słowa i muzyka: K. Gowik Wokal 

1. Dzień radosny dziś na łące,

Mocno i gorąco świeci majowe słońce.

Dobry humor się udziela,

Przyjechała karuzela, będzie wielki bal!

Ref. Na majowej łące karuzela

Dla biedronki , osy i dla trzmiela.

I mrówka jedzie z chrząszczem,

I żaba, i chrabąszcze, I konik polny wskoczył,

I żuczek się przytoczył.

A karuzela wiruje w koło,

Muzyczka gra wesoło, daba, daba, dam

2. Kwiaty cieszą się z pogody

I sukienki zakładają- to pokaz mody!

Maki, chabry, fiołki, dzwonki.

Na nich muszki i biedronki uśmiech w koło ślą!

Ref. Na majowej łące karuzela…

3. Pająk nad porządkiem czuwa,

A motylek wraz z rodziną wysoko fruwa.

• Nauka piosenki. Powtarzanie kolejnych prezentowanych fragmentów. 
• Zabawa przy piosence "Karuzela na łące" 
• Rekwizyty: zygotowane wcześniej: biedronki, osy, trzmiela, mrówki, chrząszcza, żaby, konika polnego, żuc                               
• Rozpoczynamy opowieść, podczas której dzieci obrazują treść piosenki ruchem:                                                      Nastał ranek. Zaświeciło słoneczko. Pszczoły jak zwykle opuszczają ul i fruną na łąkę, do sadu i ogrodu (dzieci naśladują lot pszczół). O! Ile kwiatów – mała pszczółka siada na pachnącym dzwoneczku i rozpoczyna zbieranie nektaru (dzieci powoli poruszają rękami (skrzydłami), wykonują kilka kroków w miejscu, przysiad, układają ręce w kształcie koszyczka, naśladują zbieranie do niego nektaru, następnie ponowne naśladują lot). Nagle pojawia się niedźwiadek (naśladują ruchy niedźwiadka, przenoszą ciężar z lewej nogi na prawą). Niechcący potrąca dzwoneczek. Przerażona pszczółka unosi się wysoko ponad łąkę. Strasznie się denerwuje i woła głośno do niedźwiadka: – Przeszkadzasz mi w pracy. Uciekaj stąd, bo pożałujesz (energicznie poruszają zaciśniętymi pięściami, biegną w miejscu i powtarzają: bz, bz). Niedźwiadek odchodzi z opuszczoną głową. – Przepraszam (naśladują ruchy niedźwiadka). Pszczoła wraca do ula i przez chwilę odpoczywa (biegną drobnymi krokami, poruszają skrzydłami; na zakończenie przechodzą do leżenia na dywanie, pozostają przez chwilę w bezruchu). • Ćwiczenie oddechowe – Kwiaty. Mały kwiat z bibuły (dla każdego dziecka), kastaniety. Na dywanie są rozrzucone kwiaty z bibuły. Dzieci biegają między nimi w rytmie kastanietów. Na przerwę w muzyce dzieci zajmują miejsca przy najbliżej leżących kwiatach. Pochylają się nad nimi, wciągają powietrze nosem, po czym naśladują kichnięcie w otwarte dłonie.
• Malowanie muzyki – rozwijanie umiejętności oddawania nastroju muzycznego w pracy malarskiej. Odtwarzacz CD, nagranie dowolnej muzyki klasycznej, dla każdego dziecka: duży arkusz papieru, farby plakatowe lub pastele, pędzelek, kubeczek, fartuszek. Dzieci słuchają nagrania muzyki klasycznej o wyrazistym charakterze. Zadajemy pytania dotyczące nastroju, instrumentów, na których jest wykonywany utwór, skojarzeń związanych z muzyką. Dzieci zajmują miejsca przed dużymi arkuszami szarego papieru. Farbami plakatowymi lub pastelami starają się zobrazować muzykę na papierze.

18.05.2020 poniedziałek

Tematyka tygodniowa: Łąka w maju

Temat dnia: Wycieczka na łąkę.

Cele:

- poznawanie łąki wiosną,

- rozpoznawanie kwiatów, ziół i zwierząt – mieszkańców łąki,

- poznawanie ogólnej budowy kwiatu na przykładzie mniszka pospolitego.

 

1. Oglądanie prezentacji multimedialnej przedstawiającej roślinność i mieszkańców łąki
2. Poznanie budowy kwiatu na podstawie mniszka pospolitego
3. Poznanie rozwoju mniszka na podstawie historyjki obrazkowej
4. Karta pracy nr 28-29

 

 

 

 

 

  Zajęcie 2

Tematyka tygodniowa: Łąka w maju.

Temat: "Rozmowy na łące"  - zabawa ruchowa z elementami ćwiczeń ortofonicznych.

Cele: obserwowanie łąki w maju, rozmowa na temat obrazka, segregowanie przyniesionych okazów przyrodniczych. Przygotowanie roślin do suszenia.

• Karta pracy, cz. 5, nr 28 Dzieci:
•  czytają wyrazy, odszukują je obok w tabeli i kolorują kartoniki, na których się znajdują;
•  rysują po śladzie drogę motyla do stokrotki; 
• rysują po śladzie, nie odrywając kredki od kartki.

"Rozmowy na łące" - zabawa ruchowa z elementami ćwiczeń ortofonicznych.

https://youtu.be/OiHGxMQJKDs

 

Zdjęcia: pszczoły, konika polnego, muchy i żaby.

                                   

                      

 

                                    

                               

• Wspólnie z dziećmi ustalamy, jakie dźwięki wydają przedstawione na zdjęciach zwierzęta, np.: pszczoła – bzzz, bzzz, konik polny – cyk, cyk, mucha – zzz, zzz, żaba – rech, rech. 
• Podnosimy do góry wybrane zdjęcie. Dzieci naśladują ruchy i głos charakterystyczny dla przedstawionego na nim zwierzęcia. 
• Obserwowanie łąki w maju – rozmowa na temat obrazka.
• Segregowanie przyniesionych okazów przyrodniczych. Przygotowanie roślin do suszenia. Okazy przyrodnicze zgromadzone podczas wycieczki z rodzicami na łąkę, kartony. Dzieci opisują swoje wrażenia z wycieczki na łąkę. N. układa okazy przyrodnicze zgromadzone podczas wycieczki. Dzieci nazywają rośliny, segregują je i przygotowują do suszenia, np. rumianek rozkładają na papierze i umieszczają w cieniu. 
• Karta pracy, cz. 5, nr 29

15.05.2020 piątek

Tematyka tygodniowa: Moja ojczyzna.

Temat dnia: Jestem Europejczykiem.

Zajęcie I

Temat: Poznajemy Unię Europejską – rozmowa przy mapie.

Cele: zapoznanie z symbolami Unii Europejskiej, utrwalanie wiadomości na temat polskich symboli narodowych, rozwijanie pamięci.

• Piosenka o Unii Europejskiej.

         https://youtu.be/5VVAotBHuiM       

• Chorągiewka przedstawiająca flagę Unii Europejskiej. Trzymamy w ręce chorągiewkę przedstawiającą flagę Unii Europejskiej. Wita dzieci słowami: Europa was wita (kłaniamy się dzieciom), pomachajcie rękami (macha flagą). Jesteście przecież wszyscy małymi Europejczykami.

 

                                                         

 

• Praca z mapą Europy.

                             

                       

                                                                                           Europa

 

 

                                                                   

• Mapa Europy, napis Europa. Pokazujemy  napis Europa do czytania całościowego, który odczytują dzieci.
• Pytamy dzieci: Co to jest Europa? Wyjaśniamy, że Europa to kontynent, na którym leży również Polska. Umieszcza na tablicy mapę Europy. Pokazuje obszar Europy.

                                     

                                            Mapa Unii Europejsiej

 

• Zapoznanie z Unią Europejską. Flagi państw: Austria, Belgia, Bułgaria, Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Holandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Wielka Brytania, Chorwacja, Czechy, Hiszpania, Szwecja, Węgry, Włochy.

                                                   

• Wyjaśniamy, że niektóre kraje leżące na kontynencie europejskim zawiązały tak zwaną unię, czyli porozumienie, układ, umowę. Kraje te współpracują ze sobą, pomagają sobie. Porównujemy Unię Europejską do domu, w którym wszyscy domownicy troszczą się o siebie wzajemnie. Informujemy dzieci, że obywatele Wielkiej Brytanii w 2017 roku zdecydowali się na opuszczenie Unii Europejskiej.
• Układamy np. ze skakanek, sznurka kontur domu, a obok umieszcza zdjęcia przedstawiające flagi państw należących do Unii Europejskiej. Następnie dzieci losują z pojemnika nazwę państwa – członka Unii Europejskiej – i odczytują nazwę samodzielnie lub z pomocą. Dzieci dobierają do odczytanej nazwy państwa odpowiednie zdjęcie flagi i umieszczają w konturze domu. Wyjaśniamy, że wszystkie państwa, których zdjęcia flag zostały umieszczone w domu, należą do Unii Europejskiej. 

                                           

                                                        Flaga Unii Europejskiej

• Poznawanie flagi Unii Europejskiej. Niebieski karton, żółte gwiazdki wycięte z papieru, zdjęcie flagi Unii Europejskiej .Wyjaśniamy, że Unia Europejska ma również swoją flagę. Jest ona symbolem wszystkich państw wchodzących w skład UE. Pokazujemy dzieciom zdjęcie flagi. Dzieci opisują jej wygląd, liczymy gwiazdki na fladze. Wyjaśniamy, że na początku do Unii należało tylko 12 państw. Dlatego właśnie na fladze jest 12 gwiazdek. Liczba państw członkowskich zmieniła się – obecnie jest ich 28, ale liczba gwiazdek pozostała taka sama. Kiedy Wielka Brytania wystąpi już ostatecznie z Unii Europejskiej, pozostanie w niej 27 państw członkowskich. Istnieje jednak możliwość, że zostaną przyjęci nowi członkowie. Układamy niebieski karton i żółte gwiazdki. Dzieci układają gwiazdki na kartonie w taki sam sposób, jak są one ułożone na fladze UE.
• Karta pracy, cz. 5, nr 26

 

Zajęcie 2

Temat dnia: Jestem Europejczykiem.

Cele:

- rozwijanie poczucia rytmu,

- poznawanie piosenek ludowych

Zajęcie 2

Słuchanie polskich znanych piosenek ludowych. Własne improwizacje taneczne.

https://www.youtube.com/watch?v=Gw63X9OnO_k

 

Przypominamy, że piątek to Dzień Zabawek! Zachęcamy do zabawy!

 

14.05.2020 czwartek

Tematyka tygodniowa: Moja ojczyzna.

Temat dnia: Poznajemy sąsiadów Polski.

Temat: Z wizytą u naszych sąsiadów – zajęcia prowadzone metodami aktywizującymi. 

 

       Cele: - poznawanie nazw państw sąsiadujących z Polską; 

                - stwarzanie okazji sprzyjających zdobywaniu wiedzy o świecie;

                - zapoznanie z pojęciem Unia Europejska. 

   

                      „ Dobry sąsiad” A. Bednarek

 

 

                                             Powiem Panu coś,

                                             fajny z Pana gość.

                                             Nie mówię tego ot tak.

                                            To szczera prawda, to fakt!

                                            Jest Pan chętny szczery.

                                            Nie robi nigdy afery.

                                            Zawsze na Pana liczyć mogę,

                                            nigdy nie słyszę: nie pomogę.

                                            Taki sąsiad to fajna rzecz,

                                            dobrze Pana za sąsiada mieć.

• Wyjaśnienie znaczenia słowa sąsiad. Mówimy zagadkę I. Fabiszewskiej: 

                     Mieszka obok ciebie, więc się dobrze znacie.

                     Czasem też się w domach swoich odwiedzacie. (sąsiad)

• Pytamy:- Kogo nazywamy sąsiadem?  - Kto z was zna swoich sąsiadów?                                
• Pytamy dzieci:  Co to jest? Czy Polska ma sąsiadów? Gdzie mieszkają sąsiedzi Polski? (Poza granicami naszego kraju). Przypominamy, co znaczą słowa granice państwa.  
• Zapoznanie z sąsiadami Polski.

                                                         

                                                                    mapa Europy

• Wspólnie z dziećmi odnajdujemy na mapie Europy - Polskę i wodzimy palcem po jej granicach. Pokazujemy i odczytujemy nazwy graniczących z Polską. 
• Następnie układamy wycięty z białego papieru kontur mapy Polski. 

                                                      

                                                                     mapa  Polski

• Układamy na dywanie kartoniki, na których są zapisane nazwy państw graniczących z Polską: Niemcy, Czechy, Słowacja, Litwa, Białoruś, Rosja, Ukraina. Dzieci (samodzielnie lub z pomocą) czytają nazwy państw. Pokazujemy te państwa na mapie. Dzieci kładą kartoniki z nazwami państw w odpowiednich miejscach przy konturze Polski.                                 
• Zaproszenie w podróż do wybranych krajów naszych sąsiadów. Nagranie dowolnej muzyki, chorągiewka przedstawiająca flagę Czech. Zapraszamy w podróż do kraju jednego z naszych sąsiadów – do Czech. Włączamy nagranie dowolnej piosenki, przy której dzieci podróżują samolotem (rozkładają ręce w bok i lecą, poruszając się po całej sali). Na przerwę w nagraniu muzyki  podnosimy do góry chorągiewkę przedstawiającą flagę np. Czech i informujemy dzieci, że znajdują się na lotnisku w Czechach. 
• Wizyta w Czechach. Zdjęcie flagi Czech, koperta i pocięte na części zdjęcie flagi Czech dla dziecka. Witamy się z dziećmi, mówiąc: Ahoj. Dzieci odpowiadają tak samo. Następnie przemieszczają się i opisują wygląd flagi. Poszukują podobieństwa do flagi Polski (np. czy jest na niej kolor czerwony lub biały).  Jaki jest ulubiony przysmak Czechów? Opowiada dzieciom o czeskich knedlikach i pokazuje Pragę na mapie.Wizyta w Niemczech. Zdjęcie flagi Niemiec, chorągiewka przedstawiająca flagę Niemiec,  nagranie dowolnego utworu np.niemieckiego kompozytora: Ludwiga van Beethovena, zdjęcia niemieckich samochodów (np.: mercedesa, audi, volkswagena, opla)
•  
•                                                      Witamy je po niemiecku, mówiąc: Guten Morgen. Podobnie jak w poprzednim ćwiczeniu potem     dzieci opisują flagę Niemiec, porównują ją z flagą Polski. Następnie układamy, odwrócone             obrazkami do dołu, zdjęcia przedstawiające różne niemieckie samochody. Dziecko                  wybiera zdjęcia i odgaduje marki umieszczonych na nich samochodów. pokazuje na mapie stolicę  Niemiec – Berlin.
• Wizyta na Słowacji.  Dzieci przemieszczają się samolotem do kolejnego sąsiada Polski – na Słowację. Witamy je słowami: Dobre rano. Podobnie jak w poprzednim ćwiczeniu dzieci opisują flagę Słowacji, porównują ją z flagą Polski. Pokazujemy dzieciom zdjęcia słowackich Tatr. Wyjaśnia, że część tych gór leży po polskiej stronie, a część – po słowackiej. Opowiada legendę o Janosiku.

                                                      

                                                                                   Tatry 

                                                      

                                                                    Janosik

 

• Zapoznanie z Unią Europejską. N. wyjaśnia dzieciom, że chociaż każde z państw, które odwiedziły podczas zajęć, ma swój język, swoje tradycje i swą kulturę, to wszystkie mają również coś wspólnego. Leżą w Europie i są członkami jednej wielkiej rodziny, którą jest Unia Europejska. Polska również jest jej członkiem.

                                                               

 

                                             

 

• Karta pracy, cz. 5, nr 24 

 

 

 

 

Tematyka tygodniowa: Moja ojczyzna

Temat dnia: Poznajemy sąsiadów Polski

Cele:

- rozwijanie kreatywności,

- rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej

Zajęcie 2

2.Budowanie zamku z plastikowych kubeczków – rozwijanie kreatywności

Dzieci budują zamki z plastikowych kubeczków wg własnego pomysłu oraz odtwarzają układy kubków ustawionych przez rodziców.

13.05.2020 środa

Tematyka tygodniowa: Moja ojczyzna

Temat dnia: W wielkim mieście.

Temat: "Budujemy miasto" – zajęcia matematyczne inspirowane wierszem E. Stadtmüller "Kim jesteś?".

Cele: rozwijanie sprawności rachunkowych, utrwalanie liczb i znaków matematycznych oraz umiejętności wykonywania      obliczeń poznawanie zabudowy charakterystycznej dla miasta.

• Oglądanie zdjęć przedstawiających architekturę dużego miasta. Opisywanie charakterystycznych cech miasta. Porównywanie architektury wsi z architekturą miasta. Zdjęcia przedstawiające: architekturę dużego miasta i architekturę wsi, najwyższe budynki w Polsce. Dzieci oglądają zdjęcia przedstawiające architekturę dużego miasta. Opisują jej charakterystyczne cechy. Następnie przyglądają się zdjęciom przedstawiającym architekturę wsi i wskazują na występujące różnice architektoniczne między tymi dwoma środowiskami.

