Dla dzieci i Rodziców 2019/2020 - 6 LATKI E - WESOŁE JEŻYKI

6 LATKI E - WESOŁE JEŻYKI

Kochane dzieci, nasze spotkania internetowe dobiegły do końca.

Teraz przed nami słoneczne lato i wakacyjny odpoczynek.

Wszystkie aktywne Jeżyki, które pracowały z nami do końca, mocno ściskamy i pozdrawiamy, życząc wspaniałych słonecznych wakacji z wieloma przygodami. Rodzicom, również składamy serdeczne podziękowania.

Tę piosenkę dedykujemy Wam abyście ze swoją dziecięcą wiarą pokonywały góry i dzielnie weszły w kolejny etap edukacji.

Powodzenia w pierwszej klasie!

https://www.youtube.com/watch?v=sdQGqO9xuao

Kończycie swój pierwszy etap edukacji i wkraczacie w życie szkolne. Pamiętajcie, że stając się uczniami, nie przestajecie być dziećmi. W waszej dalszej edukacji nadal towarzyszyć powinny: zabawa, uśmiech, zadowolenie nawet z małych sukcesów.

To, czego nauczyliście się w przedszkolu to pierwszy bagaż doświadczeń na całe życie: pierwsza książka, pierwsze zabawy z rówieśnikami, pierwsza ocena waszej pracy. To niezatarte wspomnienia waszego dzieciństwa, ważne a może nawet najważniejsze.

Jesteśmy więc dumne, że mogłyśmy w tym uczestniczyć. Życząc powodzenia w szkole, życzymy Wam abyście pozostali tacy jacy jesteście.

Na pamiątkę zakończenia tej edukacji powstał krótki film. Zapraszamy do obejrzenia

Pozegnanie_szesciolatkow_Wesole_Jezyki_2020.mp4

https://www.youtube.com/watch?v=919q4Y2y40c&t=16s

30.06.2020 (wtorek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, edukacja plastyczna.

Temat dnia: Tęczą po deszczu. Wspomaganie rozwoju umysłowego poprzez eksperymentowanie, sprawdzanie i weryfikowanie hipotez.

1. Wprowadzenie – zagadka:

Na niebie pojawił się

wielobarwny łuk.

Kto go zrobić mógł?

Kto się dzisiaj tak namęczył?

Nikt! To niebo lśni kolorami.... (tęczy)

2. Zabawy badawcze – Rodzic zaprasza dziecko do zrobienia tęczy.

1. „Tęcza w wodzie” – dziecko nalewa wody do miski i wkłada do środka lusterko tak, by opierało się o ściankę. Kieruje snop światła latarki na część tafli znajdującej się pod wodą. Na kartce trzymanej za latarką obserwuje tęczę.

2. „Jak sprowadzić tęczę?” – dziecko kładzie na stole kartkę papieru, w odległości około 10 cm nad papierem trzyma szklankę z wodą. Po chwili na stole powinna pojawić się tęcza. Rodzic pyta dziecko: Jak myślisz skąd się wzięła tęcza? Dziecko próbuje wnioskować, po czym Rodzic wyjaśnia, że wiązka światła białego odbija się od lustra. Gdy wychodzi z wody, załamuje się. Tęcza powstaje na skutek załamania i odbicia światła słonecznego w kroplach wody. Widzimy ją w postaci barwnego łuku na tle chmur deszczowych lub po deszczu. Powstaje także we mgle wodnej przy wodospadach i fontannach. Znika, kiedy wszystkie krople wody opadną lub wyparują. Rodzic na koniec pokazuje dziecku filmik edukacyjny pt: „Jak powstaje tęcza”.

Koniecznie obejrzyj film o powstawaniu tęczy: https://www.youtube.com/watch?v=qigLVHVd5j0

3. „Tęcza” - praca plastyczna.

Malowanie tęczy na dużych arkuszach szarego papieru, przy użyciu szerokich pędzli. Naklejanie pod tęczą gotowych elementów (wcześniej przygotowanych) tworzących dowolny krajobraz. Elementy mogą być wycięte z kolorowego papieru, skrawków materiałów, namalowane i wycięte przez dzieci.

4. Uzupełnij karty pracy:

40 a – rysowanie wyniku przeprowadzonego eksperymentu;
40 b – kolorowanie mozaiki zgodnie z kodem.
Pozostałe karty pracy zachęcam do uzupełnienia w wakacje.

29.06.2020 (poniedziałek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Letnia pogoda.

1. Zapoznanie z opowiadaniem „Pogoda” Bożeny Forma.

Pogoda

Bożena Forma

Adaś ciągle spogląda w okno. Dzisiaj z grupą przedszkolaków jedzie na wycieczkę. Ale co z tą pogodą? Czy wycieczka się uda? Mają jechać bryczką i grać w piłkę.

- Mamusiu, nie widać słońca. po niebie płyną ciemne chmury - chłopiec ze smutkiem spogląda w okno.

- Może zabiorę grubszą kurtkę, a może wyciągnę z plecaka krótkie spodnie, pewnie ich nie założę - coraz bardziej denerwuje się Adaś.

- Nie martw się, popatrz termometr wskazuje wysoką temperaturę - tłumaczy mama.

- Jest ciepło, chociaż trochę parno. Włączymy telewizor i zaraz dowiemy się jaka będzie pogoda - na ekranie pojawiła się mapa Polski.

- Mieszkamy tutaj, gdzie widać słońce zza chmur - tłumaczy Adasiowi. - Wprawdzie widać czasami padający deszcz, jednak to tylko przelotne opady.

Adaś wpatruje się w mapę pogody.

- Trochę podobna do naszego kalendarza pogody. Codziennie wspólnie z panią zaznaczamy na nim pogodę jaką zaobserwowaliśmy w drodze do przedszkola. Wybieramy chmurki, krople deszczu, ugięte na wietrze drzewa.

Zegar wybija ósmą godzinę.

- Na nas już czas - mama z Adasiem idą do przedszkola.

- Będzie wspaniale, zobaczysz. Przebierz się w krótkie spodenki, jest coraz cieplej.

Pogoda dopisała. Chociaż było pochmurno nie spadła ani jedna kropla deszczu. Był spacer nad jezioro, przejazd bryczką i oczywiście gra w piłkę. Dzieci wróciły bardzo zadowolone, chociaż trochę zmęczone.

Po przeczytaniu odpowiadania R. zadaje pytania:

Gdzie wybierał się Adaś?
Dlaczego chłopiec był zmartwiony?
Jaką pogodę wskazywała prognoza w telewizji?
Jaka pogoda była na wycieczce?

2. Uzupełnij karty pracy:

41 a –łączenie w pary obrazka z cieniem, odszukiwanie i odczytywanie liter, tworzenie z nich wyrazów;
41 b – uzupełnianie ilustracji symbolami pogody, czytanie globalne nazw dni tygodnia.

3. Ćwiczenia gimnastyczne:

„Przywitamy się plecami” – rodzice i dzieci siadają plecami do siebie i lekkim dotknięciem „witają się” plecami.
„Naciąganie na plecy” – rodzice i dzieci nadal siedzą tyłem do siebie, chwytają się pod łokcie, rodzice naciągają dzieci na swoje plecy.
„Domki” – dorośli wykonują klęk podparty głowami do środka koła, dzieci przechodzą pod „domkami”.
„Lustro” – siad naprzeciw partnera, który jest lustrzanym odbiciem wykonywanych czynności np. mycie zębów, czesanie się, oblizywanie, wycieranie...
„Relaks w foteliku” – dziecko siedzi pomiędzy nogami dorosłego, jest obejmowane przez niego rękami, kołysane.

26.06.2020 (piątek)

Kochane dzieciaki pomimo, że wczoraj otrzymaliście dyplomy i upominki to nasza przedszkola edukacja kończy się dopiero 30 czerwca. Wiem, że już żyjecie wakacjami ale myślę, że damy radę przez te trzy dni ;-)

Jeszcze kilka osób nie zabrało z przedszkola kapci i fartuszków, proszę o zabranie do 30 czerwca.

Temat dnia: Wakacje. Rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej poprzez zabawy ruchowe; przypomnienie najważniejszych zasad bezpieczeństwa podczas wakacji.

Dziś przypomnimy sobie raz jeszcze zasady bezpieczeństwa podczas wakacji !!!

Zapamiętajcie również numery alarmowe !!!

1. Zabawy muzyczno- ruchowe przy piosence „Idą wakacje” https://www.youtube.com/watch?v=BmbPAd4P93E

„Ostatni dzwonek” – wakacji czas

https://www.youtube.com/watch?v=xOSGbkvZkOA-

2. „Zakończenie roku” – R. przeprowadza z dzieckiem rozmowę na temat kończącego się roku przedszkolnego:

1. Co najbardziej utkwiło Ci w pamięci z tego roku, który minął?

2.Z kim najbardziej lubiłeś się bawić?

3. Czym lubiłeś się bawić?

4. Czego się nauczyłeś w tym roku?

5. Dokąd pójdziesz po wakacjach?

6.Czym szkoła różni się od przedszkola?

7. Ważne, by rodzic budował w dziecku pozytywne skojarzenie ze szkołą, zachęcał do podtrzymywania przedszkolnych znajomości.

3. „Pociągi przyjaźni” zabawa ruchowa - film https://www.youtube.com/watch?v=E0mJZtUP_yY

Rodzice z dziećmi robią pociąg. Poruszają się spokojnej przy muzyce i dotknięciem zapraszają kolejne osoby do podróży. Dotknięte osoby tworzą kolejne wagoniki pociągów, trzymając za ramiona osoby stojące przed nimi. Kiedy wszystkie osoby znajdą się w pociągu, wszyscy poruszają się po pokoju rytmicznie, powtarzając za nauczycielem/ rodzicem tekst (szybko albo wolno): Pociąg przyjaźni szybko mknie, jedzie przez lasy oraz wsie. Na wakacje wyjeżdżamy i przedszkole już żegnamy. Uuu, szuszuszuszu, szu, szu, szu…

4. Uzupełnij karty pracy:

47a – doskonalenie umiejętności odczytywania rebusów, rozwijanie umiejętności rysowania zgodnie z instrukcją;
47b – rozwijanie sprawności manualnej, pisania wyrazów po śladzie;
48b – kącik grafomotoryczny.

25.06.2020 (czwartek)

Przypominam, że dziś odbiór dyplomów. Do zobaczenia w przedszkolu.

Temat dnia: Moi przyjaciele.

1. „Mój przyjaciel” – rozmowa na temat przyjaciół, próba określania, kto to jest przyjaciel. Rodzic zadaje pytania naprowadzające: Kogo nazywamy przyjacielem? Czym przyjaciel różni się od kolegi? Jak powinien się zachowywać przyjaciel? Co to znaczy, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie? Czy masz przyjaciela? Następnie dziecko stara się dokończyć zdanie: Mój przyjaciel jest… – stara się dodać jak najwięcej określeń.

2. „Telefon z wakacji” – zabawa słuchowa dla całej rodziny. Wszyscy siadają w kole na podłodze, Rodzic mówi dziecku na ucho dowolne zdanie związane z wakacjami, np. Ciocia Krysia serdecznie pozdrawia ze spływu kajakowego; Wujek Tomek przesyła uśmiechnięte pozdrowienia ze słonecznych Tatr. Wszyscy kolejno na ucho przekazują sobie usłyszane zdanie, ostatnia osoba mówi je głośno, dzieli na słowa i na sylaby.

3. „Koleżanki i koledzy” – praca z Wyprawką karta nr 53. Namaluj portret swojej ulubionej koleżanki lub kolegi z przedszkola i umieść go w ramce z wyprawki.

4. Uzupełnij karty pracy:

46 a – czytanie zdań, rysowanie lodów, wykonywanie obliczeń, łączenie podpisów z właściwymi obrazkami;
46 b – podawanie nazw przedmiotów na ilustracjach, wyszukiwanie nazw w wykreślance.

24.06.2020 (środa)

Rodzaj zajęć: edukacja matematyczna i muzyczna.

Temat dnia: Bezpieczne wakacje. Utrwalenie zasad bezpiecznego zachowania się podczas wakacji.

1. „Wyruszamy w podróż” – rozmowa kierowana na temat planowania podróży. Rodzic pyta dziecko: O czym należy pamiętać, gdy wyrusza się w podróż? Dziecko tworzy listę rzeczy, które są niezbędne, np. na wycieczce w górach, na wakacjach nad morzem, na wycieczce w lesie, nad wodą, na łące. Następnie rodzic omawia środki transportu, którymi można udać się w podróż. Prezentuje bilety lotnicze, autobusowe i kolejowe. Wspólnie z dzieckiem odczytuje informacje o podróży zamieszczone na biletach. Rodzic pokazuje dziecku różne przewodniki turystyczne. Zwraca uwagę na atrakcje turystyczne danego regionu, miejsca, które warto zobaczyć.

2. Wakacyjne rady – wysłuchanie wiersza i rozmowa na temat jego treści. Rodzic mówi: Żeby wakacje były przyjemne i bezpieczne, musisz zachowywać się w odpowiedni sposób. Posłuchaj wiersza z wakacyjnymi radami i postaraj się je zapamiętać.

Wakacyjne rady
Wiera Badalska
Głowa nie jest od parady,
służyć ci musi dalej.
Dbaj więc o nią i osłaniaj,
kiedy słońce pali.
Płynie w rzece woda
chłodna, bystra, czysta,
tylko przy dorosłych
z kąpieli korzystaj.
Jagody nieznane,
gdy zobaczysz w borze:
Nie zrywaj! Nie zjadaj! –
bo zatruć się możesz.
Urządzamy grzybobranie,
jaka rada stąd wynika:
Gdy jakiegoś grzyba nie znasz,
nie wkładaj go do koszyka.
Biegać boso jest przyjemnie,
ale ważna rada:
– idąc na wycieczkę pieszą
dobre buty wkładaj!

Po lekturze wiersza rodzic rozmawia z dzieckiem na temat jego treści. Prosi o wymienienie i omówienie wszystkich rad, które się w nim znalazły, dziecko notuje je w dostępny sposób (rysuje lub pisze), po skończeniu proponują i notują inne wakacyjne rady.

3. „Przestrzegaj zasad” – rozmowa na temat bezpiecznego zachowania podczas wakacji. Przypomnienie numerów alarmowych: 112, 999, 998, 997. Rodzic rozkłada na podłodze ilustracje i przypomina zasady dotyczące bezpiecznego zachowania podczas wakacji. Dziecko przyporządkowuje każdą zasadę do odpowiedniej ilustracji, układając je pod napisami.

Przykładowe ilustracje: Dzieci bawiące się pod parasolem. Dzieci kąpiące się w obecności rodziców. Palenie ogniska w dozwolonym miejscu. Sprzątanie śmieci po wypoczynku w lesie.

4. Uzupełnij karty pracy:

45 a – podawanie nazw przedmiotów i zwierząt podanych na obrazkach, wpisywanie liter do właściwych okienek, odczytywanie hasła;
45 b – poruszanie się po planszy zgodnie z kodem, rozmowa na temat miejsc przedstawionych na zdjęciach;
48 a – kącik grafomotoryczny;
Praca z Księgą zabaw str. 82-83 – opowiadanie o ilustracji, czytanie tekstu wyrazowo-obrazkowego.

5. „Mali ratownicy” – zabawa muzyczna połączona z nauką zasad. Dziecko dostaje „megafon” (rolkę po papierze toaletowym). Rodzic odtwarza piosenkę „Numer alarmowy”, a dziecko tańczy z rolką według własnego pomysłu. Na przerwę w muzyce rodzic recytuje fragment po fragmencie wybraną zasadę dotyczącą bezpieczeństwa podczas wakacji, a dziecko powtarza ją przez megafon – jak ratownicy na plaży.

https://www.youtube.com/watch?v=R3Qp8KfJSHw

23.06.2020 (wtorek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia plastyczne.

Temat dnia: Nad wodą.

1. „Słoneczny łańcuch skojarzeń” – łańcuch skojarzeń. Rodzic wyjaśnia, że zabawa polega na tworzeniu łańcucha skojarzeń. Rodzic mówi słowo: słońce i prosi, aby dziecko powiedziało słowo, które kojarzy się ze słońcem. Teraz rodzic ma powiedzieć słowo kojarzące się z poprzednim. Zabawę można przeprowadzić z wykorzystaniem słownictwa w języku obcym, np. angielskim (słońce – sun, gorąco – hot, lato – summer, piasek – sand, plaża – beach).

2. „Nad morzem” – I znowu praca z mapą (atlasem). Rodzic prezentuje dziecku na mapie Polski obszar Morza Bałtyckiego. Zachęca dziecko do przeczytania nazw państw, które mają dostęp do morza, odczytania nazwy polskich rzek, które do niego uchodzą. Następnie zadaniem dziecka jest rozpoznawanie i wyodrębnienie głoski w nagłosie (na początku) i wygłosie (na końcu) słów: mewy, fale, wiatr i ułożenie nowych słów zaczynających się od wyodrębnionych głosek (słowa powinny być związane z morzem). Przypominamy dziecku, że w języku polskim nie występują wyrazy zaczynające się od głoski y.

3. Obejrzyjmy piękny krajobraz:

https://www.youtube.com/watch?v=_M_XevPzdy8

4. Uzupełnij karty pracy:

44a – łączenie liczb od najmniejszej do największej, rysowanie rybek według instrukcji, zapisywanie i obliczanie działania.
44b – podawanie nazw obrazków, dzielenie nazw na sylaby, pisanie sylab po śladzie, dopisywanie brakujących sylab.

5. „Laurka dla Taty”- praca plastyczna. Drogie przedszkolaki, dziś bardzo ważne święto. 23 czerwca to Dzień Ojca. Z tej okazji wykonajcie laurkę swoim tatusiom.

https://dzidziusiowo.pl/dla-dzieci/prace-plastyczne/2382-prezent-na-dzien-ojca-krawat

1. Zegnij kartkę wzdłuż przerywanej linii, tak alby wyraźnie zaznaczyło się miejsce zgięcia.

2. Wyprostuj kartkę i wytnij figurę tak, aby pozostawić dookoła czarny kontur.

3. UWAGA! Aby wyciąć „Okienko” pomiędzy krawatami złóż kartkę, tak aby nie ponacinać laurki.

4. Po zakończonym wycinaniu ozdób laurkę wybrana przez siebie technika plastyczną.

5. Możesz wykorzystać przygotowane poniżej napisy.

SUPER TATA	NAJLEPSZY TATA NA ŚWIECIE
TWOJA KOCHANA CÓRECZKA	TWÓJ KOCHANY SYNEK
KOCHAM CIĘ TATO!!	DZIEŃ OJCA 23.03.2020R.
DLA TATY	ŻYCZĘ CI DUŻO UŚMIECHU W DNIU TWOJEGO ŚWIĘTA

6. Na zakończenie obejrzyjcie film edukacyjny o bezpieczeństwie dzieci nad wodą.

https://www.youtube.com/watch?v=Ui-ndYWcThA

22.06.2020 (poniedziałek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: W górach. Utrwalenie zasad bezpieczeństwa, w tym bezpiecznego poruszania się po szlakach górskich.

Na początek zagadka:

Rozmawiamy tam z echem
przyrodę podziwiamy.
Idąc trudnymi szlakami
ich szczyty zdobywamy. <góry>

1. „Góry to…” – zabawa w skojarzenia. Rodzic pokazuje dziecku mapę Polski. Dzieci opowiadają z czym kojarzą się im góry. Następnie rodzic zadaje pytania:

Byłeś kiedykolwiek w górach?
Jak się nazywają góry w Polsce?
Jak wyglądają góry?
Czym się od siebie różnią?
Co można robić w górach?
Jakie zwierzęta i rośliny można spotkać w górach?
Jak powinniśmy się zachowywać na szlaku turystycznym?

Po odpowiedzi na pytania dzieci próbują zlokalizować na mapie Góry Świętokrzyskie, Karpaty, Sudety.

2. Rodzic czyta dzieciom wiersz „Góry, nasze góry”, dzieci słuchają uważnie, a następnie odpowiadają na pytania dotyczące wiersza. Wyjaśniamy dzieciom pojęcia: hale, baca.

Góry, nasze góry

Janina Porazińska

Góry nasze, góry. Hale nasze, hale.

Kto was zna tak dobrze, jako my, górale.

Góry, nasze góry. Wy, wysokie szczyty.

Kto was przewędrował? Góral rodowity.

Pytania do tekstu:

Kto to jest góral?
Gdzie według wiersza góral wypasa owce?
Co to są hale?
Jak nazywa się góral, który zajmuje się wypasem owiec na halach?

Rodzic prezentuje napisy: hale, baca, owce, Tatry (dostępne w pliku do wydruku), dzieci je czytają, następnie układają z liter Alfabetu.

napisy_do_wiersza.docx

3. Uzupełnij karty pracy:

43 a – wycinanie dwustronnych puzzli, układanie wybranego obrazka, naklejanie go na kartce.

4. Obejrzyj bajkę edukacyjna o bezpieczeństwie w górach.

https://www.youtube.com/watch?v=wS4SRvkvLio

5. Poćwicz i obejrzyj film o górach.

https://www.youtube.com/watch?v=oGjfOzvojwg

19.06.2020 (piątek)

Rodzaj zajęć: zajęcia muzyczne, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Nieznajome zwierzę. Utrwalenie zasad bezpieczeństwa podczas kontaktu z nieznajomymi zwierzętami.

1. „Pies przyjacielem człowieka” – rozmowa kierowana.

Rodzic pokazuje ilustracje ze zdjęciami psów różnych ras, podaje nazwy ras (owczarki, labradory, teriery, husky, mopsy, rottweilery, amstaffy, yorki). Dziecko rozpoznaje wśród zdjęć wymienione rasy. Następnie układa podpisy do ilustracji (zdjęć) przedstawiających psy (czytanie globalne): kundel, labrador, mops, itd.

Rodzic pyta czy prawdziwe jest powiedzenie: Pies przyjacielem człowieka.
Jeśli tak, to w jakich sytuacjach przejawia się ta przyjaźń? Dziecko podaje przykłady. Następnie zastanawia się, w jaki sposób należy dbać o psa.

2. „Bądźmy bezpieczni” – tworzenie z dzieckiem kodeksu właściwego zachowania się wobec nieznanych zwierząt np. psów.
R. prowadzi rozmowę, podczas której dziecko ustala z rodzicem zasady, jakich należy przestrzegać wobec nieznanych zwierząt.
R. zadaje pytania pomocnicze: Czy wszystkie psy są przyjazne? Czy można pogłaskać nieznanego psa? Czy należy uciekać przed psem, który nas goni? Czy można odwracać się tyłem do dużego psa? Czy można patrzeć psu prosto w oczy? Jaką pozycję przyjąć w razie ataku psa? W jakich sytuacjach psy bywają groźne, agresywne?

Ustalają czego nie wolno robić, kiedy spotka się na swojej drodze obcego psa (podchodzić zbyt blisko, zaczepiać, zabierać czegoś, uciekać) dziecko rysuje lub zapisuje daną zasadę na arkuszu papieru. R. mówi: Pies, gdy zamierza zaatakować, wysyła następujące sygnały: jeży sierść, „kładzie” uszy, stoi na sztywnych łapach, ma uniesiony ogon, ma odsłonięte, dobrze widoczne zęby, warczy. Jeśli pies zaatakuje, należy: Zachować spokój. Wezwać pomoc (jeśli to możliwe i ktoś dorosły jest w pobliżu). Nie uciekać (pies ma wrodzony instynkt drapieżcy i podejmie pogoń). Nie szarpać się (zwierzę zaciśnie szczęki jeszcze mocniej). Nie patrzeć mu w oczy (zwierzę poczuje się drażnione i prowokowane). Przyjąć pozycję „żółwia”.

Rodzic prezentuje pozycję „żółwia”.
Dziecko powtarza ćwiczenie kilkakrotnie:

– spleść dłonie do wewnątrz,
– schować kciuki do środka,
– założyć ręce na kark i osłonić nimi również uszy,
– przykucnąć,
– przyciągnąć głowę do kolan,
– rozstawić stopy na zewnątrz.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=15&v=ZCRlxmV5-DQ&feature=emb_logo

3. „Uwaga, zły pies!” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dziecko biega po dywanie, a na sygnał Rodzica (przerwę w muzyce) przybiera pozycję „żółwia”.

https://www.youtube.com/watch?v=RLZfNJEW9y0

4. „Niebezpieczna dżungla” – zabawa muzyczno-ruchowa.

Dziecko maszeruje po dywanie przy piosence (podanej wyżej) – wybiera się do dżungli, w której czyha wiele niebezpieczeństw. Na hasło Rodzica wykonuje wcześniej otrzymane instrukcje:

– Śpiący lew – chodzi cicho na palcach (nie może obudzić lwa).
– Zwisający wąż – schyla się i idzie pochylone blisko podłogi.
– Rwący strumień – ostrożnie przeskakuje po kamieniach.

5. Uzupełnij karty pracy:

37b – znaczenie sytuacji, w których nie należy podchodzić do nieznajomego psa, otaczanie pętlą obrazków przedmiotów potrzebnych podczas spaceru z psem.

18.08.2020 (czwartek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, edukacja muzyczna.

Temat dnia: Groźni mieszkańcy polskich lasów. Poznanie zasad bezpiecznego poruszania się po lesie.

1.„Kto w lesie mieszka” – wysłuchanie wiersza Czesława Janczarskiego, rozmowa kierowana na jego temat.

„Kto w lesie mieszka” Czesław Janczarski
Miło jest chodzić
po leśnych ścieżkach.
A wiecie, dzieci,
kto w lesie mieszka?
Mieszka tu sarna,
co biega prędko
– Nie bój się dzieci, zgrabna sarenko!
A tu widzicie
rudego lisa.
Potrząsa kitą,
oczami błyska.
Ten ptak wesoły
to sroczka miła,
co w bajce dzieciom
kaszkę warzyła.
Zajączek skubie
trawy i zioła.
Ujrzał w drzewie
pstrego dzięcioła.
kukułka kuka
daleko, blisko…
jeż w suchych liściach ma legowisko.
W lipowej dziupli
wiewiórka mieszka.
Poproście, może
da wam orzeszka…
Sowa dzień cały
drzemała smacznie.
A teraz, w nocy
polować zacznie.

R. zadaje dziecku pytania:
Jakie zwierzęta zostały wymienione w wierszu?
Jakie jeszcze zwierzęta można spotkać w lesie?
Czy któreś z zwierząt widziałeś/łaś osobiście?

2. „Zwierzęta leśne” – zabawa językowa, ćwiczenie narządów mowy.

Kukułka: ku-ku, ku-ku;
Wrona: kra, kra;
Dzięcioł: stuk – puk, stuk- puk;
Sowa: uhu- uhu;
Wilk: auu…;
Dzik: chrząkanie.

Następnie R. prezentuje dziecku filmik o zwierzętach leśnych i opisuje poszczególne zwierzęta. Mówi, które zna, a których nie, następnie odczytuje nazwy z podziałem na zwierzęta roślinożerne i drapieżniki.

Roślinożerne: sarna, jeleń, zając, wiewiórka, dzik.

Drapieżniki: wilk, lis, kuna, borsuk, sowa.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=93&v=0NzmLjsO1YE&feature=emb_logo

R. zadaje pytania: Jak myślisz co jedzą zwierzęta roślinożerne, a czym odżywiają się drapieżniki?
Jak powinniśmy zachowywać się w lesie? Jak należy się zachować, kiedy zobaczymy w lesie dzikie zwierzę?

R. prosi o uzasadnienie, dlaczego kontakt z dzikimi zwierzętami może być niebezpieczny: Co może się stać, gdy napotkamy żmiję, niedźwiedzia, wilka, dzika?
Rodzic zwraca uwagę również na to, że dzikie zwierzęta atakują ludzi wyłącznie w sytuacji zagrożenia. Raczej chronią się przed ludźmi niż wychodzą im naprzeciw.

3. „Stary niedźwiedź mocno śpi” – zabawa ruchowa.

Stary niedźwiedź mocno śpi, stary niedźwiedź mocno śpi.
My się go boimy, na palcach chodzimy,
jak się zbudzi, to nas zje, jak się zbudzi, to nas zje.
Pierwsza godzina – niedźwiedź śpi.
Druga godzina – niedźwiedź chrapie.
Trzecia godzina – niedźwiedź łapie!

https://www.youtube.com/watch?v=trY1_BpfM2I

4. Uzupełnij karty pracy:

37a – odnalezienie ukrytych zwierząt i zaznaczenie ich;
38b – kącik grafomotoryczny, rozwiązywanie działań, zapisywanie wyników.

5. Samodzielna praca z Księgą zabaw str.78-79. Dzieci utrwalają informacje o zwierzętach, które dziko żyją w Polsce. Rozmawiają z rodzicami na temat parków narodowych w Polsce. Odnajdują na mapie symbole parków narodowych.

6. Rozwiąż krzyżówkę.

17.06.2020 (środa)

Rodzaj zajęć: edukacja matematyczna i plastyczno-techniczna.

Temat dnia: Świat zwierząt w Polsce. Rozwijanie kompetencji matematycznych poprzez wprowadzenie znaku „–”; rozwijanie umiejętności matematycznych poprzez posługiwanie się modelami monet i banknotów.

1. „Parki narodowe” – rozmowa kierowana przy mapie Polski.

R. rozmawia z dzieckiem na temat polskich parków narodowych i zwierząt znajdujących się pod ochroną. Pyta o skojarzenia dziecka ze słowem „park”:

Czym jest park narodowy?
Jaki park mamy najbliżej?
Czy byliście w jakimś polskim parku narodowym?
Po co tworzy się parki narodowe?
Jakie zwierzęta w Polsce są pod ochroną i dlaczego?
Jak zachowywać się w parkach narodowych (czego nie wolno robić)?

Więcej informacji na temat parków, link:
http://www.msw-pttk.org.pl/dokumenty/parki_narodowe.htm

2. „Bilety do zoo” – zabawa matematyczna.
R. przygotowuje monety i banknoty, można użyć pliku: monety i banknoty.doc.
Dziecko przypomina sobie wygląd i nominały poszczególnych monet i banknotów i układa je odpowiednio ilustrując opowiadanie:
Adam chce kupić bilet do zoo dla siebie i dla taty. Bilet dla dorosłego kosztuje 6 zł, dla dziecka 4 zł. Jakimi monetami możesz zapłacić za swój bilet? Wybierz odpowiednie monety i ułóż je. Czy istnieje tylko jeden sposób zapłaty? Dziecko dodaje odpowiednie wartości.. R. proponuje inne zagadki:
Adam zaprosił do zoo Adę. Ile zapłacą za bilety? Ada idzie do zoo z mamą. Ile zapłacą za bilety?

monety-i-banknoty.docx

3. „Zwierzęta” – zabawa matematyczna.
R. zaprasza dzieci do wysłuchania opowiadania i zilustrowania go za pomocą np. klocków

„Na jednym podwórku spotkały się cztery ptaki, połóż przed sobą 4 klocki. Nagle z domu wyszła gospodyni i to wystraszyła 2 ptaki, które odleciały. Zabierz 2 klocki. Ile ptaków zostało?”.
Po zakończeniu opowieści R. prosi dziecko, aby pokazało cyfry, które ilustrują liczbę ptaków na początku i na końcu historii. Pomiędzy nimi R. kładzie znak odejmowania. Czy pamiętasz, jak zapisywałaś/-eś znak pokazujący wynik liczenia? Połóż znak równości w odpowiednim miejscu.
Ile ptaków zostało? Połóż cyfrę i ułóż wynik.

Plik do pobrania, wycięcia i wykorzystania: Dzialania_(1).docx

4. „Jak wygląda znak odejmowania? – zabawa ruchowa.
R. prezentuje dziecku sposób pisania znaku odejmowania. Następnie prosi, aby spróbowało go pokazać za pomocą różnych części ciała. Dziecko podaje swoje pomysły, a na koniec dzieci kreślą znak odejmowania w powietrzu i na podłodze. Znak odejmowania można również ułożyć z zakrętek, kartek, zabawek itp.

5. Uzupełnij karty pracy:

34 a – przeliczanie zwierząt, zapisywanie odejmowania;
36 b - pisanie wyrazów po śladzie, odczytywanie prostych wyrazów, nazywanie zwierząt i łączenie ich z odpowiednim wyrazem.

6. „Jakie to zwierzęta?” – praca plastyczna z wykorzystaniem Wyprawki nr 52 (teczka). Wycinanie ilustracji po śladzie, układanie i naklejanie na kartkę. Wspólna rozmowa z rodzicem na temat ilustracji – zwierząt żyjących w polskich lasach.

16.06.2020 (wtorek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, edukacja plastyczna.

Temat dnia: Z wizytą w zoo. Poszerzanie wiedzy dzieci na temat zwierząt żyjących w zoo. Rozbudowywanie słownika.

1. „Porządkujemy zoo”– zabawa językowa.
R. podaje nazwę wybranego zwierzęcia zamieszkującego zoo: małpa, zebra, wilk, lis, antylopa, hipopotam, papuga i inne, których nazwy są zgodne fonetycznie z zapisem. Dziecko dzieli nazwę na sylaby, wyodrębnia pierwszą i ostatnią głoskę.

2. „Mapa świata” – rozmowa kierowana przy mapie świata.

„Mapa świata” – rozmowa kierowana. Rodzic prezentuje dziecku mapę świata, wskazuje kontynenty i podaje ich nazwy. Prezentuje fotografie zwierząt zamieszkujących różne kontynenty. Wspólnie z dzieckiem odszukuje na mapie Afrykę. Prezentuje fotografie zwierząt afrykańskich. Zwraca uwagę na ich wygląd, sposób poruszania się, budowę. Pyta dziecko, co wie na temat zwierząt przedstawionych na fotografiach. Następnie opowiada mu o najbardziej niebezpiecznych zwierzętach, które nazwano „Wielką Piątką Afryki” (Big Five): lwa, słonia afrykańskiego, nosorożca czarnego, lamparta, bawoła afrykańskiego.

Zwraca uwagę na przystosowanie się zwierząt do środowiska, w którym żyją.

Lew – łapy zakończone ostrymi pazurami, silne szczęki doskonałe do powalania i zabijania nawet bardzo dużych zwierząt, groźnie wyglądająca grzywa, która zwiększa przewagę samca broniącego terytorium stada, stanowi naturalną ochronę głowy i szyi podczas walki.
Słoń afrykański– duże uszy wykorzystywane do chłodzenia, długa trąba zakończona dwoma palczastymi wyrostkami służąca do oddychania, wąchania, picia, kąpieli, zbierania pożywienia i zrywania gałęzi z wyższych partii drzew, ciosy służące do obrony, miękka i delikatna spodnia strona stóp, dzięki czemu słoń może poruszać się bezszelestnie. Po kąpieli słonie obsypują wilgotną skórę piaskiem, a powstała w ten sposób warstwa kurzu i błota pomaga im chronić się przed słońcem i owadami.
Nosorożec czarny – żywi się zróżnicowanym pokarmem roślinnym, ma szerokie i płaskie zęby trzonowe służące mu do rozcierania liści. Róg wykorzystuje do obrony. Gruba skóra stanowi ochronny pancerz a tarzanie się w błocie pomaga utrzymać niską temperaturę ciała i chroni przed pasożytami. Nosorożec biega bardzo szybko.
Lampart – dzięki ubarwieniu jest prawie niewidoczny wśród traw lub liści drzew. Ma szerokie łapy z ostrymi pazurami. Cechują go niebywała zwinność i siła – lamparty potrafią się wspinać, wciągnąć na drzewa ofiary trzy razy cięższe od siebie. Lampart potrafi świetnie pływać i wykonywać siedmiometrowe skoki.
Bawół afrykański – jest roślinożercą o ogromnej wadze (zwykle od 500 do 900 kg). Osadzone na dużej głowie potężne, ostre rogi służą do obrony i ataku. Bawoły mają silne kończyny, które są zakończone dwoma palcami pokrytymi racicami).

Rodzic zadaje pytanie: Dlaczego zwierzęta z Wielkiej Piątki Afryki uważa się za najniebezpieczniejsze zwierzęta świata? Dziecko zgłasza swoje pomysły i wymienia poglądy. (Te zwierzęta są znane z waleczności, zwłaszcza, gdy bronią młodych lub zostaną zranione).

3. „Zoo” – masaż do fragmentu wiersza Bolesława Kołodziejskiego.
Dziecko leży na brzuchu, a R. wykonuje masaż jego pleców. Potem następuje zmiana ról.

