• poniedziałek – zajęcia społeczno- emocjonalne wprowadzające i utrwalające wartość (pracowitość, uprzejmość).
• wtorek – zajęcia językowe oraz praca z dziećmi według Metody Dobrego Startu.
• środa – zajęcia matematyczno- przyrodnicze, w co drugą środę zajęcia z wykorzystaniem kodowania.
• czwartek –zajęcia muzyczno- ruchowe ,  ćwiczenia gimnastyczne.
• piątek- zajęcia plastyczno- techniczne

Drodzy Rodzice, kochane Sóweczki  witam Was serdecznie po weekendzie.

W tym tygodniu zgodnie z naszym miesięcznym planem pracy będzie realizowany temat tygodnia:

"Moje hobby"

Poniedziałek 16 XI

Tematyka tygodnia: Moje hobby

Temat dnia: Poznajemy kreatywność

Wiodąca aktywność:  - społeczno – emocjonalna

CELE OGOLNE:

-poznanie wartości „kreatywności”;

- rozwijanie wyobraźni;

-wzmacnianie poczucia własnej wartości

1 Czy wyspaliście się? Jeśli tak ,to zapraszam do zabawy, trochę ruchu wam się przyda. Zaczynamy?

. Zabawy ruchowe z Pipi i Myszką Minnie  https://www.youtube.com/watch?v=H0I1BRT3N7M

2.Posłuchajcie teraz opowiadania. „Zapraszamy kreatywność”  

Zapraszamy kreatywność

Marlena Szeląg

Na imię mam Zuzia i chodzę do przedszkola do grupy „Krasnoludków”. Tego dnia, gdy weszłam do sali, przy biurku siedziała nasza pani Mariolka i coś skrzętnie pisała. Dzień jak co dzień można byłoby pomyśleć, ale… W wyglądzie pani Mariolki było coś dziwnego. Na włosach miała kokardę. Niby w kokardach nie ma nic zastanawiającego, w tej jednak było! Bo była z kolorowego papieru! I to jeszcze nie wszystko! Zamiast spodni, które zwykle nosi, miała spódniczkę! Tak, spódniczkę! I to także dziwną – bo z bibuły! Dziwy nad dziwami… Od kiedy nasza pani robi sobie ozdoby z papieru, jak my przedszkolaki?! Może zapragnęła sama być znowu małą dziewczynką…?

 – Ej, chłopaki! Co się stało z naszą panią? Dlaczego tak dziwnie dzisiaj wygląda? – szepnęłam do siedzących przy żółtym stoliku kolegów, którzy budowali właśnie z klocków.

 – A bo ja wiem? – wzruszył ramionami Piotruś.

– Też się zastanawialiśmy… – powiedział Stasio i dodał – Myślimy, że dzisiaj jest dzień przebierańców!

– Co, dzień przebierańców?! Jak to? Przecież ja nie mam stroju! – zaczęłam panikować.

 – My też nie. I co z tego? – ponownie wzruszył ramionami Piotrek.

– A pytaliście panią, o co w tym wszystkim chodzi?

– Nie, a po co? Pewnie i tak nam to wszystko powie, jak przyjdzie na to czas – odparł Stasio i wrócił do budowania domu.

– Ale z was marudy, idę sama zapytać, bo mnie ciekawość zje!

 Tak jak powiedziałam, tak też zrobiłam. Jednak pani Mariolka nie udzieliła mi odpowiedzi, jakiej oczekiwałam…

– Musisz być cierpliwa, Zuziu. Odpowiedź na tę zagadkę poznacie wszyscy na zajęciach po śniadaniu – powiedziała nauczycielka i wróciła do swoich spraw.

Po śniadaniu w końcu nastał czas zajęć, których wszyscy wyczekiwaliśmy z wielką ciekawością, jak nigdy dotąd. Usiedliśmy w kole. Pani Mariolka powiedziała nam, że dzisiaj rano do jej głowy zapukała kreatywność, stąd ma takie ubranie.

 – Co zapukało? – zapytał zdziwiony Jasio.

– Kreatywność – powtórzyła pani Mariolka.

– Nigdy o czymś takim nie słyszałem… – mruknął Piotrek.

– A co to znaczy kreatywność? – zapytałam z ciekawości.

 – Kreatywność to inaczej twórczość. Być kreatywnym to mieć niezwykłe pomysły, aby zrobić coś niespotykanego z dostępnych nam środków.

– To nie będzie dzisiaj balu przebierańców?! – krzyknął ze smutkiem Stasio.

– Nie będzie, bo nie miało być – powiedziała nauczycielka i zaczęła nam opowiadać o swojej porannej kreatywności. To dzięki niej pani Mariolka jest tak ubrana, to kreatywność pozwoliła jej zrobić sukienkę z bibuły i kokardę z kolorowych kartek.

– Mam dla was niespodziankę! Do was także dzisiaj przyprowadziłam kreatywność – powiedziała nauczycielka.

– Tak? – zaczął się rozglądać Jasio i dodał – Ale ja jej nie widzę… Gdzie ona jest?!

 – Teraz to już tylko w waszych głowach i myślach – powiedziała pani i rozsypała na środku dywanu całą stertę różności, wśród których były stare pudła kartonowe, butelki, bibuły, papiery, plastikowe korki, rolki po papierze toaletowym, sznurki i inne „przydasie”.

 – Proszę pani, a po co nam te śmieci? – spytał zniesmaczony Piotruś.

 – Jak to po co? – rzekła pani Mariolka. – One są po to, abyście uwolnili swoją kreatywność.

– Czyli co? Bo nie rozumiem… – podrapał się w czubek głowy Stasio.

– Z tych wszystkich zgromadzonych tu przedmiotów macie zrobić psy lub koty – powiedziała zadowolona nauczycielka.

– Ale jak?! Nie da się… – stwierdził przerażony Piotruś.

– No, jak to jak? Uwolnij swoją kreatywność, a na pewno coś wymyślisz! – odpowiedziałam z dumą koledze.

 – Trochę marna ta niespodzianka… – mruknął niezadowolony Piotrek.

 Pani Mariolka podzieliła nas na cztery grupy. Dwie grupy dzieci starały się zrobić ze zgromadzonych przedmiotów psy, a kolejne dwie – koty. Wyszły nam świetne zwierzęce zabawki, takich nikt jeszcze na świecie nie stworzył.

– To była świetna zabawa, prawda, Piotrek? – zaczęłam rozmowę z kolegą, gdy razem oglądaliśmy galerię naszych prac.

 – Może i była – stwierdził już bardziej zadowolony Piotruś i dodał – Ale tylko dlatego, że zaprosiłem do swojej głowy kreatywność!