               

 

Pokazujemy dzieciom zdjęcia najwyższych budynków w Polsce, opowiadając ciekawostki na ich temat.                                       

• Słuchanie wiersza E. Stadtmüller "Kim jesteś?"

Czy wiesz, kim jesteś?

– To oczywiste! Co ci jest bliskie?

– Znaki ojczyste.

Ojczyste barwy – biało-czerwone.

Ojczyste godło – orzeł w koronie.

Ojczyste w hymnie mazurka dźwięki,

no i stolica – miasto syrenki.

I jeszcze Wisła, co sobie płynie:

raz po wyżynie, raz po równinie,

i mija miasta prześliczne takie…

– Już wiesz, kim jesteś?

– Jestem Polakiem.

• Rozmowa na temat wiersza. - O czym był ten wiersz? - Jakie znaki są bliskie sercu każdego Polaka? - Jak mówią o sobie ludzie, których ojczyzną jest Polska?
• Zaproszenie w podróż do dużego miasta.

                               

 

• Praca z mapą Polski. 

                                       

• Przypominamy dzieciom, że krajobraz Polski jest bardzo urozmaicony. Prosimy, aby dzieci pokazały, gdzie jest morze, gdzie są jeziora, góry, rzeki, duże miasta. Proponuje podróż do jednego z miast. Dzieci wybierają miasto, do którego chcą podróżować.
• Zabawa ruchowa "Wycieczka do dużego miasta". Zapraszamy dzieci na wycieczkę do dużego miasta. Podczas podróży wskazujemy na mapie góry – dzieci naśladują wspinanie się po górach, jeziora – dzieci siadają na dywanie, naśladują branie wioseł do rąk i przepływanie jeziora kajakiem, duże miasto – dzieci zamieniają się w samochody i kontynuują podróż.  
• Budowanie osiedla mieszkaniowego. Klocki (dla każdego dziecka10 klocków), zdjęcia nowoczesnych osiedli mieszkaniowych, kartki z bloku technicznego w formacie A3 (w kolorze żółtym dla każdego dziecka 5-letniego, w kolorze niebieskim dla każdego dziecka 6-letniego, w kolorze zielonym dla każdego dziecka), koperty, figury geometryczne wycięte z papieru kolorowego po 10 figur geometrycznych jednego kształtu (np. prostokątów, kwadratów, kół, trójkątów), ale różnych rozmiarów. Informujemy dzieci, że dotarły już do wybranego miasta. Opowiadamy o tym, że miasta wciąż się rozwijają i powstają w nich nowe osiedla mieszkaniowe. proponujemye wspólną budowę jednego z nich. Układamy na podłodze kolorowe kartki z bloku technicznego. Na środku ustawiamy skrzynię z klockami. Dzieci biorą z niej po 10 klocków (jeśli ktoś będzie potrzebował więcej klocków, zawsze może podejść do skrzyni i dobrać). Klocki układają obok kartki. Informujemy, że będzie architektem projektującym nowe osiedle. Chce, aby znajdowały się w nim budynki o różnej wysokości. Dzieci będą wykonawcami projektów architekta. Do ich zadań będzie należała budowa zaprojektowanych domów.
• Przykłady projektów architekta:
  Na osiedlu, w miejscach oznaczonych kolorem żółtym, mają stanąć tylko budynki sześciopiętrowe.  W miejscach oznaczonych kolorem niebieskim mają stanąć tylko budynki dziesięciopiętrowe. Dzieci budują takie budynki z klocków.  
• Architekt zmienia zdanie – w wysokich budynkach często psują się windy, budynki stojące na placu oznaczonym kolorem żółtym mają mieć cztery piętra, a te stojące na placu w kolorze niebieskim – osiem pięter.
• Pytamy: - Co trzeba zrobić? Dzieci odejmują po dwa klocki. Liczą, ile pięter mają teraz  domy.
• Po prawej stronie budynku ma stanąć niższy budynek. Dzieci same decydują, ile pięter ma mieć dom.
• Pytamy dziecko: - Ile pięter ma twój dom? - Który z budynków jest wyższy? - Który jest niższy?  Architekt przygląda się domom i stwierdza, że chciałby wprowadzić zmiany. Oba budynki mają być takiej samej wysokości. Dzieci wykonują polecenie.  Pytamy dzieci: - Ile pięter trzeba było dobudować?  
• Architekt prosi o wybudowanie po lewej stronie wyższego budynku. Dzieci podają, ile pięter ma ich dom. Informujemy, że budowa domów na tym osiedlu została zakończona.
• Teraz trzeba zadbać o zieleń. Rozdajemy dzieciom kartki w kolorze zielonym oraz koperty, w których znajdują się wycięte z papieru po 10 figur geometrycznych, np.: prostokątów, kwadratów, kół, trójkątów, jednego kształtu, ale różnych rozmiarów. Dzieci układają z nich kwiaty na zielonych kartkach (trawnikach). Po zakończeniu zadania informują, jakie figury były im potrzebne do wykonania kwiatów i ile ich potrzebowały.
• Architekt wyraża zadowolenie z wykonanych prac. Mówi, że mieszkańcom tego osiedla tak spodobały się kolorowe trawniki, że teraz w swoich domach zawsze dbają o to, aby w wazonach były kwiaty.
• Karta pracy, cz. 5, nr 21,  Karta pracy, cz. 5, nr 22 

 

Temat: "Poleczka" - zabawy muzyczne.

Cele:

- rozwijanie poczucia rytmu

Zajęcie 2

„Poleczka” – zabawy z piosenką, wykonywanie układu ruchowego do piosenki

https://www.youtube.com/watch?v=wYSzeb6jrTM

 

1. Mam barwną spódniczkę

Mam białą bluzeczkę

W tym ludowym stroju

zatańczę poleczkę

 

Ref. Raz i dwa i raz i dwa

Taką polkę każdy zna

Raz i dwa i raz i dwa

Taką polkę każdy zna

 

2. Mam wysokie buty

Kapelusz z piórkami

Patrzcie jak poleczkę

tańczę razem z wami

 

Ref. Raz i dwa i raz i dwa

Taką polkę każdy zna

Raz i dwa i raz i dwa

Taką polkę każdy zna

 

 

Puzzle

 

 

 

 

 

12.05.2020 wtorek

Temat dnia: Warszawa – stolica Polski.

 

Temat: "Podróż do Warszawy" – zajęcia prowadzone metodami aktywizującymi.

Cele: wyjaśnianie znaczenia słowa stolica, zapoznanie z herbem Warszawy, poznawanie ważnych i charakterystycznych miejsc znajdujących się w Warszawie.

 https://pixabay.com/pl/images/search/warszawa/

                                    Warszawska Syrenka dzisiaj nas odwiedziła.

                                              Do polskiej stolicy wszystkich zaprosiła.

                                                                       ​​​​​​

                                                                                   Pomnik Syrenki

Starówka. Pałac Królewski. Kolumna Zygmunta III Wazy.

Flaga Warszawy  

                                                                                                                                Herb Warszawy  

 

                                              

                                                                budynek Sejmu

                                                     

               Pałac Kultury i Nauki                                                                        Stadion Narodowy

                                    

                                                                                Łazienki

• Praca z mapą Polski: Co oznacza słowo: stolica? Wypowiedzi dzieci zapisuje w zeszycie Wymyślanki-nazywanki. Następnie wspólnie z nimi odnajdujemy na mapie miejscowość, w której mieszkają dzieci i stolicę Polski – Warszawę. Sprawdzamy, jaką drogę mają do pokonania. Podajemy dzieciom odległość w kilometrach. Informujemy, ile czasu potrzeba na taką podróż, gdyby dzieci jechały do stolicy, np. samochodem, autobusem, pociągiem, leciały samolotem.

                                                                      

"Wycieczka po Warszawie" - zabawa. 

• Napisy: samolot, auto, rower, kolej, pudełko.  Dzieci wybierają środek lokomocji. Wkładamy do pudełka kartoniki z napisami: samolot, auto, rower, kolej. Dzieci losują jeden kartonik i odczytują umieszczony na nim napis. Następnie naśladując dany pojazd, odbywają podróż do Warszawy, np.: samolotem – dzieci biegają z rękami wyprostowanymi w bok, naśladują lot samolotu; koleją – ustawiają się jedno za drugim, jadą pociągiem, wymawiając rytmicznie sylabę: tur, tur, tur; autem – naśladują trzymanie kierownicy i biegają w różnych kierunkach; rowerem – kładą się na dywanie, podnoszą do góry obie nogi i pedałują. Podczas podróży dzieci poruszają się różnymi środkami lokomocji, przesiadają się.
• Możemy pokazać dzieciom przewodnik po Warszawie. Wyjaśniamy, że można w nim znaleźć wiele cennych informacji o miejscu, do którego przyjechaliśmy, np. co warto obejrzeć i jak się poruszać. Wspólnie z dziećmi ogląda przewodnik. Układamy na dywanie napisy: Stare Miasto, pomnik Syrenki, Pałac Kultury i Nauki, Łazienki, Stadion Narodowy, budynek Sejmu. Wspólnie je odczytujemy. 
• Karta pracy, cz. 5, nr 16 Rysowanie na konturach domów odpowiedniej liczby okienek Dzieci: − oglądają zdjęcie, czytają podpis;  podają nazwę stolicy; słuchają nazwy najciekawszych miejsc w stolicy według Olka; rysują szlaczek po śladzie.                                                                                                       

 

 

Temat dnia: Warszawa – stolica Polski

Cele:

- rozwijanie sprawności ruchowej,

- kształtowanie świadomości własnego ciała

Zajęcie 2

„Joga dla dzieci” – ćwiczenia gimnastyczne

https://www.youtube.com/watch?v=BkFEz-132vg

 

11.05.2020 poniedziałek

Tematyka tygodniowa: Moja ojczyzna.

Temat: Polska i jej symbole narodowe – słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby "Dzień Flagi" oraz prezentacja medialna.

Cele: utrwalanie znajomości polskiego godła, barw narodowych i polskiego hymnu; kształtowanie poczucia tożsamości narodowej, zapoznanie z mapą Polski.

• Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby Dzień Flagi. Książka (s. 72–73)

 Dzieci przyglądają się ilustracjom w książce i słuchają opowiadania.

 Ada patrzy na pudełko nowych kredek z zachwytem w oczach. Dostała je od babci Halinki. „Kredki w trzydziestu kolorach” – tak jest napisane na opakowaniu. Ada nie umie czytać, ale wierzy babci. Ostrożnie dotyka paluszkiem kolejnych kredek. „Prześliczne!” – myśli. Wydaje się Adzie, że kredki uśmiechają się do niej i zachęcają, żeby coś narysowała. Na przykład różowego kota albo słonia w czterech odcieniach zieleni. A może żółtego królika? „Trudny wybór” – myśli Ada i aż wzdycha. Olek, który siedzi obok, przy biurku, podnosi głowę znad ćwiczeń do zerówki. – Pożycz mi czerwoną kredkę – prosi siostrę. 36 Ada wolałaby nie rozstawać się z żadną kredką nawet na chwilę, a szczególnie z czerwoną, najpiękniejszą i najweselszą ze wszystkich kredek. – Dlaczego chcesz czerwoną? Buraczkowa też jest ładna. I pomarańczowa też – podsuwa bratu inne kredki. – Maluję polską flagę. Potrzebuję czerwonej kredki. Chyba wiesz, w jakich kolorach jest nasza flaga? – pyta Olek. Ada pospiesznie podaje bratu czerwoną kredkę. Niech sobie nie myśli, że ona nie wie takich rzeczy. Potem w milczeniu przygląda się jego pracy i marszczy czoło. – Dlaczego nasza flaga jest biało-czerwona? Na świecie jest więcej niż dwa kolory. Gdyby była w trzydziestu kolorach, byłaby ładniejsza – mówi. – Ja nie mogę! Słyszysz, tato?! – woła Olek. Tata kiwa głową i zwraca się do Ady. – Nie będziemy zmieniać polskiej flagi, mimo że na świecie jest więcej niż dwa kolory, córeczko. Biel i czerwień to barwy polskiego herbu: białego orła na czerwonym tle. Biel oznacza czystość i uczciwość, czerwień odwagę i waleczność. – Aha – Ada robi poważną minę, żeby było wiadomo, że wszystko rozumie. – Ja też chcę rysować odwagę i waleczność – mówi. Cała rodzina Ady włącza się do rysowania biało-czerwonych flag. – Przydadzą się. Lada dzień będzie święto flagi – mówi mama. W Dzień Flagi z samego rana Ada, Olek, mama i tata wychodzą przed blok podziwiać swoje dzieło. Ich okna zdobią małe biało-czerwone flagi. – Macie najładniej ozdobione okna w całym bloku – chwali sąsiadka z drugiego piętra. – A wie pani, że na świecie jest więcej niż dwa kolory, ale biały i czerwony są najśliczniejsze – zapewnia ją Ada.

                                                                                  

                                                                                 

• Rozmowa na temat opowiadania:

Książka (s.72 - 73)

- Co oznaczają kolory naszej flagi? Czytają tekst umieszczony pod obrazkiem. Kończą zdanie.  Opisują godło Polski.

 

• Prezentacja medialna " Polska - moja ojczyzna" - utrwalenie wiadomości.

https://www.youtube.com/watch?v=Xv7DNwMDoAM

 

Temat dnia: Jak Polska długa i szeroka.

Cele:

- utrwalanie znajomości polskiej flagi, kształtowanie poczucia tożsamości narodowej,

- stosowanie różnych technik plastycznych,

- rozwijanie zdolności grafomotorycznych,

- utrwalanie poznanych liter

Zajęcie 2

,,Flaga” – praca plastyczna

Materiały i przybory:

    woreczek foliowy [koszulka foliowa A4 lub woreczek strunowy]

    gruba taśma samoprzylepna

    nożyczki

    biała i czerwona farba

    marker

    patyczek do uszu

1. Na koszulce foliowej rysujemy poziomą kreskę będącą oznaczeniem dla dziecka miejsca granicy umieszczania farby.

2. Do koszulki wlewamy po jednej stronie białą, po drugiej czerwoną farbę. Koszulkę zaklejamy szeroką taśmą samoprzylepną. Jeśli korzystamy z woreczka strunowego, ten etap możemy pominąć.

3. Zadaniem dziecka jest rozprowadzenie farby w całej koszulce. To fajne zadanie, bo niby to farba, ale nie można się pobrudzić:)

4. U góry woreczka na białym tle piszemy patyczkiem do uszu napis „Polska”, dziecko odwzorowuje go poniżej na czerwonym tle flagi.

 

8.05.2020 piątek

Tematyka tygodniowa: Moja miejscowość

Temat dnia: Listy, pocztówki, adresy

Cele:

- utrwalanie wiadomości na temat charakterystycznych cech różnych miejscowości,

- wyjaśnianie pojęć adresat, nadawca

Ćwiczenia poranne z ręcznikiem

https://www.youtube.com/watch?v=HriJ5zXHDJ4

1.Zabawa Znam to miejsce i tę ulicę - poznawanie nazw wybranych ulic w miejscowości/regionie zamieszkania dzieci , wyjaśnianie pojęć: adresat, nadawca;

Zajęcia 1. Listy i pocztówki – zabawy dydaktyczne.

Wędrówka listu - układanie historyjki obrazkowej

Rozmowa na temat sposobów komunikowania się na odległość (pisanie listów, e-maili, esemesów, wysyłanie pocztówek, ememesów).

Pytamy dzieci: Po co piszemy listy? Dlaczego wysyłamy pocztówki? Co powinno znaleźć się na kopercie? Kim jest adresat? Kim jest nadawca? W jaki jeszcze inny sposób możemy się komunikować z kimś, kto mieszka w innej miejscowości?

Informujemy, że dzięki postępowi technicznemu obecnie coraz częściej stosowanymi formami komunikowania się są: dzwonienie do siebie, pisanie e-maili, wysyłanie krótkich wiadomości tekstowych zwanych esemesami, a także wysyłanie zdjęć w formie ememesów.

Oglądanie mapy Moniek – próby odczytywania nazw ulic, wskazywanie instytucji znajdujących się przy danej ulicy

http://inter.home.pl/monkiinfo/strony/mapa.html

http://www.inter.home.pl/monki/mplano.htm

Karty pracy – część 5, str.10-11

 

Temat: "Pan Listonosz" - nauka piosenki.

Cele: - zapoznanie ze slowami, melodią, rytmem piosenki;

         - wyzwalanienaturalnej ekspresji muzycznej i pamięci.

 

http://bit.ly/spiewajacebrzdace

Pan listonosz

1. Idzie pan listonosz

Z uśmiechem na twarzy,

Chociaż niesie torbę,

Która dużo waży.

Ref. Pan listonosz dzielnie ciężką torbę nosi,

Listy oraz paczki co dzień nam przynosi! (2x)

2. Idzie pan listonosz

Kiedy słońce grzeje,

Idzie pan listonosz,

Gdy deszcz mocno leje.

Ref. Pan listonosz

dzielnie ciężką torbę nosi,

Listy oraz paczki co dzień nam przynosi! (2x)

3. Idzie pan listonosz

Do przedszkola wchodzi,

Uśmiech przedszkolaków

Dzień mu rozpogodzi.