„Zoo” Bolesław Kołodziejski

Tu w zoo zawsze jest wesoło, (masujemy plecy otwartymi dłońmi)
tutaj małpki skaczą wkoło, (wykonujemy ruchy naśladujące skoki po okręgu)
tutaj ciężko chodzą słonie, (naciskamy płaskimi dłońmi)
biegną zebry niczym konie, (lekko stukamy pięściami)
żółwie wolno ścieżką człapią, (powoli, lekko przykładamy płaskie dłonie)
w wodzie złote rybki chlapią. (…) (muskamy raz jedną, raz drugą ręką)

4. Uzupełnij karty pracy:

35a - czytanie wyrażeń, dopasowywanie ich do ilustracji zwierząt.
35b - podawanie nazw zwierząt, podpisywanie ilustracji po śladzie, ćwiczenia artykulacyjne.

5. „Plan zoo” – zabawa plastyczna.
Dziecko rysuje na szarym papierze wybiegi dla zwierząt, basen hipopotama, ptaszarnie, małpiarnie itd. Wkleja sylwety zwierząt lub wykonuje rysunki. W trakcie zabawy może słuchać piosenki idziemy do Zoo.

https://www.youtube.com/watch?v=rXz-hKkUvoM&feature=emb_logo

Powodzenia! J

Witajcie po dłuższej przerwie. Mam nadzieję, że odpoczęliście i jesteście gotowi na nowy tydzień, w którym będziemy mówić o zwierzętach małych i dużych. Dziękuję bardzo za nadesłane filmiki, miło Was widzieć.

15.06.2020 (poniedziałek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Zwierzęta z całego świata. Poszerzanie wiedzy dzieci na temat zwierząt żyjących na świecie oraz miejsc ich występowania.

1. Zwierzęta małe i duże – wysłuchanie opowiadania i rozmowa na temat jego treści.
R. zaprasza dziecko do wysłuchania opowiadania o zwierzętach. Prosi o uważne słuchanie i zapamiętanie, czym różni się pszczoła od osy, jakie zwierzęta mają podobny kolor skóry, dlaczego konie noszą takie dziwne nazwy. R. może pokazać zdjęcia tych zwierząt, by dzieciom było łatwiej skupić się na treści opowiadania.

„Zwierzęta małe i duże” Maciej Bennewicz

– Osa! – Ada zaczęła nerwowo machać rękami, żeby odgonić owada.
– To nie jest osa, tylko pszczoła – stwierdziła spokojnie babcia. – Przestań machać, to spokojnie odleci i nic ci nie zrobi. A jak machasz, to możesz ją tylko zdenerwować. Pomyśli, że chcesz jej zrobić krzywdę.
– Skąd wiesz, babciu, że to pszczoła? – spytała Ada.
– Mój tata był pszczelarzem, a teraz mój brat, Stanisław, również zajmuje się pszczelarstwem. Całe dzieciństwo mieszkaliśmy z pszczołami. Osy są dłuższe i jaśniejsze od pszczół. A pszczółki są krępe, grubiutkie i ciemne. Mają też więcej brązowych włosków. Pewnie szukała tutaj pyłku kwiatów. Pszczoły rzadko kogoś żądlą bez powodu, to bardzo pożyteczne owady.
– Wiem, babciu, robią miód – stwierdziła Ada.
– Tak, aniołku. – Babcia czasem w ten miły sposób zwracała się do Ady. – Pszczoły wytwarzają miód z pyłku kwiatów. Muszą się dużo napracować, żeby zebrać zapasy. Jeden słoiczek miodu to praca setek pszczół.
– Babciu, a skąd pszczoły wiedzą, dokąd mają lecieć po ten pyłek, z którego robią miód – spytał Adam. – Przecież nie potrafią mówić. Nie mogą spytać o drogę, nie mają też map ani nawigacji.
– Pszczoły wylatują z ula na zwiad. Jeśli któraś z nich znajdzie pole pełne smakowitego pyłku kwiatowego, na przykład kwitnącego rzepaku, lub aleję lip, wówczas zbiera pyłek i wraca do ula. Na miejscu informuje pozostałe pszczoły w ich specjalnym, tajemniczym języku.
– W tajemniczym języku? – zdziwił się Adam.
– Tak – przytaknęła babcia. – Pszczółka tańczy i w ten sposób pokazuje innym pszczołom, którędy lecieć na pole obfite w pyłek, jak jest daleko i jakie znaki po drodze wskażą właściwy kierunek.
– Tańczy? – powtórzyła Ada.
– Tak jest, macha skrzydełkami, wykonuje specjalne kroki i to jest tajemnicza mowa pszczół. Inne się przyglądają, a potem, żeby zapamiętać trasę, naśladują ruchy mądrej przewodniczki. I już kilka chwil później pole jest pełne pszczół, które zbierają pyłek. Pszczoły przenoszą pyłek z kwiatu na kwiat, dzięki czemu zapylają kwiaty, a te mogą potem zmieni się w owoce.
– A przy okazji z pyłku powstaje miód – dodała Ada.
– Znakomicie – pochwaliła ją babcia.
– Pszczoła jest prawie takiego samego koloru jak żyrafa – stwierdził Adam, który przeglądał właśnie książkę o zwierzętach. – Czy żyrafy też zapylają kwiaty? – Chłopiec wskazał fotografię, na której długi język żyrafy dotykał liści na wysokim drzewie.
– Nie, syneczku – odpowiedziała babcia, która była biologiem, dlatego znała się na zwierzętach jak nikt w rodzinie. – Żyrafy jedzą liście. Muszą szybko obgryźć jedno drzewo akacji, gdyż ta roślina potrafi ostrzegać inne w pobliżu przed intruzami.
– Babciu, w jaki sposób akacje ostrzegają się nawzajem? – spytała Ada.
– Po kilku minutach obgryzania sok w liściach robi się gorzki i przestaje żyrafom smakować. Dzięki temu akacja traci tylko trochę liści. Gdyby nie ten ochronny zabieg, mogłaby stracić ich zbyt wiele i nie przeżyć. Jednak dzięki mechanizmowi obronnemu chroni siebie i inne drzewa w pobliżu, które na sygnał także gorzknieją.
– Bardzo mądre te akacje – stwierdziła Ada.
– Ciekawe, czy na świecie są jeszcze inne zwierzęta w podobnym kolorze jak pszczoły i żyrafy – zamyślił się Adam.
– Nie mówi się „w kolorze” tylko w podobnym umaszczeniu, prawda, babciu? – Ada zrobiła mądrą minę.
Adam wzruszył ramionami i ostentacyjnie odwrócił się, zakrywając książkę.
– Można mówić, jak się chce – żachnął się.
– Zamiast się kłócić i robić sobie przykrość, poszukajcie zwierząt podobnych do pszczół, czy¬li żółto-pomarańczowo-brązowych – zarządziła babcia.
Pogłaskała Adama po głowie i poprosiła o przyniesienie kilku książek. Po chwili na stole pojawiły się zdjęcia i rysunki tygrysa, szerszenia, kota domowego, psa, kameleona i konia.
– Co do słowa „umaszczenie” to prawda, tak się mówi – stwierdziła babcia. – Kolor zwierzęcia to inaczej jego umaszczenie. Hodowcy koni nazywają w bardzo ciekawy sposób różne kolory, czyli umaszczenia tych zwierząt. Na przykład koń, który wydał się wam podobny do pszczoły, nosi nazwę srokacz albo inaczej koń maści srokatej.
Adam wstał i po chwili przyniósł kolejną książkę, tym razem z fotografiami koni.
– Naucz nas, babciu, maści koni – zaproponował i wskazał palcem jasnobrązowego konia z ciemnobrązową grzywą.
– To koń gniady – odpowiedziała babcia, poprawiając okulary.
Adam przerzucił kilka kartek i w końcu jego palec trafił na szarobiałego konia w czarnobrązowe ciapki.
– Wygląda jak lody straciatella – ucieszyła się Ada. – Uwielbiam ten smak.
– To jest maść taranta albo tarantowata – stwierdziła babcia.
Adam wskazał czarnego konia.
– To koń kary – odpowiedział babcia. – Ten ma granatowy połysk, więc mówi się o nim koń kruczy, bo ma umaszczenie podobne do tego ptaka. U koni mówimy o umaszczeniu, u ptaków – o upierzeniu.
– A kruki, babciu, co to za ptaki? – spytała Ada.
– Kruki żyją bardzo długo. Najstarszy żył ponoć w Londynie na zamku Tower. Miał 44 lata. Kruki łączą się w pary na całe życie. Potrafią bronić swego terytorium i są wszystkożerne, czyli jedzą, co im do dzioba wpadnie. – Babcia zaśmiała się i wyciągnęła z szafki herbatniki.
– Super, znamy już cztery umaszczenia koni! – Adam aż klasnął w ręce z radości. – Srokacz, gniady, taranta i kary.
– Oraz zwyczaje pszczół, żyraf i kruków – uzupełniła Ada.
– Proponuję małe powtórzenie. Wydrukujemy czarno-białe rysunki koni, a wy pokoloruje¬cie je zgodnie z poznanym umaszczeniem.
– Super! – ucieszyły się dzieciaki.
– Babciu, a można narysować srebrnego konia – spytała Ada. – Takiego jak jednorożec?
– Oczywiście, że tak, koń o srebrnym umaszczeniu to maść siwa lub biała, a lekko kremowa to jeleniowata.

Po przeczytaniu opowiadania R. zadaje dziecku pytania:

O jakich zwierzętach opowiadała babcia?
Czy zapamiętałeś/-aś, czym różni się pszczoła od osy?
Skąd pszczoły wiedzą, gdzie mają lecieć po pyłek kwiatowy?
Jak myślicie, czy takie naśladowanie ruchów pszczoły jest proste?
Jakie inne zwierzęta mają „kolor” podobny do pszczół?
Czy wiesz dlaczego zwierzęta mają paski? (Paski służą za kamuflaż i zapewniają ochronę przed drapieżnikami. Pomagają też regulować temperaturę ciała –czarne paski pochłaniają ciepło, a jasne je oddają).

2. „Jakie słyszysz zwierzę?” – zabawa dźwiękowa.
R. odtwarza nagranie odgłosów wydawanych przez różne zwierzęta tak aby dziecko nie widziało ekranu. Zadaniem dziecka jest odgadnięcie, jakie zwierzę właśnie słyszało.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=4&v=hNSYN4ZHMOU&feature=emb_logo

3. „Jakie to zwierzę?” – zabawa dydaktyczna.
Dzieci kończą porównania podawane przez R. odpowiednią nazwą zwierzęcia, np.:

Mądry jak… (sowa)
Łagodny jak… (baranek)
Przebiegły jak… (lis)
W wodzie czuję się jak… (ryba)
Pracowity jak… (mrówka)
Powolny jak… (żółw)
Dumny jak… (paw)
Łazi po płotach jak… (kot)

4. Uzupełnij karty pracy:

34b – wykluczanie ze zbioru, odszukiwanie zwierzęcia, które nie pasuje do pozostałych. Rysowanie zwierzęcia zgodnie z instrukcją;
36a – nazywanie zwierząt, dzielenie nazw na głoski, zapisywanie pierwszej i ostatniej litery.

5. Ćwiczenia gimnastyczne razem z Olą i Blu

https://www.youtube.com/watch?v=oGJg1RSOof4&feature=emb_logo

https://www.youtube.com/watch?v=BEu1WLjOokY&feature=emb_logo

!!! Drodzy rodzice proszę, aby nagrywać dzieci z bliska i muszą mówić głośno.

12.06.2020 (piątek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia

Temat dnia: Jak dbać o słuch? Kształtowanie poczucia odpowiedzialności za własne samopoczucie i zdrowie; zapoznanie dzieci z trudnościami wynikającymi z uszkodzenia słuchu.

1. „Hałasowanie” – słuchanie opowiadania G.Kasdepke i rozmowa na temat jego treści. R. przygotowuje dziecko do słuchania utworu: Nadstaw, proszę, uszu (gest dotykania uszu) i uspokój usta (gest dotykania ust). Podczas słuchania opowiadania o przygodach bliźniaków Kuby i Buby postaraj się zapamiętać, dokąd poszli tym razem i co się wydarzyło.

„Hałasowanie” – Grzegorz Kasdepke
Kuba i Buba musieli przyznać, że pan Waldemar, przyjaciel babci Joasi, to rzeczywiście bardzo kulturalny pan. Do tego stopnia, że czasami wręcz wstydził się chodzić z naszymi sympatycznymi bliźniakami po mieście – i to tylko dlatego, że, dajmy na to, naszła je ochota pobić się lub powyzywać. Ale któregoś razu to pan Waldemar narobił Kubie i Bubie wstydu – i to w muzeum!
– Jak tam w szkole?! – ryknął, gdy już się spotkali przed kasą muzeum.
Kuba i Buba aż podskoczyli z wrażenia. Babcia Joasia przygryzła wargi i dyskretnie rozejrzała się dookoła. Pani bileterka, ogłuszona doniosłym głosem pana Waldemara, przetykała sobie właśnie ucho.
– Nadal macie najwięcej uwag w całej klasie?!… – ryczał pan Waldemar. – Nie martwcie się, za moich czasów kazano klęczeć na grochu!… Może dlatego mam teraz takie powykręcane kolana!…
Pani bileterka pospiesznie skręcała kulki z papieru – najwyraźniej zamierzała wepchnąć je sobie w uszy.
– Dlaczego pan Waldemar tak hałasuje? – szepnął Kuba, zerkając ze zdziwieniem na babcię Joasię. – Zawsze był taki kulturalny…
– Chyba wyczerpały się baterie w jego aparacie słuchowym – westchnęła zarumieniona babcia.
– To pan Waldemar jest kulturalny na baterie?! – osłupiała Buba.
Ale babcia nie zdążyła nic odpowiedzieć, bo pan Waldemar podszedł właśnie do kasy – no i trzeba było zająć się zemdloną bileterką.

R. prowadzi rozmowę z dzieckiem:
Czy zapamiętaliście, dokąd wybrali się Kuba i Buba?
Kto im towarzyszył?
Dlaczego pan Waldemar tak głośno mówił?
Czy to jest kulturalne zachowane, gdy mówimy bardzo głośno w publicznych miejscach? Dlaczego?

Jeśli dziecko ma trudność z odpowiedzią na któreś pytanie, R. może przeczytać raz jeszcze odpowiedni fragment tekstu.

2. „Jak należy dbać o słuch?” – słuch jest jednym z najważniejszych zmysłów, on sprawia, że słyszymy dźwięki z otoczenia. R. rozmawia z dzieckiem w jaki sposób możemy dbać o słuch? Rodzic może pomóc zadając pytania:
Czy można wkładać do ucha zabawki, kredki itp.?
Czy można słuchać głośno muzyki?
Czy można krzyczeć koledze do ucha?
Czy trzeba myć uszy?
Czy zimą trzeba nosić czapkę?

3. „Muzyczne powitania” – R. włącza dowolną muzykę, do której dziecko swobodnie tańczy. Co pewien czas R. zatrzymuje nagranie i wydaje polecenie przywitaj się jak… i wymyśla postać z bajki, filmu w którą ma się wcielić dziecko.

4. Uzupełnij karty pracy:

19 a - pisanie po śladzie, zapisywanie dodawania;
19 b - rysowanie odpowiednich symboli pod obrazkami przedstawiającymi sytuacje związane z hasłem;
20 b - kącik grafomotoryczny, kolorowanie pól z właściwym układem nut.

5. Dla chętnych: Było Sobie… Zycie – Epizod 12 – Ucho (Wyciąg)

https://www.youtube.com/watch?time_continue=34&v=LFr4Scm7DII&feature=emb_logo

Zapoznanie z budową narządu słuchu – ucha.
R. mówi: Narządem słuchu są uszy, to dzięki nim słyszymy. Dotknijcie delikatnie swoich uszu. To czego dotykacie, to małżowina uszna, część ucha zewnętrznego, bo ucho to nie tylko to, czego dotykacie, duża część aparatu słuchowego znajduje się w środku głowy – to ucho wewnętrzne. Jeszcze raz dotknijcie małżowiny usznej, to ona zbiera wszystkie dźwięki z otoczenia, które przedostają się do otworu w uchu – czyli wewnętrznego przewodu słuchowego.

6. Proszę o ćwiczenie piosenek i naukę wierszyków na pamięć. Nie chcę robić kłopotu ale fajnie byłoby gdyby dzieci na nagranym filmiku były ubrane na galowo. Filmik przesyłamy do wtorku 16.06.2020r.

10.06.2020 (środa)

Rodzaj zajęć: edukacja matematyczna i muzyczna.

Temat dnia: Muzyka wokół nas. Rozwijanie zainteresowań dźwiękami wydawanymi przez przedmioty inne niż typowe instrumenty; kształtowanie wrażliwości muzycznej i wyobraźni.

1. „Jaki to instrument?” – R. zaprasza dzieci do zabawy słuchowej: Przygotuj, proszę, swoje uszy do słuchania. Za chwilę włączę nagranie dźwięków kilku instrumentów. Twoim zadaniem jest odgadnąć, jaki instrument słyszycie. R. włącza filmik z nagraniami dźwięków instrumentów, dziecko słucha, ale nie ogląda film.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=MadTiSUv4Jo&feature=emb_logo

Jeśli dziecko będzie miało trudność ze znalezieniem odpowiedzi, R. może je naprowadzać poprzez opisywanie wyglądu instrumentów lub podając pierwszą głoskę nazwy.

2. „Czy rozpoznasz instrumenty?” – R. wyjaśnia dziecku reguły zabawy: Odwróć się i nie patrz na monitor, za chwilę usłyszysz pewien utwór w języku angielskim. Słowa nie są istotne, nie powinny cię rozpraszać, więc nie musisz się na nich skupiać. Postaraj się, słuchając, spróbować wyróżnić i zapamiętać, jakie instrumenty wykorzystano w utworze. Dźwięku niektórych z nich słuchaliśmy przed chwilą. Po wysłuchaniu utworu porozmawiamy o tym, jakie instrumenty zapamiętaliście. Dziecko w ciszy słucha piosenki w wykonaniu zespołu: Audiofeels – Nothing Else Matters.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=LpRGOJrIkpQ&feature=emb_logo

Po wysłuchaniu utworu R. prosi dziecko, aby opowiedział, które instrumenty udało mu się zidentyfikować (gitara, perkusja, instrumenty smyczkowe).
R. podsumowuje zabawę: Mam dla Ciebie pewną wiadomość. Świetnie poradziłeś sobie z wysłuchaniem i podaniem nazw instrumentów występujących w tej piosence. Ale czy wiesz, że tak naprawdę w tej piosence nikt nie grał na żadnym instrumencie? Wszystkie dźwięki zostały wyśpiewane przez osoby z zespołu. Brzmiały jak prawdziwe instrumenty, prawda? Czy ty też tak potrafisz? Spróbuj naśladować dźwięk gitary, perkusji itp.

3. „Orkiestra kuchenna” – Rodzic przygotowuje drewniane łyżki, pokrywki od garnków, garnki i metalowe kubki. Dziecko demonstruje, w jaki sposób można grać na tych improwizowanych instrumentach. Następnie R. wystukuje np. na bębenku prosty rytm. Dziecko powtarza go na wybranym instrumencie. Rodzic może sterować zabawą jako dyrygent. Jeśli podniesie ręce – dziecko gra głośno, jeśli je opuści – gra cicho, delikatnie. Potem następuje zamiana ról i dyrygentem zostaje dziecko.

4. Uzupełnij karty pracy:

18a – łączenie liniami ilustracji z napisem wyrażającym dźwięk;
18b – odtwarzanie rytmów narysowanych w zadaniu;

20a – kącik grafomotoryczny, samodzielne pisanie liter h, H, pisanie zdania po śladzie.

5. „Memory obrazkowo-naśladowcze” – dzieci wypychają kartę z wyprawki nr 50. Rodzice wraz z dziećmi rozgrywają grę według zasad memory. Parę stanowi obrazek ilustrujący przedmiot i obrazek z napisem określającym dźwięk wydobywany z tego przedmiotu.

BRAWO !!! ZASŁUŻYLIŚCIE NA ZABAWĘ J

9.06.2020 (wtorek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia plastyczne.

Temat dnia: Muzyka wokół nas. Kształtowanie wrażliwości muzycznej i wyobraźni.

1.Wysłuchanie opowiadania Agnieszki Frączek – „Koncert”.

W środę z samego rana do przedszkola przyjechali muzycy. I przywieźli ze sobą przeróżne instrumenty – jedne wielkie, inne malutkie, a wszystkie błyszczące i rozśpiewane. Dzieci przyglądały się im z ogromnym zainteresowaniem. Pan dyrygent, do którego wszyscy zwracali się „maestro”, opowiadał po kolei o każdym z instrumentów, a muzycy wydobywali z nich czarodziejskie dźwięki. Mnóstwo przy tym było niespodzianek! Najpierw się okazało, że ta trąba, pozwijana jak ślimak w muszelce, to wcale nie trąba, ale waltornia, a ta druga, długa jak wąż, to… to puzon! –

– Niemożliwe – nie chciał wierzyć Staś. – Jak to puzon? Przecież puzon powinien być długi i pyzaty, a ten jest długi i chudy!

Po trąbach nie–trąbach przyszła kolei na klarnet, skrzypce (które wcale nie skrzypią). A wreszcie na basetlę, która w ogóle nie jest podobna do basseta. I bałałajkę, która niestety nie ma nic wspólnego z bajką…

Ale nie szkodzi – to spotkanie i tak było ciekawsze od najciekawszej bajki. A po południu dzieci postanowiły dać własny koncert.

Po wysłuchaniu opowiadania dziecko odpowiada na pytania:

Jak nazywała się osoba, która dowodziła całym koncertem?

Jakie instrumenty były wymienione w opowiadaniu?

Jaki instrument przypominał chłopcu węża?

Czy Tobie jakieś instrumenty coś przypominają?

Co postanowiły dzieci na koniec opowiadania?

R. powinien wyjaśnić dziecku niezrozumiałe słowa – ponownie czytać opowiadanie, a dziecko sygnalizuje, gdy nie rozumie znaczenia danego słowa, R. wyjaśnia na bieżąco pojęcia. Ważne, by było to nie w trakcie pierwszego czytania, gdyż dziecko nie skupi uwagi na fabule i ogólnym zrozumieniu sensu.

2. „Przekazujemy sylaby” – rodzic zaczyna zabawę mówiąc pierwszą sylabę w wybranym słowie, zadaniem dziecka jest dokończyć wyraz. Najpierw proszę zacząć od słów dwusylabowych zaczynających się głoską h, np. har-fa, ha-mak, has-ło, następnie wielosylabowe, np. har-mo-nia, har-mi-der, Ho-ra-cy.

3. „Kraina muzyki” – oglądanie ilustracji w Księdze zabaw na stronie 70-71, tworzenie zbiorów według in strukcji, czytanie prostych wyrazów związanych z instrumentami.

4. Uzupełnij karty pracy:

17a – rysowanie linii po śladzie, łączenie odpowiednich rysunków z podpisami.
17b – wyklaskiwanie sylab według wzoru, łączenie sylab w wyrazy, pisanie nazw instrumentów po śladzie.

5. „Gramy na woreczkach – nasza orkiestra” – zabawy muzyczne z wykorzystaniem dowolnych przedmiotów znajdujących się w domu.

Dziecko wspólnie z opiekunem/rodzeństwem wybiera przedmiot w domu i próbują na nim zagrać. Opiekun nie wskazuje, kiedy mają zacząć i skończyć, pozwala im na pełną improwizację. Gdy skończy się koncert, opiekun zadaje pytania: Jak wam się podobała wasza muzyka? Czy słyszeliście swoją muzykę nawzajem? Co można zrobić, żeby koncert naszej orkiestry był lepszy? Kto może pomóc orkiestrze? Po co są dyrygent i zasady.

6. „Malowanie muzyki” – R. przygotowuje kartkę formatu A3 lub A4, farby, pędzel i kubek na wodę. Włącza utwór „Walc kwiatów” – Piotr Czajkowskiego i prosi dziecko o zastanowienie się, nad tym, co kojarzy mu się z tą muzyką. Dziecko słucha utworu i maluje muzykę oraz rzeczy, które przychodzą mu do głowy w momencie słuchania utworu.

https://www.youtube.com/watch?v=ClB8n3PT7UA&feature=emb_logo

Dzień dobry Jeżyki! W tym tygodniu będziemy rozmawiać o muzyce.

8.06.2020 (poniedziałek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Instrumenty muzyczne. Kształtowanie wrażliwości muzycznej poprzez eksperymentowanie z rytmem i dźwiękami.

1. „Najlepszy instrument” – R. zaprasza dziecko do wysłuchania wiersza W. Próchniewicza.

„Najlepszy instrument” – Wojciech Próchniewicz

Jest taki instrument na świecie,

Dostępny nawet dla dzieci.

Wygrywa wszystkie melodie

Najładniej, najłagodniej.

Gdy nutki wpadną do ucha,

On ucha bardzo się słucha.

Bo najgrzeczniejszy jest przecież,

Słucha się w zimie i w lecie,

W upał i gdy deszcz leje,

On wtedy nawet się śmieje!

Chodzi wraz z tobą wszędzie

już tak zawsze będzie.

Nawet za złota trzos

Nie zniknie — bo to TWÓJ GŁOS.

Więc gdy jest ci nudno, nie ziewaj.

Pamiętaj o nim — zaśpiewaj!

On się natychmiast odezwie

I zagra czysto i pewnie.

Opowie ci zaraz radośnie

Na przykład o słonku lub wiośnie.

Bo lubi i dobrze zna cię,

Twój wierny, dźwięczny przyjaciel.

Po wysłuchaniu wiersza R. prowadzi rozmowę z dziećmi:

– Co autor wiersza nazywa najlepszym instrumentem?

– Czy każdy z nas ma taki instrument?

– W jakich sytuacjach, według autora, możemy go używać?

– Czym się różni od tradycyjnych instrumentów?

– W czym jest podobny?

Jeśli dziecko ma trudność z odpowiedzią na któreś pytania, R. może przeczytać odpowiedni fragment wiersza jeszcze raz.

2. „Tajemniczy koncert” – zagadki o instrumentach.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=118&v=5lrMLE0KFtQ&feature=emb_logo

-Jest to zespół niemały, mogą w nim być skrzypce, a nawet organy. Gdy wszyscy razem zaczynają grać, to aż publiczność chce z foteli wstać.
/orkiestra /

-Zna go każde w przedszkolu dziecko, zawsze stoi przed swoją orkiestrą i porusza drewnianą pałeczką.
/dyrygent/

-Dyrygenta wszyscy się słuchają, tylko na nią patrzeć mają. Dzięki tej drewnianej pałeczce wszystko uda się w każdej pioseneczce.
/batuta/

Może być dęty, może być i strunowy, ważne, aby był do gry gotowy. Piękne dźwięki nam wygrywa, z nim piękna muzyka jest możliwa.
/instrument muzyczny/

3.„Jak je podzielić?” – R. zbiera z dzieckiem instrumenty jakie macie w domu lub można wykorzystać do tego zadania zdjęcie z postu. Zaprasza dziecko do zabawy: Czy znasz nazwy tych instrumentów? Proszę, spróbujcie podzielić ich nazwy na głoski. Wybierzcie takie instrumenty, które są do siebie podobne. Co je łączy? Czym się różnią? Dlaczego tak wybraliście? Rodzicu poproś aby dziecko w różny, wybrany przez siebie sposób klasyfikowało instrumenty. Nie ma jednej odpowiedzi – jeśli dziecko potrafi uzasadnić stworzenie zbioru, odpowiedź jest poprawna. Jeśli dziecko ma trudność z odpowiedzią, Rodzic może dawać wskazówki.

4. Uzupełnij karty pracy (przypomnij pisanie litery H, h):

16 a – identyfikowanie i zakreślanie liter H, h, rysowanie pętli wokół obrazków.
16 b - pisanie liter H, h po śladzie, czytanie zdań metodą sylabową.

4. „Spacer po h” – R. układa z lin, tasiemek, nitek kształt litery h w różnych rozmiarach (3–4 litery, w oddaleniu od siebie). Prosi dziecko o zdjęcie kapci i spacer stopa za stopą po linie, zgodnie z kierunkiem pisania.

4. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych nr 34:

1. „Tańcząca piłka” – dziecko podrzuca piłkę raz wysoko, raz nisko i próbuje ją złapać.

2. „Instrumenty” – dziecko wyobraża sobie jakiś instrument i udaje, że na nim gra. Rodzic odgrywa rolę dyrygenta i zaczyna dyrygować. Muzykanci śledzą pałeczkę dyrygenta i przyśpieszają albo zwalniają ruchy rąk czy palców. Grają w milczeniu i bez uśmiechu. Dyrygent próbuje rozśmieszyć dziecko. Jeśli muzyk się uśmiechnie, musi przestać grać.

3. „Muzyczne powitania” – R. włącza dowolną muzykę, do której dziecko swobodnie tańczy. Co pewien czas R. zatrzymuje nagranie i wydaje polecenie wykonania krótkich działań w ruchu, np.: klaśnij nad głową 10 razy, podskocz 12 razy, zrób 10 przysiadów, stań na lewej noce.

4. „Perkusja” – dziecko siedzi w siadzie skrzyżnym, plecy proste, ręce na kolanach. R. włącza szybką, rytmiczną muzykę. Dziecko wystukuje rytm: klaszcze, uderza w kolana, uderza dłońmi o podłogę itp. Wykonuje te czynności po dwa razy, potem po cztery itd.

A teraz czas na zabawę na podwórku, korzystajcie z pięknej pogody J

Drodzy rodzice bardzo proszę o naukę swoich dzieci podanych piosenek „Pożegnamy przedszkole” i „Przedszkola czas już minął”

POŻEGNAMY PRZEDSZKOLE

https://www.youtube.com/watch?v=lRMUV5_36ZE

1. Cały świat się do nas śmieje.

W złotym słońcu - złoty świat!

Jutro szkoła nas powita

no i nasze siedem lat.

Ref: Pożegnamy przedszkole,

pokłonimy się szkole,

nową drogą pójdziemy odważnie.

Rozkołyszą się drzewa,

ptak radośnie zaśpiewa

i będziemy wyglądać poważniej.

2. Elementarz nam poradzi

Jak się pisze: Ala, As.

Plastelina jeszcze nie wie

co ulepi każde z nas.

Ref: Pożegnamy przedszkole,

pokłonimy się szkole,

nową drogą pójdziemy odważnie.

Rozkołyszą się drzewa,

ptak radośnie zaśpiewa

i będziemy wyglądać poważniej.

3. Nim z kosmosu zobaczymy

Starej ziemi barwny świat

Odkryjemy jak Kopernik

Wielką magię zwykłych gwiazd

PRZEDSZKOLA CZAS JUŻ MINĄŁ

https://www.youtube.com/watch?v=8JYyc0eSl_c

1. Przedszkola czas już minął i jest nam jakoś smutno,

a nasza pani w kącie łka, bo rozstać nam się trudno

Patrzymy na nią z żalem tak, a w oczach pełno łez

Jesteśmy znowu w sali, gdzie wspomnień tyle jest

Ref; W jednym uścisku złączmy dłonie, niech wszystkie panie przyjdą też

I tak się wspólnie pożegnamy, przedszkola nadszedł kres.

2. W serduszkach naszych pamięć tkwi o dniach spędzonych tutaj

Tak dobrze razem było nam w przedszkolnych ciepłych murach

W przedszkolu to ostatni dzień, rozstania nadszedł czas

i powolutku, cicho, już opuszczamy was

Ref; W jednym uścisku złączmy dłonie, niech wszystkie panie przyjdą też

I tak się wspólnie pożegnamy, przedszkola nadszedł kres.

5.06.2020 (piątek)

Rodzaj zajęć: edukacja muzyczna, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Nasze zabawy. Poszerzenie zasobu słownictwa, rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej poprzez zabawy ruchowe, rozwijanie kompetencji społecznych.

1. „Taniec marzyciela” –improwizacja ruchowa z wykorzystaniem kolorowych wstążek do utworu Marzenie miłosne F. Liszta. https://www.youtube.com/watch?v=H0kCVZV6qRM

2. „Zabawy dzieci z różnych stron świata” – rozmowa z dziećmi na temat ich ulubionych zabaw oraz zabaw dzieci innych narodowości. Rodzic opowiada o zabawach, które znane są również w Polsce, ale pod innymi nazwami. Prosi dzieci, aby spróbowały odgadnąć ich nazwy. Następnie przeprowadza z dziećmi kilka zabaw pochodzących z różnych stron świata.

1. „Rzeka słów” – zabawa z Indii (Azja). Rodzic ustala zakres słów, np. zwierzęta, rośliny. Podaje pierwsze słowo, a dzieci dodają kolejne. Każde słowo musi zaczynać się głoską, którą kończyło się poprzednie, np. tygrys – smok. Kto w ciągu 10 sekund nie poda wyrazu, odpada z gry. Także w Polsce dzieci często grają w tę grę i nazywają ją „Podaj słowo”.

2. „Rybak” – zabawa z Niemiec. Przed rozegraniem pierwszej rundy należy wybrać spośród dzieci „rybaka”. „Rybak” stoi przed dzieckiem, które siedzi na krześle. Mają dłonie wystawione przed siebie – to ryby. Rybak wodzi jedną ręką wolno pod dłońmi uczestników, wygłaszając tekst: Łowiłem ryby przez noc całą, ale złowiłem ich bardzo mało. Po ostatnim wyrazie próbuje znienacka klepnąć w dłoń któreś z dzieci. Aby uniknąć złapania, musi ono błyskawicznie odsunąć rękę. Jeśli rybakowi nie uda się schwytać ryby, musi próbować ponownie. Jeśli mu się powiedzie – następuje zmiana ról.

3. „Ciepło – zimno” – zabawa z Liberii (Afryka). Jedna osoba chowa jakiś przedmiot i daje wskazówki pozostałym – w wersji polskiej słowami: „ciepło”, jeśli dana osoba zbliża się do przedmiotu, lub „zimno”, jeśli się od niego oddala; w wersji z Liberii miejsce ukrycia przedmiotu sygnalizuje się nie słowami, ale klaskaniem z różnym natężeniem, w zależności od odległości kryjówki.

4. „Ojciec Szymon każe” – zabawa z Panamy (Ameryka Środkowa). Na środku koła stoi ojciec Szymon i pokazuje wymyślone przez siebie figury, które reszta uczestników musi wykonać. Potem ojciec Szymon wybiera zmiennika. W polskich przedszkolach dzieci bawią się w tę zabawę, ale pod nazwą „Jeż”. Można zaproponować, by zabawa była prowadzona w języku angielskim, a dzieci podawały nazwy czynności do pokazywania przez grupę (Szymon każe – Simon says, jedz – eat, skacz – jump, pij – drink, tańcz – dance, czytaj – read).

3. Uzupełnij karty pracy:

33 a - pisanie wyrazów po śladzie, łączenie zdjęcia z podpisem, kolorowanie, odnalezienie w książkach i albumach informacji na temat zabaw dzieci z różnych krajów
33 b - układanie wyrazów z rozsypanki literowej, łączenie wyrazów z obrazkami.

4. Ćwiczenia gimnastyczne – wykonaj ćwiczenia według wskazówek na zdjęciu.

DZIĘKUJĘ ZA CAŁY TYDZIEŃ WSPÓLNEJ PRACY J

4.06.2020 (czwartek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, praca plastyczno – techniczna.

Temat dnia: Nasze marzenia. Rozwijanie zdolności językowych poprzez tworzenie rymów do słów; rozwijanie fantazji i wyobraźni.

1. Indianie - bajka artykulacyjna usprawniająca narządy mowy. Rodzic czyta bajkę, a zadaniem dziecka jest wykonywanie poleceń w nawiasach.