Rodzic  zadaje dziecku pytania do wysłuchanego utworu:

- Co robiły dzieci w przedszkolu?
- Jakie zwierzęta zbudowali?
-  Z jakich materiałów zrobili koty i psy?
 - Co to znaczy być kreatywnym?

4. Praca z KP1.25 – rozwijanie kreatywności.  Dziecko opowiada, co przedstawia ilustracja, a następnie za pomocą naklejek i kolorowego papieru w dowolny sposób ozdabia zwierzę wykonane z tekturowych kartonów.

5. „Zabawa w kreatywność” – praca plastyczna. R. kładzie na stoliku: mazaki, kredki , samoprzylepne oczy, kleje i figury geometryczne z papieru – w rożnych kolorach i rozmiarach. Dziecko tworzy dowolne dzieła z dostępnych materiałów (w zależności od inwencji twórczej dziecka mogą one być naklejone na kartkę lub nie) – ludziki, samochody, domy, torebki, samoloty, kwiaty itp. Na koniec pracy dziecko nadaje nazwę swojej pracy.

Można wykorzystać:

https://mojedziecikreatywnie.pl/2015/08/jak-ulepic-zwierzatka-z-plasteliny-krok-po-korku/?fbclid=IwAR1VD9H490Nk09mgQ-

Przyjemnej zabawy...

Poniedziałek 16.11.2020r.

Dzień dobry Sówki!!!!

Dziś zapoznaliście się z opowiadaniem „Zapraszamy kreatywność”. W opowiadaniu tym dzieci wykonywały na zajęciach pieski i kotki.   Z kolei ja chciałabym was zaprosić do ćwiczeń oddechowych z Marshallem. Znacie go?! Na pewno tak. Zobaczcie jak ćwiczy Marshall i wykonuj razem z nim ćwiczenia.   

„Rusz językiem Marshall -  ćwiczenia logopedyczne – oblizywanie ząbków.

https://www.youtube.com/watch?v=XgyU4dfXMHQ

Drodzy Rodzice poniżej zamieszczam link do planszy z ćwiczeniami buzi i języka. Można ta planszę wydrukować i ćwiczyć ze swoim dzieckiem w domu.

https://www.facebook.com/rysopisysketchnoting/photos/a.218048041893862/583456115353051/?type=3&theater

Życzę przyjemnych ćwiczeń!

Dzień dobry drodzy Rodzice!  Witajcie Dzieciaczki!

Data:  13-11-2020r. (piątek)

Temat tygodnia: Mój dom - Polska

Temat dnia: SYMBOLE NARODOWE

Cele:

- poznanie wyglądu godła Polski,

- zapoznanie z hymnem Polski,

- rozwijanie sprawności manualnej,

- doskonalenie umiejętności działania według instrukcji,

- zachęcanie do samodzielnego wykonywania pracy plastycznej,

1.„Znak” – Rodzic czyta wiersz dziecku. Następnie pokazuje godło Polski.

Czy ty wiesz, jaki to znak:

w czerwonym polu

biały ptak?

- Wiem-

Odpowiedział Jędrek mały-

To jest znak Polski:

Orzeł Biały.

Rodzic pokazuje dziecku godło Polski oraz zadaje mu pytania:

- O jakim znaku jest mowa w utworze?

- Jak miało na imię dziecko, które podało nazwę tego znaku?

-Jak wygląda godło Polski?

- Gdzie na co dzień można zobaczyć godło Polski?

 2. „Polskie symbole narodowe” – Rodzic wspólnie z dzieckiem ogładą film „ IPNtv Kraków – Polskie Symbole Narodowe – Polak Mały”.

https://www.youtube.com/watch?v=xQk8p7XY23A

Po obejrzeniu filmu Rodzic zadaje dziecku pytania:

- Jakie znasz symbole narodowe Polski?

- Jak wygląda godło Polski?

- Jak wygląda flaga Polski?

- Co to jest hymn Polski? Czy znasz jego słowa?

3. „Mazurek Dąbrowskiego”- rodzic wspólnie z dzieckiem słucha hymnu państwowego w pozycji na baczność. Próby śpiewania refrenu przez dziecko.

4.„Godło Polski- Orzeł Biały” – praca plastyczna.

Do wykonania godła będzie nam potrzebna:

- czerwona kartka,

- biała i żółta farba.

Instrukcja wykonania pracy

https://www.youtube.com/watch?v=jjMBuPt6aVY

POWODZENIA

Czwartek 12 XI

Witam Rodziców.Witam Dzieci....Zapraszam do zabawy

Temat Dnia : Jestem Polakiem!

Wiodąca aktywność: muzyczno-ruchowa

CELE OGOLNE:

- rozwijanie wrażliwości muzycznej;

-zapoznanie z hymnem Polski;

-doskonalenie sprawności fizycznej;

1. Zapraszam na film edukacyjny o Polsce.    Kto ty jesteś? Polak mały

https://www.youtube.com/watch?v=DbX-8SY3bds

2. Jest takie miejsce - Polska  - słuchanie piosenki  ze słuchu.

https://www.youtube.com/watch?v=PYd5i93h1Ls

PIOSENKA "JEST TAKIE MIEJSCE - POLSKA"- ZOZI

 1. Jest takie miejsce na mapie świata,

gdzie mieszka mama, ja, no i tata,

gdzie płynie Wisła, gdzie są Mazury,

u góry Bałtyk, na dole góry.

Tu swą wielkością wszystkich zachwyca

miasto Warszawa, nasza stolica,

a orła zdobi złota korona,

flaga powiewa biało-czerwona

Ref. To Polska właśnie, to moje miejsce 

        tutaj mocniej bije mi serce x2

        Polska, Polska, Polska

2. Gdzieś nad wierzbami szumi muzyka,

ta od Chopina, od Fryderyka.

Tu koleżanko oraz kolego

tak wiele miejsca jest dla każdego

Ref.  To Polska właśnie...                                                                                                                    

3. W tych wielkich miastach i małych wioskach 

to nasza wspólna ojczyzna

Polska, Polska, Polska

Polska,Polska,Polska

Ref. To Polska właśnie...

3. „Zwiedzamy Polskę”- zabawa ruchowa. Dziecko porusza się przy dowolnej muzyce. Gdy muzyka milknie, rodzic podaje miejsce, w jakim znajduje się dziecko (np. w górach, nad morzem), a ono naśladuje czynności, jakie tam można wykonywać (np. jazda na nartach, pływanie).

4. Praca z KP1.24-rysowanie flagi po śladzie, wypełnianie kolorowym papierem.

5. To jest flaga Polski....Możesz ozdobić ja plasteliną, możesz ułożyć na kółeczkach guziczki, nakrętki....wg własnego pomysłu.