Ref. Pan listonosz dzielnie ciężką torbę nosi,

Listy oraz paczki co dzień nam przynosi! (3x)

Śpiewające Brzdące - czyli dobra muzyka dla dzieci :)

 

7.05.2020 czwartek

Tematyka tygodniowa: Moja miejscowość

Temat dnia: Zawody w mojej miejscowości

Cele:

- poznawanie zawodów charakterystycznych dla miejscowości zamieszkania; dostrzeganie korzyści dla mieszkańców z ich wykonywania,

- rozwijanie umiejętności ważenia, porównywanie masy różnych przedmiotów

Ćwiczenia poranne

https://www.youtube.com/watch?v=FP0wgVhUC9w

https://www.youtube.com/watch?v=JbxDwaGwi2Q

https://www.youtube.com/watch?v=DMsT7BXqo7s

Zajęcie 1

Co jest cięższe? – słuchanie wiersza M. Strękowskiej-Zaremby „Małe miasteczko”, rozwiązywanie zagadek i badanie masy wybranych przedmiotów.

Słuchanie wiersza M. Strękowskiej-Zaremby „Małe miasteczko”.

W małym miasteczku nie ma wieżowców,

schodów ruchomych ni zoo,

lecz drzew tu więcej, kwiatów i ptaków,

które śpiewają wesoło.

Dokoła rynku stoi rząd domów

w siedmiu kolorach tęczy;

ruch jest nieduży, spokojnie, miło,

czasami pszczoła zabrzęczy.

Czyste powietrze pachnie zielenią,

na niebie świeci słoneczko,

wszędzie jest blisko, ludzie się znają,

dbają o swoje miasteczko.

Rozmowa na temat wiersza.

Czego nie ma w małym miasteczku? Czego w małym miasteczku jest więcej? Co to znaczy: dbać o swoje miasteczko? Czym zajmują się dorośli w naszej miejscowości? Jakie wykonują zawody?

Zagadki obrazkowe Kto tu pracuje?

Zdjęcia: sklepu, szkoły, przychodni, pinezki do zawieszenia, kartki.

Stopniowo odsłaniamy kartki, pod którymi wiszą zawieszone wcześniej zdjęcia: sklepu, szkoły, przychodni. Dzieci nazywają obiekt przedstawiony na zdjęciu i podają nazwy zawodów, biorąc pod uwagę przedstawione miejsce pracy, np.: sklep – sprzedawca, szkoła – nauczyciel, przychodnia – lekarz.

Rozwiązywanie zagadek o zawodach

Kto o coś dzieci codziennie pyta i sprawdza zadania w ich zeszytach? (nauczyciele)

Kto w sklepie bez wagi sprzedaje dużo wierszy i bajek?

(księgarz)

W dzień i w nocy pracuje, chorym leki przepisuje.

(lekarz)

Noszę biały czepek i biały fartuszek, żebyś buł zdrowy, czasem ukłuć muszę.

(pielęgniarka)

W białym fartuchu sprzedaje nam z półek buteleczki, tubki, torebki pigułek.

(aptekarz)

Ma biały fartuch - jak lekarz, ale nie leczy - wypieka.

(piekarz)

Jak się nazywa taki lekarz, którego pacjent głośno szczeka? (weterynarz)

Choć to nie rolnik, lecz rolę ma, często W' teatrze lub filmie gra. (aktor)

Przez ciemne chmury szybko przenika, wszyscy cenimy pana... (lotnik)

Wciąż buduje domy dzielnie, wszyscy znamy jego kielnię. (murarz)

Chodzi z dużą torbą

i z tego go znamy,

że nosi przekazy, listy, telegramy.

(listonosz)

Las kocha szczerze, zwierzętom dobrze życzy.

Ma zielony mundur, bo to pan... (leśniczy)

Kto na skrzyżowaniu bez obawy staje,

bo ręką zatrzyma auta i tramwaje? (policjant)

Za ladą sklepową sprzeda to i owo. (sprzedawca)

Deska, młotek, zręczne ręce zrobią mebli coraz więcej.

(stolarz)

Kto pracuje w hełmie,

pnie się po drabinie,

kiedy syczy ogień i gdy woda płynie?

(strażak)

Igła, nici i nożyce to jej dzielne pomocnice. Najpierw kroi, potem zszywa,

czy już wiesz, jak się nazywa? (krawcowa)

Pracuje głęboko pod czarnym sufitem, ludzie palą skarby przez niego zdobyte.

(górnik)

Zrobi fryzurę, ładnie ostrzyże.

Czy już wiesz kto?

(fryzjer)

Pytamy dzieci: Jakie korzyści czerpią mieszkańcy dzięki pracy ludzi wykonujących poszczególne zawody? Dzieci wypowiadają się swobodnie.

Część badawcza – Co jest cięższe?

Rozmawiamy z dziećmi o zakupach, o pracy w sklepie. Informujemy, że różne towary w sklepie mają różną masę. Robiąc zakupy, nie możemy wybrać samych najcięższych produktów, gdyż moglibyśmy ich nie unieść. Pytamy dzieci po czym poznałyby, który produkt jest cięższy od innych. Dzieci wypowiadają się swobodnie. Następnie zapraszamy do zabawy.

Odgadywanie masy dwóch przedmiotów.

Pluszowa maskotka, gumowa zabawka.

Pokazujemy dzieciom pluszową maskotkę oraz gumową zabawkę. Dzieci oglądają je z każdej strony, po czym na oko szacują ich masę; zastanawiają się, który przedmiot jest cięższy. Następnie proponujemy dzieciom sprawdzenie masy w inny sposób.

Ważenie za pomocą samodzielnie skonstruowanej wagi.

Patyk, dwie przezroczyste torebki, sznurek, pluszowa maskotka, klocki, kartka z obrazkami przedstawiającymi zabawkę pluszową i zabawkę gumową, mazak.

Konstruujemy wagę za pomocą patyka, dwóch przezroczystych torebek oraz sznurka. Torebki zawieszamy na końcach patyka, na jego środku mocujemy uchwyt. Do jednej torebki wkładamy np. pluszową maskotkę, a do drugiej – po jednym klocku. Dokładamy klocki dotąd, aż ramiona wagi się wyrównają. Na kartce, przy obrazku przedstawiającym pluszową zabawkę, rysujemy odpowiednią liczbę kresek oznaczającą liczbę klocków użytych do zważenia. Podobnie ważymy gumową zabawkę. Na koniec prosimy dziecko o przeliczenie kresek postawionych przy poszczególnych obrazkach i podanie ich liczby. Dzieci liczą kreski i dochodzą do wniosku, że cięższy przedmiot to ten, do którego zważenia użyto większej liczby klocków.

Karty pracy część 5 s.8-9

Zajęcia 2.

Temat: Ćwiczenia gimnastyczne – rozwijanie ogólnej sprawności ruchowej.

/potrzebna będzie skarpetka taty/

• Zabawa orientacyjno-porządkowa - Wiosenne kwiaty.

Dzieci spacerują swobodnie po sali, rozglądają się za słońcem, pierwszymi kwiatami. Na jedno uderzenie w bębenek lub klaśnięcie przykucają i naśladują zbieranie wiosennych kwiatów. Dwa uderzenia w bębenek są sygnałem do ponownego spaceru.

 

• Zabawa ruchowa z elementem podskoku - Zajączki.

Dzieci swobodnie podskakują. Na hasło: odpoczynek, wykonują przysiad, ręce unoszą w górę, dłonie trzymają przy uszach.

 

• Ćwiczenia mięśni grzbietu - Myjemy plecy.

Dzieci stają w rozkroku, lekko pochylając się w przód. Trzymając skarpetkę oburącz za końce, przekładają ją za plecy – jedną rękę mają nad ramieniem, a drugą – pod ramieniem, przesuwają szarfę w górę i w dół. Ćwiczenie powtarzamy 3 razy.

 

• Zabawa ruchowa z elementem czworakowania - Chora noga.

Dzieci składają skarpetkę i wkładają pod kolano. Przemieszczają się, przesuwając się na rękach i podskakując na jednej nodze. Na umówiony sygnał podnoszą nogę do góry. Następnie zmiana nogi.

 

• Ćwiczenie z elementem rzutu - Napełniamy kosze.

Przed dzieckiem w odpowiedniej odległości znajduje się kosz. Na sygnał dzieci biorą zwiniętą skarpetkę i wrzucają do kosza.

 

• Zakończenie – marsz po kole z klaskaniem w dłonie.

6.05.2020 środa

Tematyka tygodniowa: Moja miejscowość

Temat dnia: Z wizytą w skansenie

Cele:

- rozbudzanie zainteresowań historią i sztuką ludową swojej miejscowości i swojego regionu,

- rozwijanie umiejętności słuchania i poprawnego wypowiadania się

Ćwiczenia poranne

https://www.youtube.com/watch?v=VgBp1eu8xUM

Zajęcie 1

Poznajemy historię i kulturę swojej miejscowości (swojego regionu) – rozmowa z dziećmi (karta pracy) – rozbudzanie zainteresowań historią i sztuką ludową swojej miejscowości i swojego regionu

Oglądanie zdjęć przedstawiających Białostockie Muzeum Wsi

http://atrakcjepodlasia.pl/atrakcje-turystyczne/bialostockie-muzeum-wsi-podlaskie-muzeum-kultury-ludowej/

http://www.skansen.bialystok.pl/

http://www.skansen.bialystok.pl/galeria/skansen/

http://skansen.bialystok.pl/dawnezabawki/

Ćwiczenia w wycinaniu – Serwetki. Rozwijanie sprawności manualnej. Wykonywanie serwety łowickiej.

kartka w kształcie koła lub kwadratu, kredki, nożyczki.

Dziecko rysuje wzory na kartce w kształcie koła lub kwadratu, począwszy od środka. Zaznaczamy na serwetce linie przerywane. Następnie dziecko z pomocą rodzica składa kartkę wzdłuż linii przerywanych i wycina otwory w miejscach złożenia.

Karta pracy część 5 str.7

Propozycja gry planszowej

Zajęcie 2

Temat: Album naszej miejscowości – Mońki.

Cele: - rozwijanie zainteresowań miejscowością zamieszkania;

         - kształcenie umiejętności manualnych.​​​​​​

• Odsyłam do zdjęć miasta, które są umieszczone przy tematyce poniedziałkowej.

• Wysłuchanie wiersza I. R. Salach Dom.

Wiele wiosek, wiele miast

rozrzuconych w Polsce jest.

Takich małych, takich wielkich

bardzo pięknych miejsc.

Czy mieszkanie masz w Warszawie,

czy też domem twoim wioska,

wszyscy dobrze o tym wiedzą,

że to właśnie nasza Polska.

Każde dziecko bardzo kocha

zamieszkania swego miejsce:

domy, sklepy, parki, szkoły

i ulice – te najmniejsze.

Marzę, aby kraj swój poznać

od Bałtyku aż do Tatr,

a gdy zwiedzę Polskę całą,

to do domu wrócę.

• Krótka rozmowa na temat treści wiersza.

  - Jakie miejscowości leżą w Polsce?

  - Co najczęściej znajduje się w miejscowościach zamieszkania?

  - Gdzie najchętniej wracamy, gdy skończymy zwiedzać swój kraj?

• Pocztówki i wycinki z czasopism i gazet, rysunki dzieci wykonane techniką dowolną zdjęcia z kalendarzy przedstawiające ważne i ciekawe obiekty znajdujące się w miejscowości zamieszkania dzieci i w najbliższym regionie, kartki formatu A3, klej, kartonik z nazwą miejscowości, zdjęcie herbu.

• Dzieci dokonują selekcji zgromadzonych pocztówek i wycinków z czasopism i gazet oraz zdjęć z kalendarzy, własnych rysunków przedstawiających ważne i ciekawe obiekty znajdujące się w Mońkach. Następnie przyklejają je na kartkach dowolnego formatu A3. Wykonują okładkę do albumu i ją ozdabiają – przyklejają kartonik z nazwą miejscowości oraz zdjęcie herbu.

   

5.05.2020 wtorek

Tematyka tygodniowa: Moja miejscowość

Temat dnia: Miasta i miasteczka

Cele:

- poznawanie zalet życia w małych miejscowościach i w dużych miejscowościach,

- nabywanie umiejętności skupiania uwagi na przekazie literackim,

Ćwiczenia poranne

https://www.youtube.com/watch?v=6WDctpWeRiQ

Zajęcie 1

Duże miasta i małe miasta – zabawy inspirowane opowiadaniem M. Strękowskiej-Zaremby  „A u nas…”(książka) – poznawanie zalet życia w małych miejscowościach i w dużych miejscowościach

Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby „A u nas...”

Książka (s. 68–71)

Olek mieszka w Warszawie od urodzenia i kocha to miasto. Lubi przyglądać się samochodom mknącym po szerokich ulicach, słuchać warkotu silników, zachwycają go wysokie budynki, z dumą myśli o Stadionie Narodowym. Przepada za wizytami w Centrum Nauki Kopernik, w pizzerii na Starym Mieście, w lodziarni na Saskiej Kępie. Lubi hałas, gwar, tłum. Jest przekonany, że Warszawa to najlepsze miejsce na świecie.

– Dlaczego? – spytał Felek, nowy kolega z klasy, który przeprowadził się z małej, cichej miejscowości.

– Co za pytanie? Bo jest duża – odpowiedział Olek.

– Co w tym takiego dobrego? U nas miałem blisko do szkoły, do kolegów i do sklepu, a tu wszędzie daleko – zauważył Felek.

– Za to do kina miałeś dalej. Było u was chociaż jedno multikino albo park rozrywki i kręgielnia? Na pewno nie. – Olek starał się przekonać Felka, że mieszkanie w stolicy ma same dobre strony. Mówił o placach zabaw, fontannach nad Wisłą, o teatrach dla dzieci, występach klaunów na placu Zamkowym, o muzeach, zabytkach, o pięknych pawiach w Łazienkach, na koniec wspomniał nawet o operze. Mimo to Felek nie był przekonany. „A u nas sami robimy teatr, amatorski”, marudził, „A u nas wszędzie jest zielono, nie tylko w parku”, „A u nas ptaki śpiewają jak w operze”, „A u nas wszyscy się znają”, „A u nas bażanty i zające przychodzą pod sam dom”.

Olek musiał przyznać, że Felek ma trochę racji. Mimo to uważał, że Warszawa nawet bez bażantów i zajęcy pod oknem jest przepiękna. Wieczorem, gdy patrzył na oświetlone ulice i mosty, czuł się jak w zaczarowanym świecie. Przed jego oczami rozgrywał się niezwykły pokaz świateł i cieni. Któregoś dnia zaprosił Felka do siebie, żeby mu pokazać najładniejsze zdjęcia nocnej Warszawy zrobione przez mamę i tatę.

– Wezmę piłkę, pogramy potem na podwórku – ucieszył się Felek.

Olek się zawahał. – U nas jest zakaz gry na podwórku – powiedział niechętnie.

– Naprawdę? – Felek szeroko otworzył oczy. Dopiero gdy zobaczył tabliczkę z zakazem na ścianie bloku kolegi, uwierzył, że to nie żart. – Rowerami też zakazują wam jeździć? – spytał ze współczuciem.

– Można jeździć po ścieżkach rowerowych – bąknął Olek. Zrozumiał, że nie będzie łatwo przekonać Felka do zachwytów nad Warszawą, więc zwrócił się o pomoc do rodziców. Po długiej naradzie wspólnie ułożyli pewien plan.

W sobotę cała rodzina Olka i zaproszony przez nią Felek pojechali do zoo. Felek nie mógł oderwać oczu od egzotycznych zwierząt, które dotąd widział tylko w telewizji. Ani razu nie powiedział „A u nas...”. Brzuchate słonie, pręgowane tygrysy, pękate hipopotamy i długoszyje żyrafy wprawiały go w zachwyt.

– Czytałem, że żyrafy śpią tylko dwie godziny na dobę – powiedział tata.

– Ciekawe, co robią po obudzeniu? – zastanawiał się Felek.

– Myją szyje – włączyła się do rozmowy Ada.

– To możliwe – zgodził się z nią Felek, zadzierając głowę, żeby spojrzeć żyrafie w oczy.

Olek był zadowolony z wrażenia, jakie zrobił na Felku ogród zoologiczny. Być może przekonał go, że mieszkanie w stolicy jest bardzo przyjemne. Spojrzał pytająco na kolegę.

– Podobało mi się – przyznał Felek. Jednak po namyśle dodał z figlarnym uśmiechem: – A u nas widziałem krowę w okularach.

Rozmowa na temat opowiadania.

Książka (s. 68–71)

Dzieci przyglądają się ilustracjom w książce i opowiadają o Warszawie. Odczytują, co mówi o Warszawie Olek. Następnie opowiadają o małych miejscowościach. Odczytują, co o małym mieście mówi Felek. Wymieniają zwierzęta, jakie spotykamy w zoo. Odczytują tekst. Nazywają zwierzęta spotkane w zoo. Pytamy dzieci, co jeszcze możemy powiedzieć o Warszawie i o małej miejscowości.