Indianie wyruszają ze swojej wioski na polowanie. Żegnają się ze swoimi dziećmi (cmokając całujemy palce prawej ręki) i żonami (cmokając całujemy palce lewej ręki). Wsiadają na swoje konie i jadą (naśladujemy językiem tętent koński, zmieniając brzmienie przez inny układ warg) przez most (usta jak do ,,u’’ i kląskanie), a potem przez prerię (usta jak do ,,i’’ i kląskanie). Konie zmęczyły się (parskanie) i dają znak, że chcą pić: ihaha, ihaha, ihaha. Indianie zatrzymują swoje konie: prrr… prrr … prrr… Konie piją (ruchy języka z dołu do góry, naśladujące picie zwierzęcia). Nagle Indianie ujrzeli zwierzynę i strzelili z łuku. Zbliżała się noc, więc musieli rozpalić ognisko. Nie mieli zapałek. Zaczęli od małej iskierki i musieli mocno dmuchać, żeby ognisko się rozpaliło (dmuchanie w złączone ręce). Upiekli na ogniu zwierzynę i zrobili sobie ucztę (mlaskanie i oblizywanie szeroko otwartych ust). Po pewnym czasie zachciało im się spać (ziewanie) i zasnęli (chrapanie). Rano Indianie zwołali rozbiegane konie : a-e-o, y-u-i (przeciągamy samogłoski). Wsiedli na nie i pojechali przez prerię (usta jak do ,,i’’, kląskanie ), a potem przez most (usta jak do ,,u’’ i kląskanie ). Wrócili do wioski i witają się ze swoimi dziećmi (cmokając całujemy palce prawej ręki ) i żonami (cmokając całujemy palce lewej ręki ).

2. Posłuchaj piosenki „Moja fantazja”. Po wysłuchaniu porozmawiajcie na temat treści zadając pytania: Jakie było szkiełko z piosenki? Co sprawiło, że można było dolecieć aż do gwiazd? Jak inaczej możemy nazwać fantazję?

Następnie można przeprowadzić z dziećmi rozmowę na temat marzeń. Zadając pytania: Co to są marzenia? Czy wy macie jakieś marzenia? Czy wszystkie marzenia się spełniają? Czy marzenia są potrzebne? - można zwrócić uwagę, że wszyscy mamy marzenia, ale nie wszystkie mogą się spełnić.

https://www.youtube.com/watch?v=wRGwusndw0I

Moja fantazja

muz. Krzysztof Marzec, sł. Ewa Chotomska

Ref.: Bo fantazja, fantazja, bo fantazja jest od tego, aby bawić się, aby bawić się, aby bawić się na całego.

To szkiełko wszystko potrafi,

na każde pytanie odpowie.

Wystarczy wziąć je do ręki

i wszystko będzie różowe.

Wystarczy wziąć je do ręki,

dosypać ziarnko fantazji

i już za chwilę można

dolecieć aż do gwiazdy.

Ref.: Bo fantazja, fantazja...

To szkiełko nigdy nie płacze,

Zawsze jest w dobrym humorze.

To szkiełko wszystko rozumie,

Każdemu chętnie pomoże.

Wystarczy wziąć je do ręki,

Ziarnko fantazji dosypać

i już za chwilę można

z panem Kleksem w świat pomykać.

Ref.: Bo fantazja, fantazja...

3. Skarby z Wyspy Marzeń - zabawa sensoryczna. Rodzicu przygotowuj proszę pudełko np. po butach można w nim wyciąć otwór lub zawiązać dzieciom oczy. Wkładamy do niego różne przedmioty. Dzieci rozpoznają przedmiot jedynie po dotyku. Podają jego nazwę, dzielą ją na sylaby i próbują wymyślić do niej rym.

4. Uzupełnij karty pracy:

32 a- podawanie nazw obrazków, odczytywanie wyrazów, łączenie ze sobą tych, które się rymują, rysowanie schematu skrzydła motyla;
32 b – rysowanie po śladzie, kolorowanie obrazka.

5. Enchoque” (czyt. enczioke) – praca plastyczna, wykonanie zabawki pochodzącej z Boliwii - leży w Ameryce Południowej, jest ponad trzy razy większa niż Polska, mieszkają tam Indianie. Można pokazać ten kraj na mapie. Oryginalne enchoque składa się z drewnianego kijka i drewnianej kuli połączonych sznurkiem. W kuli jest wydrążony otwór. Gracz trzyma kijek i stara się, podrzucając kulkę w powietrze, nadziać ją na patyk.

Enchoque zrobimy z papierowego lub plastikowego kubeczka, kawałka cienkiego sznurka i folii aluminiowej (ew. z orzechem włoskim w środku). Dzieci odcinają ok. 50–60 cm sznurka, końcówkę kładą na kawałku folii aluminiowej, a następnie zgniatają folię tak, by powstała kulka, a sznurek trzymał się w środku. Rodzic robi grubą igłą lub szpikulcem otwór w dnie kubeczka, przewleka nitkę i zawiązuje supeł.

3.06.2020 (środa)

Rodzaj zajęć: edukacja matematyczna i muzyczna.

Temat dnia: Z wizytą u moich rówieśników. Kształtowanie rozwoju poznawczego poprzez samodzielne wyszukiwanie informacji na temat różnic i podobieństw rówieśników w różnych krajach.

1. „Różnię się od ciebie…, jestem do ciebie podobny” – rozmowa kierowana. Rodzic pokazuje dziecku zdjęcia i rozpoczyna rozmowę, zachęcając je do dostrzegania podobieństw i różnic między innymi. Podsumowujemy rozmowę: Popatrzcie, każdy z nas ma nos, oczy, usta, uszy, włosy. Wszyscy mamy te same części ciała, ale przecież każdy z nas jest inny. Ludzie różnią się między sobą: jedni mają oczy niebieskie, inni zielone czy brązowe. Różnimy się między sobą nie tylko kolorem oczu czy kształtem nosa. Nosimy różne imiona. Mamy różne zdolności. Jedno dziecko umie ładnie rysować, drugie – śpiewać. Pomimo różnic każdy z nas jest tak samo ważny.

Dajemy dziecku lusterko by się przyjrzało sobie, następnie dzieci określają różnice i podobieństwa na podstawie zdjęć, np.: jestem podobny do…, różnię się od…kolorem skóry, mam inny kolor oczu…

2. Kolorowy pociąg - S. Daraszkiewicz - wysłuchanie wiersza i rozmowa na temat treści.

Kolorowy pociąg

S. Daraszkiewicz

Jedzie, jedzie pociąg dookoła świata,

w barwnych chorągiewkach, kolorowych kwiatach.

A w pociągu olbrzymia gromada,

i na każdej stacji ktoś jeszcze dosiada.

Wsiadajcie pasażerki i pasażerowie,

lecz niech każdy o sobie opowie.

Ja jestem Murzynka, mam kręcone włosy,

daję wam w podarku dwa duże kokosy,

a może nie wiecie, co to znaczy kokos?

To palmowy orzech, co rośnie wysoko

W niskim ukłonie czoło chylę,

mam dla was figi i daktyle.

Przyjeżdżam do was na wielbłądzie,

kto ma odwagę, niech wsiądzie.

Mam dwie pałeczki zamiast łyżeczki

i pałeczkami jem ryż z miseczki.

Piszą pędzelkiem, sypiam na matach,

a mój podarek – chińska herbata.

Na zielonym stepie stado wołów pasam,

łapię dzikie konie za pomocą lassa.

Lasso to jest długa, bardzo długa lina,

a moja ojczyzna zwie się Argentyna.

Francja jest złota i zielona,

Francja ma słodkie winogrona.

Rodacy moi z tego słyną,

że robią wino, dobre wino.

Jedzie, jedzie pociąg dookoła świata,

w barwnych chorągiewkach, w kolorowych kwiatach.

Kolorowy pociąg wesoła muzyka,

a więc proszę wsiadać, proszę drzwi zamykać.

Już ruszył nasz pociąg i gwiżdże, i mknie.

Jak dobrze, jak milo, że zabrał i mnie.

Śpiewamy piosenkę, bębenka nam brak,

a koła wirują: tak, tak, tak, tak, tak.

Pytania do tekstu:

Jakiej narodowości dzieci wsiadały kolejno do pociągu?
Jak nazywają się kraje, z których pochodziły?
Czy pamiętacie, w jakiej kolejności wsiadały dzieci?
Kto pierwszy wsiadł do pociągu? Kto wsiadł ostatni?
Ja myślicie, kto przyjechał na wielbłądzie?
Kto je ryż pałeczkami?
Jak się jeszcze przedstawiło chińskie dziecko?
Jak spędza dzień dziecko w Argentynie?
Z czego słynie Francja?
Co można powiedzieć o dziecku z Polski – jak wygląda, co lubi robić, co lubi jeść?
Czy wszystkie dzieci w Polsce są takie same?
Czy w rzeczywistości dzieci opisane w wierszu zawsze tak wyglądają i się zachowują?

Można zwrócić uwagę na to, że dzieci w wierszu są przedstawione w bardzo uproszczony sposób. W rzeczywistości niezależnie od regionu świata, który zamieszkują, mogą różnie wyglądać, lubić różne rzeczy. Wszystkie dzieci na świecie łączy chęć zabawy, miłość do opiekunów itp. Warto porozmawiać z dziećmi o tym, w jaki sposób należy mówić o osobach np. o innym kolorze skóry, by ich nie urazić.

3. Uzupełnij karty pracy:

31 a – odszukiwanie obrazków postaci na podstawie ich sylwet;

31 b – odnajdywanie wspólnych cech dzieci na zdjęciach, rysowanie symboli.

4. „Wszystkie dzieci nasze są” – wysłuchaj piosenki Majki Jeżowskiej. Poruszaj się w rytm muzyki.

https://www.youtube.com/watch?v=d_vuxQ-9iVQ

5. Obejrzyj film edukacyjny „Świat w pigułce”

https://www.youtube.com/watch?v=MtafvcdDOGg&fbclid=IwAR06hyvcW0AhvQ0IqqpUZeKrKCqL7PiQ8RLCuHr1v1T8gzGvL6znBjj_h1Y

2.06.2020 (wtorek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, edukacja plastyczna.

Temat dnia: Dzieci na świece. Wspomaganie rozwoju intelektualnego poprzez rozmowy i dyskusje dotyczące przestrzegania praw dzieci na całym świecie.

1. Na początku naszych zajęć zachęcam do przewitania się w różny sposób jakim witają się ludzie na świecie (witamy się z rodzicami lub rodzeństwem):

witamy się po japońsku - głęboki skłon ze złożonymi dłońmi na piersi.
witamy się jak Eskimosi – pocieranie się noskami
po europejsku – podawanie dłoni i mówienie „dzień dobry” – w różnych językach : „Guten Tag”, „Good Morning”, „Zdrastwujtie

2. Pora na zagadki:

Gdy czas na łowy to igloo buduje, uczy swego synka, jak się poluje (Eskimos)
Pałeczkami ryż zjada, legendy o smokach opowiada, ma skośne oczy i żółtą skórę, jego kraj otoczony jest Wielkim Murem (Chińczyk)
Indianie mówią o nas „Biała twarz”, zajrzyj do lusterka i już go masz! (Europejczyk)
Na sawannie urządza polowanie, już z daleka słychać tam-tamów granie. (Afrykańczyk)
Gdy świętuje, chodzi w pióropuszu, fajkę pokoju pali, by dodać sobie animuszu. (Indianin)

3. Dzieci świata – słuchanie wiersza Wincentego Fabera. Po wysłuchaniu rozmowa na temat treści.

Dzieci świata

Wincenty Faber

W Afryce w szkole na lekcji,

Śmiała się dzieci gromada,

Gdy im mówił malutki Gwinejczyk,

Że gdzieś na świecie śnieg pada.

A jego rówieśnik Eskimos,

Też w szkole w chłodnej Grenlandii,

Nie uwierzył, że są na świecie

Gorące pustynie i palmy.

Afryki ani Grenlandii

My także jak dotąd nie znamy,

A jednak wierzymy w lodowce,

W gorące pustynie, w banany.

I dzieciom z całego świata,

chcemy ręce uścisnąć mocno

i wierzymy, że dzielni z nich ludzie,

jak i z nas samych wyrosną.

Pytania do wiersza:

Z czego śmiały się afrykańskie dzieci i dlaczego? Gdzie mieszkają Eskimosi? Można zwrócić uwagę, że nazwa Eskimos obecnie uchodzi za obraźliwą, zamiast niej używamy nazwy Innuit. O czym nie wiedziały dzieci w Grenlandii? Co łączy dzieci na całym świecie?

4. „H jak harfa” – prezentacja litery w wyrazie. R. prezentuje literę h, H.

H-jak-Harfa.pdf

Prosi dziecko o wyklaskanie słowa zgodnie z modelem sylabowym: har-fa, jednocześnie wskazuje kolejne pola na planszy.
Dziecko wraz z R. liczy sylaby w wyrazie.
R. prosi dziecko o zaproponowanie innego gestu, który pozwoli łatwo pokazać podział na sylaby, np. tupanie, dotykanie podłogi palcem.
R. prezentuje sposób pisania liter H, h.
Prosi dziecko, by napisało litery palcem na dywanie i w powietrzu. Zwraca uwagę na kierunek pisania litery oraz na jej miejsce w liniaturze.

5. Uzupełnij karty pracy:

30a – uzupełnienie ilustracji nalepkami, rozmowa na temat praw dziecka;
30b – uzupełnienie tabeli nalepkami, czytanie zdań z pozostałych liter, zapisywanie i obliczanie działania;
Biała książka – litera H (!tylko ta strona)

5. „Dzieci z różnych stron świata” - obejrzyj filmik, w którym przedstawione są dzieci z różnych stron świata oraz ich domy. Wypowiedz się na temat wyglądu rówieśników z innych krajów. Ważne by nie były to stereotypowe, schematyczne wyobrażenia o mieszkańcach innych krajów i kontynentów. Warto podkreślić, że dzieci z Afryki czy Azji, mieszkające w miastach mają domy i ubrania podobne do tych, które znamy.

Co różni, a co łączy dzieci na całym świecie? (kolor włosów, karnacja, wzrost, sylwetka)

Z jakich krajów pochodzą dzieci z filmiku?

Rodzic czyta: Wiele dzieci mieszka w biednych krajach . Muszą pracować, aby pomóc rodzicom w utrzymaniu rodziny. W Ameryce Południowej dzieci pracują w kopalniach, pchają ciężkie wózki załadowane węglem. Mali Afrykanie najczęściej spędzają czas na pastwiskach pasąc bydło. Są różne akcje charytatywne aby pomóc tym krajom np. kupowanie produktów ze specjalnym znaczkiem, zbieranie darów.

https://www.youtube.com/watch?v=zl_dYe03Yx0

6. „Nasze prawa” - praca plastyczna.

Stwórz plakat, który będzie pokazywał, jakie prawa dzieci są dla Ciebie najważniejsze. Możesz pisać, rysować, wyklejać i ozdabiać dowolnie plakat. Spróbuj podpisać swój plakat wybranym prawem lub możesz przykleić wydrukowany napis.

1. Prawo do wychowania w rodzinie. 2. Prawo do ochrony przed przemocą. 3. Prawo do zabawy i wypoczynku. 4. Prawo do wyrażania własnych poglądów. 5. Prawo do opieki zdrowotnej. 6. Prawo do edukacji.

Witajcie Wesołe Jeżyki! Mam nadzieję, że miło spędziliście weekend z rodziną i jesteście wypoczęci. Dziś jest dla Was ważny dzień, ponieważ każde dziecko obchodzi swoje święto, na które czekaliście pewnie od dawna. Jakie to święto, kto wie? Przyjmijcie od nas serdeczne życzenia :)

1.06.2020 (poniedziałek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Nasze prawa i obowiązki.

1. „Prawda – nieprawda” – zabawa ćwicząca logiczne myślenie. R. wypowiada różne zdania. Jeśli zdaniem dziecka zdanie jest prawdziwe, klaszcze, jeśli nieprawdziwe – tupie nogami. Przykładowe zdania:

– Nikt nie może mnie zmuszać do robienia złych rzeczy.

– Mogę zmusić kolegę, żeby grał ze mną w piłkę.

– Nikt nie może czytać moich listów bez pozwolenia.

– Mogę bawić się tylko z kolegami, których wybierze (imię dziecka).

– Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi.

– Mam prawo do tajemnic i własnego zdania.

– Mogę bawić się tylko z koleżankami, które wybierze (imię dziecka).

– Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić i bić.

2. „Prawa i obowiązki” – praca z Księgą zabaw. Dzieci przyglądają się ilustracjom na s. 74, opowiadają, co widza na zdjęciach i jakie prawa dziecka ilustrują te zdjęcia. Następnie omawiają zdjęcia na s. 75. Dzieci łączą zdjęcia w pary przedstawiające prawa i obowiązki dzieci (prawo do zabawy – obowiązek sprzątania po zabawie; prawo do opieki lekarskiej – obowiązek dbania o własne zdrowie; prawo do życia w rodzinie – obowiązek dzielenia się z najbliższymi, troski o nich; prawo do nauki – odpowiedzialność za własną wiedzę.

3. Uzupełnij karty pracy:

29a – dopasowywanie treści przeczytanej przez rodzica: 1. Prawo do wychowania w rodzinie. 2. Prawo do ochrony przed przemocą. 3. Prawo do zabawy i wypoczynku. 4. Prawo do wyrażania własnych poglądów. 5. Prawo do opieki zdrowotnej. 6. Prawo do edukacji.
29b – odczytywanie krótkich zdań, łączenie ich z odpowiednimi obrazkami, rysowanie swoich obowiązków w domu i podczas zajęć.

4. Piosenka o prawach dziecka – wysłuchanie piosenki. R. zaprasza dziecko do uważnego słuchania utworu: Za chwilę posłuchamy piosenki, która mówi nam o prawach dzieci na całym świecie. Poproszę Cię, żebyś podczas słuchania postarał się zapamiętać, o jakich prawach dziecka śpiewają dzieci w piosence.

https://www.youtube.com/watch?v=SJgGFpxh6kY

Piosenka o prawach dziecka

sł. i muz. Jerzy Kobyliński

Mam prawo żyć,

Mam prawo być sobą,

Czuć się bezpiecznie, wolną być osobą.

Mam prawo kochać i kochanym być,

Nie można mnie krzywdzić, poniżać i bić.

Mogę się śmiać,

Może się dziać pięknie,

Pragnę być zdrowy, rosnąć w swoim tempie.

Mam prawo wybrać sam przyjaciół swych,

Nie można mnie zmuszać do uczynków złych.

Ref.: Dziecka prawa poważna sprawa, Dziecka prawa to nie zabawa.

Mam prawo śnić, mam prawo być inny,

Mogę być słabszy, lecz nie czuć się winny.

Mam prawo śpiewać głośno, kiedy chcę,

Mam prawo płakać cicho, gdy mi źle.

Ref.: Dziecka prawa poważna sprawa, Dziecka prawa to nie zabawa.

R. prosi dziecko, by opowiedziało, o czym jest piosenka, o jakich prawach dziecka jest w niej mowa.

5. Ćwiczenia gimnastyczne - https://www.youtube.com/watch?v=Vkiw9i_mQSo

29.05.2020 (piątek)

Rodzaj zajęć: edukacja muzyczna, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Piknik rodzinny. Rozwijanie wrażliwości emocjonalnej, utrwalenie informacji o sposobach dbania o bezpieczeństwo swoje i innych podczas spotkań rodzinnych.

1. „Piknik z rodziną”– wypowiedzi na dany temat. Rodzic pokazuje dziecku zdjęcie rodziny na pikniku. Pyta, co przedstawia zdjęcie oraz do czego służą przedstawione na nim elementy. Rodzic prosi dziecko, aby wypowiedziało się na temat, co warto zabrać na piknik, korzystając z własnych doświadczeń. Rodzic podsumowując wypowiedź dziecka zwraca uwagę na zasady bezpieczeństwa podczas pikniku – pilnowanie się rodziny, jedzenie i picie tylko produktów polecanych przez rodzinę, zrywanie owoców tylko za zgodą rodziców, zachowanie bezpiecznej odległości podczas kontaktu ze zwierzętami, używanie kremu z filtrem, noszenie nakrycia głowy.

2. „Co mam w koszu?”- zabawa sensoryczna. Rodzic ukrywa w koszu przedmioty i produkty, które można zabrać na piknik, np. jabłko, gruszkę, kubek, papierowe talerzyki. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie ich za pomocą dotyku i opowiedzenie, jakie cechy ma dany przedmiot. Zabawę można również poprowadzić z wykorzystaniem słownictwa języka obcego, np. angielskiego (miękki – soft, twardy – hard, długi – long, krótki – short, duży – big, mały – little itp.)

3. „Letni piknik”- zabawa dydaktyczna. Rodzic rozkłada na dywanie koc. Na nim kładzie kosz piknikowy, a obok niego na jednorazowych talerzykach różne skarby wiosenno-letnie: owoce, zioła, trawę, gałązki, patyczki, sztuczne owady (biedronki, mrówki) itp. Zaprasza dziecko do stworzenia z nich na swoim talerzyku różnych obrazów i kompozycji. Ważna jest pomysłowość i kreatywność dziecka.

4. „Moja wesoła rodzinka” – posłuchaj utworu i spróbuj zaśpiewać. Po wysłuchaniu utworu dziecko może narysować swoją rodzinę, dowolna formą (kredki, farby).

https://www.youtube.com/watch?v=zC9jbgmeoLc

Moja wesoła rodzinka

My rodzinę dobrą mamy,

zawsze razem się trzymamy!

I choć czasem czas nas goni,

My jak palce jednej dłoni!

Mama, tata, siostra, brat

I ja – to mój mały świat!

Dużo słońca, czasem grad –

To wesoły jest mój świat!

Mama zawsze kocha czule,

ja do mamy się przytulę,

w bólu, żalu i rozterce,

bo mam mama wielkie serce!

Mama, tata, siostra, brat

I ja – to mój mały świat!

Dużo słońca, czasem grad –

To wesoły jest mój świat!

Z tatą świetne są zabawy,

z nim świat robi się ciekawy!

Tata ma pomysłów wiele,

jest najlepszym przyjacielem!

Mama, tata, siostra, brat

I ja – to mój mały świat!

Dużo słońca, czasem grad –

To wesoły jest mój świat!

Gdy napsocę i nabroję,

stoję w kącie, bo się boję!

Tata skarci, pożałuje,

a mamusia pocałuje!

Mama, tata, siostra, brat

I ja – to mój mały świat!

Dużo słońca, czasem grad –

To wesoły jest mój świat!

Kiedy nie mam taty, mamy,

wszyscy sobie pomagamy!

I choć sprzątać nie ma komu,

jest wesoło w naszym domu!

Mama, tata, siostra, brat

I ja – to mój mały świat!

Dużo słońca, czasem grad –

To wesoły jest mój świat!

5. Ćwiczenia gimnastyczne – wybierz się razem z rodzicami na wycieczkę rowerową. Pamiętaj o bezpieczeństwie! Możecie wziąć ze sobą koc, jedzenie i zrobić piknik. Spędź miło i aktywnie czas z całą rodziną, możecie zrobić grilla i zorganizować różne zabawy na podwórku.

PO TAK CIĘŻKIM TYGODNIU PRACY NALEŻY CI SIĘ ODPOCZYNEK I CZAS NA ZABAWĘJ

28.05.2020 (czwartek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia plastyczno – techniczne.

Temat dnia: Z rodziną najlepiej. Wzmacnianie poczucia przynależności do rodziny; identyfikowanie i nazywanie członków rodziny; określanie głoski w nagłosie słów związanych z rodziną.

1. „Rodzina” – rozmowa kierowana. Do rozmowy najlepiej jest przygotować album ze zdjęciami rodzinnymi. Prezentujemy dziecku zdjęcia rodzinne i prowadzimy rozmowę z dzieckiem: Czy umiesz podać nazwy członków z rodziny? Czym różnią się członkowie rodziny? (płcią, wiekiem, wyglądem itd.) Kim jest dla ciebie mama mamy i mama taty? Kim ty jesteś dla nich? Kim jest dla ciebie tata mamy i tata taty? Kim ty jesteście dla nich? Kim jest dla ciebie siostra mamy i siostra taty? Kim jest dla ciebie brat mamy i brat taty? Jak spędzacie czas wolny z rodziną? Co najbardziej lubicie robić z rodziną? Jak dzielicie obowiązki w waszej rodzinie? Następnie zachęcamy dziecko do wypowiedzi na temat struktury rodziny. Ile osób ma nasza rodzina? Policz je. Kto to są dziadkowie? Jak mają na imię twoje babcie i twoi dziadkowie? Ile dzieci mają twoi rodzice? Ile masz rodzeństwa, ile sióstr, ilu braci? Jak się nazywają?

2. Zabawa słuchowo - językowa „Które przedmioty należą do mamy, a które do taty” - wyodrębnianie głosek w słowach.

Do zabawy przygotowujemy przedmioty, które mogą należeć do taty i / lub do mamy oraz podpisy do tych przedmiotów. Prosimy, by dziecko wskazało te przedmioty, które bardziej pasują do taty (lub do mamy). Uwaga, różne przedmioty mogą należeć do różnych osób! Gdy dziecko wskaże przedmiot, powinno podać jego nazwę, wyodrębnić głoskę w nagłosie i wygłosie słowa oraz znaleźć z pomocą rodzica lub bez pomocy podpis do tego przedmiotu.

3. „Podskocz, jeśli usłyszysz głoskę…” – zabawa ruchowa.

Rodzic wyjaśnia dziecku, że ma podskoczyć, kiedy usłyszy wyraz rozpoczynający się głoską m. Podaje różne słowa. Gdy słowo nie rozpoczyna się na m, dzieci stoją nieruchomo. Głoski można dowolnie zmieniać.

4. Uzupełnij karty pracy:

27a – czytanie zdań, kolorowanie ramek prawidłowych podpisów ilustracji;
27b – rysowanie po śladzie, wyklejanie obrazka kawałeczkami kolorowego papieru;
Księga zabaw str. 75 – czytanie tekstu z poznanych liter;

5.„Maskotki”- praca plastyczna. Dzieci mogą wykonać maskotkę dla mamy, taty, czy też rodzeństwa. Do wykonania będą potrzebne takie materiały jak: skarpetki, włóczki, kolorowe guziki, kolorowy papier lub materiał, klej, wstążeczki, wata do wypełnienia skarpetki. Najpierw wypełniamy skarpetkę watą, następnie z włóczki o dowolnym kolorze robimy czuprynkę maskotki i przyklejamy ją do skarpetki. W kolejnym etapie przyklejamy oczy z guzików. Z kolorowego materiału wycinamy buźkę i również przyklejamy. Ozdabiamy maskotkę według własnego pomysłu. Tak przygotowane maskotki można wykorzystać jako pacynki w teatrzyku.

6. Spróbujcie przeczytać razem z mamą, albo z tatą krótki tekst.

27.05.2020 (środa)

Rodzaj zajęć: edukacja matematyczna i muzyczna.

Temat dnia: Brat i siostra. Utrwalenie nazewnictwa związanego z relacjami w rodzinie: rodzice, rodzeństwo, dziadkowie, krewni itp.; rozwijanie umiejętności matematycznych poprzez określenie lewej i prawej strony w przestrzeni w odniesieniu do własnego ciała i innych obiektów.

1. „Członkowie rodziny” – dokończ rozpoczęte zdania:

Mama i tata to moi ………………………………………………………………………

Ja dla swojej mamy jestem………………………………………………………………

Ja dla swojego taty jestem ………………………………………………………………

Mama mojej mamy to moja …………………………………………………………….

Tata mojej mamy to mój ………………………………………………………………..

Mama mojego taty to moja ……………………………………………………………..

Tata mojego taty to mój ………………………………………………………………..

Ja dla mojej babci i dziadka jestem …………………………………………………….

W mojej rodzinie najbardziej lubię …………………………………………………….
Moja rodzina najczęściej ……………………………………………………………….
Rodzina jest dla mnie …………………………………………………………………..
W mojej rodzinie podoba mi się ……………………………………………………….

Z mamą/tatą/rodzeństwem najbardziej lubię robić …………………………………….

2. „Rodzina” – opowiadanie ilustrowane ruchem. Zapraszamy rodzeństwo do wspólnej zabawy.

Dziewczynki przyjmują rolę sióstr a chłopcy braci. Rodzic snuje opowieści, dzieci ilustrują je gestami. Za każdym razem gdy dziecko usłyszy słowo brat – chłopcy robią przysiad. Kiedy pojawi się słowo siostra – dziewczynki podskakują. Ponadto całe rodzeństwo stara się wykonać ruchy opowiedziane przez rodzica.

Pewnego dnia rodzeństwo – brat i siostra – wybrało się na spacer do parku. Wyszli ze swego domu i zrobili 3 kroki do przodu (dzieci przesuwają się do przodu, robiąc trzy kroki). Następnie brat zauważył ślimaka na liściu akacji i cofnął się o jeden krok. Siostra z kolei usłyszała szelest w gałązkach bzu i przesunęła się o dwa kroki w lewo. Oddzielili się od siebie. Co muszą teraz zrobić brat i siostra, żeby się spotkać? Ile kroków i w którą stronę muszą wykonać? Dzieci szukają rozwiązania, sprawdzają jego poprawność. Rodzic kontynuuje. Udało się! Brat z siostrą wspólnie wędrują do parku. Zrobili pięć kroków do przodu i trzy kroki w prawo. Siostra zauważyła nadchodzącą babcię i zrobiła jeszcze dwa kroki do przodu. Brat dołączył do niej, ale szedł inną drogą, więc wykonał dwa kroki w lewo i kolejne dwa kroki do przodu… Zabawę można kontynuować według własnych pomysłów.

3. A teraz pobawcie się w zabawę paluszkową „Rodzinka”

Ten pierwszy – to nasz dziadziuś (pokazujemy kciuk).
A obok – babunia (drugi palec).
Największy – to tatuś (pokazujemy środkowy palec).
A przy nim – mamunia (pokazujemy czwarty palec).
A to jest – dziecinka mała (pokazujemy mały palec).
A to moja – rączka cała!

4. Uzupełnij karty pracy:

26a – odszukiwanie osób na fotografii na podstawie przeczytanych zdań oraz tekstu przeczytanego przez rodzica.

26b – rozpoznawanie emocji, wymyślanie rozwiązań konfliktów pomiędzy rodzeństwem, kontynuowanie rytmów.

5. „Zabiorę brata na koniec świata” – akompaniament do piosenki.

Rodzic zaprasza dziecko do wspólnego wysłuchania piosenki oraz wspólnej zabawy. Należy przygotować instrumenty(jeśli nie mamy mogą to być butelki szklane, garnki, łyżki kuchenne). Dziecko tworzy akompaniament do piosenki zgodnie ze wskazówkami rodzica

https://www.youtube.com/watch?v=rP2YIEmmXjU

Ten mały to mój starszy brat
On zawsze bardzo mało jadł
Marudzi już od rana
Bo nie chce jeść śniadania
Więc martwi się rodzina
Że ma „niejadka” syna
Przepadam wprost za bratem
I straszę czasem tatę

Ref.: Zabiorę brata na koniec świata
Znajdziemy wyspę jak Robinson
Zabiorę brata na koniec świata
Tam zbudujemy wspólny dom

W szałasie będzie można spać
I pomarańcze z drzewa rwać
Codziennie jeść banany
U stóp wspaniałej ljany
Wakacje będą cały rok
Gorąca plaża już o krok
Powietrze, słońce, woda
Beztroska i wygoda
A jeśli za rodziną
Na wyspie zatęsknimy
Wyślemy list w butelce
Do siebie zaprosimy

6. Udziel odpowiedzi na pytania.

26.05.2020 (wtorek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia plastyczne.

Temat dnia: Mój tata.

1. .„Mój tato” – rodzic przeprowadzaz dzieckiem rozmowę na temat taty, inspirowana treścią wiersza. Rodzic zaprasza dziecko do uważnego wysłuchania wiersza i zastanowienia się, kto opowiada ten wiersz – dziewczynka czy chłopiec.

„Mój tato” - Bożena Forma

Chodzimy z tatą na długie spacery,

mamy wspaniałe dwa górskie rowery.

Po parku na nich często jeździmy

i nigdy razem się nie nudzimy.

Gdy mroźna zima nagle przybywa

i ciepłym szalem wszystko okrywa,

bierzemy narty i śnieżne szlaki

wciąż przemierzamy jak szybkie ptaki.

Często chodzimy razem do kina,

lubimy obaj, gdy dzień się zaczyna.

Takiego mieć tatę to wielkie szczęście

– życzeń mu składam dziś jak najwięcej.

Po lekturze wiersza Rodzicu poproś dziecko, aby odpowiedziało na pytania:

Jak mają na imię wasi tatusiowie?
Czy macie ich zdjęcia? Jak wyglądają wasi ojcowie?
Jacy są?
Co robicie wspólnie z nimi?
Kim są z zawodu Wasi tatusiowie?
Jakie mają hobby?

2. „Tata i ja” – rodzic zaprasza do zabawy w parach. Dziecko wchodzi w role – jest tatą, a rodzic dzieckiem. Dziecko odgrywa scenki, np. tata z dzieckiem idą na spacer, trzymając się za ręce; tata z dzieckiem kopią do siebie piłkę; tata z dzieckiem się siłują. Po pewnym czasie następuje zamiana ról.

3.„Gdzie pracuje mój tata?”- zabawa słownikowa. Rodzic pyta dziecko, czy wie, na czym polega praca jego ojca. Gdy dziecko odpowiada, rodzic pokazuje odpowiednią planszę z nazwą zawodu. Pokazuje również dziecku inne zawody , które wykonują ojcowie.

4. Uzupełnij karty pracy:

25 a – odnajdywanie różnic między ilustracjami, przeliczanie pieniędzy, tworzenie zbiorów;
25 b – czytanie zdań opisujących tatę, pisanie po śladzie, rysowanie zgodnie z instrukcją.

5. „Układanie bukietów dla mamy” – praca plastyczna. Wykonaj laurkę swojej mamie.

Do środka wpisz życzenia:

Abyś zawsze przy nas była
Najpiękniejsza i jedyna,
Mądra, dobra, ukochana
Taka bliska - nasza Mama!

Na filmiku macie podpowiedź jak zrobić laurkę.

https://www.youtube.com/watch?v=otjMhpZvKQ0

NA KONIEC MOŻESZ POSŁUCHAĆ PIOSENKI O TACIE ”TATA CZARODZIEJ”

https://www.youtube.com/watch?v=hiYZStxAZpI

25.05.2020 (poniedziałek)

Witajcie Wesołe Jeżyki. Mam nadzieję, że po weekendzie jesteście zdrowi, wypoczęci i gotowi na nowe przygody. Przed nami kolejny tydzień wspólnej pracy. W tym tygodniu będziemy rozmawiać o Święcie mamy i taty. Dziękuję za nadesłane filmiki z recytacją wierszyka. Było mi bardzo miło zobaczyć wasze buzie J

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Moja mama. Poszerzenie słownika czynnego i biernego dzieci o skojarzenia ze słowem "mama".

1. Kto to jest? – zagadka jako wprowadzenie do tematu.

„Kto nas kocha, tak jak nikt i ogarnia całym sercem? i do kogo można przyjść z każdym smutkiem, jak najprędzej” (Mama)

2. „Jak wygląda moja mama?”– rozmowa kierowana. Proszę tak poprowadzić rozmowę, aby dziecko jak najbardziej szczegółowo opisało wygląd swojej mamy: Moja mama ma….włosy (kolor, długość, kręcone, proste, jak uczesane, oczy-kolor, nos- zgrabny, mały, usta – małe, uśmiechnięte, umalowane, uszy- małe, duże, zgrabne, z dziurkami, bez, nosi kolczyki; wzrost- wysoka, niska ,zgrabna, puszysta. Co lubi ubierać, nosić, może czego nie lubi itd…….

3. Co lubię robić z moją mama” – zabawa naśladowcza. Rodzic prosi dziecko by zastanowiło się co najbardziej lubi robić z mamą. Następnie pokazuje gestami tą czynność, zadaniem rodzica jest odgadnąć co to jest.

4. „Kolory mojej mamy”- rodzic rozkłada wiele kolorowych kółek o powtarzających się kolorach (wyciętych z papieru), następnie wydaje polecenia: Stań na kolorze, który…np.

- podoba się twojej mamie;

- przypomina sukienkę twojej mamy;

- pasuje do oczu twojej mamy;

- przypomina kapelusz twojej mamy;

- nie pasuje do twojej mamy.

5. Uzupełnij karty pracy:

24 a – meblowanie i dekorowanie pokoju zgodnie z instrukcją, czytanie prostych wyrazów;
24 b – czytanie tekstu z poznanych liter, pisanie wyrazów po śladzie, rysowanie mamy i tego, co lubi robić.

6. Czas na ćwiczenia gimnastyczne. Zapraszamy Was teraz do wspólnej zabawy z mamą, tatą i rodzeństwem.

Na małą rozgrzewkę … ćwiczenia taneczne!