6.”Gimnastyka” –zapraszam na wesoła gimnastykęhttps://www.youtube.com/watch?v=RsKRBBhgrYQ

Wtorek:10 XI 

Temat dnia: Warszawa stolicą Polski

Cele:

 -poznanie nazwy stolicy Polski i jej symbolu;

- poznanie legendy o Warsie i Sawie,

-rozwijanie mowy komunikatywnej;

1. O czym będziemy dziś mówili, dowiesz się , jak rozwiążesz zagadkę:.

Herbem tego miasta,  jest piękna syrenka,

która miecz i tarczę dzierży w swoich rękach.

Od imienia syrenki i rybaka Warsa je nazwano,

I stolicą państwa polskiego mianowano.

Przez nie rzeka Wisła przepływa,

Zatem jak stolica Polski się nazywa? ( Warszawa)

Stolicą Polski jest Warszawa, a stolica to pojęcie oznaczające miasto, w którym mieszka prezydent i tam znajdują się najważniejsze urzędy państwowe.

2.Jak powstała nasza stolica dowiesz się z legendy...usiądź wygodnie i posłuchaj:

Legenda o powstaniu stolicy

https://www.youtube.com/watch?v=i4PV9vudSLA

3. Co wiem o swojej stolicy?

https://www.youtube.com/watch?v=HBQpff30rbA

4.  Syrenka – słuchanie wiersza J. Laskowskiego i rozmowa na temat treści. Nauka wiersza fragmentami ze słuchu.

Stoi Syrenka nad Wisłą,

słońce w jej oczach zabłysło.

Warszawskie dzieci tu przyszły,

stanęły na brzegu Wisły.

Kiwają Syrenie ręką:

„Jakże się miewasz, Syrenko?”

 Rodzic zadaje  dziecku  pytania :

O  kim  opowiada  wiersz? 

Gdzie  stoi  Syrenka?

 Kto przyszedł do Syrenki?

 Co zrobiły dzieci?

Jutro jest ważne Święto   – 11 Listopada to Święto Niepodległości.

Czy wiecie jakie są symbole naszego kraju?

Hymn Narodowy – „Mazurek Dąbrowskiego”

    Mam do Was ważne pytania: 

• W jakich okolicznościach słyszymy hymn Polski?
• Dlaczego Mazurek Dąbrowskiego jest odgrywany, gdy Polacy zwyciężają w ważnych zawodach, mistrzostwach lub turniejach?

•  W jaki sposób powinniśmy słuchać hymnu?    

Posłuchajcie i spróbujcie  zaśpiewać refren hymnu, przyjmując odpowiednią postawę i powagę:

https://www.youtube.com/watch?v=DevmLQmIS7k

A to są symbole narodowe, które powinineś znać

Drodzy Rodzice, kochane Sóweczki  witam Was serdecznie po weekendzie.

W tym tygodniu zgodnie z naszym miesięcznym planem pracy będzie realizowany temat tygodnia: „Mój Dom-Polska”

Poniedziałek 9 XI

Tematyka tygodnia: Mój dom- Polska

Temat dnia: Rozmawiamy o wolności

Cele:

-usystematyzowanie wiadomości na temat pojęcia „wolność”;

-rozwijanie umiejętności komunikacyjnych;

-rozwijanie umiejętności wypowiadania się na dany temat;

- uwrażliwienie na potrzeby innych

1.„Zabawa  przy muzyce”

https://www.youtube.com/watch?v=EuCip5y1464&list=PL3aw9Beig8kxV-Ed7s7za7CSmY0DehUZy

2. „O ptaku, który utracił wolność” – Czy wiecie co to znaczy być wolnym? Jeśli nie, to posłuchajcie uważnie opowiadania

"O ptaku, który utracił wolność"

Marlena Szeląg

Niedaleko niewielkiego potoku był las, zwany przez wszystkich jego mieszkańców „Magicznym Gajem”. Nie bez powodu miał taką nazwę. Wszystko tam było piękne i urokliwe. Drzewa niezwykle zielone i bujne, krzewy nadzwyczajnie pachnące, jagody niebywale granatowe i duże, a poziomki niesamowicie aromatyczne i apetyczne. Las ten był domem wielu zwierząt. Był on też miejscem zamieszkania Ćwiergotka  Złotopiórka.

Ćwiergotek  był  niewielkim  ptakiem  o  miodowej  barwie  piórek.  Zawsze  radosny  i  rozśpiewany swoją pogodą ducha rozpromieniał niejedno smutne zwierzę. Jego ulubionym miejscem odpoczynku był rwący potok tuż przy rozłożystej jarzębinie. Ćwiergotek latał tam niemal co dziennie, zawsze nucąc podczas drogi swą radosną pieśń:

Ten las, ten gaj, to dla mnie raj!

Tu jest mój dom i bracia moi są.

Ten potok, łąka, las, raduje wszystkich nas.

Wspaniale tutaj żyć, z przyjaciółmi być!

 Gdy Złotopiórek dolatywał nad potok, nabierał w dzióbek czystej, rześkiej wody, przemywał delikatnie swoje piórka i siadał na najniższej gałęzi rozłożystej jarzębiny, żeby się wysuszyć.

 Tego  dnia  było  podobnie.  Ptaszek  usiadł  na  gałęzi  swojego  ulubionego  drzewa,  wystawił  skrzydełka i główkę do słońca, zamknął oczy i w milczeniu nasłuchiwał plusku wody w potoku.

 Nagle „Pstryk!”, ktoś zgasił światło! Czyżby to słońce zgasło? Zrobiło się ciemno wokoło. Ptaszka ktoś przykrył kocem, a może chustą? Złotopiórek przeraził się okropnie! Jego serce zaczęło bić coraz szybciej. Ktoś zdjął go z drzewa. Po co? Dokąd go zabiera? Tego Ćwiergotek jeszcze nie  wiedział.  Poczuł  tylko,  jak  ta  istota  biegnie,  trzymając  go  przy  sobie.  To  była  kłopotliwa  podróż – w ciemności, niewygodzie, ścisku. Nie trwało to długo, ale umęczonemu i wystraszonemu ptaszkowi ten moment wydawał się wiecznością.

  Nagle  cisza.  Już  nic  nim  nie  trzęsie.  I  nagły  błysk.  Słońce  powróciło!  Ktoś  otworzył  zawiniątko.  Ćwiergotek  ujrzał  dziewczynkę  w  dwóch  kucykach  z  wielkimi  różowymi  kokardami. Uśmiechała się do niego szeroko, jakby nie zdawała sobie sprawy z tego, jak wielką przykrość mu przed chwilą wyrządziła.