Praca z mapą Polski. Zabawy słownikowe – tworzenie nazw mieszkańców od nazw miejscowości.

Mapa fizyczna Polski.

Pokazujemy dzieciom, jakimi symbolami są oznaczone na mapie małe miasteczka i aglomeracje miejskie (wyjaśniamy pojęcie aglomeracja). Wskazujemy, gdzie leży Warszawa – miasto, o którym m.in. była mowa w opowiadaniu. Następnie prosimy o wskazanie na mapie Polski położenia miejscowości Mońki a także miejscowości położonych najbliżej. Proponujemy zabawę. Dziecko wskazuje miejscowość na mapie, odczytujemy jego nazwę i próbujemy stworzyć nazwę mieszkańców tego miasta np.: Wrocław – wrocławianin, Zakopane – zakopianin. Na koniec określamy, czego na mapie jest więcej: małych miasteczek czy dużych miast.

Rozmowa nt. zalet mieszkania w małej i dużej miejscowości

Karty pracy część 5 str. 5-6

Zajęcie 2

Ćwiczenia gimnastyczne - ćwiczenia ogólnorozwojowe przy muzyce.

https://youtu.be/BggoLK1gMnw

 

4.05.2020 poniedziałek

Tematyka tygodniowa: Moja miejscowość

Temat dnia: Miejscowość, w której mieszkam

Ćwiczenia poranne

https://www.youtube.com/watch?v=CEyba0BvBUE

Zajęcie 1

1.Dom - rozmowa inspirowana wierszem I. R. Salach „Dom”, połączona z rozwiązywaniem zagadek obrazkowych (karta pracy) – zapoznanie z położeniem swojej miejscowości i swojego regionu na mapie Polski

Wysłuchanie wiersza I. R. Salach „Dom”.

Wiele wiosek, wiele miast

rozrzuconych w Polsce jest.

Takich małych, takich wielkich

bardzo pięknych miejsc.

Czy mieszkanie masz w Warszawie,

czy też domem twoim wioska,

wszyscy dobrze o tym wiedzą,

że to właśnie nasza Polska.

Każde dziecko bardzo kocha

zamieszkania swego miejsce:

domy, sklepy, parki, szkoły

i ulice – te najmniejsze.

Marzę, aby kraj swój poznać

od Bałtyku aż do Tatr,

a gdy zwiedzę Polskę całą,

to do domu wrócę.

 

Rozmowa na temat wiersza.

Jakie miejscowości leżą w Polsce?

Co najczęściej znajduje się w miejscowościach zamieszkania?

Gdzie najchętniej wracamy, gdy skończymy zwiedzać swój kraj?

 

Poznawanie nazw regionów w Polsce oraz nazwy swojej miejscowości. Oglądanie herbu miejscowości/regionu, z której/z którego pochodzimy.

Mapa Polski, zdjęcia przedstawiające widok i herb miejscowości zamieszkania dzieci, kartonik z nazwą miejscowości. Wskazujemy na mapie położenie naszej miejscowości. Wymieniamy okoliczne wsie. Prosimy dziecko o podzielenie na sylaby i głoski miejscowości rodzinnej i okolicznych wsi. Tłumaczymy dziecku, że miejsce zamieszkania to tzw. mała ojczyzna. Pokazujemy dziecku jak wygląda herb Moniek i tłumaczymy jego znaczenie.

 

Zagadki obrazkowe Ważne miejsca i budynki w naszej miejscowości.

Zdjęcia przedstawiające miejsca i ważne instytucje znajdujące się w miejscowości zamieszkania dzieci

Pokazujemy dziecku zdjęcia. Prosimy o nazwanie budynków i instytucji na nich widniejących.

 

Zabawa słownikowa Dokończ po mnie.

Dziecko kończy zdanie rozpoczęte przez rodzica.

Miejscowość, w której mieszkam, to…

Mieszkam w… przy ulicy…

Lubię swoją miejscowość, bo…

Moje przedszkole znajduje się w… przy ulicy…

 

Karta pracy część 5 nr 3, 4

 

http://www.e-monki.pl/images/panorama1/album/index.html

http://www.e-monki.pl/images/panorama2/panorama2/album/index.html

https://www.youtube.com/watch?v=RrtfsZrjc4U

 

Zdjęcia do zajęć znajdują się na stronie Facebook grupy

Zajecie 2.

Temat: „Jesteśmy Polką i Polakiem” - nauka piosenki – rozwijanie uczuć patriotycznych.

Cele: doskonalenie umiejętności uważnego słuchania utworu; rozwijanie uwagi słuchowej.

https://youtu.be/plug6OIrxRM?fbclid=IwAR3mhMV-SwzMwxdCWwZlaRR0zRQ3S5DbpY--jCTmCls_TmOYhcd1pQmqrR8

TEKST PIOSENKI: „Jestem Polakiem”

Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił,
Chcemy byś również kochał ją i ty i ty.

1. Ciuchcia na dworcu czeka
   Dziś wszystkie dzieci pojadą nią by poznać kraj
   Ciuchcia pomknie daleko i przygód wiele
   Na pewno w drodze spotka Nas.

   Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem...

2.Pierwsze jest Zakopane miejsce wspaniałe
Gdzie góry i górale są
Kraków to miasto stare w nim piękny Wawel
Obok Wawelu mieszkał smok.

Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem...
3. Teraz to już Warszawa to ważna sprawa
Bo tu stolica Polski jest
Wisła, Pałac Kultury, Królewski Zamek
I wiele innych pięknych miejsc.
Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem...
4. Toruń z daleka pachnie, bo słodki zapach
Pierników kusi mocno nas
Podróż skończymy w Gdańsku
Skąd szarym morzem
Można wyruszyć dalej w świat
Ref: Jesteśmy Polką i Polakiem...

                              CZWARTEK 30.04.2020r. 

Temat: „Kosz” – zabawy inspirowane opowiadaniem M. Strękowskiej-Zaremby – usystematyzowanie wiedzy na temat ochrony środowiska.

Cele: utrwalenie znaczenia pojęć: ekolog, recykling; kształtowanie nawyków proekologicznych; rozwijanie sprawności rachunkowych.

• Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby „Kosz”.

  Książka (s. 66–67)

Naprzeciwko budynku szkoły, między wysokimi blokami leżał park miejski. Wiosną zielenił się pośród białych budynków jak morze o połyskliwych wodach. W samym środku parku była fontanna, a dookoła niej stały ławki dla zmęczonych spacerowiczów. Obok jednej z ławek znajdował się kosz na śmieci. Nie różnił się niczym od innych koszy w parku. Wisiał na metalowym stojaku, więc czasami, gdy wiał silny wiatr, kołysał się, zgrzytając cicho. Pewnego słonecznego dnia Grzesiek i Piotrek wracali ze szkoły przez park. Grzesiek poczęstował kolegę gumą do żucia. Piotrek podziękował. Obaj odwinęli gumy, ale tylko Grzesiek wrzucił papierek do kosza, Piotrek zaś rzucił swój na chodnik. Rozległo się nieprzyjemne zgrzytnięcie, jednocześnie coś błysnęło przed oczami Piotrka. Wydawało się mu, że kosz spojrzał na niego groźnymi, wężowymi ślepiami. Chłopiec zajrzał nawet do środka, żeby sprawdzić, czy w koszu nie ukryło się jakieś zwierzę. Na dnie leżał tylko papierek wrzucony przez Grześka. – Czego tam szukasz? – zdziwił się kolega. – Własnego rozumu – Piotrek zażartował sam z siebie. 200 W ciągu kolejnych dni przechodziło obok kosza wiele osób. Większość z nich postępowała ze swoimi śmieciami jak Grzesiek, ale niestety, byli i tacy śmieciarze jak Piotr. Nawet nie patrzyli, gdzie rzucają papierki, kartony czy butelki. Ania, ładna brunetka z zadartym nosem, rzuciła karton po soku w krzaki za koszem. Wojtek, wysoki jak koszykarz, rzucił torebkę po orzeszkach pod nogi. Jeden pan w kraciastych spodniach wrzucił foliową torebkę między kwiaty na rabatce. Kosz zgrzytał raz po raz, ale kto by się przestraszył zgrzytających zawiasów zwykłego kosza na śmieci. Nocą jednak wszystkim, którzy śmiecili w parku, przyśnił się kosz. Łypał na nich zimnymi oczami, zrywał się z metalowego stojaka i zmieniał ich sny w przerażające koszmary. Panu w kraciastych spodniach przyśniło się, że ogromna, sprasowana kula śmieci wielkości piętrowego budynku toczy się wprost na niego, a on nie może się ruszyć. Wojtka, wysokiego jak koszykarz, sen uwięził w labiryncie, którego jedyne wyjście zasypały zwały śmieci. Anię, ładną brunetkę z zadartym nosem, oblazły śliskie larwy owadów, które wysypały się z przepastnego kosza z jej snu. To było straszne przeżycie! Kosz ze snu Piotrka zmienił się w gigantyczną, włochatą stonogę. Jej przerażająca paszcza rozwarła się nagle, Piotrek wrzasnął: „Ratunku!” i spadł z łóżka na twardą podłogę. Sny powtarzały się wielokrotnie. Osoby, które zaśmiecały park, zapamiętały je na bardzo długo i nigdy więcej nie wyrzucały śmieci pod nogi, w trawę czy w krzaki. Nawet wtedy, gdy w parku wymieniono kosze na nowe, nie chciały ryzykować i zawsze wrzucały śmieci tam, gdzie ich miejsce. Każdy śmieć przypominał im koszmarne sny, których mogli uniknąć, gdyby dbali o czystość i porządek.

• Rozmowa na temat opowiadania. Książka (s. 66–67)

Dzieci przyglądają się ilustracjom w książce i opowiadają, co robili ludzie ze śmieciami w parku.

• Z pomocą odczytują:

Ale bałagan, ale brudno. Nikt tu nie dba o to, żeby odpady były na swoim miejscu. Wstyd! Tak nie robimy! Teraz w parku każdy odpad trafia w odpowiednie miejsce. Oby tak było dalej!

• Następnie liczą na palcach, z ilu słów składa się każde wypowiedzenie i podają ich liczbę. Mówią, które z nich jest najdłuższe, a które – najkrótsze.

• Pytania: Ile koszy na śmieci znajdowało się w parku? Co wyobrażały sobie osoby spacerujące po parku? Jak można nazwać osobę, która dba o środowisko.

• Przypominamy:

  Ekolog - specjalista w dziedzinie ochrony przyrody. To osoba, która żyje w zgodzie z naturą, dba o środowisko, o zużycie wody i energii, segreguje odpady.

  Surowce wtórne - ludzie segregują je, gdyż mogą wyprodukować z nich nowe przedmioty.

  Recykling - proces ponownego wykorzystania odpadów – wykonywanie nowych rzeczy ze starych.

  Karta pracy, cz. 4, nr 76

  Karta pracy, cz. 4, nr 77

                             

 

Zajęcie 2.

Ćwiczenia gimnastyczne – rozwijanie sprawności ruchowej, zabawy z butelkami wody

https://www.youtube.com/watch?v=OhhjWolQkj4

 

 

                                         ŚRODA  29.04.2020r.

Temat: Piękno przyrody – wprowadzenie wiersza M. Buczkówny „Tylko jeden raz” do nauki na pamięć.

Cele: rozumienie konieczności ochrony środowiska przyrodniczego; ćwiczenie pamięci; poznawanie zasad szanowania przyrody i zachęcanie do ich przestrzegania.

Dzieci słuchają wiersza pt.: „Tylko jeden raz" M. Buczkówna /youtube/

https://youtu.be/TuzxRHFUBTg

Chcą żyć, jak i ty żyjesz, wszystkie na świecie zwierzęta, i mrówki, i żaby, i żmije, i pszczoła wiecznie zajęta. Przypatrz się z bliska dżdżownicy, biedronce, jak kropki liczy, jaskółce, jak gniazdo kleci, jak pająk rozsnuwa sieci. I paź królowej - motyl - niech fruwa tęczowo - złoty, i ślimak środkiem dróżki niech pełznie, wystawia różki… Niech skacze pasikonik, niech świerszczyk w trawie dzwoni… Dla nich kwitnie łąka, dla nich rośnie las. Jak i ty – żyją tylko raz

 

Rozmowa na temat treści wiersza:

− wymieniają nazwy zwierząt występujących w wierszu;

− odpowiadają na pytanie: Czy dostrzegasz piękno przyrody? Dlaczego dla zwierząt kwitnie łąka i rośnie dla nich las? Co oznaczają słowa: Jak i ty – żyją tylko raz?

Wyjaśniamy, że – podobnie jak ludzie – także rośliny i zwierzęta mają tylko jedno życie. Dlatego należy szanować przyrodę i każde żywe stworzenie.

Kilkakrotne powtarzanie wiersza. Zwracamy uwagę, aby dzieci mówiły wiersz spokojnie, głośno i wyraźnie.

• Quiz Czy jestem przyjacielem przyrody?

Ustalamy, że po wysłuchaniu poprawnego zachowania, dzieci np. podnoszą rękę w górę i czytamy przykładowe zdania:

• Śmieci wyrzucamy byle gdzie.

• Po umyciu rąk zakręcamy dokładnie kran.

• Zużytą baterię wrzucamy do pojemnika na szkło.

• Po zjedzeniu batonika papierek wyrzucamy do kosza.

• Widząc ślimaka na chodniku, omijamy go.

• Spacerując po parku, łamiemy gałązki i zrywamy kwiaty.

• Zbierając makulaturę, ratujemy drzewa i oszczędzamy energię.

• Śmieci wyrzucamy do kosza.

• Segregujemy odpady, wrzucając je do odpowiednich pojemników.

• Używamy toreb wielokrotnego użytku.

• Oszczędzamy papier.

• Nie łamiemy gałęzi.

• Nie depczemy roślin.

• Nie zrywamy roślin, które są pod ochroną.

 

Karty pracy, cz. 4, nr 71 - 73

     

29.04.2020

„Żabka” – praca plastyczna, rozwijanie sprawności manualnych, wykonanie pracy według instrukcji.

https://youtu.be/_847eOJaF4I

 

 

 

   

 

 

                               28.04.2020r. wtorek

Temat: „Czysta woda zdrowia doda” – rozmowa inspirowana wierszem

J. Papuzińskiej Chora rzeka, połączona z eksperymentowaniem.

Cele: - kształcenie umiejętności wypowiadania się na temat znaczenia wody w przyrodzie oraz sposobów jej oszczędzania;

- poznawanie informacji na temat zanieczyszczeń wody i ich wpływu na środowisko.

• Wysłuchanie wiersza J. Papuzińskiej "Chora rzeka".

Śniła się kotkowi rzeka,

wielka rzeka pełna mleka…

Tutaj płynie biała rzeka.

Jak tu pusto!

Drzewo uschło…

Cicho tak –

ani ptak, ani ważka, ani komar, ani pąk,

ani gad, ani płaz, ani ślimak,

ani żadna wodna roślina,

ani leszcz, ani płoć, ani pstrąg,

nikt nie żyje tutaj,

bo rzeka jest zatruta.

Straszy napis: „ZAKAZ KĄPIELI”.

Mętny opar nad wodą się bieli.

Chora rzeka nie narzeka, tylko czeka…

• Rozmowa na temat wiersza.Pytamy dzieci: Co się śniło kotkowi? Jakiego koloru była rzeka? Dlaczego rzeka była biała? Co działo się z przyrodą przy białej rzece? Dlaczego w takiej rzece nie wolno się kąpać? Na co może czekać rzeka?

• Czytania całościowe wyrazu woda. Wyróżniają głoski. Mówią, ile głosek słyszą w tym słowie. Pytamy dzieci, co wiedzą na temat wody. Uzupełniamy wypowiedzi dzieci ciekawostkami na temat wody.

Woda to związek chemiczny, który może występować w stanie ciekłym, gazowym (para wodna) i stałym (lód). Woda jest niezbędnym składnikiem pokarmowym dla wszystkich organizmów na Ziemi. Bez wody człowiek przeżyje znacznie krócej niż bez jedzenia. Dla roślin i zwierząt niebezpieczne są okresy długotrwałych opadów i powodzi, a także suszy, które często zdarzają się wiosną i latem. Woda może być słona lub słodka. Słoną wodę zawierają oceany, w których jest zgromadzona większa część wody występującej na Ziemi. Słodkiej wody dostarczają nam głównie rzeki i jeziora. W wielu przypadkach słodka woda musi być najpierw uzdatniona, aby mogła być wykorzystana do bezpośredniego użytku przez człowieka, np. do picia i do mycia się.

Pytamy dzieci: Czy każdą wodę można pić? Co może świadczyć o tym, że woda jest czysta lub brudna? Uzupełniamy wypowiedzi dzieci.

• Część badawcza.

Poznawanie wiadomości na temat zanieczyszczeń zawartych w wodzie i ich wpływu na środowisko.

Cerata, słoik z wodą z kałuży, miska, czysta woda, olej, piórko, szklane naczynie, słoik, gaza, woda zanieczyszczona kamykami, patyczkami, trawą i piaskiem.