Możecie do niej wykorzystać, tak jak dzieci w teledysku, pompony zrobione z chusteczek, zawiążcie parę sztuk chusteczek gumką do włosów lub po prostu wykorzystajcie apaszkę/chustę mamy.

https://www.youtube.com/watch?v=yajQTJ1EgRA

Zabawa ruchowa „Przytul rodzica”.

Zachęcamy do wspólnych tańców z dzieckiem w rytm ulubionych piosenek. Zabawa polega na tym, aby co jakąś chwilę wcisnąć pauzę sygnalizującą przerwę na przytulanie… różnymi częściami ciała ????: nosami, plecami, stopami, brzuchami, uszami, itd.

Możecie wykorzystać piosenkę poniżej:

https://www.youtube.com/watch?v=OpRTsApxNX0

https://www.youtube.com/watch?v=S3pIqjwCw0Q

22.05.2020 (piątek)

Rodzaj zajęć: edukacja muzyczna, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Muzyczne opowieści. Rozwijanie wrażliwości estetycznej, muzycznej; wizualizacje muzyczno-ruchowe.

1. Zapraszam do rozwiązania zagadek:

Jaka to emocja? Powiedzcie dzieci-

Rączki wymachują, ciało w górę leci,

Oczy jak iskierki się zapalają,

Wszystkie ząbki usta odkrywają.

(radość)

Usta jak podkówka odwrócona,

Często łezka w oku zakręcona.

Wygląd twarzy tej dziewczyny

Jakby najadła się cytryny.

(smutek)

Mówią o nim, że ma wielkie oczy,

Gdy się do naszego umysłu wtoczy,

Trzęsie nami śmiało

I paraliżuje całe ciało.

(strach)

Gdy się w nasze serce wkrada,

To naszymi myślami włada,

Marszczy nam nosek, oczy i czoło,

Tupie nóżką i rączką grozi wkoło.

(złość)

2. „Ilustrujemy ruchem muzykę”

Zapraszamy dziecko do wysłuchania muzyki z zamkniętymi oczami by wyobraziło sobie, jakie wydarzenia i emocje wyraża muzyka.

https://www.youtube.com/watch?v=go_imOL6wgw

Prosimy dziecko by opowiedziało o swoich wyobrażeniach.

Do wykonania drugiego zadania potrzebna będzie wstążka lub apaszka lub kawałek materiału. Zapraszamy dziecko do wsłuchania się w muzykę oraz poruszania się i ilustrowania ruchem, gestem słuchanej muzyki.

https://www.youtube.com/watch?v=GC7PycSBILc

3. „Uczucia w palcach” – gra planszowa z Wyprawki nr karty 51

Rodzic wspólnie z dzieckiem nazywa palce jednej dłoni , pojedynczo je prostując. (kciuk, palec wskazujący, palec środkowy, palec serdeczny, mały palec). Dziecko przelicza palce za pomocą liczebników głównych (jeden, dwa..) i za pomocą liczebników porządkowych (pierwszy, drugi…) licząc od kciuka. Dziecko wypycha kostkę z karty pracy i skleja. Zadaniem dzieci w grze jest za pomocą ruchów dłoni pokazać emocje widoczne na kostce i spróbować opowiedzieć o jej przyczynie, korzystając z liczebników porządkowych, np. Dłoń jest smutna bo pierwszy palec został przycięty w szufladzie. I tak opowiadamy o każdym palcu swojej dłoni.

4. Uzupełnij karty pracy:

23b – pisanie po śladzie nazw wybranych emocji;
28b – kącik grafomotoryczny, kolorowanie pól zgodnie z zauważoną regułą.

5. „Wycieczka do zoo” – ćwiczenia gimnastyczne.

https://www.youtube.com/watch?v=2BQCcIjudZ8

21.05.2020 (czwartek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, edukacja plastyczno-techniczna.

Temat dnia: Jak pozbyć się strachu? Kształtowanie odporności emocjonalnej; identyfikowanie i podawanie nazw stanów emocjonalnych.

1. Lisi ogon – zabawa ruchowa, dzieci powtarzają treści wiersza i ilustrują te treści ruchem (kilka powtórzeń).

Bo strach to tylko przebranie, (gest rozkładania rąk, dłonie otwarte, wyprostowane)

I groźne zakłada maski (dotykanie twarzy, przesuwanie dłoni od czoła do brody)

lecz zadaj sobie pytanie, (gest rozkładania rąk, dłonie otwarte, wyprostowane)

na jakie czeka oklaski? (składanie dłoni jak do oklasków)

Stres karmi się naszym strachem (podnoszenie dłoni do ust, pokazywanie gestu jedzenia)

Jak gołąb na dachu bułką. (podnoszenie dłoni do ust, pokazywanie gestu jedzenia)

Wystarczy jednym zamachem (gest zrzucania czegoś z półki, szeroki zamach jedną, następnie

Przegonić go jak kurz z półki. drugą ręką na zmianę)

2. „Tajemnicza przesyłka” – Rodzic wprowadza dziecko w klimat zabawy sugestią, że ktoś zostawił pod drzwiami przesyłkę. Prosi o sprawdzenie, co się w niej znajduje. Mówi, by jeszcze nie rozpakowywać zaklejonego pudełka, lecz sprawdzić jego zawartość przez włożenie ręki w otwór widoczny z boku. Cała zaimprowizowana sytuacja ma doprowadzić do nazwania przez dziecko emocji, które towarzyszą im w trakcie poznawania zawartości pudełka. Rodzic pomaga podsumować tę część zabawy pytaniami:

Czy to było przyjemne doświadczenie – sięgać ręką do pudełka, którym nie wiedziałeś, co się znajduje?
Co czułeś w tym momencie?
Czy odczuwałeś niepokój lub strach?
Co mogliśmy zrobić inaczej, żeby zmniejszyć napięcie i lęk towarzyszący nieznanemu doświadczeniu?

Po rozmowie następuje otwarcie pudełka. W środku znajdują się materiały niezbędne do stworzenia gry planszowej „Stonoga”: brystole (mogą być duże kartki lub karton), mazaki, obrazki przedstawiające mimikę osób wyrażających różne emocje, guma mocująca, kostka do gry.

3. „Stonoga” – Rodzic prezentuje instrukcję, w której pokazano, jak stworzyć grę planszową „Stonoga”.

Instrukcja:

1. Przygotuj przedmioty niezbędne do pracy – brystol, mazak, obrazki przedstawiające emocje (jeżeli nie masz obrazków możesz narysować własnoręcznie buźki przedstawiające różne miny), kostka do gry, pionki, taśma klejąca lub klej.

2. Narysuj na brystolu kształt dużej stonogi. Przy jej głowie napisz START, przy odwłoku napisz META.

3. Podziel kształt stonogi na pola planszy tak duże, by zmieściły się na nich pionki;

4. Przyczep za taśmy lub kleju na niektórych polach 8–10 obrazków wyrażających emocje.

Po zakończeniu prac nad planszą rodzic prosi dzieci, aby spróbowały opowiedzieć, na czym może polegać ta gra. Wspólnie tworzą zasady gry i przystępują do rozgrywki. Miłej zabawy!!!

Podczas pracy posłuchaj piosenki - Siostry Wajs & Stonoga - Kolorowa Stonoga

https://www.youtube.com/watch?v=P0ynVrR3nw4

4. Uzupełnij karty pracy:

22 b – kolorowanie ilustracji według kodu, określanie przyczyn zdenerwowania;
23 a – kreślenie drogi w labiryncie, pisanie wyrazów po śladzie;
Doskonal czytanie na stronie 72-73;
Ćwicz naukę wierszyka na pamięć.

5. Na koniec dzisiejszych zajęć sami stworzycie opowiadanie.

Waszym zadaniem jest dokończyć zadania tworząc szczęśliwe zakończenie.

Maja wybrała się na zakupy do sklepu spożywczego...
Bartek jechał w parku na rowerze...
Janek wyszedł na spacer z psem...
Ania zobaczyła pod choinką prezent...
Mama Krysi upiekła ciasto...

20.05.2020 (środa)

Rodzaj zajęć: edukacja matematyczna i muzyczna.

Temat dnia: Oswajamy się z ciemnością. Kształtowanie umiejętności matematycznych poprzez poruszanie się w przestrzeni według instrukcji słownej.

Witajcie Wesołe Jeżyki!

Dziś kolejny dzień będziemy poznawać emocje. Ciekawa jestem jaki macie dziś humor? Jesteście wyspani czy raczej śpiący jak niedźwiedź w piosence? Zaczniemy od małej rozgrzewki.

https://www.youtube.com/watch?v=trY1_BpfM2I

1. Waszym zadaniem jest poruszać się przy piosence jak byście byli:

zmęczeni
smutni
weseli
zawstydzeni
zezłoszczeni

2. Zabawa „Co widzisz w ciemności?”- Rodzic proponuje by dziecko schowało głowę pod kocem lub chustą i doświadczyło ciemności. W zabawie uczestniczy dziecko, które tego chce. Rodzic zachęca, ale jeżeli dziecko czuje lęk, może nie skorzystać z propozycji. Po zabawie dziecko dzieli się wrażeniami na temat tego co widziało w ciemności.

3. „Wędrujemy do czarnej jamy”

Musicie być teraz bardzo odważni, bo będziemy chodzić z zamkniętymi oczami.

Ale zanim zaczniemy się bawić szybko podnieście prawą rękę, a teraz lewą. Brawo!

Świetnie pamiętacie kierunki. A więc zaczynamy.

Stańcie w wybranym miejscu w pokoju i ustalcie gdzie macie dojść, np. kuchnia.

Zadaniem jednej osoby jest mówienie, jak ta druga osoba z zamkniętymi oczami ma się poruszać.

Pamiętajcie, o podawaniu ilości kroków.

Np. idź 3 kroki do przodu, zrób obrót w prawo i 2 znów kroki do przodu.

4. Ćwiczenia grafomotoryczne - łączenie kropek zgodnie z instrukcją, rysowanie linii według wskazówek – dziecko dostaje kartkę z dużą ilością kropek na całej powierzchni. Rodzic podaje dziecku wskazówki jak rysować linie np. połącz trzy kropki w górę, dwie kropki w lewo itp.

5. Zabawa ruchowa „Budzi się cało ciało”- dziecko stoi w lekkim rozkroku i unosi się na palcach, jednocześnie podnosi wyprostowane złączone ręce. Odlicza do pięciu, utrzymując taką pozycję, następie powoli wykonuje głęboki skłon w przód. Ćwiczenie można powtórzyć kilka razy.

6. „Nasze uczucia” – samodzielna praca z Księgą zabaw z literkami (s. 72–73) – czytanie prostych wyrazów, oglądanie ilustracji.

7. Uzupełnij karty pracy:

22a – łączenie kropek zgodnie z instrukcją, rysowanie linii po śladzie według symbolicznych wskazówek.
28 – ćwiczenia grafomotoryczne, pisanie po śladzie wyrazów określających emocje.

8. Pobaw się przy piosence, do zabawy zaproś rodzeństwo.

https://www.lulek.tv/vod/clip/jak-czuje-sie-mis-emocje-piosenka-dla-dzieci-92

!!! Chętnych rodziców zapraszam do przeczytania artykułu „Oswajamy ciemność”.

http://www.maluszkoweinspiracje.pl/2015/03/oswajamy-ciemnosci.html

19.05.2020 (wtorek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia plastyczne.

Temat dnia: W płaczu nie ma nic złego.

1. Posłuchajcie uważnie opowiadania o Łukaszu i jego babci.

Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie (fragment)

Renata Piątkowska

– No, Łukasz, co z tobą? – Babcia podeszła do wnuczka, który zwinął się w kłębek na kanapie, i pogłaskała go po głowie.

– Babciu, przecież ty wiesz, że ja się nauczyłem tego wiersza. Umiałem go! Jeszcze wczoraj mówiłem go z pamięci bez jednego błędu!

– To prawda – przyznała babcia. – No widzisz. A na występie, gdy przyszła moja kolej, wszystko zepsułem.

Początkowo szło mi nawet dobrze. Gdy powiedziałem jedną linijkę, zaraz wiedziałem, jak zaczyna się następna.

Aż doszedłem do miejsca, w którym Słoń Trąbalski pozapominał imiona swoich dzieci, żony, a nawet własne.

Wybrał się więc do doktora, adwokata, szewca i rejenta, lecz nie pamiętał, o co mu chodzi.

Powiedziałem słowa: „Dobrze wiedziałem, lecz zapomniałem, może kto z panów wie, czego chciałem?”. I tu koniec.

Nie wiedziałem, co dalej. Nie mogłem sobie przypomnieć, jak zaczyna się następna zwrotka. Zapomniałem, jak się nazywam.

W głowie miałem pustkę. – Widać było, że Łukasz bardzo przeżywa swój nieudany występ. – Wiem, że nauczyłeś się tego wiersza, ale dopadła cię trema. To się zdarza nawet prawdziwym aktorom na scenie – pocieszała babcia.

– Nie wyszło mi z tym wierszem, ale największą przykrość zrobił mi Witek – rozżalił się Łukasz. – A co on ma z tym wspólnego? – spytała babcia. – Witek przepytywał mnie z tego wiersza przed występem, a potem siedział w pierwszym rzędzie i miał trzymać za mnie kciuki.

I kiedy na scenie zapomniałem, co mam dalej mówić, na sali zapadła cisza. Przeciągała się coraz bardziej, a ja byłem coraz bardziej przerażony. Szukając ratunku, spojrzałem na Witka. Myślałem, że może mi podpowie, jak zaczyna się następna zwrotka. A wtedy Witek zaczął się ze mnie śmiać. Pokazał na mnie palcem i zawołał: – Mówi wiersz o zapominalskim słoniu, a sam zapomniał, jak ma być dalej.

Łukasz Trąbalski, zapominalski! Ha-ha-ha! – Witek śmiał się głośno i złośliwie, a razem z nim cała sala.

Ten śmiech słyszałem nawet za kulisami. Nigdy mu tego nie zapomnę. Przyjaciel się tak nie zachowuje – stwierdził Łukasz z żalem.

– No cóż, jak mówi przysłowie, prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie.

Ty, będąc w kłopocie, zawiodłeś się na swoim przyjacielu, ale nie zawsze tak bywa.

rudna sytuacja może być okazją, aby ktoś poznał nas z najlepszej strony.

Pytania:

Co mu się przytrafiło?
Na czyją pomoc liczył Łukasz?
Jak myślicie, jak się wtedy czuł? Która buzia, pasuje do Łukasza?

Co oznacza przysłowie Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie?
Co mogłoby pomóc poprawić nastrój Łukaszowi?
Czy wy też kiedyś byliście w podobnej sytuacji

2. Czas na bajkę o uczuciach.

Posłuchajcie jak mały Ubu dowiaduje się od Poli co to są uczucia, ponieważ nie do końca zdążył się oswoić z bogactwem uczuć.

https://www.youtube.com/watch?v=TcLK9ZBUsDs&list=PLxGVFuqLZXQEkOXr6lxe_rFiUve-ejxws

3. Uzupełnij karty pracy:

21 a – rysowanie propozycji pomocy innym.
21 b – pisanie po śladzie wyrazów, które odpowiadają stanom emocjonalnym osób na ilustracjach.

4. Zabawa „Ukryte słowa”- Rodzic tłumaczy dziecku, że w języku polskim są takie słowa, które zawierają w sobie inne, krótsze słowa. Rodzic mówi słowo, a dziecko znajduje w nim inne, np. serce (ser), parasolka (para), słońce (słoń), malina (lina), tulipan (pan), burak (rak)… Określanie głoski na początku i na końcu tych słów.

5. „Nastroje z opowiadania”- praca plastyczna, malowanie farbami lub rysowanie kredkami. Odtworzenie wizerunku Łukasza z opowiadania „Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie”. Rozmowy dziecka z rodzicem na temat powstałej pracy.

Witajcie Wesołe Jeżyki!

Mamy nadzieję, że odpoczęliście i macie dużo siły na kolejne zadania.

W tym tygodniu będziemy bardzo dużo rozmawiać o emocjach.

Wiecie co to są emocje? Jeśli nie, to zapraszamy do wykonania dzisiejszych zadań.

One pomogą nam zrozumieć co to takiego. Dziękujemy również za tak aktywny udział w komentarzach J

18.05.2020 (poniedziałek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, ćwiczenia gimnastyczne

Temat dnia: Uczymy się wyrażać emocje. Doskonalenie umiejętności odróżniania emocji i podawania ich nazw.

1. Usiądźcie wygodnie i posłuchaj opowiadania Wrażenia i uczucia. Pamiętajcie o tym, by słuchać bardzo uważnie, bo czeka na was kilka pytań. Szczególną uwagę zwróćcie na to, jakie zdarzenie wywołało rozmowę o uczuciach.

„Wrażenia i uczucia”

Maciej Bennewicz

– Co się stało? – spytał wujek Alfred.
– Na klatce schodowej zgasło światło – odpowiedziała babcia. – Adaś bardzo się przestraszył,
ponieważ nie mogliśmy znaleźć włącznika. Najpierw upadła mi siatka z zakupami, potem
Dragon się wyrwał i pobiegł na parter. W końcu torebka i jej cała zawartość wraz z kluczami
wysypała się na schody. Zdaje się, że w tym całym zamieszaniu Ada też się nieźle wystraszyła.
Wujek spojrzał najpierw na Adama, a potem na Adę. Raz jeszcze na Adama i znów na Adę.
Rzeczywiście oboje mieli nietęgie miny. Adam spoglądał na czubki butów, jakby zauważył tam
coś bardzo ciekawego. Ada natomiast wierciła się niespokojnie, oblizując łyżeczkę po jogurcie,
którą oblizała już sto razy.
– Nie lubię ciemności – stwierdził Adam po chwili.
– Ja też nie lubię – zawtórowała mu Ada.
– Co takiego jest w ciemności, że jej nie lubicie? – spytał wujek Alfred.
– Nie lubię ciemności, bo wtedy nic nie widać – stwierdził Adaś po długiej chwili milczenia.
– A ty, dlaczego nie lubisz ciemności? – Wujek zwrócił się do Ady.
– Bo nic nie widać, tak jak powiedział Adam. A oprócz tego w ciemności jest pełno strachów.
– Strachów? – zdziwił się Alfred.
– No tak – odpowiedziała Ada. – Nie wiadomo, co w ciemności czyha. Z różnych dziur i kątów
mogą wyleźć wstrętne licha.
– No proszę – ucieszył się wujek. – Ada potrafi układać wierszyki: „Nie wiadomo, co w ciemności
czyha. Z różnych dziur i kątów mogą wyleźć wstrętne licha”.
I kiedy wujek rytmicznie wyrecytował wierszyk Ady, strojąc przy tym głupie miny, wszyscy
parsknęli śmiechem.
– W takim razie nie ma innego wyjścia, musimy zrobić bardzo ważny eksperyment – zarządził
Alfred.
Po chwili na środku salonu stało sześć krzeseł, szczelnie opatulonych czterema kocami w taki
sposób, że powstał długi i ciemny tunel. Wujek ze swojego plecaka wyjął latarkę i powiedział:
– W tunelu, który zbudowaliśmy z koców, jest ciemno, prawda? – Wszyscy wraz z babcią
przytaknęli głowami. Wujek kontynuował: – Ale w salonie jest jasno. Jak powstała ciemność?

– Z koców? – spytała Ada.
– Z krzeseł? – dodał Adam.
– Oczywiście, ciemność powstała z koców i krzeseł. Sami zrobiliśmy ciemny korytarz! – zakrzyknął
Alfred, zapalił latarkę i dał nura do tunelu. Po chwili był po drugiej stronie salonu,
uśmiechnięty wymachiwał włączoną latarką. – Kto następny da nura w ciemność? Oczywiście
należy mieć zapaloną latarkę!
Ada podbiegła do Alfreda i podobnie jak on przed momentem zanurkowała pod kocami.
Po chwili była po drugiej stronie salonu, szczęśliwa i dumna. Eksperyment powtórzyła babcia,
za nią pies Dragon i na końcu, trochę się ociągając – Adam.
– W takim razie czas na drugi eksperyment: przejście przez tunel z latarką w ręce, ale wyłączoną.
W każdej chwili można ją włączyć i ciemność zniknie. Można jednak przejść ciemny
przesmyk bez włączania latarki. Na końcu i tak jest jasno.
Po chwili wszyscy odważnie zaliczyli nowy eksperyment. Trzecia próba była najtrudniejsza:
przejście przez tunel bez latarki. Wujek Alfred wymyślił jednak jeszcze coś dziwniejszego. Gdy
Ada jako druga przechodziła przez tunel na czworakach w całkowitej ciemności i to bez latarki,
wujek zerwał środkowy koc i zakrzyknął:
– Ta dam! Stała się jasność!
– Już wiem – zawołał Adam. Ciemność to nie tylko koce i krzesła. Ciemność to brak światła.
W ciemności wszystko jest takie samo, tylko brakuje światła. Kocami odgrodziliśmy się
od światła w pokoju!
– W takim razie czego się bałeś? – spytał wujek.
– W takim razie bałem się tego, czego nie widziałem.
– A ja bałam się tego, co sobie wyobrażałam – stwierdziła Ada.
– Stąd powiedzenie, że strach ma wielkie oczy, gdyż oczy robią się szerokie, gdy sobie wyobrażamy
coś okropnego albo gdy nie znamy prawdy – powiedziała babcia.
– Co w takim razie robić w przyszłości, gdy się czegoś boimy? – spytał wujek.
– Nosić latarkę? – zastanawiał się Adam, drapiąc się po głowie.
– A może ciągle zrywać koce, żeby nie było ciemno – stwierdziła Ada, lecz po chwili dodała:
– Ale tak się nie da. Koce to był eksperyment, a normalnie jest ciemno i już, strasznie i tyle.
– Już wiem – ucieszył się Adam – kiedy przychodzi strach, warto spytać kogoś dorosłego, co
się stało.
– Znakomicie – przytaknął wujek.
– Można też spytać czy to, czego się boimy, na pewno jest groźne, czy tylko tak nam się wydaje?
– uzupełniła Ada.
– Racja – ucieszył się wujek.
– Wujku, a jak coś jest takie nie wiadomo jakie i bardzo trudno o tym opowiedzieć, bo nie
wiadomo, co to jest, to co wtedy? – spytał Adam.
– W takim razie kolejny eksperyment przed nami. Nauczymy się, co robić, gdy coś jest nie
wiadomo jakie.
Wujek i babcia na chwilę zniknęli i kiedy znowu pojawili się w pokoju, oboje mieli pomalowane
twarze.
– Co czujesz, kiedy teraz na mnie patrzysz? – spytał wujek i dotknął palcem serduszka Ady.
– Jest mi trochę jakby smutno – odpowiedziała niepewnie.
– I robi się jakby szaro i troszkę groźnie – dodał Adam. – Wyglądasz, wujku, jak ktoś zupełnie
inny. Zawsze jesteś taki wesoły, a teraz wydajesz się poważny. Trochę jak wampir z filmów
albo niebezpieczny złodziej.
– W takim razie opiszcie dokładnie, co widać na mojej twarzy – powiedział Alfred.
– Masz ciemno umalowane oczy i spuszczone kąciki ust – odpowiedziała Ada.

– Na czole masz ciemną zmarszczkę i zrobiłeś takie bardzo poważne oczy, jakbyś się złościł
albo raczej zmartwił – uzupełnił Adam.
Wujek zrobił sobie zdjęcie telefonem i starł makijaż.
– Znakomicie – stwierdził. – Moja twarz wyrażała smutek i żal. Można również powiedzieć,
że widać było powagę, skupienie, zmartwienie, a nawet trochę grozy. Uczucia ludzi doskonale
widać na ich twarzach. Wystarczy przez moment się przypatrzyć, a potem zapytać siebie samego:
co czuję? Wtedy najczęściej ani trochę się nie mylimy. Odpowiedź przychodzi sama. Wystarczy
opisać słowami to, co się czuje, gdy patrzy się na twarz drugiego człowieka, i już wiadomo,
jakie uczucia w nas budzi oraz jakie przekazuje. Użyliśmy z babcią farb i kosmetyków, żeby
podkreślić rysy twarzy i uczucia, lecz na co dzień i bez tego widać, co wyrażają twarze ludzi dorosłych
i dzieci. Wystarczy uważnie się przyjrzeć. A teraz kolej na babcię. Opiszcie, co czujecie,
gdy na nią patrzycie.
– Ja czuję zdziwienie i jakby babcia troszeczkę się wygłupiała. – Ada przekrzywiła główkę,
uważnie przyglądając się twarzy babci.
– Czuję, że babcia zaraz powie coś śmiesznego – stwierdził Adam. – I jeszcze, że za chwilę
zacznie skakać albo wariować po całym mieszkaniu.
– Świetnie – ucieszyła się babcia. – Moja mina wyrażała rozbawienie, wesołość, może trochę
szaleństwa, ochotę do zabawy i płatania figli.
– Super – pochwalił spostrzegawczość dzieci wujek. – I tym razem opiszcie, co widać na twarzy
babci – zachęcił.
– Jedna brew babci jest podniesiona, a druga trochę w bok, usta są wymalowane do góry.
– Adam starał się precyzyjnie opisać minę babci. – Policzki są różowe, a włosy trochę rozwichrzone
– dodał.
– Oprócz tego babcia kilka razy zamrugała i zrobiła taką minę, jakby miała ochotę opowiedzieć
dowcip – stwierdziła Ada.
– Nauczyliście się opisywać i wyrażać uczucia, brawo – powiedział Alfred.
Zabawa trwała do późnego wieczoru. W końcu role się odwróciły i tym razem Ada i Adam
zaczęli – z pomocą mamy Adama – malować twarze, by uwydatnić różne emocje. Babcia, wujek,
a potem również mama Ady zgadywali, co wyrażają kolejne miny i makijaże. Były tam przyjemne
uczucia, takie jak: radość, podekscytowanie i duma, oraz te nieprzyjemne, na przykład:
złość, rozdrażnienie i obraza. Pod koniec pojawiły się nawet bardzo trudne, jak: tajemniczość,
zdziwienie i zmęczenie.
Dzieci na zmianę z dorosłymi pokazywały kolejne uczucia, wyrażając je makijażem, odpowiednimi
minami, ruchami i całym ciałem. Tym sposobem wymyślili nowe kalambury. Zamiast
zgadywania filmów lub znanych postaci odgadywali uczucia.
Wujek stwierdził, że wszyscy na co dzień gramy w podobne kalambury, bo przecież wystarczy
chwila uwagi, by dostrzec, że koleżance jest smutno, że komuś wyrządziliśmy przykrość
głupim żartem lub szturchaniem albo że kolega jest dumny, że wykonał zadanie. Widać, że
inny kolega potrzebuje pomocy, a jeszcze inny – świętego spokoju, bo źle się czuje. Wystarczy
uważnie się przyglądać koleżankom i kolegom, mamie i tacie, znajomym i krewnym, by poczuć,
co z tego przyglądania wynika, jakie pojawia się uczucie. I już wiadomo!
Strach ma wielkie oczy,
Więc z latarką warto skoczyć
Prosto w paszczę ciemnej dziury,
Żeby dostrzec, że kot bury.
W kącie zdawał się potworem,
Co ma ślepia niby zmora.
A tymczasem mała kicia
Łapką bierze się do mycia.
Bo ma pyszczek oprószony
Okruchami żółtej słomy.

Rodzic zachęca dziecko do rozmowy:
Jakie zdarzenie wywołało rozmowę o uczuciach?
W jaki sposób wujek Alfred pokazał dzieciom, że najbardziej boimy się tego, czego nie znamy?
Czy miał rację?
Jak babcia i wujek Alfred pokazali dzieciom, co zrobić, gdy nie wiemy, jak się czują osoby, z którymi przebywamy?
Jak wyglądają osoby wesołe?
Jaki wyraz twarzy najczęściej mają osoby smutne?
A jak opisalibyście wyraz twarzy osoby zdenerwowanej?
Czy zdarzają się takie sytuacje, że możemy się pomylić, bo ktoś nietypowo wyraża swoje uczucia?

2. „Lustro emocji”- zabawa ruchowa, dziecko porusza się według polecenia rodzica: „chodzimy jak ludzie zmęczeni, … jak ludzie smutni, … jak ludzie weseli itp.”

3. Popatrz na zdjęcia i postaraj się opisać jakie towarzyszą im emocje. Czy postacie/ zwierzęta na zdjęciach są smutne, wesołe, pogodne, skoncentrowane, przestraszone, zawstydzone. Może potrafisz inaczej określić te emocje.

4. Naucz się na pamięć wierszyka:

Strach ma wielkie oczy,
Więc z latarką warto skoczyć
Prosto w paszczę ciemnej dziury,
Żeby dostrzec, że kot bury.
W kącie zdawał się potworem,
Co ma ślepia niby zmora.
A tymczasem mała kicia
Łapką bierze się do mycia.
Bo ma pyszczek oprószony
Okruchami żółtej słomy.

5. Ćwiczenia gimnastyczne

https://www.youtube.com/watch?v=m2WsGrvCx_w

6. Napisz po śladzie

szlaczki-do-druku-01.pdf

15. 05.2020 (piątek)

Rodzaj zajęć: edukacja muzyczna i ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Lubię czytać – biblioteka. Doskonalenie umiejętności wyrażania emocji ruchem, tańcem i śpiewem; rozwijanie sprawności fizycznej.

„Wnętrze biblioteki” – do dziecka: Opowiedz o miejscu, w którym wypożyczamy książki, o tym jak należy zachowywać się w bibliotece. Jeżeli nie odwiedziłeś jeszcze tego magicznego miejsca to jest idealny czas. Następnie obejrzyj prezentację.

Zapraszam do zapoznania się z prezentacją multimedialną o tym, jak należy dbać o książki.

ZASADY-KORZYSTANIA-Z-KSIaZEK-prezentacja-multimedialna-dla-dzieci.pptx

2. „Ruchome napisy” – plastyczna zabawa ruchowa. Przygotowujemy litery z zestawu Alfabet w taki sposób, by dziecko mogło z nich ułożyć napisy: BAJKA i BIBLIOTEKA. Oprócz liter potrzebnych do ułożenia wyrazów należy dołożyć jeszcze inne litery. Rodzic prezentuje na tablicy napisy bajka i biblioteka, dziecko próbuje je przeczytać sylabami. Następnie zapraszamy dziecko do zabawy: Za chwilę rozłożę na dywanie wiele liter, również te, które są potrzebne do ułożenia wyrazów: bajka i biblioteka. Włączę piosenkę, przy której będziesz tańczyć w dowolny sposób. Kiedy zatrzymam muzykę, Twoim zadaniem będzie znaleźć literę, która jest potrzebna do ułożenia wyrazu i trzymać ją w ręku. Liter można szukać tylko w czasie, gdy nie gra muzyka. Gdy ponownie ją włączę, znowu zaproszę Cię do tańca. Dziecko tańczy przy piosence „Jeżeli ci wesoło”(piosenka poniżej). Można podzielić tę zabawę na dwie tury: najpierw szukajmy liter do wyrazu bajka, następnie biblioteka.

3. „Jeżeli ci wesoło” – zabawa ruchowa do piosenki. Stoimy obok siebie, gestem ilustrujemy słowa piosenki.

„Jeżeli ci wesoło”
Marta Bogdanowicz

Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
Uśmiechnij się do wszystkich i zaklaszcz w ręce swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
To podnieś brwi do góry i dotknij czoło swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
To otwórz teraz usta i zamknij oczy swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
To pokaż najpierw język, a potem zęby swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
Nabierz w usta powietrza i klep policzki swe.
Jeżeli ci wesoło i dobrze bawisz się
Uśmiechnij się do wszystkich i zaklaszcz w ręce swe.

Piosenka dostępna jest na chomikuj

http://chomikuj.pl/genowefa73/bogdanowicz/37)+marta_bogdanowicz+-+37+Jezeli+ci+wesolo+1,3066848705.mp3(audio)

4. Uzupełnij karty pracy:

8 b – doskonalenie umiejętności czytania, rozwijanie sprawności grafomotorycznej.
9 a – umieszczanie nalepek z literami, odczytywanie hasła.
9 b – kreślenie drogi w labiryncie, przeliczanie książek, porównywanie liczb.

5. Ćwiczenia gimnastyczne – proponujemy zabawy z wykorzystaniem papierowej taśmy. Niżej umieszczamy proste, szybkie i łatwe w wykonaniu propozycje. Miłej zabawy J

https://www.youtube.com/watch?v=YwFY1K2vsZY

https://www.youtube.com/watch?v=PYG8ZtE6r2A&feature=share&fbclid=IwAR1x2KXtBXt1BoIiLrhYhCOXW6vCoajI9_f6mvH5pset_JnQxmd7zyVgrvI

14.05.2020 (czwartek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia plastyczno-techniczne.

Temat dnia: W księgarni. – rozwijanie kompetencji poznawczych poprzez posługiwanie się modelami monet i banknotów; rozwijanie sprawności manualnej.

1. „Zagadki – rymowanki” – zapraszamy dziecko do zabawy: Za chwilę powiem kilka zagadek. Odpowiedź na nie powinna rymować się z zagadką. Wszystkie zagadki dotyczą baśni, bajek i legend, które znasz. Oto zagadki:

W Krakowie mieszka wawelski smok,
co zieje ogniem przez cały… (rok).

Krasnoludek jest malutki,
tak jak wszystkie… (krasnoludki).

Kto z krasnalami w tym domku mieszka?
To jest na pewno Królewna (Śnieżka).

Kto był dobry dla Kopciuszka?
Chrzestna matka, czyli (wróżka).

Czerwony Kapturek do babci wędrował,
Lecz wilk się zaczaił, za drzewem się (schował).

Groźna Baba Jaga domek ma z piernika.
Kto ją spotka w lesie, niechaj prędko (zmyka).

Gdy kot buty dostał,
Janek księciem (został).

Rzecz to znana, całkiem pewna,
Że Pinokio powstał z (drewna).

2. „Jak powstaje książka?” – zapraszamy dziecko do uważnego słuchania utworu: Usiądź wygodnie, przygotuj uszy do słuchania i posłuchaj przygody Ady i Adama. Dzisiaj dzieci dowiedzą się, w jaki sposób powstaje papier i jak kiedyś pisano książki. Postaraj się zapamiętać jak najwięcej informacji.

„Jak powstaje książka”

Maciej Bennewicz

Pan drukarz zaczerpnął białą maź i wylał ją na kwadratowe sito.

– To jest pulpa – powiedział uroczystym tonem. – Dawniej robiło się ją ze starych szmat – rozdrobnionych i rozpuszczonych, a teraz robi się ją z drewna. Te białe włókna to celuloza. Nadmiar wody ocieka i po wyschnięciu tworzy się papier.

Dzieci z niecierpliwością przyglądały się ruchom pana drukarza. Drewniany kołowrót podobny do dziadka do orzechów, tylko większy, zgrzytnął i dwie grube deski ścisnęły sitko, na które przed chwilą wylała się papierowa pulpa.

– Oto wyschnięta pojedyncza kartka. – Pan Borys, pracownik muzeum, podał dzieciom dwie grube kartki. – Właśnie z powodu sposobu, w jaki powstawał dawniej papier, nazwano go papierem czerpanym. Był bardzo drogi. Dlatego także książki były bardzo drogie. Wszystko wykonywano ręcznie. Z kotła zaczerpywano pulpę, a następnie na sicie, przygnieciona prasą, czyli ciężkimi deskami, ociekała z wody. Po wyschnięciu powstawała kartka, jak ta.

Najpierw Ada, a potem Adam zaczerpnęli białą maź z beczki, a potem po kolei kręcili wielkim kołowrotem prasy, aby wycisnąć z sita nadmiar wody. Po chwili ich kartki schły na sznurku.

A taki sposób powstawały pierwsze książki. Pan drukarz usiadł przy wielkim biurku, zaostrzył gęsie pióro, umoczył w atramencie w specjalnym zbiorniczku zwanym kałamarzem i napisał imiona: Ada i Adam.

– A teraz wasza kolej – powiedział i dodał: – Każde pióro służyło do innego rodzaju atramentu. Kolory atramentów wytwarzano ze sproszkowanych roślin i minerałów. Najdroższy był niebieski. Najdroższy, gdyż najtrudniej było zdobyć odpowiednie minerały.

Dzieci napisały gęsim piórem swoje imiona. Adam narysował również uśmiechniętą buźkę, Ada zaś pyszczek kota. Wujek Alfred złożył zamaszysty podpis z piękną literką A, którą ozdobił gałązką i kwiatkiem.