– Ojoj, ty jesteś naprawdę piękniusi! – powiedziała dziewczynka i wzięła Złotopiórka w dłonie. Ptaszek chciał się wyswobodzić z jej rąk, ale niestety nie miał tyle siły.

– Nic się nie bój! Ze mną będziesz miał najlepiej na świecie, będziesz czuł się jak w bajce! Jestem Zuzia, a ciebie nazwiemy Złotko! Pięknie, prawda? Masz złote piórka, a ja mam złote włosy. Pasujemy do siebie! Od dziś będziesz mieszkał ze mną! – rzekła rozkapryszona dziewczyna i wsadziła Ćwiergotka do złotej klatki, zamykając ją na złoty kluczyk. Złotopiórek był przestraszony  i  smutny.  Spojrzał  przez  kraty.  Pokój  Zuzi  był  taki,  jak  ona,  cały  cukierkowy.  Wszędzie  królowały różowe jednorożce i tęczowe wróżki. Ściany pokoju były różowe, łóżko fioletowe, meble  tęczowe.  Ćwiergotek  odwrócił  główkę  w  stronę  okna.  Zobaczył  zielony  świat,  który  do niedawna był jego wspaniałym domem. W dali było widać las, w którym mieszkał, i rwący potok. Posmutniał jeszcze bardziej.

  Tak mijały tygodnie. Ptaszek siedział w klatce i z każdym dniem czuł się coraz gorzej. Nie dlatego, że Zuzia o niego nie dbała, ale dlatego, że tęsknił za swoją zieloną leśną ojczyzną, za lataniem, za przyjaciółmi, a przede wszystkim za wolnością.

 Pewnego dnia odwiedził dziewczynkę jej starszy kuzyn Felek. Zuzia od razu pochwaliła się nowym przyjacielem i opowiedziała całą historię z wielkim entuzjazmem.

– Zuzka, tak nie wolno! To leśny ptak! On powinien żyć na wolności, a nie w złotej klatce

pod  kluczem!  Nie  widzisz,  jak  się  tu  męczy?  –  próbował  przemówić  Zuzi  do rozsądku  Felek,  któremu zrobiło się okropnie żal Złotopiórka. To jednak nic nie dało. Złośnica nakrzyczała na niego,  obraziła  się  i  wygoniła  z  pokoju.  Felek  postanowił  jednak  tak  tego  nie  zostawić.  Gdy  Zuzia  wyszła  do  ogrodu  puszczać  latawce,  zakradł  się  do  jej  sypialni,  otworzył  klatkę  i  wziął  w dłonie Ćwiergotka.

– Leć ptaszku ku słońcu! – to mówiąc, wypuścił Złotopiórka przez okno. Ptaszek znowu poczuł promienie ciepłego słońca, wiatr szeleszczący w jego piórkach, lekkość i świeżość powietrza. Jego serce przepełniały radość i błogość. Czym prędzej powrócił stęskniony do swoich przyjaciół, do domu – swojej zielonej ojczyzny.

R. zadaje dzieciom pytania do wysłuchanego utworu:

*Jakie zwierzę było bohaterem opowiadania?

*Jak się nazywało?

*Jak wyglądał Ćwiergotek? Gdzie mieszkał?

* Jakie było jego ulubione miejsce w lesie?

* Co się wydarzyło nad potokiem?

* Jak miała na imię dziewczynka?

*Jak wyglądałjej pokój?

* Co dziewczynka zrobiła ze złapanym ptakiem?

*Czy Ćwiergotkowi podobało się mieszkanie u Zuzi, dlaczego?

* Kto uwolnił Ćwiergotka?

3. „Piórka” – ćwiczenia oddechowe. Dziecko kładzie na dłoni lub stole piórko, bierze wdech nosem i wypuszcza powietrze ustami tak, aby je zdmuchnąć. Ćwiczenie należy powtórzyć wielokrotnie. Jeśli nie mamy piórka w domu ,można to zrobić z kawałkiem chusteczki.

4.„Ptaszek z plasteliny” – praca plastyczna.  Dziecko lepi z plasteliny dowolnego ptaka – rzeczywistego lub bajkowego.  Ponizej  linki jak zrobić takiego ptaszka   :)

https://www.youtube.com/watch?v=FEWYNgB97KM

jeśli macie ochotę to możecie ulepić sówkę;)

https://www.youtube.com/watch?v=5xejLr-lA9A

Witam we środę ,przyjemnego liczenia...dziś zabawa klockami , coś, co lubicie...powodzenia

Data: 04.11.2020r (środa)

Tematyka tygodnia: Nasza Mała Ojczyzna

Temat dnia : NISKI I WYSOKI – PORÓWNUJEMY BLOKI

 Cele ogólne:

-  przelicza klocki;

• określa, który blok z klocków jest wyższy, a który niższy;

- koloruje najniższy i najwyższy blok na ilustracji odpowiednimi kolorami kredek;

„Zbuduj dom z...” – zabawa konstrukcyjno-matematyczna, budowanie domów z określonej liczby klocków, porównywanie ich wysokości. Rozwijanie umiejętności matematycznych. Drogie dzieci weżcie jakieś klocki, pudełka to co macie pod ręką i spróbujcie zbudować kilka domow. Policzcie z ilu klocków sklada się każdy z nich, z jakich kolorów..itp..

Pokażcie paluszkiem,który dom jest wysoki,a który niski, który jest najwyższy, a który najniższy, policzcie okienka w domkach,pokażcie na paluszkach ile ich jest itp.

3.„Niski i wysoki” – zabawa ruchowa. Dzieci maszerują po pokoju w rytm wygrywany przez R. W pewnym momencie R. przestaje grać i podaje jedno określenie: wysoki lub niski. W tym czasie dzieci wykonują odpowiednie pozy: wysoki – stoją prosto z dłońmi złączonymi w daszek nad głową, niski – kucają.

Praca z KP1.22 – kolorowanie bloków: najwyższego i najniższego.

Za oknami szaro, za oknami zimno- kodowanie-pokoloruj na kolory wg wzoru.

Dzień Dobry Rodzice, Witajcie Dzieciaczki

Data: 3.11.2020r (wtorek)

Tematyka tygodnia: Nasza Mała Ojczyzna

Temat dnia : Moja okolica

 Cele ogólne:

• słucha z uwagą wiersz i odpowiada na pytania  .;
• wykonuje ćwiczenia motoryki narządów mowy;
• wypowiada się na temat swojego miejsca zamieszkania 

Kącik Dobrego Startu pod redakcją naukową prof. Marty Bogdanowicz.

Drogi Rodzicu w Wyprawce jest rysunek dwóch kółek, na dole jest kod . Kiedy najedzie sie telefonem , na którym jest aplikacja Kod QR można będzie odsłuchać melodię piosenki.