Układamy na dywanie ceratę. Następnie organizuje serię eksperymentów. • Badanie wody z kałuży/woda brudna/. Dzieci oglądają wodę, obserwują, co w niej pływa. Mówią, jaka jest ta woda. Pytamy dzieci: Skąd się bierze woda w kałuży? Dlaczego woda w kałuży jest zanieczyszczona? Informujemy dzieci, że padający deszcz łączy się z zanieczyszczeniami z powietrza (np. z dymem wydobywającym się z kominów) i opada na ziemię. Wyjaśniamy pojęcie kwaśny deszcz i jego negatywny wpływ na środowisko.

Kwaśnymi deszczami nazywamy opady atmosferyczne o odczynie kwaśnym. Kwasy tworzą się w wyniku reakcji wody z utrzymującymi się w powietrzu zanieczyszczeniami i gazami, takimi jak: tlenki azotu, dwutlenek węgla i dwutlenek siarki, powstałymi m.in. w wyniku spalania paliw, produkcji przemysłowej czy wybuchów wulkanicznych.

• Badanie wody zanieczyszczonej olejem.

Wlewamy do miski czystą wodę, a następnie trochę oleju. Dzieci obserwują, jak olej utrzymuje się na powierzchni wody. Następnie zanurzamy w misce pióro i je wyjmujemy. Dzieci obserwują, jak olej osadził się na piórze. Pomagamy im dojść do wniosku, że olej pływa na powierzchni, ponieważ jest lżejszy od wody. Pióro po wyjęciu z wody zmieszanej z olejem jest posklejane. Wyjaśniamy dzieciom, że oceany i rzeki, na których powierzchni pływają zanieczyszczenia oleiste, takie jak np. ropa naftowa, są niebezpieczne dla zwierząt, zwłaszcza ptaków. Ich pióra sklejają się i robią się cięższe, co uniemożliwia latanie i ptaki giną. • Oczyszczanie wody. N. ustawia na ceracie słoik bez wieczka, z umocowaną na jego wierzchu gazą (filtrem), oraz szklane naczynie z wodą zanieczyszczoną kamykami, patyczkami, trawą i piaskiem. Przelewa zanieczyszczoną wodę do słoika. Dzieci obserwują, jak zanieczyszczenia zatrzymują się na gazie. Dochodzą do wniosku, że filtr zatrzymuje zanieczyszczenia – oczyszcza wodę. N. mówi dzieciom, że ludzie dostrzegli niekorzystny wpływ zanieczyszczonej wody na środowisko i postanowili ją oczyszczać. Wyjaśnia znaczenie słowa ściek. Pokazuje na zdjęciu oczyszczalnię ścieków i przekazuje podstawowe informacje na temat jej działania.

• Burza mózgów: W jaki sposób możemy chronić wodę? Wprowadzenie karty oszczędzania wody. Pytamy, jak dzieci rozumieją słowo oszczędzanie wody. Wyjaśniamy to pojęcie. Następnie kładziemy przed dziećmi karton. Pytamy: Co możemy robić, aby nie zabrakło wody? W jaki sposób możemy oszczędzać wodę? Dzieci podają swoje propozycje i zapisujemy je na kartonie.

Przykłady sposobów oszczędzania wody:

• gromadzenie wody deszczowej i podlewanie nią roślin w ogrodzie,

• branie prysznicu zamiast kąpieli w wannie,

• dokręcanie kranu przed wyjściem z łazienki,

• wprowadzenie liczników do mierzenia zużycia wody i płacenie za zużytą wodę.

Mówimy dzieciom także o organizowaniu przez ludzi akcji propagujących oszczędzanie wody, takich jak, np. Światowy Dzień Wody ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ, którego podstawową ideą jest uświadomienie ludziom, jak ważna jest prawidłowa gospodarka wodą dla życia na Ziemi. Zachęcamy dzieci do oszczędzania wody.

• Powtarzanie popularnej rymowanki Czysta woda zdrowia doda.

Karta pracy, cz. 4, nr 70

Karta pracy, cz. 4, nr 84

 

                                28.04.2020 poniedziałek

Tematyka tygodniowa: Dbamy o przyrodę.

Temat dnia: Jestem przyjacielem przyrody.

 

Zajęcie 2.

Ćwiczenia gimnastyczne – rozwijanie sprawności ruchowej, zabawy z butelkami wody

https://www.youtube.com/watch?v=OhhjWolQkj4

 

 

Temat tygodnia: Dbamy o przyrodę.

                       PONIEDZIAŁEK 27.04.2020r.

Temat: „Ekologiczny dom” - oglądanie bajki edukacyjnej (Youtube).

https://youtu.be/PYd88-RyaLs

Cel: kształtowanie świadomości ekologicznej oraz nawyków proekologicznych.

Rozmowa na temat filmu:

• Jak nazywają się mieszkańcy obu domów?

• Jak postępują Brudasińscy?

• Czym różni się zachowanie Ekomalińskich?

• Dlaczego swoje postępowanie zmienili Brudasińscy?

• Co to jest ekologia? Czym jest recykling?

Narysuj pojemniki do segregowania śmieci według wskazówek Ekomalińskich. Każdy z nich odpowiednio oznacz symbolem (obrazkiem, do czego służy). Pokoloruj.

Temat: „Moja planeta” - nauka piosenki.

https://youtu.be/DwrJ5lFKpho

Moja Planeta

wyk. Majka Jeżowska

Moja planeta jest całkiem nie z tej ziemi

Moja planeta nie ma ceny

Moja planeta jest rano niewyspana

Moja planeta jest tam gdzie Ty i mama.

Moja planeta nie spadła tu z księżyca

Moja planeta to tajemnica

Moja planeta raz zimna raz przegrzana

Moja planeta jest tam gdzie Ty i mama.

Ref. SOS - to Ziemia woła ludzi

Jutro tlen już trudniej będzie zbudzić

SOS - ratujmy siebie sami

SOS - do siebie wysyłamy

Moja planeta miłości się nie boi

Moja planeta broń rozbroi

Moja planeta zna dobre obyczaje

Moja planeta nam wszystkim dłoń podaje

Ref. SOS - to Ziemia woła ludzi...

(SOS! SOS! SOS!)

Tak to prawda Ziemia była cierpliwa

Ale teraz musi

Teraz musi być żywa

Ref. SOS - to Ziemia woła ludzi... x2

(SOS! SOS! SOS! ... )

 

24.04.2020

Tematyka tygodniowa: Wiosna na wsi

Temat dnia: W wiejskiej zagrodzie

24.04.docx

 

 

23.04.2020

Tematyka tygodniowa: Wiosna na wsi

Temat dnia: Człowiek i zwierzęta

23.04.docx

 

22.04.2020  środa

Tematyka tygodniowa: Wiosna na wsi.

Temat dnia: Zwierzęta z wiejskiego podwórka i ich dzieci.

Cele ogólne:

- utrwalanie nazw i wyglądu zwierząt z wiejskiego podwórka (dorosłych i młodych),

- rozwijanie umiejętności poprawnej odmiany rzeczowników i układania zdrobnień,

- rozwijanie umiejętności opisywania wyglądu zwierząt za pomocą przymiotników,

- ćwiczenie słuchu muzycznego,

- pamięciowe opanowanie piosenki.

Zajęcia 1. Z wizytą na wsi – słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby Kaczęta, prosięta… konięta?

Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby Kaczęta, prosięta… konięta?

Książka (s. 62–65)

Dzieci przyglądają się ilustracjom w książce i słuchają opowiadania

Olek, Ada i dziadkowie odwiedzili ciocię Anielę. Ciocia mieszka na wsi, daleko od miasta. Ma tam własne gospodarstwo. Olek był kiedyś u cioci i zaprzyjaźnił się ze źrebakiem. Nie mógł się doczekać, kiedy zobaczy go ponownie. Ada jechała tam po raz pierwszy. Cieszyła się, że będzie mogła głaskać i karmić zwierzęta, które hoduje ciocia. Kiedy tylko stanęła na podwórku, wykrzyknęła:

– Mogę pogłaskać owieczkę?

Ciocia zatrzymała ją w ostatniej chwili. – Lepiej nie, to baran z twardymi rogami, nie lubi głaskania.

Ada zrobiła krok w tył, ale już po chwili biegła przez podwórko.

– Olek! Ciocia ma łabędzie! – piszczała zachwycona.

– Oj, Ado, Ado, to nie łabędzie! To gęsi!

Olek aż za brzuch się złapał. Gęsi rozbiegły się w cztery strony świata, za to gąsior wyciągnął długą szyję, zasyczał groźnie i złapał dziobem za sznurowadło u buta Ady.

– Ty łobuzie, nie strasz mi gości – skarciła go ciocia. Wzięła Adę za rękę. – Chodźmy do kurnika. Zobaczysz kury i malutkie kurczęta. Jest też gęś z gąsiętami i kaczka z kaczętami. Będziesz mogła je głaskać bez problemów.

Olek skrzywił się. Wolałby od razu pobiec do źrebaka. Dziadek musiał się tego domyślić, bo powiedział:

– Ada pójdzie z ciocią, babcia odpocznie w domu po podróży, a my zajrzymy do stajni. Do koni i źrebaków.

Kiedy po godzinie wszyscy wrócili do domu, dzieci zasypały babcię opowieściami o swoich przygodach.

– Źrebak się do mnie uśmiechnął! Poznał mnie! Pokazał wszystkie zęby w uśmiechu i zawołał „I-haa!”. To na pewno znaczyło „dzień dobry”! – mówił uradowany Olek.

– A mnie pocałowało prosię – chwaliła się Ada.

Ciocia potwierdziła. Gdy Ada pogłaskała wszystkie dwadzieścia kurcząt, dziesięć gąsiąt i pięć kacząt, poszły do chlewni. „Tutaj są świnie z prosiętami”, uprzedziła ją ciocia. Wzięła jedno różowe prosię na ręce i podsunęła Adzie do pogłaskania. Prosię, niewiele myśląc, trąciło Adę noskiem w policzek i chrząknęło. Ada była zachwycona. Potem odwiedziła owce z owieczkami i barankami. Nie odważyła się jednak na ich pogłaskanie, chociaż ciocia zapewniała, że owcze dzieci, nawet te z małymi różkami, nie są groźne. Później, już razem z dziadkiem i Olkiem, poszli do obory, do krów i cieląt. Co się tam wydarzyło, tego dzieci nie opowiedziały. Zdradzę wam w tajemnicy, że jedna z krów pacnęła Adę ogonem w nos.

– Nic nie mówicie o krowach? – zdziwiła się babcia.

– Bo krowie ogony brzydko pachną – wyjaśniła Ada, krzywiąc się przy tym okropnie. – A wiesz, czego się dziś nauczyłam? – pospiesznie zmieniła temat. – Posłuchaj: dziecko kury to kurczątko, gęsi – gąsiątko, kaczki – kaczątko, świnki – prosiątko, konia – koniątko, a krowy – krowiątko – wyliczyła.

Ciekawe, dlaczego ciocia, dziadkowie i Olek śmiali się długo i głośno.

Rozmowa na temat opowiadania.

Książka (s. 62–65)

Dzieci przyglądają się obrazkom w książce i opowiadają o wizycie Olka i Ady na wsi. Czytają tekst umieszczony pod obrazkami.

Dobieranie zdjęć zwierząt w pary. Układanie zdrobnień do nazw młodych zwierząt.

Zdjęcia dorosłych zwierząt, np.: świni, kozy, kaczki, kury, klaczy, krowy, owcy, oraz ich dzieci, np.: prosięcia, koźlęcia, kaczęcia, kurczęcia, źrebięcia, cielęcia, jagnięcia.

Układa w środku koła zdjęcia dorosłych zwierząt oraz ich dzieci. Prosimy, aby dzieci dobrały zwierzęta w pary: mama i jej dziecko oraz podały nazwę dorosłego zwierzęcia i jego potomstwa. Prosimy dzieci o ułożenie zdrobnień do nazw młodych zwierząt, np.: prosię, prosiątko, prosiaczek

 

 

22.04.2020

Tematyka tygodniowa: Wiosna na wsi.

Temat dnia: Zwierzęta z wiejskiego podwórka i ich dzieci.

22.04.2020.docx

 

21.04.2020 wtorek

21.04.2020

Tematyka tygodniowa: Wiosna na wsi.

Temat dnia: Mieszkańcy wiejskiego podwórka.

21.04.docx

 

Tematyka tygodniowa: Wiosna na wsi.

 

Temat dnia: Mieszkańcy wiejskiego podwórka.

 

Cele ogólne

- wzbogacanie wiedzy na temat zwierząt hodowanych na wsi,

- usprawnianie aparatu artykulacyjnego,

- rozwijanie umiejętności czytania,

- rozwijanie sprawności ruchowej.

Zajęcia 1.

„Na wiejskim podwórku” – słuchanie wiersza A. Widzowskiej „Kogutek” czytanego przez nauczycielkę.

Zabawa na powitanie

https://www.facebook.com/anna.blokusszkodzinska/videos/10221951034790031/?eid=ARD8Kclax6cchTwXs66i14sLGE3sY_EbiXJj1YBX6cFpu1SdhdoD-hd0AFoz5BI8_3li_21wzNmo9uy4

 

Słuchanie wiersza:

Obudziło się słoneczko,

zaświeciło tuż nad rzeczką

i promyczkiem pac! kogutka.

– Wstawaj, śpiochu! Piej! Pobudka!

Dzieci wołają: – Wstawaj!

Lecz kogucik oczy mruży,

chciałby pospać trochę dłużej…

– Niech zwierzęta zbudzi kotek,

który słodko śpi za płotem.

Kot przeciąga się na ganku.

– Lubię miauczeć o poranku…

Jak nie piśnie: – Miauuu! Pobudka!

Na to przybiegł pies z ogródka.

Warknął: – Słyszę kocie piski!

Aż mi kość uciekła z miski!

Hau! Hau! To najlepszy budzik,

nawet świnki śpiochy zbudzi!

Świnki wyszły na podwórze.

– My też chcemy śpiewać w chórze!

Miauczki, szczeki, kukuryki

zamieniamy w śliczne kwiki!

Wtem pojawił się kogucik.

– Proszę więcej się nie kłócić!

Kto jest mistrzem przebudzanek?

Niech rozstrzygnie pan baranek!

Baran rzekł:

– Przestańcie skrzeczeć!

Budzik może tylko beczeć!

Beeee! I beeee! Każdego ranka,

więc głosujcie na baranka!

Przydreptała krówka w łaty.

– Ja zamuczę!

Kto jest za tym?

Muuuu tak miłe jest dla uszka,

że obudzi w mig leniuszka!

Przyczłapały żółte kaczki,

białe gąski i kurczaczki.

Wszyscy chcą od rana gdakać,

piszczeć, gęgać albo kwakać!

Dość miał kogut tego krzyku.

Zapiał głośno: – Kukuryyykuuu!

Wiecie, kto nas będzie budzić?

Zwykły elektryczny budzik.

Rozmowa nt. treści wiersza

Jakie zwierzęta występowały w wierszu?

Jaki problem miały zwierzęta?

Jakie zdanie miały zwierzęta na temat porannej pobudki?

Jak zakończyła się ta historia?

 

Zabawa dydaktyczna„Odgłosy z wiejskiego podwórza”

https://view.genial.ly/5e9336bb124be30da536b6cc?fbclid=IwAR0-937k8p8cRlBnB2m40E-Z04ilnN6KV9jRWaPqO6vHMB5b9BUkji1NnKA

Karty pracy str. 61-63

 

Zajęcia 2 - Ćwiczenia gimnastyczne

Zabawa orientacyjno-porządkowa - „Przestraszone kurczątka”

Dzieci – kurczątka – swobodnie poruszają się w różnych kierunkach pokoju. Na hasło: Uwaga, kot! uciekają do kurnika, wyznaczonego miejsca w pokoju, wydając odgłosy: pi, pi, pi. Hasło: Nie ma kota – jest sygnałem do ponownego ruchu.

Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – „Kaczuszki szukają ziarenek”

Dzieci – kaczuszki – chodzą po pokoju małymi kroczkami, kołysząc się na boki; co pewien czas wykonują skłony tułowia w przód – zbierają ziarenka i prostują się.

Ćwiczenia tułowia – „Kogut zasypia”

Dzieci w siadzie klęcznym wykonują skłon tułowia w dół z dotknięciem głową kolan – kogut chowa głowę w piórka. Potem powoli prostują się i ustawiają głowy prosto.

Ćwiczenie równowagi – „Na grzędzie”

Dzieci – kurki – przechodzą, stawiając nogę za nogą po sznurku w taki sposób, aby z niego nie spaść.

Zabawa uspokajająca – „Na podwórku”

Dzieci maszerują po obwodzie koła i głęboko oddychają.

 

 

20.04. 2020

Tematyka tygodniowa: Wiosna na wsi.

Temat dnia: Gramy w zielone.

Cele:

- wzbogacanie wiedzy o środowisku przyrodniczym,

- rozwijanie mowy,

- rozwijanie słuchu fonematycznego,

- poznawanie i nazywanie małych liter i wielkich liter, rozwijanie umiejętności czytania ze zrozumieniem prostych tekstów,

- rozwijanie sprawności manualnej i wyobraźni twórczej.

 

Zajęcia 1. W poszukiwaniu zieleni – praca z obrazkiem.