– Prawdziwa rewolucja w drukarstwie nastąpiła jednak znacznie później, w XV wieku, kiedy to Johann Gutenberg wymyślił specjalną maszynę, a właściwie sposób układania literek. – Pracownik muzeum wskazał wielkie drewniane urządzenie z kołowrotem, z czymś w rodzaju stołu i ogromną drewnianą ramą. Urządzenie przypominało Adamowi samochód wojskowy, Ada natomiast miała wrażenie, że patrzy na wielkiego smoka, który rozdziawia paszczę.

– Od czasów wynalazku pana Gutenberga literki układało się w specjalnych ramkach w odbiciu lustrzanym, literka po literce, słowo po słowie, zdanie po zdaniu. Była to żmudna praca, ale dzięki niej można było drukować wiele egzemplarzy książki. Przy ręcznym pisaniu pisarczyk, czyli skryba, często przez wiele lat pisał jedną książkę. Gęsim piórem, literka po literce. Dlatego książki były tak rzadkie i drogie.

– A dlaczego trzeba drukować w odbiciu lustrzanym? – spytał Adam.

Pan Borys pokazał odciśniętą stronę i powiedział:

– Prasa Gutenberga działa jak pieczątka. Widzicie czasem na ulicach karetki pogotowia albo straży pożarnej. Mają odwrócone napisy, prawda? – Żeby można było je odczytać w lusterku samochodowym – ucieszył się Adam.

– No właśnie, tę samą zasadę odkrył prawie sześćset lat temu Gutenberg i w ten sposób zrewolucjonizował drukarstwo. Odbicie lustrzane; pieczątka jak napis na karetce; prasa, która dociska literki do papieru czerpanego i jest książka – podsumował drukarz.

Adam z pomocą wujka przekręcił długą dźwignię prasy, pociągnął specjalną wajchę i strona była gotowa. Po chwili swoją pierwszą stronę do książki wydrukowała również Ada. Zebrani nagrodzili ją oklaskami, gdyż dzielnie sama wprawiła w ruch prasę drukarską Gutenberga.

Ada odczytała fragment z wydrukowanej przez siebie strony:

Czcionce pięknie tej podziękuj.

Atramentu zręczny taniec

Złożył z liter długie zdanie.

– A teraz – oznajmił wujek – cofamy się do samego początku. Książka powstawała na papierze, papier musiał być zadrukowany. Potem introligator ją zszywał tak jak krawiec tkaninę. Dziś robi to maszyna. Wcześniej wszystko wykonywano ręcznie i stopniowo ulepszano. Współcześnie książkę pisze się na komputerze i można ją wydrukować w domu. Literki można zmieniać, wklejać obrazki, rysować na pulpicie.

– Można robić, co się chce – stwierdził Adam. – Wystarczy myszka albo rysik.

– Albo nawet sam palec – dodała Ada. – Palec to najlepszy rysik.

– Zgadza się – stwierdził Alfred – ale każdą książkę trzeba najpierw wymyślić. A kto wymyśla, a potem pisze książki?

– Skryba? – zaproponował Adam.

– Drukarz? – zastanawiała się Ada. I po chwili dodała z entuzjazmem: – Już wiem, autor!

– Tak jest, autor, czyli pisarz. W takim razie cofamy się do samego początku, czyli do chwili, gdy książka powstaje w głowie autora. A zatem…

– A zatem… – powtórzyła Ada.

– A zatem, drodzy Ado i Adamie, również wy zostaniecie autorami i napiszecie swoją pierwszą prawdziwą książkę.

– Ale jak to zrobimy? – Zastanowił się Adam, połykają pyszne ciasto drożdżowe, które podawano w barze obok muzeum.

– Już wam mówię. Trzeba zacząć od pomysłu. A pomysł to coś…

– Coś, coś… – zastanawiała się Ada.

– Coś, o czym chce się opowiedzieć innym ludziom, jakaś bardzo ciekawa historia – stwierdził Adam.

– Znakomicie. W takim razie zastanówcie się, o jakiej pasjonującej, superciekawej historii chcielibyście opowiedzieć innym ludziom, na przykład dzieciom ze swojej klasy, rodzicom, pani nauczycielce, mamie, tacie albo babci. Potem zamiast gęsiego pióra i papieru czerpanego użyjemy telefonu i dyktafonu. A na koniec wszystko spiszemy i wydrukujemy, a właściwie zrobi to za nas program, który zmieni wasz głos w gotowy tekst. Potem go tylko poprawimy i już. Widzicie, jaką drogę przeszła książka. Od białej pulpy do dyktafonu, który zmienia słowa w zapisany tekst. Do roboty!

– Super! – ucieszyły się dzieci.

– Moja historia jest następująca – zaczęła Ada. – Wcześnie rano przyjechał po nas wujek Alfred i jak zwykle miał tajemniczą minę. Spodziewałam się, że wymyślił coś fajnego. I nie myliłam się. Pojechaliśmy na wycieczkę. W starym klasztorze, czyli w miejscu, w którym dawno, dawno temu mieszkali zakonnicy, panowie o długich brodach, którzy spędzali czas na modlitwie i pracy, mieści się muzeum sztuki drukarstwa i książki. Pan drukarz wygląda, jakby sam był zakonnikiem z dawnych czasów. Ma brodę i długie ubranie z fartuchem.

A ja mam taką historię – zaczął Adam:

Czcionce pięknie tej podziękuj.

Atramentu zręczny taniec

Złożył z liter długie zdanie.

Dawniej papier był czerpany,

Dziś dyktafon w ręku mamy.

Po przeczytaniu zadajemy dziecku pytania:
W jaki sposób Ada i Adam pomagali robić papier?
Czy to był sposób podobny do tego, którego my używaliśmy do sporządzenia papieru czerpanego?
W jaki sposób tworzono książki przed pojawieniem się nowoczesnych drukarni?

3. Uzupełnij karty pracy:

7 a – doskonalenie umiejętności dodawania, ćwiczenie zapisu cyfr
7 b – doskonalenie percepcji wzrokowej, rozwijanie sprawności grafomotorycznej.
8 a – przeliczanie i rysowanie monet i banknotów

4. „Ile kosztuje ta książka” – zabawa tematyczna w księgarnię z wykorzystaniem modeli monet i banknotów. Przygotowujmy cztery stoiska z książkami, na każdym z nich prezentujemy jeden rodzaj książek, np. kolorowanki, albumy, książki z obrazkami i komiksy. Ważne, by książki z jednego stoiska miały charakterystyczne cechy wspólne. Każdy rodzaj książek ma inną cenę, np. 5 zł, 7 zł, 10 zł, 20 zł. Dziecko otrzymuje banknoty i monety. Rodzic jest księgarzem. Zadaniem dziecka jest kupić co najmniej trzy książki w dowolnych cenach. Ważne, by zostało mu jak najmniej pieniędzy. Nie można zmieniać cen książek podczas transakcji. Po zakupach dziecko pokazuje książki i opowiada, co sprawiło mu trudność, a co było przyjemne podczas tej zabawy.

5. „Polisensoryczna książeczka” – przestrzenna praca plastyczna. Zadaniem dziecka jest stworzenie książki, za pomocą której będzie mogło opowiedzieć o uczuciach, jakie towarzyszą Mu w przedszkolu lub w domu. Książka może zawierać słowa i obrazki, ale można też wykorzystać zamiast słów i obrazków, materiały i tkaniny różne w dotyku np. delikatny, pluszowy i mięciutki materiał, nasiona, patyczki, kamyki, styropian itp. – w ten sposób stworzy się książeczkę polisensoryczną. Dziecko z pomocą rodzica zszywaczem łączy kilka kartek z bloku technicznego. Następnie z przygotowanych materiałów tworzy swoją niepowtarzalną książeczkę. Życzę udanej i owocnej pracy. Powodzenia!!

6. Na zakończenie obejrzyjcie filmik o pracy w księgarni, możesz też wybrać się do naszej księgarni w Mońkach.

https://www.youtube.com/watch?v=dVntYs6Cm0Q

13.05.2020 (środa)

Rodzaj zajęć: edukacja matematyczna i muzyczna.

Temat dnia: Jak powstaje książka? – rozwijanie umiejętności matematycznych podczas zapisywania prostych działań arytmetycznych; wprowadzenie słownictwa określającego nazwy zawodów związanych z powstaniem książki: autor, redaktor, ilustrator, drukarz, wydawca itp.;

1. „Jak powstaje książka?” - zapraszam do obejrzenia filmu

https://www.youtube.com/watch?v=t6t-UsDrqB8

2. „Kto tworzy książkę?” – dyskusja na podstawie ilustracji z Księgi Zabaw z literami strona 66–67. Rodzic prosi dziecko, aby odszukało na ilustracjach postacie, których nazwy zawodów będzie wymieniać. Rodzic dokonuje analizy głosek nazw zawodów związanych z powstaniem książek: autor, redaktor, grafik, drukarz . Dzieci wskazują ilustracje, określają, jakie czynności wykonuje ta osoba w procesie powstawania książki, i próbują dokonać analizy głosek niektórych czasowników, np. pisanie, rysowanie, drukowanie.

3. „Opowiadanie o papierze” – dzieci przygotowują kartki formatu A4 i ołówki. Rodzic opowiada o powstawaniu papieru w taki sposób, by wpleść działania matematyczne do wykonania przez dzieci. Zadaniem dzieci jest zapisanie działań i podpisanie się na kartce. Przykładowe opowieści: W pewnym lesie stały obok siebie cztery drzewa – wysokie i stare. Pewnego dnia drwale ścięli jedno z nich. Ile drzew zostało?, Ciężarówka wiozła do tartaku osiem ściętych drzew. Po drodze zatrzymała się w miejscu wycinki i pracownicy zapakowali na ciężarówkę jeszcze jedno drzewo. Ile drzew było razem na przyczepie ciężarówki?

Dzieci mogą zapisywać liczbę drzew cyframi, symbolami, np. kropkami, lub rysunkami. Nie należy im podpowiadać, w jaki sposób mają wykonać to zadanie – wszystkie odpowiedzi są poprawne, jeśli prowadzą do właściwego wyniku.

4. Uzupełnij karty pracy:

6 a – umieszczanie nalepek w brakujących miejscach, czytanie wyrazów.
6 b – uzupełnianie nalepkami ilustracji regału z książkami

5. Przypomnijcie piosenkę „Witajcie w naszej bajce”. Pamiętacie jak tańczyliśmy do niej? Teraz zatańczcie razem z rodzeństwem lub rodzicami.

https://www.youtube.com/watch?v=WyzrrNUpj-E

Witajcie w naszej bajce, słoń zagra na fujarce,
Pinokio nam zaśpiewa, zatańczą wkoło drzewa,
Tu wszystko jest możliwe, zwierzęta są szczęśliwe,
A dzieci wiem coś o tym latają samolotem.

Ref.:
Nikt tutaj nie zna głodu, nikt tu nie czuje chłodu
I nawet ja nie kłamię, nikt się nie skarży mamie.

Witajcie w naszej bajce, słoń zagra na fujarce,
Pinokio nam zaśpiewa, zatańczą wkoło drzewa,
Bo z wami jest weselej, ruszymy razem w knieje,
A w kniejach i dąbrowach przygoda już się chowa.

Ref.:
My ją znajdziemy sami, my chłopcy z dziewczętami,
A wtedy daję słowo, że będzie kolorowo.

!!! Jutro będziemy robić polisensoryczną książkę, przygotuj: nasiona, tkaniny, patyczki, kamyki, styropian, zszywacz, kartki z bloku technicznego, klej.

12.05.2020 (wtorek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia plastyczne.

Temat dnia: Jak powstaje papier?

„Jak powstaje papier?” – film edukacyjny https://www.youtube.com/watch?v=xdfpRSZVgFI

Po obejrzeniu filmu oraz planszy dzielimy się wiedzą, opisujemy proces powstawania papieru.

Zagadki, dziecko rozwiązuje zagadkę, wskazując jaką głoską rozpoczynają się rozwiązania.

W jednym pudełku mieszka ich wiele
A do tych krążków śpieszy pędzelek(farby)
Jak się nazywa cienka i zwiewna
Sukienka dla każdego okienka?(firanka)
Zrobi fryzurę, ładnie ostrzyże
Czy już wiesz kto?(fryzjer)
Tuż przy ziemi niziutko,
płatki z łodyżką krótką.
Fioletowe, wesołe, bo to przecież...(fiołek)
Nie jest skoczkiem, ma tyczkę,
przerośnie ogrodniczkę.
Zdobi działki, ogródki,
w nazwie ma trzy nutki.(fasola)
Łatwa zagadka – krzesło dla dziadka.(fotel)

„Do krainy baśni zabieram…” – rodzic prosi dziecko, aby wymyśliło i zapamiętało nazwę przedmiotu rozpoczynającego się głoską f. Następnie rozpoczyna zabawę słowami: Do krainy baśni zabieram fotografię i prosi dziecko o powtórzenie tych słów oraz dodanie własnego słowa, rozpoczynającego się głoską f. Kolejno powtarzamy wcześniejsze słowa i dodajemy własne. Rodzic może przerwać zabawę w połowie, podsumować i rozpocząć następną turę.

Uzupełnij karty pracy:

10 a – kącik grafomotoryczny, samodzielne pisanie litery F, f, pisanie wyrazów po śladzie;
10 b – kącik grafomotoryczny, kolorowanie pól zgodnie z zauważoną regułą, kolorowanie wg wzoru;
Poćwicz czytanie na stronie 67.

„Wyklejamy F” – wydzieranka.

Potrzebne będą: biała karta, kolorowe kartki lub gazety, klej, ołówek. Rodzic rysuje kontur litery F lub drukuje. Dziecko rwie na kawałki kolorowe kartki lub gazetę i przykleja wypełniając literę. Przykleja kawałeczki tak by nie było widać białej kartki. Postaraj się wykonać starannie swoją pracę. Powodzenia J

F.docx

Temat tygodnia: Tajemnice książek.

11.05.2020 (poniedziałek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Moje ulubione książki.

1. „Ulubiona książka” – zachęcamy dziecko, by zastanowiło się, jaka jest jego ulubiona książka, kto jest jej głównym bohaterem i jaką historię w niej przedstawiono. Ustalamy czas przeznaczony na refleksję, ustawiamy klepsydrę lub minutnik. Po upływie tego czasu zapraszamy dziecko do rozmowy. Dziecko opowiada o swojej ulubionej książce, prosimy, by zastanowiło się, z czego są zrobione książki. Następnie kierujemy rozmowę w taki sposób, by dziecko doszło do wniosku, że książki mogą być też elektroniczne – do czytania lub do słuchania. Prezentujemy różne rodzaje książek: albumy, atlasy, beletrystykę, książki obrazkowe, komiksy, książki elektroniczne – e-booki i audiobooki.

2. Porządki w kąciku książki- zrób porządek w swoim kąciku z książkami, ustaw je na półce w kolejności od największej do najmniejszej. Zwróć uwagę na sposób ustawienia książki (grzbietem na zewnątrz). Następnie poproś rodzica o przeczytanie Twojej ulubionej książki. Zachęcam również do założenia karty w Bibliotece Publicznej w Mońkach w oddziale dziecięcym. Jest tam wiele ciekawych książek, na pewno znajdziesz coś dla siebie. (!!!biblioteka już otwarta!!!)

3. A teraz trochę zabaw z poznaną wcześniej literą „F”

„Chodzimy po f” – zabawa ruchowo – matematyczna. Układamy na dywanie kształt liter F i f ze sznurka lub liny i prosimy dziecko, aby stopa za stopą poruszało się po linii, przy okazji liczy jaką długość ma sznurek lub lina, odmierza i wskazuje liczbę stóp jakie zrobiło. Próbuje napisać tą liczbę.

Mówimy kolejno wyraz i prosimy dziecko o podział na sylaby (z wyklaskaniem) i głoski (liczą na palcach). fotel, farba, flaga, foka, kufer, lufa, telefon, kartofel, żyrafa, elf, fotograf, klif, gryf
Piszemy na kartce lub drukujemy wyrazy wymienione wyżej i prosimy dziecko o podkreślenie litery F. Można wykorzystać do tego dowolny tekst: gazeta, książka, opowiadanie.

4. Uzupełnij karty pracy:

5 a – zaznaczanie głoski f w słowach, zaznaczanie liczby głosek w nazwach obrazków.
5 b – pisanie litery F, f po śladzie, otaczanie pętlą litery F, f znalezionej wśród innych liter, czytanie tekstu z poznanych liter, rysowanie ilustracji do tekstu.
Biała książka litera F

5. Wiem, że bardzo lubicie ruch przy muzyce i dlatego zaproponuje Wam dziś coś innego niż zawsze. Może się ktoś skusi i razem potańczymy? Zapraszam.

To już koniec na dziś. Teraz możesz pobawić się swoimi ulubionymi zabawkami

8.05.2020 (piątek)

Rodzaj zajęć: edukacja muzyczna i ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Unia Europejska. Utrwalenie informacji o Polsce jako kraju w Unii Europejskiej; poznanie hymnu i flagi wspólnotowej.

1. „Hymn Unii europejskiej” –Rodzic zaprasza dziecko do słuchania utworu: Tak jak Polska ma swój hymn narodowy, tak też kraje członkowskie Unii Europejskiej mają wspólny hymn. W każdym kraju ma on jednak swój tekst, napisany w języku tego kraju. Posłuchamy dzisiaj hymnu Unii Europejskiej po polsku. Zastanówcie się, dlaczego ten utwór nazywa się Oda do radości.

https://www.youtube.com/watch?v=PuCznLq1QlA

O Radości, iskro bogów, kwiecie elizejskich pól
święta, na twym świętym progu staje nasz natchniony chór
Jasność twoja wszystko zaćmi, złączy, co rozdzielił los.
Wszyscy ludzie będą braćmi tam, gdzie twój przemówi głos.

Kto przyjaciel, ten niech zaraz stanie tutaj pośród nas,
i kto wielką miłość znalazł, ten niech z nami dzieli czas,
Z nami ten, kto choćby jedną duszę rozpłomienić mógł.
Ale kto miłości nie zna, niech nie wchodzi tu na próg.

Patrz, patrz: wielkie słońce światem biegnie, sypiąc złote skry,
jak zwycięzca, jak bohater - biegnij, bracie, tak i ty.
Radość tryska z piersi ziemi, Radość pije cały świat.
Dziś wchodzimy, wstępujemy na Radości złoty ślad.

Ona w sercu, w zbożu, w śpiewie, ona w splocie ludzkich rąk,
z niej najlichszy robak czerpie, z niej najwyższy niebios krąg.
Bracie, miłość niezmierzona mieszka pod namiotem z gwiazd,
całą ludzkość weź w ramiona i ucałuj jeszcze raz.

2. Zapraszam Was na „Podróż po wybranych krajach UE”. Obejrzyj prezentację.

Podroz_po_wybranych_krajach_UE.pdf

3. Uzupełnij karty pracy:

15a – rysowanie flagi UE po śladzie, zapisywanie cyframi liczby flag, porównywanie flag, doskonalenie analizy i syntezy wzrokowej, rozwijanie koordynacji wzrokowo – ruchowej, sprawności motoryki małej, chwytu pisarskiego.
15b – liczenie przedmiotów widocznych na ilustracji, zapisywanie działań, obliczanie, rozwijanie mowy i spostrzegawczości, kształtowanie umiejętności zapisywania działań.
Przeczytaj tekst w Księdze Zabaw na stronie 68.

4. Czy Unia Europejska to …? Zabawa językowo – ruchowa. Dziecko stoi przed linią - taśmą malarską. Rodzic mówi określone zdanie, a dziecko ocenia czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Jeżeli prawdziwe – skacze obunóż do przodu, jeżeli fałszywe – do tyłu.

Unia Europejska to wspólnota wielu państw europejskich.

Unia europejska ma własną flagę.

Flaga Unii jest czerwona, znajduje się na niej 15 gwiazdek.

Niektóre kraje Unii Europejskiej posługują się wspólnymi pieniędzmi – euro.

Waluta obowiązująca w Polsce to - euro.

Flaga unijna jest niebieska, znajduje się na niej 12 gwiazdek.

Waluta obowiązująca w Polsce to polski złoty, czasem mówimy, że płacimy w „złotówkach”.

Hymn Unii Europejskiej jest taki sam jak hymn Polski i jest to „Mazurek Dąbrowskiego”.

5. „Gimnastyka na wesoło” - wykonaj rzut kostką i wykonaj ćwiczenie. Jeśli kolejny raz wylosujesz tę samą cyfrę, wówczas przechodzisz do kolejnego rzędu. Jeśli wykonasz wszystkie ćwiczenia z jednego rzędu kończysz zadanie.

Dziękujemy za poświęcony czas i współpracę. Życzymy miłego weekendu! Pani Bożena, Pani Gosia i Pani Hania

7.05.2020 (czwartek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia plastyczne.

Temat dnia: Szlakiem Wisły. – zabawy z literą j; przypomnienie nazw miast leżących nad Wisłą, w tym Krakowa.

1. „Zagadki znad Wisły” – praca z Księgą Zabaw.

Otwórz książkę na stronie 68-69. Odszukaj mapę Polski, wskaż palcem zaznaczoną Wisłę na ilustracji. Z pomocą rodzica odszukaj miejsce skąd wypływa Wisła, odczytaj nazwy miast, przez które przepływa w drodze do morza.

Zapraszamy dziecko do wysłuchania zagadek wykorzystanych na podstawie wiersza „Zagadki znad Wisły”.

„Zagadki znad Wisły”
Elżbieta Śnieżkowska-Bielak

Zagadka pierwsza

Popłyniemy Wisłą
Razem z rybitwami,
Zobaczymy miasta,
Co leżą przed nami.
Już zakręca rzeka
I czule oplata
Miasto, co pamięta
Dawne dni i lata.
Bogactwo i chwałę,
Mężnych królów wielu,
Którzy tu rządzili
Na polskim Wawelu.
Każde dziecko teraz
Na pewno odpowie,
Gdzie jest zamek Wawel?
No, proszę? W (Krakowie).

Zagadka druga

Na brzegu Syrenka,
Miasta swego broni.
Tarczą się osłania
I miecz trzyma w dłoni.
Dalej – Stare Miasto –
Barwne kamieniczki.
Zbiegają ku Wiśle
Wąziutkie uliczki
Zamek, a przed zamkiem
Na szczycie kolumny
Stoi sam król Zygmunt
Z miasta swego dumny.
Więc jakie to miasto,
Gdzie wciąż mieszka sława?
To stolica Polski,
A zwie się (Warszawa).

Zagadka trzecia

Teraz popłyniemy
Do miasta pierników,
Sporo się dowiemy
Tu o Koperniku.
Kiedy wyruszymy
Ulicami miasta,
Pomnik astronoma
Przed nami wyrasta.
To jego nauka
Sprawiła, że może
Teraz kosmonauta
W gwiezdne mknąć przestworze.
Pierniki tu lepsze
Niż piecze babunia.
Gdzie dopłynęliśmy?
Do miasta (Torunia).

Zagadka czwarta

Płyńże, miła Wisło,
Płyń, Wisło szeroka!
Wtem, słońce zabłysło –
Przed nami zatoka!
Wisła z sinym morzem
Zostać zapragnęła
I o rannej zorzy
Do morza wpłynęła.
Patrzy na ich przyjaźń
Neptun i po pańsku
Informuje Wisłę,
Że jest wreszcie w (Gdańsku).

2. „Zrób to, co ja” – zabawa słuchowo – ruchowa. Rodzic zaprasza dziecko do zabawy: Dzisiaj zagramy na instrumentach, które zawsze nosimy ze sobą. Będziemy wydobywać dźwięki z naszych dłoni, stóp, kolan, łokci i innych części ciała. Ja zagram kilka dźwięków w taki sposób. Patrz i słuchaj uważnie, bo poproszę Cię o powtórzenie tego rytmu.

Rodzic prezentuje rytm: klaśnięcie, tupnięcie dwiema nogami, klaśnięcie – dziecko powtarza. Przykłady kolejnych rytmów:

tupnięcie, uderzenie dłońmi o podłogę, tupnięcie;uderzenie dłońmi o podłogę, tupnięcie, tupnięcie, uderzenie dłońmi o podłogę;
tupnięcie, tupnięcie, klaśnięcie, tupnięcie.

3. „J jak jama” – prezentacja litery w wyrazie. Rodzic pisze na kartce wyraz „jama”. Prosimy dziecko o wyklaskanie słowa zgodnie z modelem sylabowym: ja-ma, liczymy sylaby zawarte w wyrazie. Proponujemy dziecku o poszukanie innego gestu, który pozwoli łatwo pokazać podział na sylaby, np. tupanie, dotykanie podłogi palcem. Następnie przeliczamy wyraz na głoski: j-a-m-a. Rodzic prezentuje sposób pisania liter „J”, „j” na tablicy lub kartce. Prosimy dziecko, by napisało literę palcem na dywanie i w powietrzu. Zwracamy uwagę na kierunek pisania litery oraz na jej miejsce w liniaturze. W tym celu możemy narysować na tablicy 3 linie zwieńczone dachem. Środkową linię należy pogrubić – to jest parter. Linia pod nią – to piwnica, a nad nią – strych. Pisząc litery J, j możemy posługiwać się określeniami „strych”, „piwnica”, „parter”, aby obrazowo utrwalić miejsce litery w liniaturze.

4. Uzupełnij karty pracy:

14a - identyfikowanie głoski j w słowach, zaznaczanie jej w odpowiednich miejscach.
14b – rysowanie obrazów z wykorzystaniem kształtu litery J, pisanie litery J, j po śladzie.
Biała książka – litera J

5. „Układamy i piszemy J” – z kawałka nitki lub sznurka spróbuj ułożyć literę J, możesz też wysypać na talerzyk trochę mąki lub bułki tartej i ćwiczyć pisanie palcem. Zaproś rodzeństwo lub rodziców i możecie ułożyć kształt litery J z Waszych ciał.

Ozdób w dowolny sposób literę J, możesz pomalować kredkami, farbami, mazakami, wykleić wydzieranką lub plasteliną.

Litera_j.docx litera do ozdobienia.

6.05.2020 (środa)

Rodzaj zajęć: edukacja matematyczna i plastyczna.

Temat dnia: Polskie krajobrazy. - kształtowanie poczucia tożsamości narodowej; rozbudzanie dumy z bycia Polakiem.

1. Gdzie mieszka moja rodzina?” – rozmowa kierowana. Zapraszamy dziecko do rozmowy:

Przypomnij mi, proszę, nazwę miejscowości, w której znajduje się twoje przedszkole.
Czy to jest miasto, czy wieś?
Czy wiesz, gdzie mieszkają twoi dziadkowie?
Czy znasz kogoś, kto mieszka w górach / nad morzem / nad jeziorem? Jak nazywają się te miejscowości?

Zabawa może być przeprowadzona z użyciem niektórych słów z języka angielskiego: nazwy członków rodziny; w mieście – in a city, w miasteczku – in a town, na wsi – in a village, w górach – in the mountains, nad morzem – at the seaside.

2. „Polskie krajobrazy” – obejrzyj film a następnie uzupełnij karty pracy.

https://www.youtube.com/watch?v=kHg_tid5mP4

13a – wycinanie i naklejanie fragmentów mapy Polski, pisanie zdania po śladzie.
13b – umieszczanie nalepek, czytanie zdań, pisanie po śladzie wyrazów z poznanych liter, rozwiązywanie rebusu.

2. „Znajdź rymy” – zabawa ruchowo – słuchowa.

Wypowiadamy tekst rymowanki, dziecko próbuje powtarzać słowa i wyszukiwać rym pasujący do dwuwersu. Podczas wypowiadania rymowanki dziecko przeskakuje obunóż w lewo stronę, następnie znowu do środka i na prawo. Proponowane rymowanki:

1. Zosia koszyk grzybów niesie,
Bo od rana była w (lesie).

2. Wojtek chciałby pójść do lasu,
Ale nie ma na to (czasu).

3. Tutaj rosły dwa maślaki
Ale zjadły je (ślimaki).

4. Julek na łące był dzisiaj z rana,
Widział tam żaby oraz (bociana).

5. Stasio na łące spotkał ropuchę,
Co polowała właśnie na (muchę).

3. „Patriotyczny quiz” – wybieranie zachowań patriotycznych spośród innych. Wymieniamy różne zachowania, zadaniem dziecka jest wybranie tych, które wskazują na zachowania patrioty.

Przykłady zachowań:

Znam symbole narodowe.
Potrafię zaśpiewać hymn.
Gdy słyszę hymn, tańczę.
Wybieram towary produkowane w Polsce.
Znam i zwiedzam zabytki w Polsce.
Podczas świąt narodowych wywieszam flagę.
Bawię się godłem i rysuję po nim.
Kibicuję Polskim reprezentacjom sportowym.
Uczę się o historii naszego kraju.
Zawieszam szalik z napisem Polska i godłem bałwanowi zimą.

4. „Makieta Warszawy” – przestrzenna praca plastyczna.

Na kartce lub kartonie zaznacz kształt granic Warszawy. Ozdabiaj makietę tworząc Wisłę, parki, ulice. Z małych pudełek np. po lekarstwach możesz stworzyć wieżowce, bloki mieszkalne i domy. Na tak wykonanej makiecie ustaw również rzeźby z plasteliny. Przypomnijcie jak robiliśmy makietę w przedszkolu na zajęciach. Powodzenia !

5. Chętne osoby zapraszam do gry w memory i dodawania on-line.

https://www.miniminiplus.pl/rybka-minimini/gry/wesole-dodawanie

https://www.miniminiplus.pl/noddy-detektyw-w-krainie-zabawek/gry/noddy-memory

5.05.2020 (wtorek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia muzyczne.

Temat dnia: Warszawa – stolica Polski. – kształtowanie poczucia tożsamości narodowej.

1. „Warszawska Syrenka” – wspólne słuchanie piosenki. Prosimy, aby dziecko zwróciło szczególną uwagę na to, jakie miejsca charakterystyczne dla Warszawy pojawiają się w treści piosenki.

„Nasza Warszawska Syrenka” – piosenka

Nasza warszawska Syrenka.
co noc urządza wyprawą.
Nocy się ciemnej nie lęka,
gdy pragnie zwiedzić Warszawę.

Ref.: Warszawski Zamek, pałac w Łazienkach
nad cichym stawem,
dzielnice nowe i Stare Miasto
w naszej Warszawie.

2. Nasza warszawska Syrenka
Wisłą powraca nad ranem.
Z nią jest wiślana piosenka
i miasto w słońcu skąpane.
Warszawski Zamek…

17_Warszawska_Syrenka.mp3 PIOSENKA

Prosimy dziecko, by wymieniło miejsca, które pojawiają się w piosence. Pokazujemy dziecku napisy do globalnego czytania: ZAMEK KRÓLEWSKI, ŁAZIENKI, DOMY, STARE MIASTO, WARSZAWA, WISŁA. Dziecko próbuje samodzielnie je odczytać.

Napisy-do-globalnego-czytania_(1).doc NAPISY

2. „Nasza wycieczka” – porozmawiajcie o zabytkach Warszawy. Znajdziesz je w kartach pracy lub w filmie.

12a – rozpoznawanie warszawskich budowli, przeliczanie, zapisywanie cyfr;
12b – rysowanie po śladzie pomnika warszawskiej Syrenki, pisanie wyrazu syrenka po śladzie.

https://www.youtube.com/watch?v=Klz_m44SJek

3. Obejrzyj bajkę o Syrence Warszawskiej.

https://vod.tvp.pl/video/basnie-i-bajki-polskie,warszawska-syrenka,40273064

4. Narysuj po śladzie i pokoloruj.

Witamy w nowym tygodniu po dłuższej przerwie, mamy nadzieję, że dzieci i rodzice czują się dobrze, są wypoczęci i gotowi na nowy tydzień. W tym tygodniu skupimy się na tematyce: Polska to mój dom.

4.05.2020 (poniedziałek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia.

Temat dnia: Polskie symbole narodowe. - rozpoznawanie, identyfikowanie i podawanie nazw określonych symboli narodowych (flaga, godło, hymn narodowy).

1. Zapraszamy do wysłuchania fragmentów wiersza pod tytułem „Polska”.

„Polska” (fragment)
Małgorzata Strzałkowska

Polska leży w Europie.
Polska to jest kraj nad Wisłą.
Polska leży nad Bałtykiem.
I to wszystko? Nie! Nie wszystko!
Polska naszą jest ojczyzną –
Tu żyjemy, tu mieszkamy.
Tu uczymy się, bawimy,
I marzymy, i kochamy.
Herb, czasami zwany godłem,
To jest wspólny znak rodaków.
Orzeł na czerwonej tarczy
To odwieczny herb Polaków.
Flaga jest symbolem państwa.
Tak wygląda polska flaga –
Biały kolor to szlachetność,
Czerwień – męstwo i odwaga.
Polskim Hymnem Narodowym
Jest „Mazurek Dąbrowskiego”.
„Jeszcze Polska nie zginęła” –
Któż z Polaków nie zna tego?

Po wysłuchaniu wiersza dziecko przypomina: kontur Polski, nad jakim morzem leży Polska, oraz symbole narodowe.

POLSKA_nasz_kraj_PDF_(1).pdf

2. „Mazurek Dąbrowskiego” – wprowadzenie do właściwego słuchania hymnu narodowego: W jakich okolicznościach słyszycie hymn Polski?
Dlaczego Mazurek Dąbrowskiego jest odgrywany, gdy Polacy zwyciężą w ważnym turnieju? W jaki sposób powinniśmy słuchać hymnu?

Następie odtwarzamy nagranie hymnu i prosimy dzieci, żeby wstały i spróbowały go zaśpiewać.

Mazurek Dąbrowskiego
sł. Józef Wybicki, muz. autor nieznany

1. Jeszcze Polska nie zginęła,
Kiedy my żyjemy.
Co nam obca przemoc wzięła,
Szablą odbierzemy.
Ref.: Marsz, marsz, Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polski,
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem.

2. Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę,
Będziem Polakami.
Dał nam przykład Bonaparte,
Jak zwyciężać mamy.

Ref.: Marsz, marsz…

3. Jak Czarniecki do Poznania
Po szwedzkim zaborze,
Dla ojczyzny ratowania
Wrócim się przez morze.

Ref.: Marsz, marsz…

4. Już tam ojciec do swej Basi
Mówi zapłakany –
Słuchaj jeno, pono nasi
Biją w tarabany.

Ref.: Marsz, marsz…

https://www.youtube.com/watch?v=uOEU0mLkBnU&feature=emb_logo

3. „Układamy napis” – zabawa rozwijająca umiejętność rozpoznawania liter. Przyczepiamy w widocznym dla dziecka miejscu wyraz POLSKA, dziecko odczytuje napis. Następnie wyjmujemy z zestawu Alfabet litery. Zadaniem dzieci jest ułożenie z liter wyraz POLSKA. Można wykorzystać też inne wyrazy związane z naszym krajem, np. stolica, godło, kraj, Warszawa, itp. (można pomóc dziecku jeśli ma problem z rozpoznaniem danej litery).

4. Uzupełnij karty pracy:

11a – czytanie prostych wyrazów, pisanie wyrazów po śladzie, wycinanie napisów i przyklejanie pod właściwymi ilustracjami.
11b – wpisywanie liter do kratek według instrukcji, odczytywanie haseł, kolorowanie rzek na mapie.

5. Wybierz 5 ćwiczeń i wykonaj razem z rodzicem.

Drodzy Rodzice, Oferta edukacyjna mediów publicznych przygotowana dla najmłodszych widzów. Oferta Telewizji Polskiej: · pasmo edukacyjne „Wesoła Nauka” emitowane każdego dnia, od poniedziałku do piątku, na antenie TVP2 o godz. 11:40-12:30. Program jest skierowany do przedszkolaków i dzieci z klas I-III szkoły podstawowej, a także ich rodziców i nauczycieli. W programie trwającym ok. 30 minut dzieci zobaczą zaskakujące eksperymenty i intrygujące doświadczenia naukowe, a także kreatywne gry i zabawy, propozycje zajęć sportowych, prac twórczych oraz zajęć muzycznych; · program „Wielkie Dzieła Małych Rąk” to magazyn tworzony we współpracy z ekspertami Ministerstwa Edukacji Narodowej. Proponuje dzieciom naukę przez zabawę. Emisja programu o godz. 7:05-8:00 na kanale TVP 2 od poniedziałku do piątku. · „Domowe przedszkole” TVP ABC, to oferta dla najmłodszych dzieci i ich rodziców; którą również można znaleźć na vod.tvp.pl. Oferta Polskiego Radia: 1) Polskie Radio Dzieciom - to całodobowa stacja radiowa, która od godz. 7.00 rano nadaje programy dla dzieci, a od godz. 21.00 dla dorosłych. W ramówce stacji znajdują się audycje edukacyjne, naukowe i rozrywkowe rozwijające wyobraźnię i budujące kreatywność dzieci.