„Okulary” – nauka piosenki. Dziecko słucha piosenki  . Po wysłuchaniu nagrania powtarza słowa w rytm melodii piosenki. Następnie śpiewa piosenkę, rozglądając się wokół i trzymając dłonie wokół oczu tak, jakby miał na sobie okulary.

Okulary sł. i muz. Maria Zofia Tomaszewska

 Okulary / są na nosie //

moich kole/żanek. //

Ma je Zosia, / ma Małgosia //

 i kolega / Franek. //

Okulary / są twarzowe, //

 różne kształty / mają. //

 Ci co noszą / okulary //

 ładnie wyglą/dają. //

„Rodzaje okularów” – ćwiczenie komunikacji. Pytamy: Dlaczego nosimy okulary? Do czego są nam potrzebne? 

 „Wszyscy mamy okulary” – ćwiczenia ruchowe i ruchowo-słuchowe. Prosimy dziecko, żeby jeszcze raz pokazało „okulary”, złączonymi palcami tworząc kółka wokół oczu. Następnie zadaniem dziecka jest swobodne maszerowanie po pokoju, klaskanie w rytm piosenki i pokazywanie złączonymi palcami „okularów”, ilekroć w piosence pojawia się słowo „okulary”.

2. „Miasto” – słuchanie wiersza U. Kamińskiej i rozmowa na jego temat.

 
Miasto wstaje już o świcie
przez dzień cały tętni życiem.
 Ulic tutaj jest bez liku,
bloków, sklepów i sklepików.
Szkół, przedszkoli, parków tyle,
no i auta mkną co chwilę.
 Autobusy i tramwaje – wciąż coś jedzie,
 wciąż coś staje.
Kina, teatr, place zabaw,
w krąg neony, ruch i wrzawa.
Trudno miasta nie polubić…
Lecz i łatwo się w nim zgubić!
 Gdy wybierasz się do miasta
 z rodzicami, to rzecz jasna,
 pilnuj się ich! Zawsze, wszędzie.
Bo gdy zgubisz się, co będzie?!

Pytamy dziecko:

*Gdzie mieszkasz: w mieście, czy na wsi?

*Co można zobaczyć w mieście?

*Dlaczego należy bardzo uważać, żeby się nie zgubić?

*Czym różni się miasto od wsi?

3. „Gdzie  mieszkasz?” –  R. pokazuje dziecku ilustracje przedstawiające różne domy, bloki, wieżowce i pyta, które z tych budynków są charakterystyczne dla miasta, a które dla wsi.
 
Dziecko wypowiadają się na temat różnic pomiędzy domami jednorodzinnymi i blokami. R. prosi, by dziecko wskazało na ilustracji dom podobny do tego, w którym mieszka.
 Dziecko mówi, czy mieszka na wsi, czy w mieście.

5. „Mój wymarzony dom” – zabawa twórcza. Dajemy dziecku wąskie paski papieru różnej długości, pudełka różnej wielkości. Dziecko dowolnie manipuluje paskami, pudełkami  próbując ułożyć z nich dom.

Miłego dnia

Drodzy Rodzice, kochane Sóweczki witam Was serdecznie po weekendzie.

Dziś porozmawiamy o bardzo ważnym temacie jakim jest :WOLNOŚĆ i  NIEPODLEGLOŚĆ.      

Miłej zabawy

Data: 2.11.2020r (poniedziałek)

Tematyka tygodnia: Nasza Mała Ojczyzna

Temat dnia : Poznajemy wolność

CELE :

- poznanie pojęcia „wolność”

- budowanie poczucia tożsamości narodowej

- zachęcanie do szanowania odmienności innych

 Niedługo będziemy obchodzić bardzo ważne święto  dla wszystkich Polaków

11 listopada - Dzień Niepodległości.

 Wszyscy cieszymy się, że mieszkamy w wolnym kraju, mamy swoje prawa i obowiązki, mówimy po polsku.  Dzieci uczą się w przedszkolach i szkołach. Każdy kraj ma swoje symbole narodowe.

1. „Dzień Niepodległości” – słuchanie opowiadania i rozmowa na temat wolności oraz obchodów Dnia Niepodległości.

Dzień Niepodległości Gabriela Lipińska

W domu Ani i Krzysia panowało, jak zawsze rano, spore zamieszanie... Mama przygotowywała śniadanie, a dzieci szykowały się do przedszkola. Nagle z pokoju Ani rozległ się głośny krzyk – NIEEE! Ja tego nie założę! Po chwili dziewczynka wpadła jak błyskawica do kuchni, trzymając w rękach białą „odświętną” koszulę z kołnierzykiem.–Mamo, ja tego nie założę! – powtórzyła z uporem dziewczynka, a dla zwiększenia efektu swoich słów tupnęła głośno nogą i przybrała groźny wyraz twarzy. Mama ze spokojem podniosła głowę znad krojonego chleba i zapytała – Dlaczego, Aniu? – Bo to jest białe i ma kołnierzyk – odpowiedziała zdecydowanie dziewczynka.– A jak ty chciałaś się ubrać w Dzień Niepodległości? – zapytał, wchodząc do kuchni jej straszy brat.– No... na różowo oczywiście, a spódnica...– Hi, hi, ale ta moja siostra to wymyśliła, na różowo... nie wytrzymam! – zaśmiał się Krzyś.– No... i z czego się śmiejesz! TY.... – wybuchnęła płaczem Ania. –Dzieci, tylko spokojnie...–zabrała głos mama – Aniu, dziś w przedszkolu obchodzicie ważne dla wszystkich Polaków święto – Dzień Niepodległości – i nie można tego dnia ubrać się na różowo, tylko trzeba na biało-granatowo, w „strój galowy”. Popatrz na Krzysia, on już się wystroił...– Wystroił... – prychnął Krzyś – Ja po prostu ubrałem się „odświętnie”, bo moja grupa przy-gotowała dziś uroczystą akademię z okazji odzyskania przez Polskę niepodległości, dla takich brzdąców jak ty – powiedział Krzyś, wskazując palcem na zapłakaną siostrę.– Co robicie...? – zapytała Ania, ocierając łzy.– Uroczyste przedstawienie, będą wiersze i poważne pieśni, i będziemy wszystkim opowiadać, jak dobrze jest być wolnym...– Ale ja jestem wolna, całkowicie – odparła urażona Ania – Patrz! Zdjęłam już te plastikowe kajdanki, które mi rano założyłeś...– Oj, siostra, siostra, jak ty nic nie rozumiesz... – westchnął Krzyś i usiadł przy stole.

R. zadaje dziecku pytania do wysłuchanego utworu:

1. Jak się nazywają bohaterowie opowiadania?

2.Jak chciała się ubrać dziewczynka?