 

1. Wskazywanie w otoczeniu przyrodniczym wszystkiego, co ma kolor zielony.

Zdjęcia przedstawiające las i łąkę, napisane na kartonikach zdania: Trawa jest zielona. Las jest zielony.

 

 

Prosimy, aby dzieci zamknęły oczy i przypomniały sobie rzeczy, rośliny, zwierzęta, które są całe zielone. Po wysłuchaniu wszystkich przykładów pytamy: W jakiej porze roku jest najwięcej koloru zielonego? Prosimy o uzasadnienie odpowiedzi. W jakim miejscu wiosną możemy najczęściej zobaczyć kolor zielony? Prosimy dzieci o wypowiedzenie się na temat zdjęć łąki i lasu. Chętne dzieci czytają zdania: Trawa jest zielona. Las jest zielony. Umieszczają je pod odpowiednimi zdjęciami.

2. Rozpoznawanie na mapie świata terenów zielonych. Wskazywanie miejsc, gdzie jest ich najwięcej.

Mapa świata.

Pokazujemy dzieciom mapę świata. Pytamy: Jakim kolorem na mapie oznaczone są np. lasy, łąki, pola? W których miejscach świata jest najwięcej zielonych terenów? Dzieci pokazują te miejsca na mapie, a my podajemy nazwy państw lub krain geograficznych, gdzie one występują. Zwracamy uwagę na konieczność dbania o przyrodę.

3. Rozwiązywanie zagadek – Gra w zielone.

Obrazki, na których jest przedstawione coś zielonego, np. żaba, groszek, liść, gąsienica.

Dziecko  losuj z pojemnika obrazek, na którym jest przedstawione coś zielonego. Układa o tym zagadkę. Rodzic próbuje ją odgadnąć.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4. Poznawanie roli barwy ochronnej w życiu zwierząt.

Zdjęcia zwierząt, które barwą i wzorem na ciele upodobniły się do środowiska, w jakim żyją (np. kameleon, pasikonika, rzekotki drzewnej, gąsienicy).

Pytamy dziecko: Jak myślisz, dlaczego żabka ma kolor zielony? Jakie znasz jeszcze inne zwierzęta w kolorze zielonym? Co by było, gdyby żabka miała kolor czerwony? Następnie pokazujemy zdjęcia zwierząt, które barwą i wzorem na ciele upodobniły się do środowiska, w którym żyją (np. pasikonika, kameleona, rzekotki drzewnej).Barwa ochronna ma na celu upodobnienie się zwierząt do środowiska, w jakim żyją. Czasem jest jedyną obroną przed wrogami. Pasikonik, mieszkaniec traw, jest cały zielony. Podobnie jak rzekotka drzewna, która żyje wśród liści. Gąsienicy zielony kolor pozwala z powodzeniem ukryć się na powierzchni liścia. Niedźwiedź polarny ma przez cały rok białą sierść. Wszystko, co go otacza, a więc śnieg i lód, jest także białe. Mistrzem kamuflażu jest gekon liścioogonowy, który ukrywa się przed drapieżnikami np. w Parku Narodowym na Madagaskarze.

5. Karta pracy strona 60

Zajęcia 2. W magicznym, zielonym świecie – zajęcia plastyczne.

Dla dziecka: zielona farba, pędzelek, (albo zielona kredka), kartka.

Rozwiązywanie zagadki I. Fabiszewskiej.

Zadajemy dziecku zagadkę:

Taki kolor mają liście,

taki kolor trawa ma.

Taki kolor ma też światło,

gdy po paach idę ja.

Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.

Pytamy: O jakim kolorze była zagadka? Proponujemy dziecku wykonanie pracy na temat: W magicznym, zielonym świecie. Przypominamy, że każdy namalowany na kartce element musi mieć kolor zielony.

Samodzielne wykonanie pracy.

Dzieci malują na kartkach wymyślony przez siebie, magiczny, zielony świat. Starają się zapełnić całą powierzchnię kartki.

 

17.04.2020

Temat dnia: Ptasie pióra

Cele:

- wzbogacanie wiadomości na temat ptaków,

- rozwijanie wrażliwości dotykowej,

- rozwijanie sprawności manualnej.

Zajęcia 1. Ptaki i ich pióra

1. Utrwalanie wiadomości na temat budowy ptaków.

Zdjęcia z wczorajszych zajęć przedstawiające ptaki.

Pytamy:

Jak jednym słowem możemy nazwać przedstawione na zdjęciach zwierzęta? Jakie są charakterystyczne cechy ptaków? Czym różnią się ptaki między sobą? Uzupełniamy wypowiedzi dzieci.

2. Poznawanie budowy pióra – omówienie budowy pióra na podstawie obrazka

3. Ćwiczenia oddechowe.

Piórko dla dziecka.

Dzieci podrzucają piórka do góry i za pomocą wydychanego powietrza próbują utrzymać je jak najdłużej w górze. Następnie kładą się na dywanie na brzuchu, umieszczają piórko przed sobą i starają się dmuchać na nie jak najmocniej.

 

Zajęcia 2. Ptaki – zajęcia plastyczne

https://www.youtube.com/watch?v=y2n8ma7Z0AY

 

16.04.2020

Temat dnia: Ptasie koncerty

Cele:

- rozwijanie umiejętności posługiwania się (w celowo stworzonych sytuacjach) liczebnikami w aspektach kardynalnym i porządkowym,

-porównywanie liczebności zbiorów,

- rozwijanie sprawności ruchowej.

 

Zajęcia 1. Leśny koncert – zajęcia matematyczne

1. Wprowadzenie do tematu. Wywołanie odpowiedniego nastroju.

Słuchanie nagrania leśnych ptaków. Rozmowa nt odczuć podczas słuchania.

https://www.youtube.com/watch?v=19Czl58l7iU

2. Liczenie ptaków – w aspekcie kardynalnym (jeden, dwa...) i porządkowym (pierwszy, drugi...), odczytywanie nazw ptaków, opisywanie wyglądu

 !!! Ze względu na duży rozmiar obrazki i prezentacja znajdują się na grupie FB !!!

 3. Układanie wyciętych ptaków w grupy, porównywanie liczebności zbiorów, stosowanie zwrotów: mniej, więcej, tyle samo, o tyle więcej, o tyle mniej, stosowanie znaków <, >, =.

4. Oglądanie prezentacji – utrwalenie nazw, wyglądu oraz  odgłosów ptaków.

5. Karty pracy str. 46-47

Zajęcia 2. Ćwiczenia gimnastyczne – rozwijanie sprawności ruchowej

https://www.youtube.com/watch?v=351fw50UOn8

https://www.youtube.com/watch?v=4T9mvzAZhD8

https://www.youtube.com/watch?v=Fm3ee-O7H7w

 

15.04.2020

 

W wolnej chwili zachęcamy do uzupełnienia kart pracy str: 40, 41, 42, 43

 

Tematyka tygodniowa: Wiosenne powroty

Temat dnia: Ptasie gniazda

Cele:

• wzbogacanie wiadomości na temat wybranych gatunków ptaków,

• rozumienie znaczenia ptaków dla środowiska,

• uświadamianie istnienia ochrony gatunkowej,

 

Zajęcia 1. Poznajemy ptaki – rozmowa na temat obrazków, inspirowana wierszem K. Datkun­-Czerniak Ptaszek opowiada.

1. Słuchanie wiersza K. Datkun-Czerniak Ptaszek opowiada.

Zielenią się listki

na smukłej topoli

i ptaszek tam śpiewa.

Opowiada listkom

o swojej wędrówce:

co widział, co słyszał

w obcych krajach, hen!

Ile przebył gór i mórz,

aby wreszcie wrócić już.

Bo tu jego dom,

tu kochane drzewa,

wśród gałęzi tutaj

najpiękniej się śpiewa!

 

2. Rozmowa na temat wiersza. Poznawanie drogi, którą pokonują ptaki podczas swoich wędrówek. Wyjaśnienie roli ptaków w życiu człowieka.

 

O czym ptaszek opowiadał listkom? Dlaczego ptaki do nas wracają? Gdzie zimują ptaki? Jaką drogę pokonują podczas wiosennych podróży?

 

Pokazujemy dzieciom na mapie Afrykę, gdzie zimują np. bociany i Europę, a w niej Polskę. Pokazujemy dzieciom, jaką drogę musiały pokonać ptaki, aby wrócić ponownie do naszego kraju.

 

 

Jaką rolę odgrywają ptaki w życiu człowieka?

Pozytywne:

-ptaki żywiące się nektarem (np. kolibry) biorą udział w zapylaniu kwiatów,

-ptaki zjadające owoce uczestniczą w rozsiewaniu nasion,

-ptaki padlinożerne żywiące się martwymi szczątkami organicznymi pełnią rolę czyścicieli,

-ptaki są sprzymierzeńcem człowieka w walce ze szkodnikami, ptaki owadożerne zjadają owady będące szkodnikami pól uprawnych i lasów, a ptaki łowne zabijają gryzonie (np. sowy i myszołowy polują na myszy),

-ptaki hodowlane (kury, kaczki, indyki, gęsi, perliczki) i dziko żyjące (m.in. bażanty, kuropatwy, przepiórki) dostarczają człowiekowi pokarmu w postaci mięsa i jaj (głównie hodowlane), które są źródłem białka a ponad to są cenione ze względu na swoje walory smakowe

-pióra i puch wykorzystywane są jako materiał izolacyjny (np. do ocieplania kurtek) oraz w produkcji poduszek, kołder i pierzyn. Pióra często używane są jako ozdoby (w kolczykach, szalach, torebkach, sukienkach itp.) lub element dekoracyjny domu,

-ptaki śpiewające dostarczają wielu wrażeń estetycznych i umilają czas spędzany na łonie przyrody.

Negatywne:

-ptaki, które pustoszą uprawy (np. wróble zjadające ziarno zbóż oraz szpaki wydziobujące owoce w ogrodach i sadach) i niszczą hodowle ryb oraz ptactwa domowego (jastrząb porywają młode kaczki i kurczęta) wyrządzają spore straty gospodarcze,

-ptaki mogą przenosić różne groźne choroby pasożytnicze (są żywicielami m.in. tasiemcy, nicieni i roztoczy) i wirusowe (ptasia grypa).

 

Jaskółki zimują w Afryce i w tropikalnej części Azji. Żurawie spędzają zimę w Azji, w Afryce i na Pół­wyspie Iberyjskim. Skowronek zimuje w basenie Morza Śródziemnego i w Europie Zachodniej. Jerzyk zaś zimą przebywa w Afryce.

 

Oglądanie filmu edukacyjnego

 

https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,ptaki,54321

 

3. Rozpoznawanie ptaków na obrazkach. Opisywanie charakterystycznych cech ptaków oraz zwycza­jów związanych z ich migracją. Czytanie tekstu.

 

Książka (s. 58–59) dla każdego dziecka.

Dzieci otwierają książkę, przyglądają się uważnie ptakom przedstawionym na zdjęciach. Nazywają znane gatunki. Opisują wygląd ptaków, wskazując na ich charakterystyczne cechy. Kierując się kształ­tem dzioba, wymieniają rodzaj pożywienia ptaków. Czytają z pomocą  nazwy ptaków oraz tekst umieszczony pod obrazkami. Informujemy, że wszystkie przedstawione na obrazkach ptaki znajdują się w Polsce pod ochroną. Prosimy o wyjaśnienie, co to znaczy. Zapoznaje dzieci z terminami wiosennych migracji. Informujemy, że najwcześniej, bo czasem już w lutym, wracają do nas skowronki, żurawie, czajki i szpaki. Są one pierwszymi zwiastunami wiosny. Trochę później – w marcu – przy­latują bociany i zięby. W kwietniu z radością witamy kukułkę. Najpóźniej wracają jerzyki i jaskółki – dopiero w maju.

 

4. Poznawanie zwyczajów ptaków związanych z budowaniem gniazd.

 

https://www.youtube.com/watch?v=9qTkJ6xJtuM

 

Skowronek to skromnie ubarwiony ptak, który pięknie śpiewa. Zamieszkuje pola uprawne, łąki i pastwiska. Gniazdo buduje bezpośrednio na ziemi, w płytkim dołku, który wyściela tra­wą, włosiem końskim i cienkimi korzonkami. Dobrze je ukrywa. Gdy wraca do gniazda, nigdy nie ląduje w jego pobliżu. W ten sposób stara się, aby nikt nie podejrzał, gdzie się ono znajduje.Jerzyk jest najlepszym lotnikiem wśród ptaków. Jest podobny do jaskółki, ale większy i ma brunatno­-czarne ubarwienie. Prawie cały dzień spędza w powietrzu. Ma bardzo małe nogi, co sprawia, że trud­no mu się chodzi po ziemi i ma trudności z wystartowaniem do lotu z ziemi. Gniazdo najczęściej budu­je w szczelinie muru, pod dachem lub w dziupli. Jako materiału używa wełny, włosia, drobnych traw.Zięba ma wielobarwne upierzenie, a jej cechą charakterystyczną są dwa białe paski na skrzydłach. Gniazdo buduje w rozwidleniu gałęzi lub przy pniu, z mchu i traw.

 

5. Karta pracy 44-45

 

Zajęcia 2.

„Kle, kle boćku” -zajęcia umuzykalniające, zabawy przy piosence.

Cel: umuzykalnienie dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=Q9GXQJ6kRRA

1. Wysłuchanie piosenki

2. Rozmowa nt. tekstu, nastroju i tempa utworu

3. Nauka piosenki na zasadzie osłuchania i z pokazywaniem

Kle, kle boćku, kle, kle.
Witaj nam bocianie. (kłaniamy się)
Łąka ci szykuje, (rozkładamy jedną rękę)
łąka ci szykuje (rozkładamy drugą rękę)
żabki na śniadanie. (bis) (głaszczemy się po brzuchu)

Kle, kle boćku kle, kle.
Usiądź na stodole. (siadamy)
Chłopcy ci zrobili, chłopcy ci zrobili
gniazdo w starym kole. (bis) (rysujemy w powietrzu koło)

Kle, kle boćku kle, kle.
Witamy cię radzi. (kłaniamy się)
Gdy zza morza wracasz, gdy zza morza wracasz (rysujemy fale w powietrzu)
wiosnę nam prowadzisz. (bis) (rysujemy fale w powietrzu)

 

 

14.04.2020

Mam nadzieję, że święta minęły spokojnie. Najciekawszy był pewnie Lany Poniedziałek.
Propozycja na dziś wygląda następująco. Zachęcam dzieci do narysowania jak spędziły święta. Co podobało im się najbardziej? Świąteczne śniadanie? Śmigus Dyngus? A może zabawa z rodzeństwem? Zbierajcie siły! Przesyłam uściski!

 

 10.04.2020

Zajęcia 2. Kurczaczek wielkanocny – praca plastyczna, omawianie symboli wielkanocnych.

 

1. Rozmowa nt. symboli wielkanocnych

Pytamy dziecko:

Jakie zwierzęta najbardziej kojarzą się Ci z Wielkanocą?

Zastanówmy się dlaczego te zwierzęta są symbolami Wielkanocy?

Trudno jest powiedzieć, który symbol Wielkanocy jest najważniejszy. Kurczak wykluwa się z jajka, które jest nierozerwalnie związane z Wielkanocą. Jajka malujemy, święcimy, wykorzystujemy do przygotowywania różnych potraw, dzielimy się nimi. Jajko jest oznaką nowego życia, odrodzenia, nowego początku. Baranek przypomina wszystkim o ważnych religijnych wydarzeniach, które miały miejsce podczas świąt Wielkiej Nocy. Zajączek kojarzony jest z pochodzącą z Niemiec tradycją obda­rowywania prezentami. Zgodnie z tym zwyczajem zajączek w pierwszy dzień świąt chodzi z koszycz­kiem i zostawia drobne upominki w domu lub w ogrodzie.

 

    2. Wykonanie pracy plastycznej

Pokażmy dziecku jak  narysować wielkanocnego kurczaczka. Wykonanie pracy jest bardzo proste i na pewno nie sprawi trudności. Rysunek możemy umieścić na kartce i postawić na wielkanocnym stole. Kurczaczka można pomalować farbami, mazakami lub kredkami. Chciałybyśmy, aby dzieci pomogły Wam w świątecznych przygotowaniach, pobiegały po podwórku, albo najzwyczajniej w świecie pobawiły się swoimi zabawkami.

Miłej pracy!

 

9.04.2020r.

„Gdy skorupka jajka pęka” – historyjka obrazkowa z elementami ćwiczeń słownikowych.Temat:

 

 

 

 

Cele: - rozwijanie myślenia przyczynowo - skutkowego;

- wzbogacanie wiedzy przyrodniczej.         

Rozwiązywanie zagadki I. Fabiszewskiej. ·      

Gdy skorupka pęka,

wychodzi z jajeczka.

Wygląda jak żółta

(kurczak) puszysta kuleczka.

Opisywanie kurczaka za pomocą określeń przymiotnikowych. ·      

Jak wygląda? (np.: miękki, żółty, puszysty). Co je? Ile ma nóg? Jaki dźwięk wydaje? Co robi, kiedy się boi?