30.04.2020 (czwartek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia plastyczne.

Temat dnia: Skąd się bierze prąd? – rozbudzanie zainteresowań technicznych i konstrukcyjnych – tworzenie w zamkniętego układu elektrycznego; zapoznanie z odnawialnymi źródłami energii.

1. „Pstryk” – słuchanie opowiadania, rozmowa na temat jego treści. R. prosi dziecko o przygotowanie się do uważnego słuchania opowiadania:
Dotknij swoich uszu, przygotuj je do słuchania.
Dotknij swoich ust, przygotuj je do milczenia.
Podczas słuchania opowiadania postarajcie się zapamiętać, jak nazywali się jego bohaterowie i kim byli.
Spróbuj też zapamiętać, jakie ważne informacje o bezpieczeństwie chłopiec przekazał Juniorowi.

„Pstryk” Grzegorz Kasdepke
Na elektryczne urządzenia lepiej uważać…
– Uważaj, teraz będzie się działo – mruknął Dominik, włączając elektryczny czajnik.
Zanim Junior zdążył podkulić ogon, w całym domu błysnęło, huknęło – a potem zapadła ciemność.
I cisza. Przestało grać radio, przestały pracować lodówka i pralka, przestał działać komputer i nawet Junior przestał sapać, choć nie był przecież na prąd. Widać wszystko to zrobiło na nim spore wrażenie. Pierwsza odezwała się babcia Marysia.
– Dominik! – zawołała z dużego pokoju. – To twoja sprawka?!
– Prowadzę wykład – odkrzyknął dyplomatycznie Dominik.
– O czym?! – głos babci dochodził już z korytarza. – Nie mów, że o elektryczności!
– Mogę nie mówić… – mruknął Dominik.
– Hau! – dodał mu otuchy Junior.
Zza drzwi dobiegł ich szelest, trzask, odgłosy majstrowania przy elektrycznych korkach – i naraz z głośnika radia popłynęła muzyka, a lodówka wzdrygnęła się jak po przebudzeniu z krótkiej drzemki i znowu zaczęła pracować. Dominik i Junior zmrużyli oczy.
– Przecież tata ci mówił – zasapała babcia, wchodząc do kuchni – żebyś nie włączał tego czajnika, gdy pracuje pralka, tak?! Jutro przyjdą elektrycy i wszystko naprawią! A na razie trzeba uważać! Bo przewody elektryczne w tym mieszkaniu są za słabe, i to dlatego! Chcesz wywołać pożar?!
– Hau! – uspokoił ją Junior.
Ale babcia Marysia nie była uspokojona; zakazała Dominikowi zabaw w kuchni, przez co dalsza część wykładu musiała się odbyć w łazience.
– Tak, z elektrycznością nie ma żartów – westchnął Dominik.
– Na przykład najgłupsze, co można zrobić, to suszyć sobie włosy w wannie. Bo jakby suszarka wpadła do wanny, to… Junior zawył rozpaczliwie, dając do zrozumienia, że wie, co by się stało, gdyby suszarka wpadła do wanny.
– Tak samo głupie – kontynuował Dominik – jest wtykanie różnych przedmiotów do dziurek od kontaktu! Albo przecinanie przewodów elektrycznych! Jeżeli zobaczę kiedyś, że to robisz, to koniec, zakaz wychodzenia na spacery!
Junior, gdyby to było możliwe, podwinąłby nie tylko ogon, ale i uszy, nos oraz całego siebie.
– Niemądrze jest także – ciągnął zadowolony z siebie Dominik – ciągnąć za kabel jakiegoś urządzenia, żeby je wyłączyć, bo łatwo taki kabel przerwać! Ani podłączać zbyt wielu urządzeń do jednego gniazdka! I, i… słuchasz mnie?
– Hau… – odszczeknął zrezygnowany Junior.
– No tak, może to za dużo jak na jeden raz – zgodził się Dominik. – Najważniejsze jest jedno:
nie wolno bawić się elektrycznością! Zrozumiałeś?
– Hau! – zapewnił Junior. Po czym podskoczył wysoko, pstryknął nosem wyłącznik światła – i wykład został zakończony.
O elektryczności można mówić jeszcze długo. Czas, start!

Pytania do opowiadania:

Jak nazywali się bohaterowie opowiadania?
Kim byli?
Dlaczego po włączeniu czajnika zgasło światło w całym mieszkaniu?
Jakie ważne informacje dotyczące bezpiecznego postępowania z urządzeniami elektrycznymi chłopiec przekazał Juniorowi?
Jak myślisz, czy dzieci mogą samodzielnie posługiwać się urządzeniami elektrycznymi?

2. „Nie taki prąd straszny” – rozmowa kierowana na podstawie filmu edukacyjnego.

Rodzic zadaje dziecku pytania:
Do czego potrzebna jest nam energia elektryczna?
Skąd bierze się prąd?
Które sposoby wytwarzania prądu są bardziej przyjazne dla środowiska?
W jaki sposób prąd dociera do żarówki w lampce?
Czy dzieci mogą włączać wtyczkę urządzeń elektrycznych do gniazdka?

Nie martw się jeśli nie znasz odpowiedzi na niektóre pytania!
Za chwilę zobaczysz film, który opowiada o sposobach wytwarzania energii elektrycznej.

https://www.youtube.com/watch?v=LmpLrMs44VQ&feature=emb_logo

3. Uzupełnij karty pracy:

3b – pisanie wyrazów po śladzie, łączenie wyrazów z obrazkami, rysowanie brakującego obrazka.
4b – układanie historyjki obrazkowej, przeliczanie obiektów w zbiorach, dorysowywanie nakrętek, pisanie cyfr i znaków < i >.

4. „Skąd się bierze prąd?” – praca w Księdze Zabaw

Na podstawie ilustracji ze strony 64 dziecko ma za zadanie sformułować krótką wypowiedź na temat: Skąd się bierze prąd? Powtórz jeszcze raz czytanie tekstu na stronie 65.

5. „Bezpieczny przedszkolak” – praca plastyczna.

Potrzebne będą: kartka A4 lub większa. Mazaki, klej, nożyczki, papier kolorowy, gazetki reklamowe ze sprzętem AGD.

Po zapoznaniu się z opowiadaniem Pstryk i obejrzeniu filmu edukacyjnego stwórz obrazkowe zasady korzystania z urządzeń elektrycznych. Jeżeli nie masz gazet itd. namaluj kredkami lub farbami.

Dzieciakom i rodzicom życzymy mile spędzonego weekendu majowego, odpoczywajcie i bawcie się dobrze. Pozdrawiamy

29.04.2020 (środa)

Rodzaj zajęć: edukacja matematyczna i muzyczna.

Temat dnia: Segregujemy odpady. – utrwalenie informacji o sposobach segregowania odpadów, rozwijanie umiejętności matematycznych podczas klasyfikowania przedmiotów według określonych cech.

1. „Mniej czy więcej” – zabawa matematyczna, wprowadzenie znaków mniejszości i większości. R. zaprasza dziecko do wysłuchania opowieści, ilustruje ją przedmiotami: W pewnej sali stały dwa kosze na śmieci (R. rozkłada np. dwa pudełka, miski lub inne przedmiotu ). W jednym z nich leżały trzy butelki (R. wkłada 3 puste butelki do jednego pudełka), w drugim pięć butelek (R. wkłada 5 pustych butelek do drugiego pudełka). W którym koszu było więcej butelek? Dziecko wskazuje prawidłową odpowiedź, a R. kontynuuje opowieść: Wielka szufla śmieciarki otwiera się szeroko w tę stronę, gdzie jest więcej śmieci. Jak myślisz, w którą stronę się otworzy? R. układa znak > z dwóch pasków papieru. R. opowiada kilka takich krótkich opowieści, by utrwalić z dziecku schemat zadania. Może poprosić dziecko o pomoc w wymyślaniu. Kolejnym krokiem jest ilustrowanie zadania cyframi zamiast przedmiotów.

2. Uzupełnij karty pracy:

3a – liczenie pojemników, rysowanie po śladzie, czytanie wyrazów, łączenie ich z właściwymi pojemnikami;
4a – pisanie po śladzie znaków < i >, porównywanie liczby obiektów i zapisywanie rozwiązania znakami < i >.
W Księdze Zabaw (czytanka) przeczytaj tekst na str. 65 (!!! tylko strona 65, stronę 64 zostawiamy na jutro!!!)

3. Jak długo rozkładają się poszczególne grupy śmieci?
pogięty rysunek (papier) – 1–6 miesięcy
ogryzek jabłka (bio) 1–5 miesięcy
reklamówka (plastik) – nawet 400 lat
puszka (metal) – 50 lat
plastikowa butelka (plastik) – 400–450 lat
słoik (szkło) – nigdy
papierek po cukierku (plastik) – 400 lat
gazeta (papier) – 6 tygodni
skórka od banana (bio) – rok
chusteczka higieniczna (papier) – 2–4 tygodnie

4. „Sprzątanie lasu” – zabawa ruchowa z ćwiczeniem oddechu. Rozłóżmy na podłodze kawałki gazet i zaznaczmy miejsce, które będzie pełnić rolę kosza na śmieci, np. hula hop, miska lub duży garnek. Zaproponujmy dziecku zabawę w sprzątanie lasu. Kawałki gazet to śmieci, które należy umieścić w koszu. Można to jednak zrobić tylko na czworakach i używając oddechu. Dołączmy do zabawy i pobawmy się w „kto posprząta więcej”, w czasie zabawy warto puścić piosenkę „Mam zasady na odpady” – Małej Orkiestry Dni Naszych.

https://www.youtube.com/watch?v=yOj4CN1n-Z8&feature=emb_logo

5. Obejrzyj film edukacyjny o segregacji odpadów. Wiadomości z filmu wykorzystaj w życiu codziennym.

https://www.youtube.com/watch?v=czN_dlTdPZ0

28.04.2020 (wtorek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia plastyczne.

Temat dnia: Ziemia to nasz dom. - zapoznanie dzieci z niebezpieczeństwami grożącymi środowisku ze strony człowieka; wyjaśnienie konieczności dbania o środowisko.

1. „ILE WODY NAM UCIEKA?” – zabawa badawcza.

Zagadka: To substancja, bez której nikt z nas nie mógłby żyć. Jest potrzebna nie tylko ludziom, lecz także zwierzętom i roślinom. Występuje na całej kuli ziemskiej, ale tylko niewielka część nadaje się do spożycia przez ludzi. Poprzez proces parowania i skraplania jej część do nas wraca.
(WODA)

Zabieramy dziecko do łazienki, lub kuchni. Odkręcamy kran w ten sposób, by woda kapała po kropelce do podstawionego naczynia. Dzieci muszą oszacować, ile wody może w ten sposób wylać się z kranu do naczynia podczas kilku minut (sami określamy czas, rodzic mierzy zegarkiem) by wiedzieć, ile czasu minęło od odkręcenia kranu. Dziecko wyciąga wnioski, że należy dokładnie zakręcać kran.

2. Uzupełnij karty pracy:

2a – zaznaczanie różnic pomiędzy obrazkami.

2b – wycinanie ilustracji, naklejanie ich w odpowiednich miejscach.

3. „Ekoprzyjaciel” – praca manualna z wykorzystaniem odpadów z domu. Stworzenie Ekoludka wg pomysłu dzieci. Przygotujcie niepotrzebne opakowania po dowolnych produktach, np. pudełka, kubeczki, tacki. Zachęć dziecko do zbudowania z nich stworków – łączenia, oklejania papierem kolorowym, paskami pociętych gazet. Można wykorzystać samodzielnie przygotowany klej z mąki (przepis poniżej). Po wyschnięciu pracy poproś dziecko o jej pomalowanie farbami. Praca może być przestrzenna lub na kartce papieru.

Jeśli nie macie w domu kleju to tutaj jest przepis na klej z mąki:
Do garnka wlewamy pół szklanki zimnej wody, dodajemy jedną czubatą łyżkę mąki ziemniaczanej, jedną czubatą łyżkę mąki pszennej i łyżeczkę soli. Całość mieszamy, aby nie było grudek, a następnie dolewamy szklankę wrzątku, cały czas mieszając. Po ostudzeniu klej jest gotowy.

Proszę by praca było samodzielna lub z pomocą rodzica a nie zdjęcie skopiowane z Internetu.

4. „Ekoprzyjaciel 2” – jeżeli nie masz pomysłu na stworzenie własnego ludka to wykorzystaj do tego WYPRAWKĘ (teczka). Odszukaj kartę nr 46 i wypchaj kształt ekoprzyjaciela wraz z dziurkami. Przewlecz sznurowadło przez dziurki w ubraniu smoka oraz w kołach roweru. Postaraj się to zrobić samodzielnie, bez pomocy rodziców.

5. „Strażnicy Ziemi” – obejrzyj bajkę ekologiczną.

https://www.youtube.com/watch?v=1PThAnyReK4&feature=emb_logo

27.04.2020 (poniedziałek)

Dzień dobry Wesołe Jeżyki i drodzy Rodzice!

W tym tygodniu porozmawiamy o tym jak dbać o naszą planetę. Jesteście gotowi?

Może uda Wam się zachęcić Rodzinę do segregowania śmieci, jeśli jeszcze tego nie robicie.

Do dzieła!

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Ekoprzyjaciele - utrwalenie informacji z zakresu dbania o środowisko, poszerzenie wiedzy przyrodniczej; zapoznanie z literą „z”, kształcenie kompetencji językowych przez analizę i syntezę głosek w słowach.

1. Słuchanie wiersza M. Strzałkowskiej „Nowa moda”, rozmowa na temat jego treści.

„Nowa moda” Małgorzata Strzałkowska

W domu Oli oraz Ali
wszyscy razem się zebrali,
aby wspólnie pogawędzić,
jak sobotę miło spędzić.
Uradzili, jedząc ciasto,
że pojadą gdzieś za miasto,
lecz z powodu tej wycieczki
do solidnej doszło sprzeczki.
– Autem! – mówi wujek Tadek.
– Na motorach! – woła dziadek.
Na to babcia: – Autobusem!
Mama: – Lepiej minibusem!
Ala z Olą grzmią donośnie,
że taksówką jest najprościej.
Tylko tata głową kiwa,
po czym nagle się odzywa:
– Samochody, autobusy,
motocykle, minibusy –
każdy z nich okropnie smrodzi,
a to naszej Ziemi szkodzi.
Po co spalin jej dokładać?
Lecz jest na to dobra rada –
pojedziemy rowerami,
bo nie trują spalinami.
Poprzez lasy, łąki,
pola pędzi Ala, za nią Ola,
mama, tata, babcia, dziadek,
a na końcu wujek Tadek.
Nowa moda jest w rodzinie
i rodzina z tego słynie,
że w sobotę się wybiera
na wycieczkę na rowerach.
Ziemia też oddychać musi,
bo inaczej się udusi.

Po przeczytaniu wiersza dzieci odpowiadają na pytania:
1. Jakie plany miała rodzina występująca w wierszu?
2. Którzy członkowie rodziny wzięli udział w wycieczce?
3. Policzcie, o ilu środkach transportu rozmawiali?
4. Co oznacza słowo „ekologiczny”? Podpowiedzią może być piosenka „Ekodzieci” Małej Orkiestry Dni Naszych

https://www.youtube.com/watch?v=wzuAW3NfMHQ&feature=emb_rel_end

2. Z jak ZEGAR – prezentacja litery Z, doskonalenie umiejętności analizy oraz syntezy sylabowej i głoskowej słowa zegar, przeliczanie sylab i głosek w wyrazie ZEGAR.

Model głoskowy wyrazu z pól niebieskich (spółgłoski) i czerwonych (samogłoski).
Analiza głoskowa wyrazu: z-e-g-a-r.
Ile głosek zawiera wyraz zegar? (5)
Nauka pisania litery „Z”, „z”.
Dzieci ćwiczą pisanie literki Z ( swoim paluszkiem, na sucho) na kartce papieru, w powietrzu, na podłodze, na dywanie, na stoliku, na plecach rodzica.

3. Uzupełnij (karty pracy nowa część 4)

Karty pracy nr 4.1a– kolorowanie wskazówek, szukanie takich samych podpisów.

Karty pracy nr 4.1b– wykreślanie liter z nazwami obrazków, odczytywanie hasła, pisanie litery Z, z po śladzie – ołówkiem.
Biała książka litera „Z”

4. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych.

Kochani wybierzemy się w teraz w „kosmiczną podróż na pomoc innej planecie”. Nasza planeta jest piękna dlatego z chęcią popatrzymy na nią z góry.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=54&v=o3YaFFyh_mw&feature=emb_logo

– „Rakieta” – dziecko naśladuje start rakiety. Stoi, wolno klaszcze i tupie, jednocześnie pochylając się raz w lewo, raz w prawo. Potem klaszcze i tupie coraz szybciej. Obraca się. Szybko uderza dłońmi w kolana. Prawą dłonią zatacza kółka przed nosem i wydaje dźwięk pracujących silników rakiety. Unosi ręce i podskakuje z okrzykiem: Hura!. Rakieta wystartowała. Zabawę można powtórzyć.

-„Planety” – Dziecko wyobraża sobie, że doleciało rakietą na inną planetę i spotkało jej mieszkańca (opowiada nam jak on wygląda), wymyśla przyjazny gest powitalny.

– „Orbity” – tor przeszkód z elementami gimnastycznymi. Dziecko startuje z miejsca wyznaczonego przez R. Najpierw idzie raczkiem, potem robi trzy przysiady, kładzie woreczek na głowę (cienką małą książeczkę, zwinięte skarpetki), przechodzi z nim po brzegu dywanu, zdejmuje woreczek i na czworakach zmierzają do mety. Jeśli więcej dzieci bierze udział w zabawie R. mierzy czas, aby uniknąć zderzenia.

– „Deszcz meteorytów” – zabawa z papierowymi kulkami. R. rozdaje dzieciom kartki papieru, które dziecko musi zgnieść i rzucić do celu (miski, garnka).

-„Powrót na ziemię” – ćwiczenie na podłodze. Dziecko i Rodzic (im więcej domowników tym lepiej) kładą się na plecach i chwytają za dłonie. Próbują podnieść się do pozycji stojącej, nie przerywając utworzonego kręgu.

!!! Pamiętajcie dziś dzień zabawki. Przed rozpoczęciem zajęć możecie pobawić się swoją ulubioną zabwka.

Powodzenia!

24.04.2020 (piątek)

Rodzaj zajęć: edukacja muzyczna, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Cztery pory roku w gospodarstwie - utrwalenie wiedzy o przemienności pór roku i ich cechach charakterystycznych; kształcenie zdolności poznawczych przez tworzenie i odtwarzanie rytmów wyrazowo – obrazkowych.

1. „Od wiosny do wiosny” – zachęcamy dzieci do wysłuchania wiersza: Poproszę, żebyście zamknęli oczy i spróbowali sobie wyobrazić, co takiego dzieje się na świecie opisanym w wierszu. Podczas słuchania postarajcie się zapamiętać, jakie pory roku są w nim przedstawiono.

Od wiosny do wiosny

Hanna Zdzitowiecka

Na niebie jaśnieje słońce,
dni płyną, płyną miesiące…
Z lodu uwalnia się rzeka
i ze snu budzą się drzewa,
ptaki wracają z daleka,
będą wić gniazda i śpiewać.
Sady zabielą się kwieciem…
To wiosna! Wiosna na świecie!

Na niebie jaśnieje słońce,
dni płyną, płyną miesiące…
Dni coraz dłuższe, gorętsze
pod lipą ciche pszczół brzęki,
woń siana płynie powietrzem,
z pól żniwne słychać piosenki,
zakwitły malwy przed chatą…
Lato na świecie! Już lato!

Na niebie jaśnieje słońce,
dni płyną, płyną miesiące…
W sadzie już jabłko dojrzewa
niebem sznur ptaków mknie długi.
Liście się złocą na drzewach
idą jesienne szarugi
wiatr nagle drzewa gnie w lesie…
Jesień na świecie! Już jesień!

Na niebie jaśnieje słońce,
dni płyną, płyną miesiące…
Długie i ciemne są noce
śniegową włożył świerk czapę
śnieg w słońcu tęczą migoce
i sople lśnią pod okapem,
rzekę pod lodem mróz trzyma…
Zima na świecie! Już zima!

Na niebie jaśnieje słońce,
dni płyną, płyną miesiące…
Ze snu się budzi leszczyna
i nową wiosnę zaczyna!

Pytania do wiersza:

Czy udało Wam się zapamiętać, które pory roku są przedstawione wierszu?
Co oznacza sformułowanie „płyną miesiące”?
Jakie prace gospodarskie wykonuje się w ogrodzie lub w polu wiosną, latem, jesienią a jakie zimą?

2. „Jakie to słowo?” praca z wyprawką.

Rodzice, w teczkach, które były do odebrania w tym tygodniu znajdziecie kartę W45. Dzieci wypychają obrazki i układają na dwa stosy: jeden z obrazkami, drugi z napisami. Nazywają obrazki oraz dzielą na głoski ich nazwy. Następnie rodzic podaje sekwencję nazw kilku obrazków, a zadaniem dziecka jest ułożenie w odpowiedniej kolejności. Zaczynamy od 3-4 obrazków, stopniowo zwiększając. Zabawę powtarzamy kilka razy. Następnie korzystając z kart z drugiego stosu, przeczytajcie podpisy i ułóżcie pod odpowiednimi ilustracjami.

3. Uzupełnij karty pracy:

48a – kącik grafomotoryczny, pisanie nazw zwierząt po śladzie.
48b – kącik grafomotoryczny, uzupełnianie tabeli symbolami według wzoru, kolorowanie sekwencji kwadratów.

4. „W poniedziałek rano kosił ojciec siano” – zabawa ruchowa. Stoimy w kręgu. W środku jedna osoba, które jest „ojcem”, wykonuje gesty odpowiednie do słów piosenki. Pozostałe osoby (rodzeństwo lub rodzice) w takt melodii naśladują jego ruchy. W następnych zwrotkach dzieci kolejno zmieniają dni tygodnia i czynności.

„W poniedziałek rano kosił ojciec siano”
sł. i muz. tradycyjne

W poniedziałek rano,
kosił ojciec siano,
Kosił ojciec, kosił ja,
kosiliśmy obydwa.
A we wtorek rano
Grabił ojciec siano,
Grabił ojciec, grabił ja,
Grabiliśmy obydwa.
A we środę rano
Suszył ojciec siano,
Suszył ojciec, suszył ja,
Suszyliśmy obydwa.
A we czwartek rano
Zwoził ojciec siano,
Zwoził ojciec, zwoził ja,
Zwoziliśmy obydwa.
A zaś w piątek rano
Sprzedał ojciec siano,
Sprzedał ojciec, sprzedał ja,
Sprzedaliśmy obydwa.
A w sobotę rano
Stracił ojciec siano,
Stracił ojciec, stracił ja
Straciliśmy obydwa.
A w niedzielę z rana
Już nie było siana,
Płakał ojciec, płakał ja,
Płakaliśmy obydwa.

piosenka - https://www.youtube.com/watch?v=eyXUmg5UdSs
https://www.youtube.com/watch?v=odS_WR3pGMI

5. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych:

1. „Noszenie wody”. Ustawiamy się w rzędzie. Wydajemy polecenie w prawo zwrot i rozdajemy laski gimnastyczne lub kije od szczotki, pomagamy dziecku włożyć je między łopatki. Dziecko naśladuje pracę rolnika noszącego wodę. Prostuje się, patrzy przed siebie, wspina się na palce i stoi na całych stopach. Idzie raz na piętach, raz na palcach. (potrzebne nam będą laski gimnastyczne lub kij od szczotki, mopa).

2. „Koszenie trawy”. Dobieramy się w pary, jedna osoba przyjmuje pozycję na czworakach, druga obwiązuje je w pasie skakanką i prowadzi do wyznaczonego miejsca. (do zabawy wykorzystujemy skakankę).

3. „Pług”. Jeśli to możliwe dzielimy się na dwa zespoły. Ustawiamy się na linii jeden za drugim w dwóch rzędach. Połowa dzieci z każdego zespołu staje w rozkroku, a druga połowa czołga się pod ich nogami. Następnie następuje zamiana ról. Wygrywa drużyna, która pierwsza ukończy zadanie.

4. „Taczki”. Ustawiamy się w parach, stajemy na linii w jednym końcu sali. Jedna osoba klęka, podpiera się na rękach i wyciąga do tyłu wyprostowane, rozstawione nogi. Druga osoba łapie za kolana i unosi nogi. W pozycji „taczki” musimy przejść na drugi koniec sali. W drodze powrotnej następuje zmiana ról.

5. „Maszyny rolnicze”. Stoimy w dowolnym miejscu w sali. Na sygnał np.: traktor, kombajn, wóz z konikiem naśladujemy maszyny rolnicze głosem i ruchem.

!!! Osoby chętne rozwiązują krzyżówkę. Jeżeli nie masz drukarki to możesz wykorzystać do tego literki z wyprawki i układać na stole odpowiedzi, następnie odczytaj hasło.

Dodatkowo umieszczam pisanie po śladzie.

23.04.2020 (czwartek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia plastyczno – techniczne.

Temat dnia: Maszyny rolnicze. - rozwijanie zainteresowań technicznych; kształcenie umiejętności matematycznych, segregowania, poznanie nazw i działania maszyn rolniczych.

1. „Co to jest farma?” – zadajemy dziecku pytania:

Co to jest farma?
Czym zajmuje się rolnik?
Jakie znaczenie ma praca rolnika dla osób mieszkających w mieście?
Jakie obowiązki ma hodowca zwierząt, jak się nimi opiekuje?
Co robi rolnik rano, w południe, a co wieczorem?
Co jedzą zwierzęta hodowane w gospodarstwie?

2. „Maszyny rolnicze” − pokazujemy dziecku zdjęcia przedstawiające różne maszyny i narzędzia rolnicze, wykorzystywane w gospodarstwie: kombajn, traktor, prasę, bronę, motykę, grabie, łopatę, widły, kosę. Dziecko dzieli ich nazwy na sylaby, następnie na głoski, oznacza pierwszą i ostatnią głoskę w wyrazie. Wspólnie z rodzicem dobierają podpisy do obrazków. Następnie pytamy:

Jakich maszyn potrzebuje rolnik podczas swojej pracy?
Do jakich czynności wykorzystuje te maszyny i narzędzia?
Gdzie rolnik zwozi zboże?

Zdjęcia maszyn i narzędzi rolniczych -----> aszyny-i-narzedzia-rolnicze..doc

https://www.youtube.com/watch?v=iwSNrTKnxzg

3. „Różne zboża” – praca z Księgą Zabaw (czytanka) na stronie 62-63.

Obejrzyj uważnie ilustrację i zastanów się, co jest na nich przedstawione. Na podstawie ilustracji odpowiedz, czym różnią się od siebie różne zboża i jakie mają cechy podobne. Wspólnie z rodzicem omów do czego wykorzystuje się zboża. Odpowiedz na pytania w książce i spróbuj przeczytać tekst.

4. Uzupełnij karty pracy:

47a – zapisywanie i rozwiązywanie działań arytmetycznych, dodawanie w zakresie 10;
47b – czytanie sylab i pisanie utworzonych z nich wyrazów.

5. ,,Traktor”- praca plastyczno – techniczna. Wykonaj z pomocą rodzica traktor. Wykorzystaj do tego dostępne w domu materiały: kartony, pudełka po butach, rolki po papierze. Następnie pokoloruj swoją maszynę farbami, kredkami lub oklej papierem. Jeżeli nie masz możliwości wykonać pracy przestrzennej to namaluj na kartce.

Przypomnijcie jak robiliśmy czerwony traktor z dużego kartonu w przedszkolu. Możecie zainspirować się, zdjęcia są dodane na fb w pierwszym poście. https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2711163778967363&set=g.2432768060330186&type=1&theater&ifg=1

22.04.2020 (środa)

Rodzaj zajęć: edukacja matematyczna i muzyczna, zajęcia z innowacji pedagogicznej „Wszyscy mamy zdrowe minki bo zjadamy witaminki”.

Temat dnia: Wiejskie produkty. - utrwalenie informacji o pochodzeniu produktów spożywczych; kształtowanie umiejętności arytmetycznych.

1. „Tajemnicze pudełko” – rozmawiamy na temat produktów pochodzenia zwierzęcego. Przygotowujemy pudełko z niewielkim otworem przez który można włożyć rękę. Dziecko wyciąga z niego różne produkty pochodzenia zwierzęcego. Podaje ich nazwę, a następnie wskazuje na obrazku zwierzę, od którego dany produkt pochodzi, np. jajka, mleko w kartonie, miód w słoiku, kłębek wełny, pióro.

Ilustracje_do_zabawy_tajemnicze_pudelko.docx

Możemy poprowadzić tę zabawę w języku angielskim:

jajko – egg,
mleko – milk,
miód – honey,
wełna – wool.

„Co można z nich zrobić?” dziecko podaje propozycje, do czego można wykorzystać produkty wyciągnięte z pudełka np.:

jajka: kanapki, sałatka, jajka w majonezie, ciasto; mleko: kakao, ser, budyń;
miód: kanapki, ciasto;
wełna: sweter, czapka, rękawiczki;
pióro: poduszka, pierzyna.

Zapisujemy słowa podane przez dziecko. Następnie prosimy o ułożenie wybranego wyrazu z liter Alfabetu i podskoczenie tyle razy na jednej nodze, ile ten wyraz ma liter. Możemy sprawdzić, czy dziecko rozumie znaczenie ułożonych wyrazów np. prosząc by wskazało produkt, który ma napis np.: mleko, miód, itp.

2. „Zbieranie ziaren” – zabawa ruchowo – matematyczna. Rozsypujemy ziarna słonecznika na podłodze i rozdajemy dziecku plastikowy kubeczek. Dziecko biega z kubeczkami po dywanie w rytm dowolnej muzyki. Podnosimy karteczkę z daną liczbą (od 0 do 10). Zadaniem dziecka jest zebrać do kubeczka taką liczbę ziarenek, jaka jest widoczna na planszy. Po ich zebraniu dziecko siada na dywanie i wysypują ziarna ze swojego kubka. Przelicza liczbę wrzuconych ziaren. W razie pomyłki dodaje lub odejmuje ziarna. Rozsypuje je ponownie i zabawa jest kontynuowana.

3. Uzupełnij karty pracy:

46a – zapisywanie i rozwiązywanie działań arytmetycznych, dodawanie w zakresie 10.
46b – czytanie sylab i pisanie utworzonych z nich wyrazów.

4. Zabawa przy piosence „Rolnik sam w dolinie”

Zabawa polega na tym, że tańczymy po kole, w środku chodzi jedno dziecko – rolnik. Rolnik ze środka wybiera jedno dziecko – żonę z kółka i tańczą we dwójkę w środku. Żona wybiera następne dziecko itd. Reszta dzieci nadal tańczy w kółku.
Dziecko bierze kotka..
Kotek bierze myszkę…
Myszka bierze serek…
Dziecko – ser zostaje w kółku samo reszta dzieci wraca do dużego koła i śpiewają dalej klaszcząc w dłonie. Ser zostaje w kole – teraz jest rolnikiem i zabawa zaczyna się od początku.

Do zabawy zaproś rodzeństwo i rodziców lub swoje misie i lalki.

Rolnik sam w dolinie, rolnik sam w dolinie.
Hej, tak to mija dzień, razem raźniej jest.
Rolnik bierze żonę, rolnik bierze żonę,
Hej, tak to mija dzień, razem raźniej jest.
Żona bierze dziecko, żona bierze dziecko.
Hej, tak to mija dzień, razem raźniej jest.
Dziecko bierze nianię, dziecko bierze nianię.
Hej, tak to mija dzień, razem raźniej jest.
Niania bierze pieska, niania bierze pieska.
Hej, tak to mija dzień, razem raźniej jest
Piesek bierze kotka, piesek bierze kotka.
Hej, tak to mija dzień, razem raźniej jest.
Kotek bierze myszkę, kotek bierze myszkę.
Hej, tak to mija dzień, razem raźniej jest.
Myszka bierze ser, myszka bierze ser.
Hej, tak to mija dzień, razem raźniej jest.
Ser zostaje sam, ser zostaje sam.
Hej, tak to mija dzień, razem raźniej jest.

https://www.youtube.com/watch?v=0Iw20CK9Wz4

5. „Wiosenne, kolorowe kanapki” – z pomocą rodzica wykonaj kolorowe kanapki wykorzystując produkty ze wsi. Wspólnie omówcie skąd się bierze każdy produkt wykorzystany w Twojej kanapce.

Pochwal się swoimi kanapkami wstawiając zdjęcie w komentarzu J

6. Na zakończenie przypomnijmy sobie trochę wiadomości o zwierzętach na wsi. Zapraszam do obejrzenia krótkiego filmiku.

https://www.youtube.com/watch?v=v4R2rkylrc0&feature=youtu.be&fbclid=IwAR1fi17rHnaThMqCdL7ZTLMrPTc8CMCEhSzSlnL_QHcDAc5NbgLLj6DtNQw

Do końca tygodnia proszę odebrać karty pracy cz.4 i resztę wyprawki oraz książki od religii. Część 4 będzie potrzebna nam już w przyszłym tygodniu.

W kartach przy stoperku włożone są opłaty za obiady w marcu.

Książki wyłożone są na stoliku przy naszej sali. Odbierać można w godzinach 9-14.

21.04.2020 (wtorek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia plastyczne.

Temat dnia: Na polu. - rozwijanie zainteresowań przyrodniczych; przypomnienie cyklu rozwoju roślin.

1. „Praca rolnika” – zapraszamy do przeczytania wiersza i ilustrowania go sylwetami. W załączniku poniżej znajdują się ilustracje zwierząt występujących w wierszu „Wspólna praca”. Podczas czytania podnosimy sylwetki zwierząt, kiedy pojawią się w treści wiersza (kaczor, wróbel, zając, kogut, wrona, koń).

Obrazki_zwierzat_do_wiersza-skonwertowany.pdf

„Wspólna praca” – zapraszamy dzieci do uważnego wysłuchania wiersza: „Zwróćcie uwagę na wszystkie trudne słowa, postarajcie się je zapamiętać”

„Wspólna praca”

Ludwik Wiszniewski

Kwaknął kaczor raz i drugi:

− Na podwórku widzę pługi…

Kwa, kwa!

Wróbel siedzi na stodole:

− Już gospodarz jedzie w pole…

Ćwir, ćwir!

Zając przysiadł na ugorze:

− Już gospodarz w polu orze…

Hop, hop!

Na podwórku kogut pieje:

− Już gospodarz w polu sieje…

Ko, ko!

Na topoli kraczą wrony:

− Już koniki ciągną brony…

Kra, kra!

Teraz krzyczą wszyscy razem:

− Oraliśmy z gospodarzem!

Hej! Hej

Po przeczytaniu rozmawiamy z dzieckiem na temat wiersza, zadajemy pytania:
– „Czy zrozumieliście wszystkie słowa użyte w wierszu?”, wyjaśniamy, co to jest pług, ugór, orka, brona.
– „Czy zapamiętaliście jakie zwierzęta występowały w wierszu?”
– „Co robiły i o czym opowiadały?”

Próbujemy razem z dzieckiem tworzyć zdania z niektórymi zwierzętami użytymi w wierszu. Następnie dziecko przelicza słowa w zdaniach i na palcach pokazują ich liczbę.

2. „Zakładamy uprawę fasoli” – zabawa badawcza.

Wspólnie z dzieckiem zakładamy uprawę fasoli. Dzieci codziennie sprawdzają, jak rosną zasadzone przez nie rośliny. Przy okazji przypominamy dzieciom czego rośliny potrzebują do wzrostu i rozwoju. Zachęcamy do robienia zdjęć swoim roślinkom.

Dziennik obserwacji fasoli w załączniku poniżej.

dziennik_obserwacji_fasoli.pdf

3. „F jak farma”

F jak FARMA –prezentacja litery F, doskonalenie umiejętności analizy oraz syntezy sylabowej i głoskowej słowa farma, przeliczanie sylab i głosek w wyrazie FARMA.