3. Dlaczego nie mogła się ubrać tak, jak chciała?

4. Jaką uroczystość przygotował ze swoimi kolegami z przedszkola jej brat?

5. Co to jest Święto Niepodległości? Co to jest wolność?

Obejrzyjcie teraz filmik:

Polskie symbole Narodowe  film opowiadający o Polsce.
https://www.youtube.com/watch?v=xQk8p7XY23A

2. Praca z KP1.21 – Przyjrzyj  się ilustracji i odpowiedz na pytania dotyczące sytuacji, która jest przedstawiona na karcie. Następnie odszukaj nalepki, które stanowią brakujące części ilustracji i przyklej je we właściwych miejscach.

 Miłego dnia

Dzień dobry w piątek!

Temat: Warzywne grzechotki

Data: 30.10.2020

Cele:

•  wypowiada się na temat wyglądu i brzmienia różnych grzechotek;
• wskazuje ręką kierunek, z którego dobiega dźwięk grzechotki;
• porównuje brzmienie własnoręcznie wykonanych grzechotek 

1. „Gdzie jest grzechotka?” – zabawa słuchowa. R. prosi dziecko, by zamknęło oczy. Tymczasem sam staje w dowolnym miejscu w domu i uderza w grzechotkę. Następnie prosi dziecko, by wskazało ręką kierunek, z którego dobiegał dźwięk. Dopiero wówczas dzieci mogą otworzyć oczy. R. zmienia miejsce wielokrotnie.

2. Jak zrobic samodzielnie grzechotkę –

https://www.youtube.com/watch?v=j_f4TJcsXHo

3.„Warzywne grzechotki” – potrzebne będą pojemniczki po jogurtach/butelka po soku/pojemniki po actimelach, nasiona fasoli/kukurydzy/grochu/ ryżu, markery, naklejki

R. prosi dziecko, by usiadły do stolików. Rozdaje dzieciom małe karteczki z różną liczbą kropek (1–4). Następnie prosi dziecko, by włożyły do swoich buteleczek/pojemniczków tyle nasionek, ile jest oczek na kartce. Po wykonaniu zadania dzieci sprawdzają brzmienie swojego instrumentu, potem wysypują nasionka, wsypują nową liczbę nasion i tworzą nowy instrument. Na koniec dzieci same wybierają liczbę nasion, którą wsypują do swojej grzechotki. Grzechotki można ozdobić za pomocą mazaków typu „marker” lub naklejek.

4. Wykonanie pracy w K.P1.20 – kolorowanie obrazka wg. kodu.

5. Gra na grzechotkach do piosenki "Toczą się kasztanki trzy" Znacie tą piosenkę,więc zaczynamy..

_Tocza___sie___kasztanki_trzy.mp3

https://cloud7i.edupage.org/cloud?z%3AjXMqoIvUyk0x2cOk8ITH2z9KP4VfvuXmbutF2q%2F%2FGSXq7zksloKtLq210tabMkTl

- dzieci grają na grzechotkach w refrenie na słowa hop la la

Miłej zabawy...odpoczywajcie ....

Witajcie Sóweczki, dziś zabawa przy muzyce, lubicie to, więc zapraszam do wspólnej zabawy.

Czwartek:29 X 

Temat dnia: OGÓRKOWE SMAKI

Cele:

• wypowiada się na temat wysłuchanej piosenki;
• ilustruje piosenkę ruchem;
• prawidłowo reaguje na sygnał dźwiękowy;
• śpiewa piosenkę;

1.„Powitanka” – stwarzanie miłej i życzliwej atmosfery.

Zapraszamy Was do wspólnej zabawy przy „Śpiewankach Gimnastykowankach”

https://www.youtube.com/watch?v=351fw50UOn8&list=PLbRzTYeyj4CYFzv7lBE2KnqG8rutRhDzZ.

2. Rozwiązanie zagadki M. Szeląg

„Niech pomyślą wasze głowy:

Jest on bardzo, bardzo zdrowy.

Cały jest zielony, Może być kiszony.

Do sałatki pokrojony,

Na kanapkę położony.” (ogórek)

2. „Ogórek”- zabawa ruchowa z elementem rzutu. Rodzic rzuca dziecku piłkę i wymienia nazwę dowolnego warzywa. Dziecko nie łapie piłki jedynie wówczas, gdy usłyszy słowo ogórek.

3. Słuchanie piosenki i rozmowa na jej temat, ilustracja ruchowa do piosenki, ćwiczenia emisyjne na głosce o, próby śpiewania piosenki na samogłosce o, nauka piosenki fragmentami ze słuchu

https://www.youtube.com/watch?v=0AraPnnyGEc

– O kim jest ta piosenka?

– Jakiego koloru jest ubranko ogórka?

– Gdzie rośnie ogórek?

- Kto podlewa ogórki?

- Jakie jeszcze warzywa rosły w ogródku na grządce?

 Podczas słuchania możecie cicho klaskać w  rytm piosenki.

Wymyślcie własna improwizacja ruchowa do piosenki. ( dziecko porusza się rytmicznie,  samo wymyśla ilustrację ruchową do słów piosenki).Śpiewa melodię na głosce o.

4. „Ogórki różne smaki mają” – degustacja ogórków kiszonych, konserwowych i surowych – określanie ich smaku i zapachu. Powiedz, mamie, które smakują tobie najbardziej. Może wspólnie z rodzicami przygotujesz sałatkę z ogórków do obiadu lub kanapkę z ogórkiem na kolację.

Życzę  miłej zabawy

Środa:28 X 

Temat dnia: WARZYWNE UKŁADANKI

Cele:

• układa historyjkę obrazkową „od nasionka do pietruszki”;
• określa części nadziemne i podziemne warzyw;
• podaje nazwy warzyw na grządce;
• nakleja brakujące części warzyw

1. „Warzywa babci” – zabawa paluszkowa. Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym – w kręgu lub w rozsypce.

"Warzywa babci" Małgorzata Barańska

Babcia wyrwała z grządki marchewkę, . Dzieci trzymają przed sobą otwartą dłoń z rozstawionymi palcami, drugą dłonią chwytają i ciągną kciuk, naśladując wyrywanie marchewki

 potem czerwoną, smaczną rzodkiewkę. palec wskazujący, naśladując wyrywanie rzodkiewki

Nie chciała dyni ani kabaczka, Chwytają. Z pomocą drugiej dłoni zamykają palce: środkowy i serdeczny.

lecz pomidorek zerwała z krzaczka. Chwytają mały palec i go ciągną

Wszystkie warzywa babcia umyła dłońmi wykonują takie ruchy, jak przy myciu

i w równą kostkę je pokroiła.. Obiema. Krawędzią dłoni stukają kilka razy o podłogę tak, jakby kroiły warzywa.