Umieszczanie sylwety kurczaka według instrukcji słownej:        ·

np.: przed sobą, za sobą, obok prawej nogi, między nogami, trzymają w lewej ręce, unoszą w górę, trzymając w prawej ręce.

Opisywanie różnic w wyglądzie kury i kurczaka.        ·

Zdjęcie przedstawiające kurę i kurczęta. Dzieci liczą, ile kurcząt stoi obok kury. Pokazują wynik na palcach. Następnie wymienią różnice w wyglądzie kury i kurczęcia.

Opisywanie różnic w wyglądzie kury i koguta.        ·

Dzieci naśladują głosy: pieją koguty kukuryku, gdaczą kury kokoko, popiskują pisklęta pipipi.Układają na dywanie zdjęcia przedstawiające kurę i koguta oraz napisy kura, kogut. Dzieci przyporządkowują napisy do zdjęć i odczytują nazwy.

Karta pracy, cz. 4, nr 54

Karta pracy, cz. 4, nr 66

Dzieci oglądają obrazki, numerują je według kolejności, opowiadają historyjkę, nadają tytuł obrazkom oraz całej historyjce, kończą ozdabiać jajka według wzoru, kolorują rysunki.

 

 

 

 

 

Zajęcie 2. Ćwiczenia gimnastyczne

Cel: rozwijanie umiejętności wykonywania ćwiczeń według instrukcji

Włączamy ulubioną muzykę i do dzieła.

https://www.youtube.com/watch?v=dhCM0C6GnrY

 

8.04.2020r.

 "Święta tuż, tuż" - nauka piosenki.
Cele:
-umuzykalnienie dzieci,
-utrwalenie zwyczajów wielkanocnych.

https://youtu.be/pNoD_565U08

1.

Kwa, kwa, kwa! Kto to idzie? Kaczuszka maleńka.
Ta żółciutka i słodziutka, z cukru caluteńka.
Dokąd idziesz kaczuszko? Powiedz mi na uszko.
Do koszyczka, do ślicznego, pięknie dziś przystrojonego.
Zaraz wskoczę tam i już,
bo Wielkanoc jest tuż, tuż!

2.
Pi, pi, pi! Kto to idzie? Kurczaczek cukrowy.
Mruży oczy, dumnie kroczy, dzióbek ma różowy.
Dokąd idziesz kurczaczku? Powiedz mi na uszko.
Do koszyczka, do ślicznego, pięknie dziś przystrojonego.
Zaraz wskoczę tam i już,
bo Wielkanoc jest tuż, tuż!

3.
Kic, kic, kic! Kto to idzie? Zajączek malutki.
Z cukru cały, śnieżnobiały, bardzo wesolutki.
Dokąd idziesz zajączku? Powiedz mi na uszko.
Do koszyczka, do ślicznego, pięknie dziś przystrojonego.
Zaraz wskoczę tam i już,
bo Wielkanoc jest tuż, tuż!

4.
Cicho sza! Kto to idzie? To baranek przecież!
Najpiękniejszy! Najważniejszy! Wszyscy o tym wiecie.
Dokąd idziesz baranku? Powiedz mi na uszko.
Do koszyczka, do ślicznego, pięknie dziś przystrojonego.
Zaraz wskoczę tam i już,
bo Wielkanoc jest tuż, tuż!

5.
Tup, tup, tup! Kto to idzie? To moja siostrzyczka.
Malowane jajka wkłada prosto do koszyczka.
Dokąd idziesz siostrzyczko? Powiedz mi na uszko.
Prędko, prędko! Mama wola! Już idziemy do kościoła! Czas pokarmy święcić już,
bo Wielkanoc jest tuż, tuż!

 

Temat: „Co słychać w koszyku wielkanocnym?” – słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego „Wielkanocny koszyczek”.

Cele: wzbogacanie wiadomości na temat tradycji wielkanocnych, rozwijanie mowy.

Zabawa na powitanie. 

Wielkanoc.najmniejszej do największej liczby kropek lub od najmniejszej do największej liczby. Następnie odwracają sylwety na drugą stronę i odczytują hasło –   , a na drugiej stronie są kolorowe kropki od 1 do 9. Sylwety są ułożone tak, że nie widać znajdujących się na nich liter. Dzieci wskazują sylwety jajek w kolejności odWielkanocWycięte z papieru kolorowego sylwety jajek, na których z jednej strony znajduje się litera wchodząca w skład wyrazu

Słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego „Wielkanocny koszyczek”. 

Książka (s. 60–61)Dzieci przyglądają się ilustracjom w książce, słuchają opowiadania.

dębowym stał koszyczek wiklinowy. A w koszyczku wiklinowym, na serwetce leżały pisanki-kraszanki, wielkanocne malowanki. Obok pisanek-kraszanek stał cukrowy baranek, stał żółty kurczaczek, obok babka łaciata, gruba jak beczka, i sól w solniczce w kształcie jajeczka. Rosła rzeżucha zielona, wędzonka dobrze uwędzona nęciła psa i kota, myszkę i kunę zza płota. Zawitał ksiądz do dzieci, koszyk z wikliny poświęcił. Kropidło w miseczce utopił, święconą wodą pokropił:Święta wielkanocne tego roku Olek i Ada wraz z rodzicami i dziadkami spędzali na wsi, w domu pradziadków. Stał tam pod lasem dom murowany. Dom miał strych i piwnice. A w domu tym był duży pokój z piecem kaflowym. A w pokoju stał stół okrągły, dębowy. A na stole obrus biały, haftowany cały. Na stole 

 

 

 

pisanki-kraszanki,

cukrowego baranka,

kurczaczka z chorągiewką,

babkę z lukrową polewą,

chlebek pokrojony,

przy soli ułożony,

rzeżuchę zieloną,

wędzonkę uwędzoną –

wszystko pokropił wodą święconą!

Mieszkańcy koszyka, pokropieni wodą święconą, poczuli się jakby byli świętymi. Jakby aureola wyrosła nad nimi i uczyniła wszystkich świętymi! A potem zaczęli krzyczeć jeden na drugiego. Czy dla święconego nie ma nic świętego?

– My jesteśmy najważniejsze! – chełpiły się pisanki-kraszanki. – Przy wielkanocnym stole świąteczni goście dzielą się nami i składają życzenia! Bez pisanek nie byłoby świąt wielkanocnych!

– Beeee, to ja jestem najważniejszy! – zabeczał cukrowy baranek. – Jestem biały i słodki, jestem symbolem poświęcenia, ofiary za innych, dobroci i czystości! Beze mnie nie byłoby świąt wielkanocnych!

nowego życia, które po mrocznej zimie odradza się na nowo! Jak małe pisklęta, które wiosną wykluwają się z jaj! – Pi, pi, pi, to ja jestem najważniejszy! – pisnął kurczaczek. – Jestem symbolem

– Wszyscy jesteście w błędzie! – huknęła babka. – Ja jestem najważniejsza, bo właśnie po mnie wyciągają się ręce stołowników! Beze mnie nie byłoby świąt wielkanocnych!

– Nieprawda, to my jesteśmy najważniejsi! – krzyknęli chleb i sól. – Gości zawsze wita się chlebem i solą. Bez nas nikt nie zapraszałby gości i nie byłoby prawdziwych świąt wielkanocnych!

– Co też wygadujecie! – zaperzyła się rzeżucha. – Z moich ziarenek wyrastają zielone łodyżki, pełne witamin. Daję przykład innym roślinom, aby jak najszybciej zazieleniły się na polach, szybko rosły, dojrzewały i dawały obfity plon! Bez szybko budzącej się przyrody, bez rzeżuchy nie byłoby świąt wielkanocnych!

– Wszyscy mówicie nieprawdę! – ryknęła wędzonka. – Czy mogą być święta bez wędzonki? Beze mnie nie ma świąt wielkanocnych, nie ma żadnych świąt!

– Jak to, a Wigilia? – spytał baranek.

Wędzonka obraziła się i nie powiedziała nic więcej.

To, co później się działo, nie miało nic wspólnego ze świętami ani nastrojem świątecznym.

W koszyczku wiklinowym rozgorzała prawdziwa bitwa: nie tylko na słowa, ale na co się tylko dało. Milczeniem pomińmy kto, co, czym i jak. Po zażartej kłótni nikt nie wyszedł z tej awantury cało. Gdy dzieci weszły do pokoju, zobaczyły w koszyczku istne pobojowisko.

– Co tu się mogło stać?

– Kto to zrobił?

Pierwsze podejrzenie padło na kota. Ale kot siedział grzecznie na kanapie i lizał różowym języczkiem futerko. Nie wyglądał na sprawcę spustoszenia w koszyku.

Następnym podejrzanym był pies. Ale pies grzecznie spał w budzie i nie wchodził do domu.

Dzieci podejrzewały mysz, ale mysz zostawiłaby ślady ząbków na wędzonce. Dzieci pomyślały o kunie, ale okna i drzwi były zamknięte. Jak mogłaby się dostać do pokoju?

– Musimy naprawić zniszczenia! – postanowiły dzieci. Potłuczoną pisankę-kraszankę skleiły przezroczystym plasterkiem. Odłamany róg cukrowego baranka przykleiły scukrzonym miodem. Wyprostowały pogniecioną rzeżuchę. Pozbierały wysypaną sól i dokleiły kurczaczkowi urwany dziób. Przewróciły na drugą stronę wędzonkę, żeby nie było widać szkody. Poukładały równo porozrzucane kromki chleba. Jeszcze poprawiły koronkową serwetkę. Gdy świąteczni goście zasiedli przy stole, wszystko było w należytym porządku i ani śladu po niedawnej kłótni.

Rozmowa na temat opowiadania. 

) Dzieci przyglądają się ilustracjom w książce, opowiadają historyjkę.Książka (s. 60–61

Jak oceniacie zachowanie mieszkańców wielkanocnego koszyczka? Kto z nich miał rację? Dzieci uzasadniają swoją odpowiedź.Pytania:

Najbardziej popularnym symbolem Wielkanocy jest jajko, oznaka rodzącego się życia. Jajka są nie tylko składnikiem wielu świątecznych potraw, ale także stanowią element dekoracyjny.        ·

Ozdabiane są różnymi technikami. Zwyczaj ten znany jest od starożytności. Narodził się w Persji.        ·

W zależności od techniki zdobienia malowane jajka mają różne nazwy. Kraszanki to jajka zabarwione na jeden kolor. Są gotowane w różnych barwnikach, np.: w łupinach cebuli (barwią jajko na kolor brązowy), w soku z buraka (barwią jajko na kolor różowy). Pisanki mają różnobarwne ozdoby. Na skorupce rysuje się wzory roztopionym woskiem za pomocą np. igły lub szpilki, a następnie zanurza się jajko w barwniku. Oklejanki to jajka ozdobione np. przyklejonym papierem lub materiałem.        ·

Karta pracy, cz. 4, nr 52, 53

Karta pracy, cz. 4, nr 64, 65

 

07.04.2020

Zajęcie 2. Ćwiczenia gimnastyczne

Cel: rozwijanie umiejętności wykonywania ćwiczeń według instrukcji słownej.

Włączamy ulubioną muzykę i do dzieła.

https://www.youtube.com/watch?v=dhCM0C6GnrY

 

 

 

 

 

06.04.2020

„Wielkanocny zając” – zajęcia plastyczne.

Cel: wzbogacanie doświadczeń plastycznych.

 

 

 

 

 

 

Temat: W poszukiwaniu wiosennych symetrii – zajęcia matematyczne.

Cele:

- przybliżenie efektu odbicia i symetrii,

- dostrzeganie regularności w kształtach różnych przedmiotów i na zdjęciach zwierząt,

- rozwijanie umiejętności organizowania pola spostrzeżeniowego.

 

Zabawa 1.

Rysowanie leniwych ósemek na kartce.

Przygotuj: kartki z narysowanymi na nich wykropkowanymi ósemkami, kredki.

 

Etapy zabawy z wydrukowaną kartą pracy:

    Dziecko rysuje leniwą ósemkę w powietrzu (palcem) jedną ręką i oburącz.

    Dziecko rysuje leniwą ósemkę po śladzie – palcem.

    Dziecko rysuje leniwą ósemkę po śladzie – ołówkiem.

    Dziecko układa na stole takie same ósemki z wstążki, bibuły.

    Dziecko rysuje ósemkę samodzielnie na kartce (dużą, małą).

 

Zabawa 2. Symetria z lusterkiem.

Przygotuj: lusterko (najlepiej w kształcie prostokąta lub kwadratu, aby można było wygodnie przykładać do kartki), wydrukowaną kartę pracy lub samodzielnie wytnij z kolorowego papieru różne figury geometryczne (dostosuj ich wielkość do wielkości lusterka).

 

 

Zachęć dziecko do przyłożenia lusterka w wyznaczonym linia miejscu i obserwowania odbicia. Co powstało? Dlaczego?

Powtórzcie zabawę z pozostałymi figurami geometrycznymi i kształtami.

Poszukajcie w domu przedmiotów lub ilustracji w książkach, które są symetryczne. Wykorzystajcie usterko.

Zabawa 3.  Dostrzeganie regularności w innych obiektach.

Zdjęcia: tulipana, parasola, gałązki świerka, motyla, biała kartka.

Pokazujemy zdjęcia: motyla (najlepiej, aby był to zwiastun wiosny, czyli motyl cytrynek), parasola (przydatny wczesną wiosną z powodu częstej zmiany pogody), gałązki świerka (nie zmienia swojego wyglądu w kolejnych porach roku). Przykładamy białą kartkę do zdjęcia tak, aby zakryć jego połowę. Widać więc tylko połowę motyla, połowę parasola i połowę gałązki świerka. Zakrywamy kolejno raz jedną połowę, raz drugą połowę. Dziecko je obserwuje i dochodzi do wniosku, że są one takie same.

Zabawa 4

Układanie symetrycznych obrazków.

Tacka, różnorodny materiał do tworzenia kompozycji: guziki, kasztany, fasola, korale, figury geometryczne wycięte z papieru.

Dziecko układają, np. z guzików, kasztanów, fasoli, symetryczne obrazki.

 

Zabawa 5

Świetnym pomysłem na przybliżenie dziecku pojęcia symetrii jest wykonanie pracy plastycznej.

 

Zabawa 6

Karta pracy (do wyboru)

  

 

Temat: "Wiosenne kwiaty" – zajęcia artystyczno-techniczne.

 

Cel: rozwijanie obustronnej koordynacji ruchowej i sprawności manualnej.

https://www.facebook.com/iheartcraftythings/videos/2874373449324943/

 

2.04.2020

Temat: Wiosenne spacery pani Wiosny – inscenizacja wiersza A. Widzowskiej Wiosenna pobudka.

Cele:

- określanie zmian zachodzących w życiu zwierząt i wiązanie ich z aktualną porą roku,

-  rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej.

Zajęcie 1. Wiosenne spacery pani Wiosny – słuchanie wiersza A. Widzowskiej Wiosenna pobudka.

1. Słuchanie wiersza czytanego przez nauczycielkę J

Wiosna obudziła misia.

Motyl mu na nosie przysiadł.

– Wstań, niedźwiadku! Podaj łapkę.

Zdejmij futro, szal i czapkę!

– Aaaaaaa! – miś ziewnął, wyszedł z jamy.

– Cześć, motylku nakrapiany.

Obudziłeś już borsuka?

Bo już wiosna do drzwi puka!

Borsuk wąchał kwiat sasanki

i z krokusów robił wianki.

– Zaraz włożę je na głowę

pięknej pani borsukowej!

Obudziły się świstaki,

przyleciały śliczne ptaki:

boćki, gęsi i kukułki.

– Fruń, skowronku, po jaskółki!

Kwitną bazie i pierwiosnki:

– Chcemy słonka! Chcemy wiosny!

Wtem zaspany jeż nadchodzi.

– Gdzie jest… zima? O co chodzi…?

2. Rozmowa na temat inscenizacji.

- Kogo obudziła wiosna?

- O co poprosiła misia Wiosna?

- Kto odwiedził misia?

- O co zapytał miś motylka?

- Z jakich kwiatów borsuk przygotował wianek dla pani Borsukowej?

- Jakie ptaki przyleciały?

- Jakie kwiaty zakwitły?

- Kto zapytał o to gdzie jest zima?

3. Oglądanie filmu dotyczącego zwierząt przygotowujących się do nadejścia wiosny.

https://www.youtube.com/watch?v=fd63vSp4eFM

4. Zapoznanie z motylkiem cytrynkiem.

https://www.youtube.com/watch?v=MAjD-X1GBjg

Samica motyla cytrynka jest biała, z żółtawo-zielonkawym odcieniem, a samiec ma kolor jaskrawo żółty. Jego skrzydła pachną cytryną. Cytrynek zimą drzemie, zagrzebany w zeschniętych liściach. Dlatego właśnie jego pełna nazwa brzmi latolistek cytrynek. Wiosenne słońce ogrzewa liście i motyl się budzi. Jeśli temperatura powietrza spadnie, znowu zrobi się zimno, cytrynek wraca pod suche liście. Wyjdzie z nich wtedy, kiedy będzie cieplej. Po zimowej drzemce od razu jest gotowy do lotu. Niewiele motyli tak potrafi.