Podziel wyraz farma na sylaby: far-ma.
Ile sylab zawiera wyraz farma? (2)
Analiza głoskowa wyrazu: f-a-r-m-a.
Ile głosek zawiera wyraz farma? (5)
Nauka pisania litery „F”, „f”.
Dzieci ćwiczą pisanie literki F ( swoim paluszkiem, na sucho) na kartce papieru, w powietrzu, na podłodze, na dywanie, na stoliku, na plecach rodzica następnie w karcie pracy wstawionej na stronie lub w zeszycie. Zwracamy uwagę na układ w liniaturze oraz kolejność pisania.

http://bystredziecko.pl/karty-pracy/nauka-pisania/2/nauka-pisania-f.pdf

nauka-pisania-f.pdf

4. „Dopowiedz i zrób” – zabawa z rymami. Rodzic mówi zdania, których zakończenia (słowa do rymu) dopowiadają dzieci. Dzieci wykonują czynność, o której jest mowa w zdaniu.

Powiedz: prosię i podrap się po … /nosie/.

Powiedz: koń i wyciągnij do mnie… /dłoń/.

Powiedz: krowy i dotknij palcem … /głowy/.

Powiedz: króliczki i nadmij … /policzki/.

Powiedz: kaczuszka i dotknij łokciem … /brzuszka/.

Powiedz: psy i klaśnij raz, dwa, … /trzy/.

5. Uzupełnij karty pracy:

Praca z KP3.45a – przypomnienie cyklu rozwoju roślin, zaznaczenie kolejności, rysowanie po śladzie pędów fasoli.
Praca z KP3.45b – rysowanie drogi w labiryncie, klasyfikowanie warzyw i owoców.

! Dla chętnych „Zwierzęta w zagrodzie”- praca wykonana z plasteliny. Ulep z plasteliny własną farmę.

!! Jutro będziemy robić wiosenne, kolorowe kanapki. Przygotuj produkty.

20.04.2020 (poniedziałek)

Witam wszystkie dzieciaki i ich rodziców w nowym tygodniu! Mam nadzieję, że po weekendzie jesteście wypoczęci i gotowi do wspólnego działania. W tym tygodniu będziemy omawiać temat w większości nam bliski, a będzie to PRACA ROLNIKA.

Rodzaj zajęć: zajęcia z mowy i myślenia, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Dzień w gospodarstwie. - doskonalenie umiejętności parateatralnych; odróżnianie świata realnego od fikcji; rozwijane koordynacji ruchowej.

1. „Wiejskie odgłosy” – zagadki słuchowe.

https://www.youtube.com/watch?v=vQbS0Dm0CjA

Zadaniem dzieci jest rozpoznać zwierzęta i nazwać je. W następnym zadaniu będą ćwiczyć odgłosy zwierząt. Dodatkowo dzieci dzielą nazwy zwierząt na sylaby z jednoczesnym wyklaskiwaniem; wyróżniają pierwszą głoskę nazwy, wyróżniają ostatnią głoskę nazwy.

2. „Rozmowy zwierząt” – uważnie wysłuchaj wiersza i odpowiedz na pytania. Podczas słuchania wiersza wykonaj ćwiczenia logopedyczne naśladując odgłosy zwierząt.

Rozmowy zwierząt Barbara Kosowska

Muu, muu, muu, tak krowa muczy.

Kto cię, krowo, tak nauczył?

Nikt nie uczył mnie muczenia,

Mówię muu od urodzenia.

A ponadto daję słowo,

Jestem bardzo mleczną krową.

Baran do owcy mówi: beee

Czego baran od niej chce?

Powiedz, owco ma kochana,

Ile mleka dałaś z rana?

Dałam dzisiaj dużo mleka,

Teraz na mnie fryzjer czeka.

Kukuryku, kukuryku

Co się dzieje w tym kurniku?

Kura jaja wysiaduje,

Kogut z dumą spaceruje,

Bo za chwilę już na świecie

Ma pojawić się ich dziecię.

Źrebię w stajni mamy szuka,

Rży, kopytkiem w ziemię stuka.

Gdzie ta mama się podziała?

Pewnie z tatą w świat pognała.

Klacz i ogier wnet wrócili,

Na wyścigach konnych byli.

Tak zwierzęta rozmawiają,

One też swój język mają.

To jest język zagrodowy

Kury, owcy czy też krowy.

Pytania do tekstu:

Jakie zwierzęta występowały w wierszu?
O czym rozmawiały zwierzęta?
Czy zwierzęta rzeczywiście mogą ze sobą rozmawiać?
Do czego służą wydawane przez nie odgłosy?

Po odpowiedzi na pytania spróbuj naśladować odgłosy zwierząt, np. Wydać odgłos jagnięcia, które zobaczyło wilka, bardzo się boi i przywołuje owcę. Spróbuj przedstawić krowę, która jest bardzo głodna i przywołuje gospodarza.

4. Uzupełnij karty pracy:

44a – łączenie młodych i dorosłych zwierząt tego samego gatunku.
44b – przeliczanie figur, zabawy ruchowo – słuchowe, odczytywanie zadań, łączenie ich z obrazkiem.

5. Ćwiczenia gimnastyczne

Wytnij obrazki, możesz je pokolorować. Wrzuć obrazki do pudełka z którego będziesz je losował. Wykonaj ćwiczenie gimnastyczne, które wylosowałeś.

! Na jutro przygotuj: słoik, gazę, gumkę recepturkę, nasiona fasoli, plastelina do pracy plastycznej.

17.04.2020 (piątek)

Rodzaj zajęć: ćwiczenia gimnastyczne, zajęcia plastyczno-techniczne.

Temat dnia: Wielkanocny ogródek – kształtowanie kreatywnego myślenia, wdrażanie do samodzielnej pracy; rozwijanie zainteresowań przyrodniczych; ćwiczenie dużych grup mięśniowych.

1. ,,Wielkanocny ogródek”- zaprojektowanie wyglądu ogródka oraz omówienie warunków niezbędnych do wzrostu roślin. W poprzednim tygodniu sialiśmy owies i rzeżuchę, wykorzystaj ją teraz do swojej pracy. Twoim zadaniem jest ozdobić ją, możesz wykorzystać do tego gotowe ozdoby lub zrobić je samemu np. namalować i wyciąć z kartki zwierzątka, kwiatki i przykleić do patyczków.

2. Ćwiczenia gimnastyczne (zaproś rodzeństwo do zabawy, będzie Ci raźniej i weselej J)

• Zabawa orientacyjno-porządkowa „Jak pisanki”. Dzieci biegają po pokoju w różnych kierunkach; na mocne uderzenie w bębenek kładą się na dywanie i swoim ciałem próbują przybrać kształt pisanki. Dwa uderzenia w bębenek są sygnałem do ponownego ruchu.

• Ćwiczenie dużych grup mięśniowych –„ Wysoko – nisko”. Dzieci stoją w rozsypce; na hasło: Wysoko, wspinają się na palce, wyciągają do góry ręce i poruszają palcami – szukają wielkanocnego koszyka na szafie. Na hasło: Nisko przykucają i naśladują rękami czyszczenie obuwia przed świętami.

• Ćwiczenie tułowia – „Ciężkie siatki i lekkie siatki”. Dzieci robią przedświąteczne zakupy; najpierw idą lekko, z pustymi siatkami, a potem niosą ciężkie siatki z zakupami – pochylają się do przodu, uginają nogi i naśladują dźwiganie ciężkich zakupów.

• „Skoki – Zajączki wielkanocne”. Dzieci – zajączki – poruszają się po pokoju skokami (na ugiętych nogach), ręce trzymają przy głowie, pokazując uszy zajączków.

• Zabawa uspokajająca – „Świąteczny spacer”. Dzieci idą po obwodzie koła, rytmicznie powtarzając tekst: Na spacerek wychodzimy, by odwiedzić swe rodziny.

3. Uzupełnij karty pracy:

43b – wykreślanie niepasujących napisów lub obrazków, czytanie wyrazów.

4. Poćwicz czytanie i głoskowanie oraz dzielenie na sylaby.

W Księdze Zabaw (czytania) na stronie 61 przeczytaj jeszcze raz czytankę. Wybierz z tekstu 7 wyrazów i podziel je na głoski i na sylaby. Krótkie wyrazy (3-4 głoski) spróbuj podzielić na głoski ze słuchu, nie patrząc w tekst.

Ćwicz pisanie literek.

! Osoby chętne mogą rozwiązać krzyżówkę.

Miłego weekendu! Do zobaczenia w poniedziałek, pamiętajcie to dzień zabawki J

16.04.2020 (czwartek)

Rodzaj zajęć: edukacja plastyczna i muzyczna.

Temat dnia: Kury, kurczęta i zające. – rozwijanie sprawności manualnej, kolorowanie z kodem; doskonalenie wycinania.

1. „Kurczęta i zajączek” – kolorowanie zgodnie z kodem.

Praca w kartach pracy:

42b – kolorowanie ilustracji zgodnie z kodem, pisanie po śladzie wyrazu Wielkanoc.
43a – rozwiązanie sudoku obrazkowego, wycinanie jajek po śladzie.

2. „Wielkanocna piosenka” – utrwalenie słów piosenki i zabawy przy muzyce. Powtórz wczoraj poznaną piosenkę. W trakcie słuchania piosenki, gdy pojawi się nazwa zwierzątka Twoim zadaniem będzie je naśladować.

3. W celu utrwalenia tradycji wielkanocnych i poznanych literek zachęcam do przeczytania tekstu w Księgach Zabaw (czytanka) na stronie 61.

4. Obejrzyj film „Co wiesz o jajkach?”

https://www.youtube.com/watch?v=lIWDCkbVQ6A

5. „Kto zbierze najwięcej pisanek do koszyczka” – zabawa ruchowa.

https://www.youtube.com/watch?v=YzMADXJp_Tk

Podczas słuchania piosenki dzieci chodzą po sali, zbierają rozsypane po pokoju jajka (np. klocki) i wkładają je do koszyczka. Podczas przerwy w muzyce dzieci stają na palcach i podnoszą wysoko ręce. Po zakończeniu zabawy dziecko liczy, ile zebrało „jajek”. Można liczyć piłeczki z wykorzystaniem słownictwa w języku angielskim.

Witamy wszystkich po świętach! Był u Was zajączek? Tęsknicie już za przedszkolem? W tym tygodniu nadal zostajemy w tematyce wielkanocnej.

15.05.2020 (środa)

Rodzaj zajęć: edukacja matematyczna i muzyczna.

Temat dnia: Na świątecznym stole. – utrwalenie informacji dotyczących tradycyjnych potraw wielkanocnych, doskonalenie umiejętności zachowania się przy stole i wdrażanie do właściwego podejmowania zaproszonych gości; kształtowanie poczucia rytmu.

1. W Księdze Zabaw (czytanka) na stronie nr 60 obejrzyj ilustrację i omów co się na niej znajduje.

2. Uzupełnij karty pracy:

41b – odnajdywanie fragmentów ilustracji i zakreślanie ich pętlą, pisanie po śladzie;
42a – rysowanie pisanek po śladzie, naklejanie sztućców obok talerzy.

3. „Wielkanocne obliczenia” – zabawa matematyczna. Dzieci siadają przy stoliku, na których leża liczmany, np. nakrętki po napojach. Podajemy treść zadania, dzieci obliczają za pomocą liczmanów:

1. W pewnym domu do świątecznego śniadania zasiadły następujące osoby: mama, tata, ciocia Basia z wujkiem Piotrem i dwiema córeczkami, babcia Frania i mały Michaś. Ile osób siadło do świątecznego śniadania?

2. Kasia ozdabiała świąteczny mazurek. Przygotowała 10 migdałów. Po chwili przyszedł Maciek i zjadł 2 migdały. Ile migdałów zostało Kasi do ozdobienia mazurka?

3. Na stole leżało osiem jajek. Mama zjadła jedno, a tata dwa. Ile jajek zostało na stole?

4. Zuzia robiła wielkanocną palmę. Przyczepiła na niej 3 czerwone kwiaty, 2 żółte kwiaty i 4 fioletowe. Niestety, klej był zbyt słaby i 2 kwiaty się odczepiły. Ile kwiatów zostało na palmie?

4. „Wielkanocna piosenka” – swobodna interpretacja ruchem treści piosenki. Podczas słuchania piosenki spróbuj naśladować ruchem ciała to, co dzieje się w utworze. Spróbuj również policzyć, ile razy w piosence pojawia się słowo „zając”. Aby łatwiej zapamiętać, możesz pomóc sobie, licząc na palcach.

Wielkanocna piosenka

1. Zając bardzo jest zajęty,

Jak co roku o tej porze,

Co dzień chowa gdzieś prezenty,

Które każdy znaleźć może.

Ref.: Patrzy kurka z zającem,

A tu babki pachnące

I cukrowy baranek

Na świąteczny poranek.

2. Znosi kurka jajek sporo,

Głośno chwali się na grzędzie,

Wkrótce je do miski zbiorą

I pisanek mnóstwo będzie.

Ref.: Patrzy kurka z zającem...

3. Już baranek wita święta,

Budzi wszystkich wcześnie rano,

Żeby każdy to pamiętał,

Kto przynosi nam Wielkanoc!

Ref.: Patrzy kurka z zającem...

5.Zabawa ruchowa „Gra w kolory”- zaproście do zabawy wszystkich domowników.

Jak jest was więcej to zróbcie koło, jak nie to stoimy naprzeciw siebie. Mama rzuca kolejno piłkę do was, wypowiadając nazwy kolorów. Łapiecie piłkę i odrzucacie ją do mamy. Kiedy mama wymienia kolor „czarny”, piłki nie należy łapać, kto ją złapie, zostawia jakiś fant, który trzeba będzie potem „wykupić” tzn. zaśpiewać piosenkę, powiedzieć wiersz albo wykonać jakieś ćwiczenie.

Drodzy rodzice!

Chciałybyśmy podziękować za dotychczasowe wsparcie i pomoc w działaniach dotyczących edukacji dzieci. Jesteśmy wdzięczne, że pomimo trudnej sytuacji i własnych codziennych obowiązków włączacie się Państwo do współpracy z nami. Bez Was zdalna nauka byłaby niemożliwa.

Prosimy o kontynuację wzajemnej współpracy, za co będziemy niezmiernie wdzięczne. Nasze wspólne działania przyczynią się do ułatwienia podjęcia przez dzieci nauki w szkole.

Z wyrazami wdzięczności – Panie z gr. 6E

10.04.2020 (piątek)

Temat dnia: Pisanki i kraszanki. – utrwalanie wiadomości na temat Świąt Wielkanocnych; wykazanie się kreatywnością podczas ozdabiania jajek; rozwijanie sprawności fizycznej.

Pisanki, pisanki, jajka malowane

Nie ma Wielkanocy bez barwnych pisanek.

Pisanki, pisanki, jajka kolorowe

Na nich malowane bajki pisankowe.

Na jednej kogucik, a na drugiej słońce

Śmieją się na trzeciej laleczki tańczące.

Na czwartej kwiatuszki, a na piątej gwiazdki

Na każdej pisance piękne opowiastki.

1. „Malowane jaja” – z pomocą rodziców ozdób jajka do koszyczka wielkanocnego. Wykorzystaj dowolną technikę.

2. Quiz Wielkanocny

Podsumowując cały tydzień proponujemy, aby dzieciaki sprawdziły swoje wiadomości rozwiązując quiz https://view.genial.ly/5e8c429e8b8ee90e1ebaef4f/learning-experience-challenges-wielkanocny-quiz-dla-przedszkolakow?fbclid=IwAR0_AdpR6qr97MaCKsmBJLx8sNeIAJ85jjdbSph0KWKXY3v33nrAUuNv--4

3. Ćwiczenia gimnastyczne – ruletka w wielkanocnej odsłonie.

https://wordwall.net/pl/resource/1247581/weso%c5%82ych-%c5%9bwi%c4%85t

Dziękujemy za kolejny tydzień! J

9.04.2020 (czwartek)

Rodzaj zajęć: edukacja muzyczna, zajęcia „Kuchcikowe”

Temat dnia: Baby Wielkanocne i mazurki – kształcenie kompetencji językowych przez zapoznanie ze słowami pochodzącymi z języka kaszubskiego; wykonanie ciasta - zachowanie zasad higieny i bezpieczeństwa podczas prac kuchennych; kształcenie umiejętności posługiwania się przepisem.

1. „Ciasto na Wielkanoc” – pomóż w przygotowaniu ciasta na świąteczny stół. Rodzice pozwólcie wykazać się dzieciom w tej czynności. Wspólnie przeczytajcie przepis na ciasto, następnie niech dziecko samo spróbuje odmierzyć, zważyć składniki i je wymieszać. Wiem, że przy tym może być więcej bałaganu niż pomocy ale sprawicie wielką radość swym pociechom. Umieszczam propozycję na ciasto marchewkowe. Przepis sprawdzony i ciasto bardzo smaczne. W komentarzach możecie pochwalić się swoimi wypiekami. Powodzenia! J

Cały przepis na ciasto https://poprostupycha.com.pl//?s=ciasto+marchewkowe

2. „Kaszubskie nuty” – zabawa słuchowo – wzrokowa. Dzieci otwierają ćwiczenia na stronie 41a i nazywają przedmioty widoczne na ilustracjach. Następnie rodzice włączają piosenkę, która jest wyliczanką śpiewaną w języku kaszubskim. (Kaszubi mieszkają na północy Polski, nad morzem) Dzieci słuchają słów i starają się wskazać palcem te ilustracje, o których jest właśnie mowa.

Po wysłuchaniu piosenki dzieci opowiadają czy łatwo było im rozpoznać znaczenie wszystkich słów. Powtarzają treść wyliczanki wskazując ilustracje.

https://www.youtube.com/watch?v=4CVNx_9IRZ4

Kaszubskie nuty

To je krótczi, to je dłëdżi, to kaszëbskô stolëca.

To są basë, to są skrzëpczi, to òznôczô Kaszëba.

Òznôczô Kaszëba, basë, skrzëpczi,

krótczi, dłëdżi, to kaszëbskô stolëca.

To je ridel, to je tëcz, to są chojnë, widłë gnojné.

Chojnë, widłë gnojné, ridel, tëcz,

òznôczô Kaszëba, basë, skrzëpczi,

krótczi, dłëdżi, to kaszëbskô stolëca.

To je prosté, to je krzëwé, to je sledné [tylné] kòło wòzné.

Tylné kòło wòzné, prosté, krzëwé,

chojnë, widłë gnojné, ridel, tëcz,

òznôczô Kaszëba, basë, skrzëpczi,

krótczi, dłëdżi, to kaszëbskô stolëca.

To są hôczi, to są ptôczi, to są prësczé półtrojôczi [półtorôczi].

Hôk, ptôk, półtrojôk,

tylné kòło wòzné, prosté, krzëwé,

chojnë, widłë gnojné, ridel, tëcz,

òznôczô Kaszëba, basë, skrzëpczi,

krótczi, dłëdżi, to kaszëbskô stolëca.

To je klëka, to je wół, to je całé, a to pół.

Całé, pół, klëka, wół,

hôk, ptôk, półtrojôk,

tylné kòło wòzné, prosté, krzëwé,

chojnë, widłë gnojné, ridel, tëcz,

òznôczô Kaszëba, basë, skrzëpczi,

krótczi, dłëdżi, to kaszëbskô stolëca.

To je małé, to je wiôldżé, to są jinstruméńta wszôlczé.

8.04.2020 (środa)

Rodzaj zajęć: edukacja matematyczna, plastyczno-techniczna

Temat dnia: Palmy. – rozwijanie umiejętności matematycznych przez sprawdzanie ilość zabawek w zbiorach; rozwijanie zdolności plastycznych.

1. „Tyle samo, mniej czy więcej zabawek” – do zadania użyj zabawek mogą to być, klocki, samochodziki, lalki, miśki itp. Za pomocą wstążki utwórz dwa zbiory, układaj w nich zabawki tak, aby w jednym zbiorze było mniej, w drugim więcej i po równo. Dziecko ma wskazać gdzie jest mniej, gdzie więcej oraz kiedy są równe zbiory. W jednym zbiorze powinno znaleźć się maksymalnie 10 elementów.

Następnie można rysować na kartce lub w zeszycie zbiory z różną liczbą elementów, a dziecko ma wskazać gdzie jest więcej, mniej lub tyle samo.

Pomocne będą wstawione plansze.

2. „Tyle - ile?” - zabawa ruchowa

Włączamy dowolną muzykę. Dziecko maszeruje lub biega po pokoju. Na przerwę w muzyce Rodzic klaszcze w dłonie od 1 do 8 razy. Dziecko wykonuje tyle samo przysiadów, ile uderzeń w dłonie usłyszało. Następnie Rodzic pokazuje kartonik z cyfrą (od 1-do 8), a dziecko wykonuje tyle samo podskoków, ile wskazuje cyfra

3. „Wielkanocna palma” – praca plastyczna. Pokaż dziecku zdjęcia jak wyglądają palmy Wielkanocne, następnie opowiedz o tradycji palm wielkanocnych. Wspólnie wykonajcie palmę, technika dowolna (praca przestrzenna lub na kartce). Pochwal się swoją pracą wstawiając zdjęcie w komentarzu.

7.04.2020 (wtorek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia plastyczne

Temat dnia: Wielkanocne tradycje – zapoznanie się ze zwyczajami Wielkanocnymi; uwrażliwienie na estetyczne wykonanie pracy plastycznej.

1. „Wielkanocne zwyczaje” – omów z dzieckiem Wielkanocne zwyczaje: święcenie palm, malowanie jajek, święcenie pokarmów. Wykorzystaj do tego prezentację (prezentację można odtworzyć na komputerze lub telefonie w programie Microsoft Powerpoint)

swieta_wialkanocne.pptx

2. „Wielkanoc u języczka” – zabawa rozwijająca aparat mowy. W czasie, gdy rodzic czyta bajeczkę, dziecko wykonuje ćwiczenia usprawniające narządy mowy.

Wielkanoc u języczka

Zbliża się Wielkanoc. Trwają przygotowania do świąt. Pan Języczek postanawia upiec ciasto. Najpierw do miski (robimy z języka miskę – przód i boki języka unosimy ku górze, tak by na środku powstało wgłębienie) wsypuje mąkę i cukier (wysuwamy język z buzi, a potem go chowamy, przesuwając nim po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu), dodaje masło (wysuwamy język z buzi, a potem go chowamy, przesuwając nim po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu). Wszystkie składniki miesza (obracamy językiem w buzi w prawo i w lewo) i mocno uciera (przesuwamy językiem po górnych zębach, następnie po dolnych). Ciasto już się upiekło (wdychamy powietrze nosem i zatrzymujemy je przez chwilę w buzi, nadymając policzki, następnie wypuszczamy powietrze ustami). Pan Języczek właśnie je ozdabia – polewa czekoladą (przesuwamy czubkiem języka po podniebieniu w przód, w tył i w bok), obsypuje rodzynkami (dotykamy językiem każdego górnego zęba), orzechami (dotykamy językiem każdego dolnego zęba).

Pan Języczek robi sałatkę warzywną. Kroi warzywa (wysuwamy język z buzi i wykonujemy nim szybkie ruchy w kierunku nosa i brody), dodaje majonezu, miesza, a potem próbuje. Sałatka jest pyszna (oblizujemy wargi ruchem okrężnym).

Następnie pan Języczek maluje jaja – powoli wkłada je do kubeczków z barwnikami (przesuwamy język po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu). Wyciąga pomalowane (wysuwamy język z buzi, przesuwając nim po podniebieniu, górnych zębach i górnej wardze w kierunku nosa) i dmucha, żeby szybciej wyschły (wdychamy powietrze nosem, wydychamy buzią). Potem rysuje na jajach wzorki – kropki (dotykamy językiem różnych miejsc na podniebieniu), kółka (oblizujemy wargi ruchem okrężnym), paski (oblizujemy górną wargę, górne zęby, miejsce za zębami, następnie dolną wargę, dolne zęby, miejsce za zębami), kratkę (dotykamy językiem naprzemiennie zębów dolnych i górnych, następnie prawego i lewego kącika ust).

Zaplata jeszcze koszyczek wielkanocny (kilkakrotnie dotykamy językiem górnej wargi, prawego kącika ust, dolnej wargi i lewego kącika ust) i już wszystko do świąt przygotowane. Cieszy się pan Języczek (uśmiechamy się szeroko nie pokazując zębów), bo może już świętować.

3. Karty pracy 40b – przeliczanie sylab w zdaniach, zapisywanie ich liczby, przeliczanie bazi, rysowanie „po tyle samo”.

4. Wielkanocna pocztówka – praca plastyczna. Wykonaj świąteczną pocztówkę wykorzystując dowolną technikę.

! Dla chętnych – ozdób pisankę szlaczkami. Osoby bez drukarki rysują szlaczki w zeszycie lub na kartce.

file:///C:/Users/48503/Desktop/szlaczki-pisanki-01.pdf

W tym tygodniu zgodnie z naszym planem pracy i podstawą wychowania przedszkolengo będziemy realizowały temat tygodnia: ”WIELKANOC”.

6.04.2020 (poniedziałek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia; ćwiczenia gimnastyczne

Temat dnia: Przygotowania do świąt – doskonalenie umiejętności uważnego słuchania tekstu i wypowiadania się na temat jego treści; rozwijanie umiejętności dramowych i teatralnych; doskonalenie sprawności fizycznej poprzez wzmacnianie poszczególnych grup mięśniowych.

1. Przeczytaj dziecku opowiadanie „Bajeczka wielkanocna” oraz zadaj pytania umieszczone pod tekstem. Podczas słuchania utworu dzieci starają się zapamiętać, kogo budziło słońce i w jakiej kolejności. Odpowiedź mogą narysować lub zapisać w dowolny sposób na kartce.

https://www.youtube.com/watch?v=HN-dE2Hx5w0

Opowiadanie Bajeczka wielkanocna A. Galicy

Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.

- Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać?

A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:

- Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.

Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk-puk i przygrzewało mocno.

- Stuk-stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.

Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.

- Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.

Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.

- Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.

- Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.

- Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.

- Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.

A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.

- Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.

A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka : dzeń-dzeń, dzeń-dzeń.

Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.

- Co to? Co to? – pytał Zajączek.

- Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.

I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.

- To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:

W Wielkanocny poranek

Dzwoni dzwonkiem Baranek,

A Kurczątko z Zającem

Podskakują na łące.

Wielkanocne Kotki,

Robiąc miny słodkie,

Już wyjrzały z pączka,

Siedzą na gałązkach.

Kiedy będzie Wielkanoc

Wierzbę pytają.

Pytania do tekstu (dzieci mogą korzystać z własnych notatek):

Kogo najpierw obudziło słońce?

Kto był drugi, kto trzeci?

Dlaczego słońce budziło bazie, kurczaczka, zajączki, baranka?

Jakie święta zbliżają się do nas wilskimi krokami?

Jak przygotowujemy się do świąt Wielkanocnych?

Jakie znasz tradycje świąt Wielkanocnych?

2. „Przygotowania do świąt” – kalambury. Dziecko wybiera jedną czynność: odkurzanie, pieczenie, mycie okien, ścieranie kurzu, trzepanie dywanów itp., dzieci czytające mogą losować karteczki przygotowane przez rodzica z nazwami czynności. Zadaniem dziecka jest pokazanie za pomocą gestów wylosowaną czynność. Zadaniem rodzica lub innych domowników jest odgadnąć zagadkę.

3. Karty pracy 40a – dorysowanie brakujących części palmy.

4. Ćwiczenia gimnastyczne na wesoło. Do zabawy będzie potrzebna kostka do gry.

5. „Pisklę i piskanka” - Chętnym dzieciom umieszczam planszę z kodowaniem do wydruku lub wielkanocne memory.

dyktando-graficzne-piskle-pisanka-01-symetria.pdf

file:///C:/Users/48503/Desktop/dyktando-graficzne-piskle-pisanka-01-symetria.pdf

Wielkanocne memory

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/7d14f298b7fab85822b18455ee25536f_/index.html

! Zasiej owies lub inne zboże albo rzeżuchę, jak już wyrośnie będzie potrzebna nam na zajęcia.

3.04.2020 (piątek)

Rodzaj zajęć: zajęcia muzyczne i gimnastyczne

Temat dnia: Szukamy wiosny – kształtowanie poczucia rytmu, wyobraźni muzycznej i ekspresji ruchowej; doskonalenie sprawności fizycznej poprzez wzmacnianie poszczególnych grup mięśniowych.

1. „Poszukiwanie wiosny” – gimnastyka narządów mowy. Opowiedz dziecku o języczku, który wybrał się na poszukiwania wiosny. Dzieci we wskazanym momencie wykonują określone czynności.

Zbliżała się wiosna. Za oknem słychać było śpiew ptaków (dzieci naśladują głosy ptaków). Języczek wybrał się do lasu na poszukiwanie oznak wiosny. Jechał na koniu (kląskają, uderzając językiem o podniebienie). Na łące zobaczył bociany (mówią kle, kle). Zatrzymał się na leśnej polanie (mówią prr). Zsiadł z konia, rozejrzał się wokoło (oblizują wargi ruchem okrężnym). Świeciło słońce, wiał delikatny wiatr (wykonują krótki wdech nosem, chwilę zatrzymują powietrze i długo wydychają je ustami). Było ciepło i przyjemnie (uśmiechają się). Na skraju polany zakwitły wiosenne kwiaty zawilce i sasanki. Pachniało wiosną (oddychają głęboko, wdychając powietrze nosem, wydychając ustami). Języczek pochylił się i powąchał kwiaty (wdychają powietrze nosem) i kichnął (mówią apsik!). W tym momencie zauważył przeciskającego się przez zarośla zaspanego jeża (ziewają, przeciskają język między złączonymi zębami). Zrobiło się późno. Języczek wsiadł na konia i pogalopował do domu (kląskają, uderzając językiem o podniebienie).

2. „Marzec Czarodziej” - piosenka. Przesłuchaj ją z dzieckiem kilka razy, poproś aby dziecko powtarzało za Tobą słowa najpierw z pierwszej zwrotki, a gdy to utrwali przejdźcie do następnej.

https://www.youtube.com/watch?v=YooD0x8941E

Chodzi Marzec Czarodziej po chmurach, po lodzie.

Aż tu nagle hokus-pokus

I już pączki na patyku

I już trawka na śnieżniku.

Och, ten Marzec Czarodziej!

Chodzi Marzec Czarodziej po chmurach, po lodzie.

Aż tu nagle hokus-pokus

Słońce rzuca swe błyskotki, że aż mruczą bazie kotki

Och, ten Marzec Czarodziej!

Chodzi Marzec Czarodziej po chmurach, po lodzie.

Aż tu nagle hokus-pokus

Przez kałuże skaczą kaczki, żółte kaczki-przedszkolaczki

Och, ten Marzec Czarodziej

3. Wypełnij Karty pracy 30a i 30b – kącik grafomotoryczny, samodzielne pisanie liter C,c, pisanie wyrazów po śladzie; kształtowanie umiejętności odczytywania działań z wykorzystywanie znaku dodawania.

4. Zajęcia gimnastyczne - ubierz się samodzielnie w sportowy strój i wykonaj ćwiczenia. Zwróć uwagę by wszystkie ubrania były odpowiednio nałożone. Poćwicz z Lulisią.

https://www.youtube.com/watch?v=9iOLdoHhLpc

! Dla osób chętnych. Drogi rodzicu, na dobranoc przeczytaj opowiadanie swoim pociechom „Jak bałwanek witał wiosnę”

Jak bałwanek witał wiosnę – Ewa Krawczyk

Pewnego dnia dzieci ulepiły kilka bałwanków. Były bardzo różne, duże, małe, grube, chude, na głowach miały garnki, stare kapelusze, czapki i szaliki. W śród nich był szczególny bałwanek, ubrany w stary kapelusz i wełniany szalik. Stał na podwórku, zwrócony głową w stronę lasu. Słyszał jak dzieci opowiadały o zbliżającej się wiośnie i bardzo chciał ją spotkać. Postanowił więc wyruszyć jej naprzeciw. Nad ranem przez nikogo nie zauważony, poszedł cichutko do lasu. Przyglądał się wszystkiemu bacznie, ale nic szczególnego nie zauważył. Wszędzie było dużo śniegu, a w powietrzu unosił się lekki mrozik. Kiedy tak chodził po lesie, nie zauważył, że słonko już wstało i ogrzewało go coraz mocniej. Nagle spostrzegł, ze spod śniegu wystaje coś. Schylił się i łapką odgarnął delikatnie śniegową pierzynkę.

– Och! – wykrzyknął przejęty.

– To są na pewno kwiatki, o których opowiadały dzieci.

Wokół bałwanka wyglądały spod śniegu pierwsze wiosenne kwiaty.

Bałwanek uradowany pomyślał: „Tutaj na pewno już była wiosna, muszę iść szybciej, bo bardzo chciałbym się z nią przywitać”. Kiedy doszedł do rzeki, poczuł, że kapelusz coraz bardziej opada mu na czoło. Poprawił go i rozejrzał się dookoła. Ze zdumieniem spostrzegł, że woda w rzece niosła duże i małe kawałki kry. Wtem obok bałwanka na gałęzi krzaczka przysiadł śliczny ptaszek.

– Jaki jesteś ładny ptaszku – powiedział. – Nigdy cię nie widziałem.

– Nie mogłeś mnie wcześniej zobaczyć. Jestem szczygłem i dopiero dzisiaj przyleciałem z daleka. Tutaj przyszła wiosna i jest coraz cieplej. Będę mógł zbudować sobie gniazdo – powiedział ptaszek.

– Przyszła wiosna? Gdzie jest? Chciałbym ją przywitać – zawołał z entuzjazmem bałwanek.

– Jak to gdzie? – powiedział zdziwiony szczygieł. – Rozejrzyj się wokoło.

Bałwanek został sam i dopiero teraz poczuł się dziwnie. Kapelusz coraz bardziej spadał mu na oczy. Spostrzegł również, że bardzo schudł. Zaniepokoił się tym trochę, ale postanowił iść dalej. Po chwili do bałwanka podbiegła wiewiórka i zajączek.

– Uciekaj bałwanku, do rzeki, skacz na krę, popłyniesz na niej do krainy śniegów.

– Inne bałwanki już to dawno zrobiły – poradziły mu zwierzątka.

– Jak to? – zapytał zdziwiony. Spojrzał na siebie i zobaczył, że bardzo zmalał, kapelusz spadł

już z jego śniegowej główki. Pozostał mu jedynie szaliczek, który zrobił się nieco za długi.

– Bałwanku uciekaj – zawołała wiewiórka.

– Przecież możesz się roztopić – dodał zajączek.

– Jesteś chyba ostatnim bałwankiem, który pozostał do przyjścia wiosny. Dlaczego czekałeś

tak długo i nie odpłynąłeś z innymi bałwankami?

– Chciałem przywitać się z wiosną, czy to udało mi się?

– Ależ oczywiście – zawołał zajączek z wiewiórką, patrząc na niego z podziwem.

Miłego weekendu! :) :) :)

2.04.2020 (czwartek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, edukacja plastyczno – techniczna.

Temat dnia: Co słychać w ptasich gniazdach? – doskonalenie umiejętności uważnego słuchania tekstu i wypowiadania się na temat jego treści; rozwijanie umiejętności wykonywania prac przestrzennych.

1. „Gdzie budować gniazdo?” przeczytaj dziecku opowiadanie i zaprezentuj kształty wymienianych ptaków. Zadaj dziecku pytania do tekstu umieszczone niżej.

Gdzie budować gniazdo? (Hanna Zdzitowiecka)

− Nie ma to jak głęboka dziupla! Trudno o lepsze i bezpieczniejsze mieszkanie dla dzieci –powiedział dzięcioł. − Kto to widział, żeby chować dzieci w mroku, bez odrobiny słońca oburzył się skowronek.

− O, nie! Gniazdko powinno być usłane na ziemi, w bruździe, pomiędzy zielonym, młodym zbożem. Tu dzieci znajdą od razu pożywienie, tu skryją się w gąszczu.

− Gniazdo nie może być zrobione z kilku trawek. Powinno być ulepione porządnie z gliny pod okapem, żeby deszcz dzieci nie zmoczył. O, na przykład nad wrotami stajni czy obory – świergotała jaskółka.

−Sit, sit – powiedział cichutko remiz. – Nie zgadzam się z wami. Gniazdko w dziupli?