„Pietruszka” – słuchanie wiersza i rozmowa na temat jego treści.

Chodź tu do mnie,

pietruszko!

Opowiem ci coś na uszko

o tym

jak byłaś mała,

jak w nasionku

zmieściłaś się cała,

jak cię mama posadziła

w ogródku,

jak rosłaś powolutku …

Opowiem ci o tym na uszko,

biało-zielona pietruszko.

I jeszcze na dodatek

zawiążę ci wstążkę

na liściach,

żebyś była taka ładna

jak kwiatek!

Opowiedzcie historię pietruszki: Jaka pietruszka była na początku?; Co się działo z pietruszką, że wygląda teraz tak pięknie i okazale?

Praca z KP1.19 – naklejanie brakujących części warzyw, określanie tych części warzyw, które zjadamy – nadziemnych i podziemnych. • KP1.19

A teraz usiądźcie na dywanie i weźcie klocki. Uważnie posłuchajcie, ile ziaren posadzi gospodarz w ogrodzie. Rodzic klaszcze lub uderza w bębenek (w domu może to być pokrywka), liczba uderzeń w zakresie 1–6.

Przeliczcie cicho ilość uderzeń. Ułóżcie przed sobą tyle klocków, ile było uderzeń.

Przeliczcie klocki, dotykając po kolei każdy z nich. Pokażcie na palcach ile to jest.  Zabawę należy powtórzyć kilkukrotnie.

.„Warzywa z grządki” – masaż z rymowanką. Dziecko siedzi za mamą , przed sobą ma  plecy . Podczas gdy rodzic recytuje wiersz,  dziecko wykonuje masaż na plecach osoby siedzącej przed nim. Ćwiczenie można wykonać  na zmianę .

„Warzywa z grządki „Marlena Szeląg

Oberwiemy strączki, wyrwiemy pietruszki, Dziecko delikatnie szczypie mamę w plecy.

– popracują rączki,                                        Delikatnie oklepuje otwartymi dłońmi plecymamy

 zmęczą się paluszki.                                     Delikatnie uderza opuszkami palców o plecy mamy

Warzywa weźmiemy

do naszej sałatki,                                           Głaszcze plecy mamy

z apetytem zjemy, nie są z nas niejadki!       Masuje dłońmi brzuch mamy.

Witajcie dzieciaczki, zapraszam do  zabawy.

Wtorek:27 X  

Temat dnia: JESIEŃ W OGRODZIE

• Cele: słucha z uwagą wiersza i odpowiada na pytania ;
• wybiera i podaje nazwy warzyw wymienionych w wierszu;

1. „W ogrodzie” – masaż z rymowanką. . Dziecko siedzi za mamą , przed sobą ma  plecy . Podczas gdy rodzic recytuje wiersz,  dziecko wykonuje masaż na plecach osoby siedzącej przed nim. Ćwiczenie można wykonać  na zmianę .

W ogrodzie Gabriela Lipińska

Mała chmurka nad podwórkiem.      Dziecko rysuje małą chmurkę na plecach

Duża chmurka nad ogródkiem.       Rysuje bardzo dużą chmurę na plecach

A w ogrodzie Jaś pracuje,                Robi  z palców „grabki” i „grabi ” plecy mamy z góry na                            

grabi liście, nie próżnuje!                                   dół 3x

Wszystkie listki już zebrane            Gładzi plecy mamy otwartą dłonią.

 i w ogródku posprzątane!

2. „Jesienny warzywniak” – słuchanie wiersza - wybieranie warzyw wymienionych w wierszu.

 Ogród warzywny w słońcu jesieni,

mnóstwem kolorów pięknie się mieni.

Wszystko dojrzało, zbiory przed nami.

 Musimy zdążyć przed przymrozkami.

Pomarańczowy korzeń marchewki c

zeka na chętnych, zdrowy i krzepki.

Sąsiadka marchwi – pietruszka biała,

 spogląda z grządki, też już dojrzała.

Dalej kapusty mamy rząd długi,

 zielone głowy, jedna przy drugiej.

Zebrać musimy także buraki,

 no i wykopać wszystkie ziemniaki.

Po zbiorach plonów będą porządki.

Trzeba wypielić i skopać grządki.

Potem dać nawóz,

by dobrze rosło

R. zadaje dziecku pytania do wysłuchanego utworu: Jakie warzywa rosną w warzywniaku? Jakie porządki w ogrodzie trzeba zrobić po zebraniu warzyw?

3. „W ogródku wyrosły…” – zabawa dydaktyczna na podstawie wiersza. Dziecko wybiera spośród różnych warzyw te, które były w wierszu, i ponownie podaje ich nazwy. • ilustracje przedstawiające różne warzywa (lub prawdziwe warzywa, w tym: marchewka, pietruszka, kapusta, buraki, ziemniaki)Dzieli nazwy rytmicznie na sylaby.

4. „W ogrodzie” – ilustracja ruchowa do rymowanki z elementami „gimnastyki mózgu”.

W ogrodzie Gabriela Lipińska

Mała chmurka nad podwórkiem.  Dziecko oburącz rysuje przed sobą w powietrzu małą   

                                                                     chmurkę

Duża chmura nad ogródkiem. Oburącz rysuje przed sobą w powietrzu dużą chmurę

A w ogrodzie Jaś pracuje, !. Naśladuje grabienie liści w ogrodzie

grabi liście, nie próżnuje! Macha palcem wskazującym

Wszystkie listki już zebrane Obraca się z rozłożonymi rękoma.

 i w ogródku posprzątane.. Robi  ukłon.

5. Zabawa ruchowa  ”Jarzynowa gimnastyka” Poskaczcie i potańczcie wspólnie z warzywami!

https://www.youtube.com/watch?v=oD_4YBKMKFs

Cele:

• poszerzanie wiadomości na temat uprzejmości;
• rozwijanie umiejętności słuchania ze zrozumieniem i wyciągania wniosków;
• rozwijanie u dzieci pozytywnych cech charakteru (uprzejmość)

1.„Warzywa z grządki” – masaż z rymowanką. Dziecko siedzi za mamą , przed sobą ma plecy . Podczas gdy rodzic recytuje wiersz, dziecko wykonuje masaż na plecach osoby siedzącej przed nim. Ćwiczenie można wykonać na zmianę .

„Warzywa z grządki „Marlena Szeląg

Oberwiemy strączki, wyrwiemy pietruszki, Dziecko delikatnie szczypie mamę w plecy.