5. Zapoznanie ze stadiami rozwoju motyla.

wyprawka, karta F, nożyczki.

 

Dzieci przygotowują kartę z wyprawki, wycinają obrazki. Przyglądają się obrazkom. Omawiają z po­mocą rodzica poszczególne stadia rozwoju motyla (jaja, larwa – inaczej gąsienica, poczwarka, dorosły motyl).

 

Motyl cytrynek żyje kilka miesięcy. Samiczka składa jajeczka i na początku lipca (kiedy dzieci mają wakacje) pojawią się młode motyle. Nie lubią one jednak upałów, więc w środku lata zapadają w drzemkę. Najpierw jednak nabierają sił, pijąc nektar z kwiatów. Budzą się pod koniec lata (kiedy dzieci wracają po wakacjach lub idą do szkoły), znowu zbierają nektar z kwiatów, aby nabrać sił, i la­tają do listopada. Potem ponownie chowają się w suchych liściach i zapadają w zimową drzemkę, aż do przyjścia wiosny.

 

6. Karty pracy 37-39

 

Zajęcie 2 - Zajęcia umuzykalniające
 

https://www.facebook.com/1393698237569943/posts/2582794165327005/
 

Zabawy umuzykalniające.

 

Dzień 3

1.04.2020

Wiosna idzie przez park – praca z obrazkiem, inspirowana wierszem B. Formy Nadeszła wiosna.

Cele:

- dostrzeganie zmian zachodzących w przyrodzie w związku z nadejściem wiosny,

- utrwalanie nazw roślin występujących wiosną w parku,

- tworzenie sytuacji sprzyjających rozwijaniu mowy.

 

1. Słuchanie wiersza B. Formy Nadeszła wiosna.

 

Spojrzał w okno mały Paweł,

a w ogrodzie wiosna,

świeżą trawkę, przebiśniegi

w koszu nam przyniosła.

Obudziła pąki kwiatów

w parku i w ogrodzie.

Zapomnijcie, moi mili,

o śniegu i chłodzie.

Pożyczyła od słoneczka

garść ciepłych promieni,

gdy ogrzeje nimi ziemię,

świat się zazieleni.

 

2. Rozmowa na temat wiersza.

 

Jaką porę roku dostrzegł za oknem Paweł?

Jakie zmiany w przyrodzie przyniosła wiosna?

Dzieci wymieniają oznaki wiosny przedstawione w wierszu.

3. Oglądanie prezentacji multimedialnej dotyczącej wiosennych kwiatów .PIERWSZE_WIOSENNE_KWIATY.ppt
4. Praca z książką - Karta pracy str. 34-36.
5. Rozpoznawanie i nazywanie odgłosów wiosny.30_Wiosenne_odglosy.mp3

         

 

Zajęcie 2 - ćwiczenia gimnastyczne

Cel -  rozwijanie sprawności ruchowej

 

Magiczne koło to pomysł na zabawy ruchowe w domu.

Włączcie energiczną muzykę i czas na wesołą gimnastykę. Kręćcie kołem, ile tylko dacie  radę!

https://miastodzieci.pl/zabawy/mini-gimnastyka-dla-mlodszych-dzieci/

https://www.youtube.com/watch?v=FacAJxiIzh4

 

 

 

31.03.2020r.

 

Pierwsze kwiaty wiosną

Cele:

- zachęcanie do obserwowania zmian zachodzących w przyrodzie wiosną, wiązanie ich z aktualną porą roku,

- wzbogacanie wiedzy na temat pierwszych wiosennych kwiatów

Zajęcie 1. Szukamy oznak wiosny – słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego Oznaki wiosny.

1. Zagadka

Zachęcamy dziecko do rozwiązania zagadki I. Fabiszewskiej, która wyjaśni, o jakiej porze roku będziemy rozmawiać.

Bociany z podróży wracają,

wokół kwiaty rozkwitają.

Motyle pojawiły się na łące,

ale dni nie są jeszcze gorące. (wiosna)

 

2. Praca z książka (s. 53)

Proponujemy dziecku przeczytanie w książce tekstu, który wyjaśni, po czym można poznać, że już nadeszła wiosna. Dziecko otwiera książkę na wskazanej stronie. Czyta tekst wyrazowo-obraz­kowy. Następnie odnajduje w tekście fragmenty mówiące o pierwszych oznakach wiosny. Kolejno je wymienia.

 

3. Słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego Oznaki wiosny.

Książka (s. 54–55)

Zachęcamy dziecko do wysłuchania opowiadania, w którym są zawarte informacje o tym, jakie oznaki wiosny zauważyli na spacerze z dziadkiem Ada i Olek. Dziecko przygląda się ilustracjom w książce i słucha opowiadania.

– Wstawajcie, śpiochy! – budził dziadek Olka i Adę. – Mamy już wiosnę! Od dzisiaj mamy tyle samo dnia co nocy, a od jutra dzień będzie coraz dłuższy, a noc coraz krótsza... Aż do wakacji!

– Wiosna, a spać się chce! Jestem senny – wiosenny!

– Nie marudź, wstawaj szybko, a nie pożałujesz! I ty Ada, też!95

– A mogę dośnić do końca moją bajeczkę?

– Dobrze, daję wam piętnaście minut na obudzenie i wyjście z łóżka!

Po piętnastu minutach dzieci były na nogach, myły buzie i ręce w umywalce, czyściły zęby.

– Ubierajcie się, wychodzimy!

– A co będziemy robić? – spytała Ada.

– Wyruszamy na poszukiwanie wiosny!

– A jak wygląda wiosna? – spytała Ada.

– Za chwilę ją zobaczysz!

Ada wyobraziła sobie wiosnę jako panią w zielonej sukni, z wiankiem na głowie, niosącą koszyk pełen kwiatów. Olek rozglądał się, szukając zwiastunów wiosny.

– Ja tu widzę tylko zimę! Wszędzie śnieg, drzewa są gołe, bez liści, gdzie tu wiosna?

– Tak myślisz? Rozejrzyj się, patrz uważnie, to zobaczysz wiosnę!

Nagle Ada się zatrzymała.

– O, jakie ładne, białe kwiatki! Wyrastają ze śniegu!

– To przebiśniegi! Widzisz, Olku, Ada pierwsza zauważyła wiosnę!

– O, a tam takie fioletowe kwitną! Ale ich dużo!

– To są przylaszczki! Dwa punkty dla Ady!

Ada, dumna, rozglądała się wszędzie.

– O, jeż wyłazi spod gałęzi!

– Obudził się ze snu zimowego!

– O, bazie rosną na wierzbie!

– Brawo, Olku, to też oznaki wiosny!

Na polu, między płatami topniejącego śniegu, zieleniło się coś jak trawa.

– O zielone rośnie! – zawołał Olek.

– To wschodzi ozimina – zboże zasiane jesienią, które przezimowało na polu!

– O, lecą jaskółki!

– Brawo! Jedna jaskółka nie czyni wiosny, ale całe stadko – tak! – powiedział dziadek.

– Jedna jaskółka mogła przezimować w norce u kreta, razem z Calineczką! – stwierdziła Ada.

– Wiosną niedźwiedzie budzą się z zimowego snu, wychodzą głodne ze swojej gawry i szukają tłustych małych dziewczynek do jedzenia! – zażartował Olek.

– Ale mnie nie zje, bo powiem, że jestem niesmaczna! – powiedziała Ada, ale na wszelki wypadek rozglą­dała się dookoła.

– Ada, nie słuchaj go, tu nie ma niedźwiedzi! Co najwyżej mogły się obudzić borsuki i chomiki!

– Ale one nie jedzą dzieci? – upewniła się Ada.

– Z tego co wiem, to nie! – uśmiechnął się dziadek.

Dzieci usłyszały głośny dźwięk dochodzący znad podmokłych łąk.

– Co tak hałasuje? – zdziwił się Olek.

– To żuraw! Jego klangor niesie się na wiele kilometrów!

– Żurawie przyleciały?

– Już miesiąc temu! Zawsze przylatują, zanim zacznie się wiosna!

– O, bociany, bociany, bociany – zawołała Ada.

Wysoko na niebie krążyły bociany. Wracały do swoich gniazd.

– No, to już możemy być pewni, że wiosna nadeszła! – powiedział dziadek.

 

Rozmowa na temat opowiadania.

 

4. Książka (s. 54–55)

 

Dziecko przygląda się ilustracjom w książce. Czyta tekst umieszczony pod ilustracjami. Odpowiadają na pytanie: Jakie oznaki wiosny widzieli Olek i Ada na wiosennym spacerze z dziadkiem? Wskazuje na obrazku odpowiednie szczegóły.

 

5. Utrwalenie wiadomości – obejrzenie filmu edukacyjnego

 

https://www.youtube.com/watch?v=Wjo_Q1OYTmY

 

6. Karta pracy str. 32 – 33

 Zajęcie II

„Maszeruje wiosna” – nauka piosenki.Temat:

Cel: - śpiewa piosenkę, ilustruje tekst piosenki ruchem.

https://youtu.be/yNLqW1kp9Pw

„Maszeruje wiosna.”

Tam daleko gdzie wysoka sosna

maszeruje drogą mała wiosna.

Ma spódniczkę mini, sznurowane butki

i jeden warkoczyk krótki.

Ref.

Maszeruje wiosna,

a ptaki wokoło

lecą i świergoczą

głośno i wesoło.

Maszeruje wiosna w ręku

trzyma kwiat gdy go

w górę wznosi

zielenieje świat !

Nosi wiosna dżinsową

kurteczkę, na ramieniu

pewnie żuje gumę i robi

balony a z nich każdy jest zielony.

Ref.

Maszeruje wiosna

a ptaki wokoło

lecą i świergoczą

głośno i wesoło.

 

 

Maszeruje wiosna w ręku

trzyma kwiat gdy go

w górę wznosi

zielenieje świat !

 

 

Wiosno, wiosno

nie zapomnij o nas

każda trawka chce

być już zielona.

gdybyś zapomniała inną

drogą poszła

zima by została mroźna.

 

 

 

 

30.03.2020r.

Tematyka tygodniowa – Wiosenne przebudzenie

Dzień 1

Wiosna w ogrodzie

Cele:

- poznawanie właściwości ziemi i piasku,

- wzbogacanie wiedzy na temat kwiatów doniczkowych i zasad ich pielęgnacji,

- rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Zajęcie I  Tajemnice ziemi – zabawy badawcze inspirowane wierszem B. Formy Nasze kwiaty.

1. Słuchanie wiersza B. Formy Nasze kwiaty.

Zdjęcia kwiatów, których nazwy wystąpiły w wierszu: paproci, anturium, azalii, gardenii, fiołka, kak­tusa, bluszcza, aloesu, papirusa, palmy.

NASZE_KWIATY.pptx

Czytamy dzieciom wiersz, pokazując jednocześnie zdjęcia kwiatów, których nazwy występują w wierszu.

W przedszkolnych salach kwiaty zadbane,

przez dzieci i panią wyhodowane.

Paprocie mają przepiękne liście –

odcienie zieleni głębokie, soczyste.

Dumne anturium o dużych liściach,

obok azalia, naprawdę prześliczna.

Pachnąca gardenia, fiołki chabrowe,

małe kaktusy – jak ludki bajkowe.

Bluszcze krzaczaste, aloes gruby,

papirus, palma to powód do chluby.

Miękką flanelą liście czyścimy,

aby oddychać mogły rośliny.

Zawsze na wiosnę je przesadzamy,

do nowej ziemi ostrożnie wkładamy.

A gdy szkodniki liście zjadają,

specjalnym płynem je panie pryskają.

Kiedy słoneczko mocno przygrzewa,

stoją w ogrodzie, gdzie ptaszek im śpiewa.

Bardzo to lubią i rosną wspaniale,

barwy ich wtedy są doskonałe.

2. Rozmowa na temat wiersza.

Zdjęcia kwiatów, których nazwy wystąpiły w wierszu: paproci, anturium, azalii, gardenii, fiołka, kak­tusa, bluszcza, aloesu, papirusa, palmy.

Pytamy:

Jakie kwiaty dzieci hodowały w sali? – dziecko wskazuje zdjęcie i opisuje charaktery­styczne cechy kwiatów.

W jaki sposób dzieci pielęgnowały kwiaty?

Dlaczego na wiosnę dzieci przesadzały kwiaty?

Czy wszystkie kwiaty lubią taką samą ziemię?

3. Poznawanie właściwości ziemi.

Ziemia do kwiatów doniczkowych

Dziecko bada właściwości ziemi, dotyka, wącha, opisuje kolor ziemi.

4. Wyjaśnienie wieloznaczności słowa ziemia.

Pytamy dziecko :

Z czym kojarzy się Ci słowo ziemia?

Uzupełniamy wypowiedzi dziecka, nawiązując do nazwy naszej planety i ziemi jako podłoża, w którym żyją rośliny, i do powierzchni, po której chodzą ludzie.

5. Poznanie znaczenia ziemi.

Pytamy: Do czego jest potrzebna ziemia? Co by było, gdyby ziemi nie było? Jeśli zajdzie potrzeba uzu­pełniamy wypowiedź dziecka.

6. Praca z książką

Karta pracy str. 30-31

Zajęcie II

Temat: Tulipany w wazonie – zajęcia plastyczne.

Cel: - rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Farby plakatowe, zdjęcia tulipanów: plastikowa lub tekturowa tacka, widelec jednorazowy, papier kolorowy, nożyczki, biała kartka, klej.

Wprowadzenie do tematu. Opisywanie charakterystycznych cech tulipanów.

Pytamy: Jakie kwiaty rosły w ogrodzie Olka? Pokazujemy zdjęcia tulipanów oraz żywe kwiaty. Dzieci opisują wygląd – zwracają uwagę na kolor, budowę kielicha, płatki, łodygę, liście. 

Zapoznanie z poszczególnymi etapami wykonania pracy.

·           Gęste farby plakatowe w różnych kolorach (musi ich być dużo, aby bez problemu zanurzyć widelec w farbie). Dziecko wycina z papieru kolorowego wazon i przykleja go na kartce.

·       Następnie zanurza widelec w farbie tak, aby był on w całości nią pokryty.

·       Odbija ślad widelca na kartce w miejscu, gdzie chce umieścić kwiat. Mocno dociska widelec do kartki. Następnie zanurza widelec w kolejnej farbie i odbija go blisko poprzedniego. Wykonuje kompozycję kwiatową z dowolnej liczby tulipanów.

·        Na końcu zanurza w zielonej farbie bok widelca i również odbija go na kartce – maluje w ten sposób łodygi i liście. Odkłada prace do wyschnięcia.

 

 

 

Zajęcie II

„Bazie” – praca plastyczna

Cele:

- zapoznanie z wyglądem wierzby,

-rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej

• Zagadka:

         Srebrne na gałązce wierzbowej  i mięciutkie

          Zwiastują, że wiosna idzie, choć dni są jeszcze króciutkie.

         (bazie)

• Utrwalanie wyglądu bazi. Podanie ich cech charakterystycznych.  Na bazie mówimy też kotki. Bazie są jednym z pierwszym zwiastunów wiosny. Bazie na gałązkach są rozmieszczone naprzemiennie.

     

                

               

• Wykonanie pracy.

 

W związku z tym, że mamy jednak zostać w domu, a nie biegać po księgarniach proponuję kilka sposobów wykonania pracy.

 

1. Namalowane farbą gałązki – kotki z plasteliny, możemy zamiast plasteliny użyć pestek dyni.
2. Gałązki namalowane farbami, kotki wycięte z gazety.
3. Tak jak wyżej tylko tło uzyskane dzięki rozdmuchaniu kilku kropel farby (przez słomkę).
4. Kotki wylepione z waty.
5. A na końcu wazon. Rodzice pomogą w wydrukowaniu lub narysowaniu.

Jestem ciekawa efektów. Powodzenia!

 

Zajęcia umuzykalniające – nauka piosenki ,,Marzec czarodziej”

 

https://www.youtube.com/watch?v=YooD0x8941E

 

Tekst:

Chodzi Marzec Czarodziej po chmurach, po lodzie.

Aż tu nagle hokus-pokus

I już pączki na patyku

I już trawka na śnieżniku.

Och, ten Marzec Czarodziej!

 

Chodzi Marzec Czarodziej po chmurach, po lodzie.

Aż tu nagle hokus-pokus

Słońce rzuca swe błyskotki, że aż mruczą bazie kotki

Och, ten Marzec Czarodziej!

 

Chodzi Marzec Czarodziej po chmurach, po lodzie.

Aż tu nagle hokus-pokus

Przez kałuże skaczą kaczki, żółte kaczki-przedszkolaczki

Och, ten Marzec Czarodziej!

 

1. Wysłuchanie utworu
2. Rozmowa na temat utworu:

- Czy podobała Ci się piosenka?

- Jaki miała nastrój i tempo?

- O czym opowiadała?

- Co zmieniło się dzięki czarom Marca?

3. Wspólne śpiewanie piosenki

 

 

 

 

 

 

 

 

zielenieje świat !

w górę wznosi

trzyma kwiat gdy go

Maszeruje wiosna w ręku

głośno i wesoło.

lecą i świergoczą

a ptaki wokoło

Maszeruje wiosna

Ref.