Na ziemi? Z twardej gliny i przylepione na ścianie ? O, nie! Spójrzcie na moje gniazdko utkane z najdelikatniejszych puchów i zawieszone na wiotkich gałązkach nad wodą! Najlżejszy wiaterek buja nim jak kołyską…

− Ćwirk! Nie rozumiem waszych kłótni – zaćwierkał stary wróbel. – Ten uważa, że najbezpieczniej w dziupli, tamtemu w bruździe łatwo szukać owadów na ziemi. – Ja tam nie jestem wybredny w wyborze miejsca na gniazdo. Miałem już ich wiele w swoim życiu. Jedno zbudowałem ze słomy na starej lipie, drugie pod rynną, trzecie… hm… trzecie po prostu zająłem jaskółkom, a czwarte szpakom. Owszem dobrze się czułem w ich budce, tylko mnie stamtąd wyproszono dość niegrzecznie. Obraziłem się więc i teraz mieszkam kątem u bociana. W gałęziach, które poznosił na gniazdo miejsca mam dosyć, a oboje bocianostwo nie żałują mi kąta.

800px-house-sparrow-m-2892_800x600.mp4

dzieciol-duzy.mp4

pobrane.mp4

skowronek.mp4

Szpak-zwyczajny-16.mp4

unnamed.mp4

windykacja-pozyczki-bocian.mp4

Pytania do tekstu:

Jakie ptaki wystąpiły w opowiadaniu?

O jakich gniazdach opowiadały?

Dlaczego każdy ptak chciał mieć inne gniazdo?

Obejrzyj filmik o budowie gniazd

https://www.youtube.com/watch?v=9qTkJ6xJtuM

2. „Zakładanie gniazd” – zabawa konstrukcyjna. Ze zgromadzonych materiałów (gałązki, kawałki tkanin, sznurki, papierowy talerzyk) zbuduj gniazdo.

3. Karty pracy 29b – pisanie liter zgodnie z szyfrem, odczytywanie haseł, łączenie haseł ze zdjęciami właściwych kwiatów.

Biała książka – literka C i druga strona.

4. „Wiosenny wietrzyk” – zabawa z wierszem. Ilustrowanie gestem i ruchem treści wiersza.

Wiersz umieszczony jest na zdjęciu.

1.04.2020 (środa)

UWAGA!!! Drodzy rodzice i dzieciaki! Dziś zajęć nie będzie! PRIMA APRILIS J

Pierwszy dzień kwietnia to Prima Aprilis, czyli dzień pełen żartów, śmiechu oraz świetnej zabawy. Zróbcie dziś komuś żart, siostrze, bratu, mamie, tacie. Tylko pamiętajcie żarty muszą być „grzeczne” mają wywołać śmiech, nie płacz J

Wysłuchaj wiersza „Prima aprilis”

https://www.youtube.com/watch?v=YIgUNYDpsAs

Prima aprilis (Jan Brzechwa)

Wiecie, co było pierwszego kwietnia?

Kokoszce wyrósł wielbłądzi garb,

W niebie fruwała krowa stuletnia,

A na topoli świergotał karp.

Żyrafa miała króciutką szyję,

Lwią grzywą groźnie potrząsał paw,

Wilk do jagnięcia wołał: „Niech żyje!”,

A zając przebył ocean wpław.

Tygrys przed myszą uciekał z trwogi,

Wieloryb słonia ciągnął za czub,

Kotu wyrosły jelenie rogi,

A baranowi - bociani dziób.

Niedźwiedź miał ptasie skrzydła po bokach,

Krokodyl stłukł się i krzyknął: „Brzdęk!”

„Prima aprilis!” - wołała foka,

A hipopotam ze śmiechu pękł.

1.04.2020 (środa)

Rodzaj zajęć: edukacja matematyczna i muzyczna.

Temat dnia: Sadzimy i siejemy – rozwijanie kompetencji matematycznych poprzez wprowadzenie zapisu dodawania cyfr; kształtowanie podstawy proekologicznej – zakładanie domowej hodowli cebuli; rozwijanie słuchu muzycznego.

1. „Jakie jest to nasionko?”- zabawa matematyczna. Rodzic pokazuje dziecku nasionka grochu, fasoli, sałaty, marchwi itp. (nasiona mają mieć różny kształt i wielkość). Zadaniem dziecka jest porównać kształt, wielkość, ilość różnych nasion. Można obejrzeć nasiona pod lupą. Pytania pomocnicze:

Jaki kształt mają nasiona?

Jakiej są wielkości?

Policz nasiona grochu, fasoli.

Które nasionko jest największe, najmniejsze?

Których nasion mamy najwięcej?

Dodawaj na nasionach np. Kasia ma 2 nasionka fasoli i 2 grochu. Ile wszystkich nasion ma Kasia?

Karty pracy 28b i 29a – przeliczanie kwiatów w ogródku, wpisywanie liczb, dokonywanie obliczeń; graficzna prezentacja znaku dodawania, rozwiązywanie zadań obliczeniowych; rysowanie znaku dodawania.

2. W Księdze Zabaw (czytanka) na stronie 54-55 wspólnie z rodzicem obejrzyj ilustracje i przeczytaj tekst oraz odpowiedz na pytania. Dzieci mają dojść do wniosku: Aby roślina urosła potrzebuje wody, powietrza i ciepła.

3. „Praca ogrodnika” – zabawa muzyczno - ruchowa.

Zaproś do zabawy rodzeństwo. Dzieci spacerują po pokoju w rytm muzyki. Na hasło rodzica: Kopiemy!, Grabimy!, Przycinamy!, Podlewamy! Dzieci naśladują podane czynności.

Muzyka do zabawy https://www.youtube.com/watch?v=YzMADXJp_Tk&list=PLo_XHxymHHYGhhNe9JYTNmz4zeGodWDFw&index=7

4. Załóż hodowlę cebuli w wodzie lub ziemi i obserwuj jej wzrost.

Karta pracy 28a – układanie historyjki obrazkowej, numerowanie obrazków we właściwej kolejności.

Osoby chętne mogą założyć własną hodowlę innych warzyw tj. marchew, burak, pietruszka. Niżej umieszczam przykładowe zdjęcie.

! Na jutro przygotuj małe gałązki, ścinki materiałów, sznurki, nitki.

31.03.2020 (wtorek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, zajęcia plastyczne

Temat dnia: Cebule i cebulki –doskonalenie umiejętności słuchania tekstu i wypowiadania się na temat jego treści, zabawy z literą C, c; rozwijanie kreatywności i wyobraźni przez tworzenie pracy plastycznej.

1. „Wiosenne porządki” – ćwiczenie aparatu artykulacyjnego. Rodzic czyta polecenia a dziecko wykonuje określone ruchy:

Idzie wiosna, należy zrobić wiosenne porządki w buzi. Najpierw malujemy sufit (język wędruje po podniebieniu), potem ściany (język po wewnętrznej stronie policzków). Zamiatamy podłogę (język porusza się po dolnych dziąsłach). Teraz czas umyć okna (język przesuwa się po zębach górnych i dolnych). Pierzemy firanki (parskanie wargami). Zamiatamy schody (oblizywanie warg). Porządkujemy strych (język podnosi się do górnych dziąseł) i piwnicę (język na dolne dziąsła). Jesteśmy zadowoleni ze swojej pracy, uśmiechamy się (wargi rozciągają się w uśmiechu) i cmokamy z zadowoleniem („buziaczki”).

2. Proszę przeczytajcie dzieciom opowiadanie „O żółtym tulipanie” i wspólne ustalcie kolejność zdarzeń na podstawie wysłuchanego tekstu oraz odpowiedzcie na pytania. Można pokazać cebulkę tulipana, a może rosną już w Waszych ogrodach? Niech dzieci pokażą Wam Drodzy Rodzice gdzie jest łodyga, liście, płatki.

O żółtym tulipanie (Maria Różycka)

W ciemnym domku pod ziemią mieszkał mały Tulipanek. Maleńki Tulipan, jak wszystkie małe dzieci, spał całymi dniami. Wokoło było bowiem bardzo cicho i ciemno. Pewnego dnia obudziło go lekkie pukanie do drzwi.

– Kto tam? –zapytał obudzony ze snu Tulipanek.

– To ja. Deszczyk. Chcę wejść do ciebie. Nie bój się maleńki. Otwórz.

– Nie, nie chcę. Nie otworzę –powiedział Tulipanek i odwróciwszy się na drugą stronę, znów smacznie zasnął.

– Po chwili mały Tulipanek znów usłyszał pukanie.

– Puk! Puk! Puk! – Kto tam? – To ja. Deszcz. Pozwól mi wejść do swego domku.

– Nie, nie chcę, abyś mnie zamoczył. Pozwól mi spać spokojnie.

Po pewnym czasie Tulipanek usłyszał znów pukanie i cieniutki, miły głosik wyszeptał:

– Tulipanku, wpuść mnie!

– Ktoś ty?

– Promyk słoneczny –odpowiedział cieniutki głosik.

– O, nie potrzebuję cię. Idź sobie.

Ale promyk słoneczny nie chciał odejść. Po chwili zajrzał do domu tulipanowego przez dziurkę od klucza i zapukał.

– Kto tam puka? –zapytał zżółkły ze złości Tulipanek.

– To my Deszcz i Słońce. My chcemy wejść do ciebie!

Wtedy Tulipanek pomyślał: „Ha, muszę jednak otworzyć, bo dwojgu nie dam rady”. I otworzył.

Wtedy Deszcz i Promyk wpadli do domu tulipanowego. Deszcz chwycił przestraszonego Tulipanka za jedną rękę, Promyk słońca za drugą i unieśli go wysoko, aż pod sam sufit.

Mały żółty Tulipanek uderzył główką o sufit swego domku i przebił go … I, o dziwo znalazł się w śród pięknego ogrodu, na zielonej trawce. Była wczesna wiosna. Promyki Słońca padały na żółtą główkę Tulipanka. A rano przyszły dzieci i zawołały:

– Patrzcie! Pierwszy żółty tulipan zakwitł dzisiaj z rana!

-Teraz już na pewno będzie wiosna!

Pytania do tekstu:

Gdzie mieszkał Tulipanek?, Kto go odwiedził jako pierwszy, czy Tulipanek wpuścił do swojego mieszkania deszczyk ?Dlaczego nie? Kto przyszedł potem? Czy tulipanek otworzył drzwi słonku? Kto zobaczył Tulipana? Co powiedziały dzieci?

3. „C jak cebula” – zabawa z literą C

Kreślimy literę w powietrzu, na dywanie, możemy zapisać dziecku w zeszycie, aby po śladach, a potem samodzielnie próbowało napisać. Zwracamy uwagę na kierunek pisania litery oraz na jej miejsce w liniaturze. Dzieci wymieniają wyrazy zaczynające się głoską C.

Karty pracy 27a i 27b – łączenie wyrazów z sylabami, czytanie tekstów z poznanych liter, przyporządkowanie im obrazków; pisanie litery C c po śladzie i samodzielnie.

4. Mój wiosenny ogródek – wyklejanka. Zaprojektuj swój wiosenny ogródek z wyciętych kwiatów (jeżeli ktoś nie ma kwiatów to może namalować).

! Na jutro w miarę możliwości przygotuj nasiona: fasoli, grochu, marchwi, sałaty, rzodkiewki.

W tym tygodniu zgodnie z naszym planem pracy i podstawą wychowania przedszkolengo będziemy realizowały temat tygodnia: ”Porządki w ogrodzie”

30.03.2020 (poniedziałek)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Po zimie w ogrodzie – utrwalanie informacji o zmianach zachodzących wiosną w przyrodzie, odwoływanie się do własnych doświadczeń; doskonalenie sprawności fizycznej poprzez wzmacnianie poszczególnych grup mięśniowych.

Jak wygląda ogród po zimie? Jakie zwierzęta można wtedy spotkać? (biedronka, ważka, ślimak, gąsienica, pszczoła)1. Rozmowa z dzieckiem:

Przeczytaj „Bajkę o brzydkiej gąsienicy” i zadaj dziecku pytania umieszczone pod bajką.

Bajka o brzydkiej gąsienicy (Agnieszka Galica)

Po wierzbowej gałązce maszerowała powoli - raz i dwa, raz i dwa - włochata gąsienica. Przyfrunęła na gałązkę biedronka:

Gąsienicy zrobiło się troszeczkę przykro, ale maszerowała dalej po gałązce - raz i dwa, raz i dwa. Przyleciała pszczoła. Obejrzała gąsienicę od nosa aż do ogona.

Ale potworny potwór! - zawołała przestraszona i odleciała.

- No tak - bzyknęła - piękna to nie jesteś, ale potwór? Przesada.

A gąsienica powolutku maszerowała raz i dwa, raz i dwa, przesuwała się po gałązce. Po chwili na wierzbie wylądowała ważka podobna do małego helikoptera.

"Och, co za dziwne stworzenie" - pomyślała i zapytała:

- Jak się nazywasz, włochaty robaku?

Gąsienica z przerażenia zatrzymała się i postanowiła udawać, że jest gałązką. Po chwili do przerażonej gąsienicy podszedł ślimak, wydawało mu się, że to kawałek dziwnej gałązki i o mało co jej nie zadeptał wielką nogą.

- Co tu robisz? - spytał zdziwiony.

- Czekam - szepnęła gąsienica.

- Na co czekasz? - zaciekawił się ślimak.

- Czekam, żeby pofrunąć daleko.

- Pofrunąć! - ślimak zaczął się śmiać tak, że o mało nie zgubił muszelki - Ty chcesz pofrunąć? W tym grubym futrze? Bez skrzydeł? Możesz najwyżej spaść na ziemię, a wtedy znajdzie cię wrona i zje! - i ślimak śmiejąc się powędrował dalej. Zrobił się wieczór, gąsienica trzęsła się z zimna i ze strachu, przytulona do gałązki. Potem przyszła noc.

A nad ranem...

Czy wiesz, co biedronka, pszczoła, ważka i ślimak zobaczyli rano, gdy się obudzili?

Po gąsienicy nie było śladu, a na gałązce wierzby trzepotał się piękny kolorowy motyl. Prostował skrzydełka i szykował się do lotu.

Pytania do tekstu:

Co robiła gąsienica?

Jak się czuła gąsienica, gdy słyszała komentarze pod swoim adresem?

Co stało się z gąsienicą, kiedy nastał dzień?

W co zmieniła się gąsienica?

Jak się mogła czuć gąsienica, gdy zamieniła się w motyla?

2. Obejrzyj film o etapach rozwoju motyla.

https://www.youtube.com/watch?v=3HvR0aETxOA

3. Uzupełnij karty pracy 39a – kącik grafomotoryczny, samodzielne pisanie litery g, G, pisanie wyrazów po śladzie.

4. Ćwiczenia gimnastyczne:

„Spacer w ogrodzie” – dzieci sznurkiem lub skakanka wygradzają „domek”, w których mogą się swobodnie zmieścić.

Na hasło: dzieci na spacer, wychodzą z domku i spacerują po pokoju.

Na hasło: dzieci do domu, jak najszybciej wracają do „domku” i przybierają pozycję zgodną z poleceniem, np. siadają po turecku, skaczą na jednej nodze, robią pajacyki, wykonują przysiady, biegają w miejscu, itd.

„Gąsienica” - https://www.facebook.com/watch/?v=205483073999497

! Na jutro poszukajcie wycinki kwiatów: z gazet, pocztówek, starych kalendarzy lub papier do pakowania w kwiaty. Jeżeli ktoś nie będzie miał to namaluje kwiaty na kartce.

W tym tygodniu zgodnie z naszym miesięcznym planem pracy i podstawą wychowania przedszkolnego będziemy relizowały temat tygodnia "Witaj wiosno". Rozkład zajęć na ten tydzień wygląda następująco:

24.03.2020 (poniedziałek)

Temat dnia: Jak się ubrać wiosną?

Zadania na dziś:

1. Przeprowadź rozmowę z dzieckiem na temat sposobów zapobiegania chorobom. Wprowadź dziecko w temat wiersza krótką rozmową na temat przyczyn chorowania. Warto wspomnieć nie tylko o roli bakterii i wirusów, ale również osłabionej odporności w wyniku przeziębienia i przegrzania organizmu (właściwy ubiór!). Koniecznie należy naprowadzić dziecko na informację o przenoszeniu się wirusów drogą kropelkową i wynikającej z tego konieczności mycia rąk po kichaniu, kaszlu czy wycieraniu nosa.

Katar (Jan Brzechwa) link niżej

https://www.youtube.com/watch?v=9E_5LNdKcAU

Pytania po wysłuchaniu wiersza:

Jak należy dbać o zdrowie?

Jak zapobiegać chorobie?

Co należy zrobić gdy już jesteśmy chorzy?

Jak należy ubierać się wiosną, latem, jesienią oraz zimą?

2. Przeprowadź z dzieckiem doświadczenie: Dlaczego warto myć ręce?

(przygotuj: talerz głęboki, woda, pieprz, mydło)

https://wideo.wp.pl/zrobila-z-dziecmi-doswiadczenie-wideo-hitem-sieci-6489571727800449v

3. Rozmowa na temat, które z naszych ubrań tworzą parę?

Poćwicz zapinanie guzików, suwaka oraz sznurowanie butów.

4. Wypełnij kartę pracy.

24.03.2020 (wtorek)

Temat zajęć: Wiosenne pączki. Praca z opowiadaniem „Tajemniczy lot”; rozmowa na temat zmian zachodzących w przyrodzie; poszerzenie słownika o przysłowia związane z wiosną;

1. Przeczytaj opowiadanie „Tajemniczy lot” i odpowiedz na pytania (pytania pod opowiadaniem).

TAJEMNICZY LOT

Maciej Bennewicz

− Czy to już wiosna? – Ada każdego dnia od kilku tygodni nieodmiennie zadawała to pytanie i słyszała odpowiedź, to od mamy, to od babci, to znów od wujka Alfreda: – Jeszcze nie, kochanie, jak wiosna przyjdzie, to pierwsza się o tym dowiesz.

Wreszcie pewnego dnia Alfred stwierdził, że czas najwyższy uspokoić Adę i wyruszyć na poszukiwanie wiosny. Po prostu należy wyjść jej naprzeciw. W tym celu należało przygotować się jak na prawdziwą wyprawę. Do ekipy dołączyła babcia, pies Dragon i oczywiście Adam. Przygotowano prowiant, termosy z ciepłym piciem, plecaki, nieprzemakalne peleryny, ciepłe buty, czapki i wiatroszczelne kurtki. Dzieci sądziły, że będzie to najzwyczajniejsza wycieczka do parku, jakich odbyły już wiele. Wpatrywanie się w gałęzie drzew w poszukiwaniu pierwszych pąków, przyglądanie się młodej trawie i takie tam, zwyczajne poszukiwanie zieleni, kwiatów oraz liści. Tymczasem jeszcze przed świtem pod blok, w którym mieszkali, w zupełnej ciemności podjechał wielki samochód terenowy i to z przyczepą. Własność kolegi wujka Alfreda, pana Jarka. Nikt niczego nie mówił, nikt nic nie zdradził. Jechali bardzo długo, aż Dragon zasnął, oparłszy głowę na kolanach babci.

O świcie, kiedy czerwona tarcza słońca wychyliła się zza horyzontu, znaleźli się na oszronionej łące. Na środku stała grupka ludzi wokół czegoś, co Adzie wydało się wielkim smokiem. Smocze cielsko poruszało się, falowało, jakby pęczniało, z pyska co jakiś czas buchał płomień. Ludzie ciągnęli liny jakby starali się ujarzmić bestię, pochwycić w gigantyczną sieć i nagle, zanim Ada zdążyła cokolwiek powiedzieć, smok wstał. Był ogromny, wyprężył grzbiet i zakołysał się cały.

− Oto nasz pojazd, którym będzie podróżowali w poszukiwaniu wiosny – oznajmił wujek Alfred.

− Latający smok? – spytała niepewnym głosem Ada.

− Balon! – Zakrzyknął Adam – będziemy lecieli balonem! Hurra!

− Owszem balon – potwierdził Alfred – a to jest nasz pilot, pan Marceli – dodał przedstawiając wysokiego pana z długą, rudą brodą.

Po krótkiej naradzie zdecydowano, że Dragon, choć pies spokojny i stateczny, pozostanie na ziemi z panem Jarkiem. W czasie lotu balonem psisko mogłoby się zdenerwować i próbować wyskoczyć – Dragon przecież nigdy jeszcze nie oderwał się od ziemi.

Reszta ekipy weszła do obszernego, wiklinowego kosza, który był podwieszony pod balonem. Na środku pod otwartą czaszą balonu wisiał zbiornik z paliwem i coś w rodzaju palnika, który od czasu do czasu buchał ogniem, co Ada wzięła za smocze płomienie. Dzięki podgrzewaniu powietrze w balonie robiło się coraz lżejsze i dzięki temu balon zaczął się unosić. Pomocnicy pana Marcelego puścili liny. Dragon wesoło zaszczekał, a pan Jarek pomachał czapką na pożegnanie.

Wzbijali się wyżej i wyżej. Po chwili z balonu widać było czubki drzew, a ludzie na polanie wyglądali jak małe figurki. Niebo najpierw zrobiło się bladoróżowe, a potem rozświetlił je fiolet i czerwień. Po chwili stało się błękitno-złote.

− Niebo wygląda jak suknia księżniczki – powiedziała Ada.

– A słońce jak wielki kapelusz – dodał Adam.

W ślad za balonem, na ziemi, łąkami ruszył pan Jarek w swoim samochodzie terenowym. Z góry wyglądał jak mała zabawka Adasia na zielonobrązowym dywanie. Po chwili usłyszeli głos w krótkofalówce. Pan Marceli, pilot balonu wydawał krótkie komendy i co chwila powtarzał: odbiór. Odwiesił krótkofalówkę i wyjaśnił, że pan Jarek z ziemi będzie śledził ich lot, żeby potem, już po lądowaniu, odebrać pasażerów i pomóc zwinąć ogromną płachtę balonu.

− Lecimy o świcie, gdyż wtedy są słabe prądy powietrza. Nie ma porywistych wiatrów i balon może spokojnie sunąć po niebie na poszukiwanie wiosny – wytłumaczył wujek Alfred i dodał wzruszonym głosem najwyraźniej zachwycony oszałamiającym widokiem, podobnie jak pozostali pasażerowie. – Słyszycie jaka cisza?

Wiatr lekko muskał ich policzki, było rześko, delikatny mróz szczypał w buzie. W dole mijali ogromne połacie zieleniejących łąk. W wielu miejscach leżał jeszcze śnieg. W oddali widać było kominy wiejskich domów, z których unosił się dym. Ludzie w środku przygotowywali śniadania, palili w piecach, przygotowywali się do pracy, dzieci szykowały się do przedszkoli i szkół. Balon sunął po niebie w zupełnej ciszy. Niekiedy tylko buchał nad nimi płomień i trzeszczała krótkofalówka. Pilot Marceli co jakiś czas odzywał się do pana Jarka: że idą obranym kursem, że wszystko w porządku, że humory dopisują. Pytał czy balon jest widoczny z ziemi, czy pan Jarek nie traci go z oczu oraz, na prośbę babci, jak się ma Dragon. Domy, ulice, samochody i pola wyglądały jak pokój z zabawkami.

I wtedy zobaczyli wiosnę. Od strony wschodzącego słońca w ich stronę ciągnął klucz wielkich ptaków. Wujek podał dzieciom lornetkę, lecz z każdą chwilą ptaki były coraz bliżej i bliżej, więc w końcu widać je było gołym okiem. Klucz okrążył czaszę balonu i przeleciały tak blisko, że niemal słychać było szum ich ogromnych skrzydeł.

− Już wiosna – oznajmił pan Marceli. – Kiedy z południa na Mazury lecą czaple, za nimi podąża wiosna. Zawsze tak jest w połowie marca. Najdalej za tydzień, góra dwa w lasach i na łąkach wszystko się zazieleni. Pierwsze są jednak skowronki, one przylatują najwcześniej, nawet kiedy jeszcze są mrozy. Skowronki to malutkie szaro-brązowe ptaszki, wielkości wróbelka, pięknie śpiewają. Samce skowronków, czyli panowie, przylatują do Polski czasem już w lutym, żeby założyć gniazda, a dopiero w marcu przybywają ich żony. Wtedy składają jajka, żeby wychować młode ptaszki.

− A czaple? – spytał Adam – też były szare.

− Tak jest, to były czaple siwe – potwierdził pan Marceli. – W czasie lotu rozpoznaje się czaple po wygiętej w kształt litery „S” szyi oraz długich, wystających poza ogon, nogach. Czaple są drugie.

− Trzecie w kolejności przylatują jaskółki, dopiero w kwietniu. Mówi się, że wraz z jaskółkami przychodzi prawdziwa, zielona, bujna wiosna. Od ich przylotu wystarczą dwa, trzy dni dobrej pogody i zieleń wybucha jak oszalała.

− Co to znaczy, że wiosna wybucha? – spytała Ada.

− To znaczy, że czasem w ciągu jednej nocy pączki na drzewach i krzewach zmieniają się w liście, a drobne listki w bujne korony drzew. Zaczynają kwitnąć żarnowce. Są piękne, ciemnożółte. Wraz z nimi kwitną magnolie o wielkich mięsistych kwiatach. Bywają magnolie białe, czerwone, różowe i fioletowe. To wspaniałe rośliny, bardzo je lubię – stwierdził pan Marceli – dlatego mojej córeczce daliśmy na imię Magnolia.

− Lecz wcześniej są przebiśniegi i pierwiosnki – dodała babcia. – Łatwo zapamiętać, gdyż ich nazwy oznaczają początek wiosny. Przebijają się przez resztki śniegu, są pierwsze na wiosnę. W ślad za nimi rozkwitną krokusy, a sosny zaczną otwierać swoje szyszki. W domu pokażę wam w albumie magnolie, przebiśniegi i pierwiosnki.

− I krokusy – dodała Ada.

− I krokusy. – zgodziła się babcia. – A magnolię będziemy podziwiali przed naszym domem. Pokażę wam, gdy zakwitnie. Co roku ma piękne bladoróżowe kwiaty.

− A te małe ptaszki, widzicie? – pan Marceli wychylił się z kosza, wskazując palcem na zbliżające się ptaki – to trznadle. Są większe od skowronka i mają żółte łebki i brzuszki. Skowronki i trznadle to nasze polskie ptaki. Rzadziej się o nich mówi, bo najbardziej popularny jest bocian, ale występują na polach i łąkach bardzo licznie. Te przed nami pewnie wracają z zimniejszych okolic do cieplejszej Polski. Jak są trznadle to znaczy, że wiosna jest tuż tuż.

Wujek podał dzieciom lornetkę, dzięki której mogły dokładnie przyjrzeć się przelatującym ptaszkom.

Po chwili balon zaczął się obniżać. Z krótkofalówki dochodził głos pana Jarka oraz poszczekiwania Dragona. Pierwszy głos nakierowywał pilota na właściwe miejsce lądowania, a ten drugi – psi – oznaczał podniecenie z powodu zbliżającej się ogromnej kuli, która zniżała się ku polanie, błyskając ogniem.

Wylądowali. Kosz delikatnie stuknął o ziemię, podskoczył do góry, a następnie pilot precyzyjnie posadził go na samochodowej przyczepie jakby stawiał filiżankę na spodku.

Jakież było następnego dnia zdziwienie w zerówce, gdy dzieci, na prośbę pani, namalowały farbami wiosnę, a na obrazkach Ady i Adama widniały balony, czaple siwe i magnolie. Ada i Adam opowiedzieli o swojej przygodzie i spotkaniu klucza czapli, które ciągnęły za sobą wiosnę. Adam pokazał album z ptakami i trzy zwiastuny nadchodzącej wiosny: skowronki, czaple i jaskółki. Ada natomiast w swoim albumie zaprezentowała przebiśniegi, pierwiosnki i magnolie oraz oczywiście krokusy.

Panie skowronku skąd pan leci?

Z daleka lecę, a za mną czaple.

Czaplo, czaplo w słońcu się świecisz.

Za mną jaskółki lecą i trznadle.

A kim są trznadle? To ptaszki małe,

Z którymi wiosna do nas przybywa.

Wybuchnie zaraz tak okazale,

Że resztki zimy wnet powyrywa.

PYTANIA DO OPOWIADANIA:

Co to znaczy, że wiosna „wybucha”?

Czy pamiętasz, które kwiaty są oznakami wiosny?

Jaki kwiat rośnie przed domem babci?

Co jeszcze kojarzy Ci się z wiosną?

2. „Wiosenne przysłowia” – porozmawiaj z dzieckiem pytając: Co to jest przysłowie? Jakie zna przysłowia o wiośnie? Co mogą one oznaczać? Zapoznaj z przysłowiami:

W marcu, jak w garncu.

Kwiecień plecień, bo przeplata trochę zimy, trochę lata.

Gdy przyjdzie wiosna hoża, przyjdzie zima do morza.

Jedna jaskółka wiosny nie czyni.

3. Zilustruj wybrane przysłowie stosując dowolną technikę plastyczną.

4. Wykonaj karty pracy 31a i 31b.

Miłego dnia!

Wstawiam strony zaległych kart pracy, które były do wykonania w poprzednim tygodniu. W miarę możliwości proszę o stopniowe wypełnianie.

Ćwiczenia: 38a i b, 22a i b, 23a i b, 24a i b, 25a i b, 26a i b, 30a.

Czytanka: str 59; 52-53

Biała książka - ćwiczenia grafomotoryczne: literka W

25.03.2020 (środa)

Rodzaj zajęć: rozwój mowy i myślenia, edukacja plastyczno-techniczna

Temat zajęć: Witamy powracające ptaki – utrwalenie informacji o kierunkach wędrówek ptaków; zabawy z literą G; rozwijanie sprawności językowej; rozwijanie zainteresowań plastycznych dzieci.

1. W Księdze Zabaw (czytanka) na stronie 56-57 obejrzyj ilustracje przedstawiające ptaki, które przylatują wiosną do Polski. Poinformuj dziecko, że ptaki, które odleciały od nas jesienią wracają z ciepłych krajów wiosną. Najczęściej przylatują skowronki, szpaki, bociany i pliszki. Miesiąc później w kwietniu pojawiają się jaskółki i kukułki. Porozmawiaj o budowie ptaków. Możesz pokazać schematyczne ilustracje i ptasie pióra. Odpowiedz na pytania w książce.

Dla osób chętnych: Z pomocą rodzica przeczytaj czytankę.

2. Obejrzyj z dzieckiem film edukacyjny o wiośnie.

https://www.youtube.com/watch?v=Wjo_Q1OYTmY

3. „Zabawy z literą G”- łączenie podpisów z obrazkami.

Uzupełnij karty pracy 32a i b oraz 33a.

4. „Bocian robi kle, kle” – wykonaj pracę plastyczną według przesłanego filmu, link niżej.

Do wykonania pracy potrzebne:

biała, czarna i czerwona kartka, klej, nożyczki, płatki kosmetyczne, słomka, zielona bibuła lub kartka, kawałek plasteliny.

https://www.youtube.com/watch?v=aEuv2CgQvPI

Zapraszam dzieci do zabawy :)

https://www.facebook.com/groups/2432768060330186/?epa=SEARCH_BOX

26.03.2020 (czwartek)

Rodzaj zajęć: edukacja matematyczna i plastyczna

Temat dnia: Wiosna w muzyce. – nauka piosenki, zapoznanie z melodią i słowami; rozwijanie zainteresowań muzycznych; utrwalenie dni tygodnia i przeliczania w zakresie 6; tworzenie kalendarza pogody; rozwijanie umiejętności odczytywania prognozy pogody.

1. „Idzie wiosna” - poniżej zamieszczamy link i tekst do piosenki „Idzie wiosna”, przesłuchaj ją z dzieckiem kilka razy, poproś aby dziecko powtarzało za Tobą słowa najpierw z pierwszej zwrotki i refrenu, a gdy to utrwali przejdźcie do następnej.

https://www.youtube.com/watch?v=4yuKun2h2o4

Idzie wiosna

Strojna w zieleń poprzez ziemię idzie wiosna.

Cała w kwiatach, w śpiewie ptaków, w blasku słońca .

Strojna w zieleń poprzez ziemię idzie wiosna.

Cała w kwiatach, w śpiewie ptaków, w blasku słońca .

Jasną chmurę ma nad czołem uśmiechnięta.

Wiatrem miękkim pełnym ciepła owinięta.

Jasną chmurę ma nad czołem uśmiechnięta.

Wiatrem miękkim pełnym ciepła owinięta.

Idzie ziemią, idzie wodą jak to wiosna,

aż do lata dojdzie strojna by tam zostać.

Idzie ziemią, idzie wodą jak to wiosna,

aż do lata dojdzie strojna by tam zostać.

Przeprowadź z dzieckiem krótką rozmowę na temat tekstu piosenki:

O czym jest piosenka?

Jak wyglądała wiosna?
W co była ubrana?
Czy piosenka jest wesoła czy smutna?
Po czym to poznajemy?

2. „Rachunki pani Wiosny”

Wykonaj kalendarz pogody. Tworzymy własnoręcznie tabelę, w której mają znaleźć się: dni tygodnia, temperatura rano i wieczorem, zachmurzenie, wiatr oraz opady. W zachmurzeniu rysujemy pogodę: słońce, słońce z chmurką lub samą chmurkę. W tabelce wiatr rysujemy drzewko pochylone lub proste, w zależności jaki mamy wiatr. W opadach jeżeli były rysujemy krople deszczu lub stawiamy –

Data	Temperatura rano	Temperatura wieczorem	Zachmurzenie Wiatr Opady
Czwartek
Piątek
Sobota
Niedziela
Poniedziałek
Wtorek
Środa

W czwartek wszyscy wysyłają uzupełniony kalendarz pogody J

3. Uzupełnij karty pracy.

W ćwiczeniach strona 33b – nazywanie części ciała, zapisywanie pierwszej głoski, czytanie tekstu z poznanych liter.

Biała książka – ćwiczenia grafomotoryczne, literka G

4. Chętnym osobom podaję link do zadań matematycznych.

https://czasdzieci.pl/pliki_dz/kolorowanki/dd_68_616.jpg

Do jutra J

27.03.2020 (piątek)

Rodzaj zajęć: edukacja muzyczna i ćwiczenia gimnastyczne.

Temat dnia: Wiosenne kwiaty. - utrwalenie poznanej piosenki; doskonalenie sprawności fizycznej poprzez wzmacnianie poszczególnych grup mięśniowych; doskonalenie umiejętności interpretowania wiersza przez pokazywanie.

1. Obejrzyj ilustrację przedstawiającą wiosenne kwiaty. Z pomocą rodzica przeczytaj nazwy kwiatów.

2. Przeczytaj wiersz „Kaczeńce” Janina Halagarda – rodzic czyta wiersz, a w tym czasie dziecko interpretuje ruchem i gestem słowa wiersza, np. Usiadły kaczeńce kępkami – dziecko robi przysiad.

Usiadły kaczeńce kępami

i patrzą złotymi oczkami:

na żabki zielone, skaczące,

motylki fruwające.

Przysiadły motyle – na chwile,

rosę z kwiatków strząsały,

i znów się wzbiły do nieba

i poleciały…

A szary pajączek widział,

co robi motyl i żabka.

Chociaż cichutko siedział

pod małym listkiem kwiatka.

Namaluj wiosnę farbami:

kaczeńce, żabki, motyla,

biedronkę i pająka:

Spójrz! Jaka piękna łąka!

3. Wysłuchaj „Walc kwiatów” Piotra Czajkowskiego. Powiedz jakie emocje towarzyszyły Ci słuchając muzyki.

https://www.youtube.com/watch?v=GC7PycSBILc

4. Utrwal piosenkę poznaną wczoraj.

https://www.youtube.com/watch?v=4yuKun2h2o4

5. Uzupełnij karty pracy 34a i 34b – przeliczanie elementów na ilustracji, wpisywanie właściwych liczb; wskazywanie obrazków zapamiętanych z poprzedniej strony, wpisywanie liczb, rysowanie wzoru po śladzie.

! 6. Dla chętnych dzieciaków i lubiących ruch! Ubierz się samodzielnie w sportowy strój i wykonaj ćwiczenia. Zwróć uwagę by wszystkie ubrania były odpowiednio nałożone.

https://wordwall.net/pl/resource/893767/wychowanie-fizyczne/wf-online-w-domu-%C4%87wiczenia

Miłego weekendu! J

6 LATKI E - WESOŁE JEŻYKI

Powodzenia w pierwszej klasie!

https://www.youtube.com/watch?v=sdQGqO9xuao

Po wierzbowej gałązce maszerowała powoli - raz i dwa, raz i dwa - włochata gąsienica. Przyfrunęła na gałązkę biedronka:

Linki

Kontakty

Logowanie