– popracują rączki, Delikatnie oklepuje otwartymi dłońmi plecymamy

 zmęczą się paluszki. Delikatnie uderza opuszkami palców o plecy mamy

Warzywa weźmiemy

do naszej sałatki, Głaszcze plecy mamy

z apetytem zjemy, nie są z nas niejadki! Masuje dłońmi brzuch mamy.

2. Słuchanie opowiadania i rozmowa na podstawie jego treści. Rodzic czyta opowiadanie dziecku.

 O życzliwym zającu i jego nieuprzejmym bracie

Marlena Szeląg

Niedaleko pola, w pobliżu łąki, na skraju lasu wznosił się maleńki pagórek. Na jego szczycie rósł ogromny, rozłożysty, stary dąb. Pod tym masywnym drzewem znajdowała się niewielka nora utworzona przez rozpychające ziemię grube korzenie. Mieszkało w niej dwóch braci – zając Bonifacy i młodszy od niego zajączek Feliks. Oboje byli znani przez wszystkie inne zajęcze ro- dziny zamieszkujące tamtejszą łąkę i pole. Bonifacy chlubił się nienaganną opinią. Wszyscy go lubili, bo zawsze był uprzejmy, miły i pomocny. Nigdy nie grymasił, wręcz przeciwnie, uśmiech i życzliwość nie schodziły z jego pyszczka. Niestety tego samego nie można było powiedzieć o jego młodszym braciszku Feliksie, który uchodził za niekulturalnego, obojętnego, leniwego i niesympatycznego. Do tego ciągle marudził, grymasił i wyśmiewał się z innych.

Pewnego jesiennego dnia bracia otrzymali list od ciotki Zygfrydy, która bardzo zachorowała i prosiła o pomoc oraz chwilową opiekę. Bonifacy bez namysłu zaczął pakować najpotrzebniejsze rzeczy, by ruszyć w drogę. Feliks natomiast zajął się grymaszeniem, narzekaniem i marudzeniem.

Zajączki musiały przebyć całe daleko rozpościerające się pole, by dotrzeć do Zygfrydy, więc czym prędzej ruszyły w drogę.

– Dzień dobry, Pani Szarusiu – ukłonił się Bonifacy, zdejmując melonik z głowy, gdy prze- chodzili obok domu sąsiadki.

– Witajcie moi drodzy! Gdzie tak kicacie?

– A co cię to obchodzi? Pilnuj swojego nosa! – zamruczał pod nosem zgryźliwy Feliks, który był zły, że nie mógł zostać w domu. Bonifacy od razu przeprosił zajęczycę za brata i o wszyst- kim opowiedział. Pomógł jej także posortować wszystkie główki kapusty, które gromadziła w swojej spiżarni na zimę. Feliks tylko się przyglądał, nie miał zamiaru kiwnąć palcem. Gdy wszystkie główki kapusty były posegregowane, bracia poszli dalej. Bonifacy wszystkim napot- kanym zwierzętom kłaniał się, mówiąc „dzień dobry” i pytał o samopoczucie. Był kulturalny, miły i uprzejmy. Feliks nikomu się nie kłaniał. Nie tylko pierwszy się nie witał, ale nawet nie raczył odpowiedzieć na czyjeś powitanie.

– Dzień dobry, Pani Olesiu! Co pani taka smutna? – zaciekawił się Bonifacy.

– Och, Bonifacy, odkąd zostałam sama, z niczym sobie nie radzę! Worki z marchewkami są takie ciężkie, a tu znikąd pomocy! Byłbyś uprzejmy mi pomóc? – żaliła się zajęczyca Ole- sia. Bonifacy nie dał się więcej prosić i czym prędzej wtaszczył do spiżarni wszystkie worki z marchewkami. Feliks w tym czasie kicał sobie zadowolony po polu. Zajęczyca w podzięce za pomoc i uprzejmość obdarowała Bonifacego buteleczką marchewkowego soku. Zając podzię- kował za podarunek i razem z bratem ruszyli w dalszą podróż.

Bracia po długiej podróży w końcu dotarli do ciotki Zygfrydy. Zostali tam cały tydzień. W dzień, w którym gospodyni wróciła do pełni zdrowia, rozpętała się wielka burza z ulewnym deszczem i wichurą. Bracia musieli zostać jeden dzień dłużej, bo w taką pogodę nie sposób było wracać do domu. Tego deszczowego dnia zdarzyła się jednak rzecz bardzo straszna. Piorun trzasnął w dąb, pod którym swój dom mieli Bonifacy i Feliks. Drzewo od uderzenia błyskawicy i na skutek wielkiej wichury runęło na ziemię. Kiedy zajączki powróciły do swojego mieszkania, bardzo się przeraziły. Z ich domu nie zostało już nic. Teraz oni byli w potrzebie. Nie mieli dachu nad głową, a ich wszystkie zapasy zabrała ulewa i wichura. Było to tym bardziej przerażające, gdyż zbliżała się zima. Ciotka Zygfryda w ramach wdzięczności udzieliła zającom schronienia na czas, dopóki nie odbudują norki. Nie miała jednak wystarczającej ilości pożywienia dla nich na zimę. Bracia postanowili poprosić sąsiadów mieszkających na polu, łące i polanie o pomoc. Feliksowi nikt nie chciał pomóc, każdy zamykał drzwi przed jego nosem. Bonifacy natomiast za swą życzliwość i uprzejmość od każdego sąsiada otrzymał pomoc oraz wsparcie. Mieszkańcy obdarowali go całą masą pożywienia. Od zajęczycy Olesi dostał cały worek marchewek, a od zajęczycy Szarusi cały ogromy kosz główek kapusty. Bonifacy był wdzięczny mieszkańcom za ich dobroć i uprzejmość, a ponieważ sam miał życzliwe serce, postanowił podzielić się tym wszystkim ze swoim bratem. Feliks dopiero w obliczu nieszczęścia zrozumiał, że warto być dla wszystkich miłym i serdecznym, a przede wszystkim uprzejmym i pomocnym.

Życzliwość i uprzejmość tak niewiele kosztują, a niejednego w potrzebie uratują.

R. zadaje dziecku pytania do wysłuchanego utworu: Kto mieszkał w norce pod starym ro łożystym dębem? Jak miały na imię zające? Jaki był Bonifacy? Jak zachowywał się Feliks? Do kogo bracia udali się w podróż i dlaczego? Kogo spotkali po drodze? W jaki sposób Bonifacy traktował spotykanych sąsiadów, a w jaki sposób Feliks? Co się wydarzyło podczas burzy? Czy inne zające pomogły braciom? Dlaczego? Czy warto być uprzejmym i życzliwym? Dlaczego?

3. Zabawa muzyczno – ruchowa „Zajączek”

https://www.youtube.com/watch?v=BFYHRadz6_Q

Dziękuję za poświęcony czas...Do jutra